ครั้งหนึ่งในชีวิต ทุกคนคงเคยมีความคิด อยากพาแม่เที่ยว...เหมือนเราใช่มั้ย ?

โดยเฉพาะพาเที่ยวฟรี ไม่มีแม่ที่ไหน ไม่อยากไปหรอกน่าาา ถึงปากจะบอกว่า "โอ้ย...มันเปลืองลูก" แต่เราเห็นนะ ว่าแม่ยิ้มกรุ้มกริ่มมุมปาก

เราเลยคิดว่า...เราทำรีวิวนี้ดีกว่า เป็นอีกมุมมองความรักนึง ซึ่งอาจโดนใจคนโสดกำลังเหงานิดๆโดยเฉพาะช่วงวาเลนไทน์ ( ไม่มีแฟน ก็รักแม่หน่อยเป็นไง )

แต่คนไม่โสดก็อ่านได้ตามสบายไม่ขัดศรัทธา

ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องหลายปีอยู่นะคะ ตอนแรกเราก็กะจะเก็บไว้เป็นความทรงจำกับภาพถ่ายอันไร้ซึ่งผู้คนในฉากหลังเป็นโฟโต้บุ้ค ( ที่ระทึกให้แม่ดูตอนแก่ 55 )



เริ่มจากตอนนั้นเราเรียนปริญญาโทอยู่ที่ลอนดอน ประเทศอังกฤษ เป็นช่วงกำลังทำวิทยานิพนธ์พอดี ( ทางอังกฤษเรียกว่า Dissertation บ้านเราเรียก Thesis ) อากาศกำลังเข้าหน้าร้อน ความอบอุ่นที่มวลมนุษยชาติในเกาะอังกฤษโหยหาได้โซซัดโซเซเข้ามาใกล้ดินแดนฟ้าครึ้มฝนพรำ ทุกคนอยากจะลืมตาจากเมฆครื้นฝนครืนฟ้าคล้ำ ได้นอนอาบแดดมองฟ้าใสเมฆปุยหนาน่ารักน่าชิมเหมือนขนมสายไหมกันซักที เราเห็นจังหวะดีเลยชวนแม่มาเที่ยวค่ะ

แน่นอนว่า ถ้าเสียตังค์ แม่ไม่มา !  

แล้วทำไง ?

ระหว่างเรียนเรามีเงินเก็บจากการทำงานพิเศษอยู่ประมาณนึงค่ะ เพราะตั้งแต่แลนดิ้งเราก็ไม่รอช้าตระเวนหางานพิเศษทำอยู่หลายสิ่ง จนมาได้ที่เป็นหลักพักพิงทิ้งตัวยาวเลยคือ ร้านขายของตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันเรือรบชื่อดังจากแดนปลาดิบร้านนึง ร้านนี้เป็นแบรนด์ที่รู้จักกันดีมีหลายสาขาทั่วโลกค่ะ ( อันนี้ติดไว้ก่อนนะคะ ไว้คราวหน้ามีโอกาสจะมาเล่าให้ฟัง ประสบการณ์ตั้งแต่เริ่มเห็นป้ายประกาศ ก้าวเท้าเข้าไปสมัคร วันเวลาที่ใช้ในร้านทั้งสนุก เริงร่า เบื่อ ฮา เซ็ง เศร้า เหงา นอย หวานอมขมกลืน มิตรภาพดีๆ ถึงแม้จะมีบ้างบางคนที่ชอบพูดดูถูกสาวไทยให้เรา “ซึ่งเป็นคนไทย” ฟัง แต่รวมๆแล้วเราว่าเพื่อนร่วมงานที่ร้านนี้น่ารักมาก รวมถึงหัวข้อวิทยานิพนธ์ และสุดท้ายก็ทั้งรักและผูกพันกับร้านและคนที่นี่ อย่างไม่รู้ตัว )

หลังเพียรวิ่งไปเรียนสลับทำงานเหมือนปลาแซลมอนว่ายทวนน้ำ ปั๊มเงินเต็มอัตราศึกสัปดาห์ละ 20 ชั่วโมงตามที่วีซ่านักเรียน ( Tier 4 ) กำหนด มาแทบจะตลอดทุกเทอม ( มีพักบ้างระหว่างรองาน ) เราก็ฉวยจังหวะทอง ฉลองเข้าใกล้วัยแซยิดแม่ ด้วยการโทรไปชวนว่า

“ม๊า มาแต่ตัว ทัวร์ยกแก๊งค์”

ไม่ต้องเอาเงินมาซักบาท ซักสลึง ซักปอนด์ เอามาแค่ตัว เดี๋ยวพาทัวร์ลอนดอน ฟรี ฟรี ฟรี ร เรือ สระอี ล้านตัวววววววววววววววว

แม่เราไม่รอช้า ตอบว่า

“หืมมม...เกรงใจ แต่ไปนะ”

555555 #กระชับได้ใจไม่ทำให้คุณผิดหวัง

บ้านที่เราอยู่เป็นแฟลตค่ะ ( ที่อังกฤษนิยมเรียก “แฟลต” ที่ไทยนิยมเรียก “คอนโด” ) ก็เหมือนอีกหลายๆประเทศที่ ใครที่เคยอยู่หรือมีญาติอยู่จะรู้กันว่า ค่าเช่าแปลงค่าเงินเป็นบาทแล้วโหดแบบที่...คิดอีกที เอาไปผ่อนคอนโดกลางเมืองจะดีกว่าไหม แฟลตที่เราอยู่ ไม่ได้ถึงกับอยู่ใจกลางเมืองราวกับเดิน 2 นาทีจากบ้านถึงสยามอะไรขนาดนั้น นั่งรถออกมาหน่อย แต่ทำเลสะดวกเดินทางสบายไปได้หลายสาย สิ่งแวดล้อมพอใช้ได้ มีห้องนอน ห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องน้ำ มีมินิมาร์ทอยู่ปากซอย เดินสองสามป้ายรถเมล์ถึงรถใต้ดิน จบ เราอยู่กับน้องซึ่งไม่ได้เจอแม่มา 3 ปี งานนี้เลยต้องรวมพลังแทคทีมหน่อย ด้วยความที่น้องเรามาอยู่ก่อนเป็นปีๆ และอาจจะคิดถึงไข่พะโล้ฝีมือแม่ ส่วนที่บ้านช่างเงียบเหงาเพราะเท่ากับว่าแม่ไม่เหลือลูกในบ้านเลยซักคน ดีล “โปร 0 บาท มาแต่ตัว ทัวร์ยกแก๊งค์” จึงสำเร็จ น้องจ่ายค่าตั๋วเครื่องบิน วีซ่า ต่างๆนานา ส่วนเราจะอาสาพาแม่เที่ยวเป็นส่วนใหญ่ ค่ากินเที่ยวไปไหนมาไหน จ่ายโลดดดดด

ไหนๆแม่จะมาทั้งที เราแพลนแล้ว แพลนอีก ซิกแซกหลบวันทำงาน วันไปห้องสมุดมหาลัย ทำดิซเซอร์ ฯลฯ สรุปบัญชี โปร 0 บาทนี่ แม่มาที เหมาไป 3 อาทิตย์กว่าๆ 5555 เจ๊จัดให้ สบายๆ มาเลยยย

.....

ว้าปปปไปถึงวันแลนดิ้ง การบินไทยเหมือนดีเลย์เล็กๆแต่ที่จริงก็ไม่น้อย เรายืนคอยชะเง้อกันคอห้อยเลยเพราะเป็นครั้งแรกที่แม่เราได้มาประเทศอังกฤษ กลัวว่าจะตอบ ตม. ภาษาอังกฤษไม่ได้ เดินหลงหายไปกับชาติอื่นแล้วรึเปล่า
สุดท้ายเราก็เห็นผู้หญิงเตี้ยๆป้อมๆขาสั้นๆ เดินลั้ลลาพร้อมพาผ้าห่มสีม่วงออกมาด้วย ใช่แน่ ! แม่เราเอง !



ไม่รอช้า พาขึ้นรถใต้ดิน ( คนที่นี่เรียก Tube ใช่ค่ะ Tube ที่แปลว่าหลอด เพราะลักษณะของมัน ) สัมผัสชีวิตลอนดอนเนอร์ที่แท้จริงทันที ทู้ปวิ่งเร็วปรื้ดบ้าง จอดชะงักบ้างตามสไตล์ ติดกระตึกกระตักตามป้าย จนมาถึงสถานีบ้านเราก่อนจะลากกระเป๋าเดินต่อมาถึงหน้าแฟลตเล็กๆ ห้องน้อยๆ ของเยอะๆ ที่เราเรียกว่า “บ้าน” มานานหลายเดือน

ไม่รู้ว่าพวกเราเหนื่อย รอจนล้า หรือว่าตื่นเต้นมากเกินไป เรากินอาหารง่ายๆ แต่กลับจำไม่ได้ว่ามื้อแรกของแม่ในลอนดอนมีอะไรบ้าง งั้นคืนนี้ฝันดีปิดไฟนอน แล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยตื่นมาว่ากันใหม่

PART 2 ตามลายแทงนี้เลยค่า http://pantip.com/topic/34785482
.....

#มาคุยกันๆ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราอยู่นี่
http://www.facebook.com/deejourneytv
แล้วก็อยู่นี่ด้วย
http://www.facebook.com/buayisbuay
แก้ไขจากลายน้ำนะคะ IG : buayisbuay  เฉยๆจ้า