ถามความเห็นหน่อยค่ะจริงๆคำตอบมันมีอยู่ แต่อยากให้มองจากมุมคนอื่นดูบ้าง คือเรากับแฟนแยกกันมาเป็นเวลา.6 เดือน(คบมา 8 ปีอยู่ด้วยกันเป็นส่วนใหญ่) เข้าเรื่องเลยละกัน เรากลับเจอผู้ชายคนนึงที่คุยกันรู้เรื่อง เราชอบอ่านหนังสือเหมือนกันด้วย เค้าดีทุกอย่าง เป็นเหมือนพี่ เพื่อน แฟน และพ่อ____เสียอย่างเดียวมีแฟนแล้ว/ต่างจากแฟนที่คบมา8ปีโดยสิ้นเชิงที่ไม่สามารถให้คำแนะนำให้เห็นทางออกเมื่อเวลาเราเจอปัญหา ทำอะไรขัดตลอด ไม่ช่วยแล้วยังบั่นทอนกำลังใจอีก.ยังเป็นที่พึ่งไม่ได้ ที่สำคัญไม่เคยขอแต่งงาน(ประเด็นใหญ่)เลยรู้สึกว่าคบกันไปไม่มีอะไรดีขึ้นเลยมันแค่เท่าเดิม ชวนขายของหารายได้เสริมก็บอกไม่มีเวลา แต่มีเวลาไปเตะบอลนะ."ผู้หญิงต้องการความมั่นคง".เค้าดีอย่างเดียวคือรักเรา ตามใจ เวลาทานอะไรก็จัดแจงให้ ปรุงให้พร้อม ข้อเสีย : ติดเพื่อนมาก เพื่อนต้องมาที่1 ไม่ชอบอยู่ห้อง ไม่มีเวลาให้เรา(แต่ถ้าสำหรับเพื่อนได้24ช.ม.) และเราคุยกันว่าจะให้เวลา เก็บเงินมาหมั้นเรา สิ้นปีนี้ค่อยมาว่ากัน ค่อยเจอกัน (เราไม่ได้บ้าแต่งงานนะ แค่อยากให้ไปที่บ้านให้พ่อแม่รับรู้เฉยๆอยากให้เค้าคิดได้ด้วยตัวเองแต่นี่เค้าไม่เคย) พอมาเจอผู้ชายอีกคนที่เค้าใส่ใจจำได้ทุกอย่างเกี่ยวกับเรา ที่แฟนเราจำไม่ได้.   รู้สึกเลยว่าเค้าใส่ใจเราดีมากๆ จะเอาอะไรรีบไปหามาให้ทุกอย่าง มีเรื่องอะไรหาทางออกให้ได้หมด ตอนนี้เค้าเป็นส่วนหนึงของชีวิตเลยด้วยซ้ำไป มาวันนึงแฟนที่แยกกันอยู่บอกให้ไปหาคิดถึง.(ก่อนหน้านี้เค้าง้อเราตลอดนะ)เรารู้ว่ามันหมายถึงอะไร...เราเป็นห่วงและหวังดีกับเค้านะอยากคุยกันไปแบบเพื่อน เพราะเรารู้จักกันดีแต่จะให้กลับไปทำแบบนั้น(มีอะไรกัน) กลับรู้สึกว่ามันผิดกับอีกคนที่เรารู้สึกดีด้วย เราควรทำยังไงดี เรายังรักเค้าอยู่มั้ย นี่เป็นกระทู้แรกที่ค่ะ...บอกทีว่าควรกลับไปดีกันหรือเริ่มใหม่คนใหม่ดี....บางทีชีวิตมันก็ยากนะถ้าเราทำให้มันยากเฮ้ออออ