เราเคยคบกับผู้ชายคนนึง ซึ่งเรารักเค้ามากยอมทำทุกอย่างให้ ฝ่าฟันอุปสรรคมาด้วยกัน ทะเลาะกันก็บ่อย ไม่เคยมีของขวัญให้เราเเม้กระทั่งวันเกิด อันนั้นเราเองก็คิดในใจนะเเต่ก็เฉยๆไว้ เเต่ก็ไม่เคยเลิกรัก ถามว่ารักเเค่ไหน เรารักมากนะ เเต่ทำไมบางครั้งความรู้สึกของเรา คือ #เค้าไม่ได้เห็นเราสำคัญ เหมือนที่เราเห็นเค้าสำคัญ. เราเคยห่างกันเพื่อให้คิดทบทวนเรื่องราวทุกอย่าง อาจจะเรียกว่าเลิกก็ได้. เเต่สุดท้ายก็กลับมาคบกันเหมือนเดิม เเรกๆที่เริ่ม นับ1กันใหม่ มันดีมากเลยค่ะ เเต่ผ่านไปซักพัก ทุกๆอย่างก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม. เค้าติดเพื่อน กินเหล้า เเละอีกหลายอย่าง ซึ่งขอไม่พูด เค้าโกหกเรา. เค้าไม่รับโทรศัพท์ เเต่เเล้วสุดท้ายเราก็ยังอยู่ อยู่เพราะรัก จะว่าเราโง่ก็ได้นะ เเต่เราก็ยอม. ก็คิดในใจนะ ว่าเดี๋ยวทุกอย่างก็จะดีขึ้น เราพยายามกันมาหลายปีค่ะ #จนตัวเราเองขอหยุดทุกอย่าง . ครั้งสุดท้ายที่เราขอหยุดเหมือนเค้าเองก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร. มันเลยทำให้ทุกอย่างชัดเจนขึ้น.# ว่าเราไม่ใช่คนนั้นที่เค้ารัก เเละเราไม่ได้สำคัญกับเค้า
ตอนนี้ผ่านมาหลายปีเเล้วที่ห่างกันไป เรา2คนก็เป็นเพื่อนกันนะ พยายามทำให้ได้ ต้องฝืนเป็นเพื่อนให้ได้ ทั้งที่ในใจไม่เคยลืม. ทุกอย่างมันยังอยู่ . เรา2คน คงกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้เเล้ว เพราะเราพยายามกันเเล้ว ทำได้เเค่เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้เเค่นั้น . จนถึงตอนนี้เราเองก็มีคนใหม่เเล้ว เเต่เรายังมีความรู้สึกคิดถึงอยู่ ยังรักอยู่ยังคงคุยกันอยู่ ทั้งๆที่ก็รู้ว่ามันไม่สมควร.
กำลังจมกับความรู้สึกเดิม คนเดิม เหมือนเรามั้ย ?
ตอนนี้ผ่านมาหลายปีเเล้วที่ห่างกันไป เรา2คนก็เป็นเพื่อนกันนะ พยายามทำให้ได้ ต้องฝืนเป็นเพื่อนให้ได้ ทั้งที่ในใจไม่เคยลืม. ทุกอย่างมันยังอยู่ . เรา2คน คงกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้เเล้ว เพราะเราพยายามกันเเล้ว ทำได้เเค่เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้เเค่นั้น . จนถึงตอนนี้เราเองก็มีคนใหม่เเล้ว เเต่เรายังมีความรู้สึกคิดถึงอยู่ ยังรักอยู่ยังคงคุยกันอยู่ ทั้งๆที่ก็รู้ว่ามันไม่สมควร.