ผมเคยคิดว่า กระทู้ความรักในพันทิปต่างๆ มีทั้งไร้สาระและดราม่าซะส่วนใหญ่ บ้างก้ไม่รู้ว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง และไม่เคยคิดจะมาตั้งกระทู้ความรักในนี้เลยสักครั้ง จนวันนี้มันเกิดขึ้นกับตัวผมเอง และผมเสียใจมากๆกับสิ่งที่เกิดขึ้น จึงอยากระบายความรู้สึกที่มีครับ และใครที่เคยเป็นแบบผมหรือเป็นอยู่ เรามาแชร์ความรู้สึกกันครับ
ผมขอเล่าตั้งแต่แรกๆ ก็คือผมกับแฟนผมที่เพิ่งเลิกไป เรารู้จักกันทางเฟสบุ้ค และตามประสาวัยรุ่นเราก้ชอบกันจนคบกันทั้งๆที่ไม่เคยเจอหน้ากันจริงๆ จนคุยได้เกือบครึ่งเดือน เราก้ได้เจอกัน และก้รักกันมากขึ้น นั่นคือช่วงวันสงกรานต์ปี57 และเราก็รักกันมาเรื่อยๆ ทะเลาะกันบ้างอะไรก้นบ้างตามประสาคู่รักเหมือนคนอื่นๆ ถึงแม้จะไม่ได้เจอกันทุกวัน บ้านไม่ได้ใกล้กัน นานๆเจอกันที(เดือนนึง3-5ครั้ง) เราก็ยังรักกันมาตลอด เคยเลิกกันตอนคบกันใหม่ๆ แต่เลิกได้เดือนเดียวก้กลับมารักกันดีอย่างเดิม เธอรักผมมากและผมก็รักเธอเช่นกัน ตอนแรกมีหึงกันบ้าง เจอกันก้แอบดูไลน์บ้างเฟสบ้าง ว่าแอบคุยกับใครรึเปล่า แต่ไปเรื่อยๆ เราไว้ใจกันมากขึ้นๆ ก้ไม่ค่อยได้เช็คแล้ว เพราะเชื่อใจกันและกัน
เราต่างคนต่างรู้นิสัยกันดีและรู้แทบทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องของเรา เราสองคนเข้ากันได้ดีมากๆ ไปไหนถ่ายรูปกันตลอด จนมี60-70อัลบั้มตั้งแต่คบกันมา และเธอกับผมถึงจะมีเพื่อนเยอะแต่ก็ไม่ค่อยได้สุงสิงกับใครมากนัก ทำให้ผมมีเธอสนิทที่สุด คุยกันได้ทุกเรื่องไม่เคยเบื่อ และเธอรับผมได้ทุกเรื่อง แม้ว่าจากชีวิตที่ดีๆของผมแล้วจู่ๆมาลำบาก ไม่ว่าเรื่องการเรียน เรื่องเงิน รถผมที่เคยมีก้ต้องเอาไปวาง มือถือไม่มีใช้ ทุกอย่างเหมือนจะแย่หมด แต่เธอก้ให้กำลังใจผมมาตลอด ไม่ว่าจะดีหรือแย้ก้อยู่สุขทุกข์ด้วยกัน จนผมคิดว่านี่คือรักแท้ เพราะไม่ว่าอะไรจะเลวร้ายก้มีแต่เธอที่ไม่ไปไหนยังรักผมเหมือนเดิม และไม่เคยคิดถึงเรื่องเลิกกัน เราพูดกันตลอดเรื่องอนาคต ว่าต่อไปจะใช้ชีวิตยังไง เข้ามหาลัยเดียวกันดีไหม
...จนกระทั่งอะไรๆกำลังจะเปลี่ยนไป...
จากสงกรานต์57 ถึงต้นปี59ปัจจุบัน เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมเพิ่งเลิกงาน เธอก้มารับผม เราก้เดินห้างกัน ระหว่างนั้นผมขอเล่นโทรศัพท์ของเธอ เข้า safari บังเอิญเห็นว่ามีอีเมล์เฟสบุ้คค้างไว้หน้าล็อกอิน ซึ่งเมล์นี้ไม่ใช่เมล์เฟสเธอ แต่เปนอีเมล์ของ Apple ID นั่นแสดงว่าเธอมีอีกเฟสแน่ๆ ไม่ใช่เพื่อนมาล็อกอิน..
ผมเลยถามไปว่า เฟสใครอะ? เธอบอกว่าเฟสเก่า ผมเลยบอกว่า งั้นเข้าให้ดูหน่อย เอารหัสมาก็ได้ เธอตอบว่าอย่าเลย เดี๋ยวผมเจ็บ เพราะเคยคุยกับแฟนเก่าในนั้นไว้ ประมาณว่าไม่อยากเห็นข้อความเก่าๆ ผมเลยถามว้าเข้าไปทำไม เธอก้ตอบว่าไปดูเฉยๆ ด้วยคว่ามที่ผมไว้ใจเธอ เลยไม่ได้ถามอะไรต่อ ละก็ไปกินก๋วยเตี๋ยวกันข้างนอกแถวบ้านเธอ เราคุยกันปกติเหมือนทุกครั้ง และตอนน้ัเธอก้มีปัญหากับที่บ้านนิดหน่อย ผมก้คอยให้กำลังใจเธอ และเดินไปส่งถึงซอยหน้าบ้านเหมือนที่ผ่านมา เธอกอดกันเหมือนว่าจะไม่ได้เจอกันอีก... แต่ผมบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ก้ได้เจอแล้ว อย่าทำเหมือนจะไม่ได้เจอกันอีกสิ ...
จนวันอาทิตย์ วันที่เมื่อคืนเรานัดเจอกัน เธอกลับไม่มา เพราะต้องอยู่ช่วยงานที่บ้าน เขาไหว้ตรุษจีนกัน ผม้ก้มีงอนบ้าง งอนข้ามคืนเลยแหละ ไม่ตอบไม่อะไรในเฟส เธอก้ส่งข้อความว้าคิดถึงผม และขอโทษต่างๆนาๆ ที่ผิดนัด แต่ผมไม่ได้สนใจจนเผลอหลับไป ตื่นอีกทีตี1ตี2แล้ว..
..แล้วผมนึกยังไงไม้รู้ นึกถึงเฟสที่เธอไม่อยากให้ผมเห็น ก้เลยลองเข้ารหัส ก้ผิดหมด เลยลองกดลืมรหัสผ่าน เพื่อขอให้ส่งรหัสใหม่ไปในอีเมล์ เพราะผมรู้รหัสอีเมล์นั้น ซึ่งก้ได้ผล ในที่สุดผมก้เช้าได้ และได้อึ้งกับสิ่งที่เทอกำลังทำ..
มันคือเฟสเก่าจริง แต่เธอกำลังคุยกับใครก้ไม่รู่ มีบอกคิดถึงกันด้วย หยอดไปหยอดมา หลายเรื่องที่เธอบอกผมเวลาคุยกัน เธอก้บอกมันเหมือนกัน คุยกันมานานแล้วตั้งแต่ปลายปี58 แต่ผมไม่ได้ขุดไปเยอะกว่านั้นเลยไม่รู้ว่าเริ่มเมื่อไหร่ แต่ผมเจ็บปวดใจมาก และเห็นภาพหน้าปก มันสื่อถึงคนกำลังมีความรัก " ก้ยิ่งแน่ชัดว่าเธอนอกใจผม "
แล้วก้ได้ส่งข้อความตอบในเฟสเธอไปว่า "โกหก..จริงๆมึ_ไม่ได้รักกูหรอก"
แต่ตอนนั้นผมยังไม่ร้องไห้นะ กำลังสับสนว่าจริงรึเปล่า เลยกะรอถามแฟนเลย่ว่าเรื่องมันเปนยังไง รอถามตอนที่เธอตื่นเพื่อที่จะไปโรงเรียนในเช้าวันจันทร์
จนตี5เกือบ6โมง เธอตื่นและโทรมาปลุกผมเหมือนทุกๆวัน (เธอมักจะตื่นแล้วโทรมาบอกผมเสมอ) ผมก้คุยๆแบบห้วนๆ ประมาณว่ายังงอนเรื่องที่เธอผิดนัด เธอก้แบบยังไม่หายงอนอีกเหรอ แล้วผมก้วนกลับไปเรื่องเฟสเก่า แกล้งถามว่าไม่มีใครในนั้นใช่ไหม เชื่อใจได้จริงๆใช้ไหม อย่าโกหกนะ เธอบอกว่าไม่ได้โกหก ผมเลยบอกว่าถ้าผมรู้ว่านอกใจ เลิกนะ เธอก็ตอบแบบมั้นใจว่า ได้ ผมเลยส่งภาพที่เธอคุยกับอีกคนที่ผมแค้ปเอาไว้ให้ดู เธอเงียบเลยครับ ผมเลยบอกว่า เป็นไง อึ้งเหรอ? ไม่คืดว่าจะรู้ล่ะสิ ผมเริ่มถามหนักข้ึ้นเรื่อยๆ ประมาณว่าทำแบบนี้ทำไม แล้วผมก้ร้องไห้ซะเอง ผมบอกเธอว่าผมไม่เคยมีใครเลย ไม่เคยนอกใจ คบกันมานานเห็นเธอเงียบๆแบบนั้นไม่คิดว่าจะทำกันได้ลง ผมเสียใจมากๆพูดไปก้น้ำตาไหลไป และบอกเลิกเธอเธอ ทั้งน้ำตา เพราะผมรับไม่ได้ แล้วผมก้วางสายไป...
และเธอก้ทักแชทในเฟสมาบอกว่าจะรอวันที่ผมกลับมา ผมเลยบอกว่าไม่มีหรอกนะที่จะทำผิดแล้วให้อีกคนกลับมาอ่ะ (เมิงควรจะฉุดรั้งกูไว้ป่ะวะ ไม่ได้อยากเลิกหรอกนะเว้ย)
เดี๋ยวผมมาเขียนต่อไปโพสถัดไปครับ
เมื่อแฟนของเราที่คบกันมานาน กำลังจะกลายเป็นแฟนเก่า :'( #รักแท้ไม่มีจริง..จริงๆเหรอ
ผมขอเล่าตั้งแต่แรกๆ ก็คือผมกับแฟนผมที่เพิ่งเลิกไป เรารู้จักกันทางเฟสบุ้ค และตามประสาวัยรุ่นเราก้ชอบกันจนคบกันทั้งๆที่ไม่เคยเจอหน้ากันจริงๆ จนคุยได้เกือบครึ่งเดือน เราก้ได้เจอกัน และก้รักกันมากขึ้น นั่นคือช่วงวันสงกรานต์ปี57 และเราก็รักกันมาเรื่อยๆ ทะเลาะกันบ้างอะไรก้นบ้างตามประสาคู่รักเหมือนคนอื่นๆ ถึงแม้จะไม่ได้เจอกันทุกวัน บ้านไม่ได้ใกล้กัน นานๆเจอกันที(เดือนนึง3-5ครั้ง) เราก็ยังรักกันมาตลอด เคยเลิกกันตอนคบกันใหม่ๆ แต่เลิกได้เดือนเดียวก้กลับมารักกันดีอย่างเดิม เธอรักผมมากและผมก็รักเธอเช่นกัน ตอนแรกมีหึงกันบ้าง เจอกันก้แอบดูไลน์บ้างเฟสบ้าง ว่าแอบคุยกับใครรึเปล่า แต่ไปเรื่อยๆ เราไว้ใจกันมากขึ้นๆ ก้ไม่ค่อยได้เช็คแล้ว เพราะเชื่อใจกันและกัน
เราต่างคนต่างรู้นิสัยกันดีและรู้แทบทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องของเรา เราสองคนเข้ากันได้ดีมากๆ ไปไหนถ่ายรูปกันตลอด จนมี60-70อัลบั้มตั้งแต่คบกันมา และเธอกับผมถึงจะมีเพื่อนเยอะแต่ก็ไม่ค่อยได้สุงสิงกับใครมากนัก ทำให้ผมมีเธอสนิทที่สุด คุยกันได้ทุกเรื่องไม่เคยเบื่อ และเธอรับผมได้ทุกเรื่อง แม้ว่าจากชีวิตที่ดีๆของผมแล้วจู่ๆมาลำบาก ไม่ว่าเรื่องการเรียน เรื่องเงิน รถผมที่เคยมีก้ต้องเอาไปวาง มือถือไม่มีใช้ ทุกอย่างเหมือนจะแย่หมด แต่เธอก้ให้กำลังใจผมมาตลอด ไม่ว่าจะดีหรือแย้ก้อยู่สุขทุกข์ด้วยกัน จนผมคิดว่านี่คือรักแท้ เพราะไม่ว่าอะไรจะเลวร้ายก้มีแต่เธอที่ไม่ไปไหนยังรักผมเหมือนเดิม และไม่เคยคิดถึงเรื่องเลิกกัน เราพูดกันตลอดเรื่องอนาคต ว่าต่อไปจะใช้ชีวิตยังไง เข้ามหาลัยเดียวกันดีไหม
...จนกระทั่งอะไรๆกำลังจะเปลี่ยนไป...
จากสงกรานต์57 ถึงต้นปี59ปัจจุบัน เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมเพิ่งเลิกงาน เธอก้มารับผม เราก้เดินห้างกัน ระหว่างนั้นผมขอเล่นโทรศัพท์ของเธอ เข้า safari บังเอิญเห็นว่ามีอีเมล์เฟสบุ้คค้างไว้หน้าล็อกอิน ซึ่งเมล์นี้ไม่ใช่เมล์เฟสเธอ แต่เปนอีเมล์ของ Apple ID นั่นแสดงว่าเธอมีอีกเฟสแน่ๆ ไม่ใช่เพื่อนมาล็อกอิน..
ผมเลยถามไปว่า เฟสใครอะ? เธอบอกว่าเฟสเก่า ผมเลยบอกว่า งั้นเข้าให้ดูหน่อย เอารหัสมาก็ได้ เธอตอบว่าอย่าเลย เดี๋ยวผมเจ็บ เพราะเคยคุยกับแฟนเก่าในนั้นไว้ ประมาณว่าไม่อยากเห็นข้อความเก่าๆ ผมเลยถามว้าเข้าไปทำไม เธอก้ตอบว่าไปดูเฉยๆ ด้วยคว่ามที่ผมไว้ใจเธอ เลยไม่ได้ถามอะไรต่อ ละก็ไปกินก๋วยเตี๋ยวกันข้างนอกแถวบ้านเธอ เราคุยกันปกติเหมือนทุกครั้ง และตอนน้ัเธอก้มีปัญหากับที่บ้านนิดหน่อย ผมก้คอยให้กำลังใจเธอ และเดินไปส่งถึงซอยหน้าบ้านเหมือนที่ผ่านมา เธอกอดกันเหมือนว่าจะไม่ได้เจอกันอีก... แต่ผมบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ก้ได้เจอแล้ว อย่าทำเหมือนจะไม่ได้เจอกันอีกสิ ...
จนวันอาทิตย์ วันที่เมื่อคืนเรานัดเจอกัน เธอกลับไม่มา เพราะต้องอยู่ช่วยงานที่บ้าน เขาไหว้ตรุษจีนกัน ผม้ก้มีงอนบ้าง งอนข้ามคืนเลยแหละ ไม่ตอบไม่อะไรในเฟส เธอก้ส่งข้อความว้าคิดถึงผม และขอโทษต่างๆนาๆ ที่ผิดนัด แต่ผมไม่ได้สนใจจนเผลอหลับไป ตื่นอีกทีตี1ตี2แล้ว..
..แล้วผมนึกยังไงไม้รู้ นึกถึงเฟสที่เธอไม่อยากให้ผมเห็น ก้เลยลองเข้ารหัส ก้ผิดหมด เลยลองกดลืมรหัสผ่าน เพื่อขอให้ส่งรหัสใหม่ไปในอีเมล์ เพราะผมรู้รหัสอีเมล์นั้น ซึ่งก้ได้ผล ในที่สุดผมก้เช้าได้ และได้อึ้งกับสิ่งที่เทอกำลังทำ..
มันคือเฟสเก่าจริง แต่เธอกำลังคุยกับใครก้ไม่รู่ มีบอกคิดถึงกันด้วย หยอดไปหยอดมา หลายเรื่องที่เธอบอกผมเวลาคุยกัน เธอก้บอกมันเหมือนกัน คุยกันมานานแล้วตั้งแต่ปลายปี58 แต่ผมไม่ได้ขุดไปเยอะกว่านั้นเลยไม่รู้ว่าเริ่มเมื่อไหร่ แต่ผมเจ็บปวดใจมาก และเห็นภาพหน้าปก มันสื่อถึงคนกำลังมีความรัก " ก้ยิ่งแน่ชัดว่าเธอนอกใจผม "
แล้วก้ได้ส่งข้อความตอบในเฟสเธอไปว่า "โกหก..จริงๆมึ_ไม่ได้รักกูหรอก"
แต่ตอนนั้นผมยังไม่ร้องไห้นะ กำลังสับสนว่าจริงรึเปล่า เลยกะรอถามแฟนเลย่ว่าเรื่องมันเปนยังไง รอถามตอนที่เธอตื่นเพื่อที่จะไปโรงเรียนในเช้าวันจันทร์
จนตี5เกือบ6โมง เธอตื่นและโทรมาปลุกผมเหมือนทุกๆวัน (เธอมักจะตื่นแล้วโทรมาบอกผมเสมอ) ผมก้คุยๆแบบห้วนๆ ประมาณว่ายังงอนเรื่องที่เธอผิดนัด เธอก้แบบยังไม่หายงอนอีกเหรอ แล้วผมก้วนกลับไปเรื่องเฟสเก่า แกล้งถามว่าไม่มีใครในนั้นใช่ไหม เชื่อใจได้จริงๆใช้ไหม อย่าโกหกนะ เธอบอกว่าไม่ได้โกหก ผมเลยบอกว่าถ้าผมรู้ว่านอกใจ เลิกนะ เธอก็ตอบแบบมั้นใจว่า ได้ ผมเลยส่งภาพที่เธอคุยกับอีกคนที่ผมแค้ปเอาไว้ให้ดู เธอเงียบเลยครับ ผมเลยบอกว่า เป็นไง อึ้งเหรอ? ไม่คืดว่าจะรู้ล่ะสิ ผมเริ่มถามหนักข้ึ้นเรื่อยๆ ประมาณว่าทำแบบนี้ทำไม แล้วผมก้ร้องไห้ซะเอง ผมบอกเธอว่าผมไม่เคยมีใครเลย ไม่เคยนอกใจ คบกันมานานเห็นเธอเงียบๆแบบนั้นไม่คิดว่าจะทำกันได้ลง ผมเสียใจมากๆพูดไปก้น้ำตาไหลไป และบอกเลิกเธอเธอ ทั้งน้ำตา เพราะผมรับไม่ได้ แล้วผมก้วางสายไป...
และเธอก้ทักแชทในเฟสมาบอกว่าจะรอวันที่ผมกลับมา ผมเลยบอกว่าไม่มีหรอกนะที่จะทำผิดแล้วให้อีกคนกลับมาอ่ะ (เมิงควรจะฉุดรั้งกูไว้ป่ะวะ ไม่ได้อยากเลิกหรอกนะเว้ย)
เดี๋ยวผมมาเขียนต่อไปโพสถัดไปครับ