เป็นประสบการณ์แล้วกันนะครับ ไม่มีใครผิด ไม่อยากโทษอะไรใคร
เริ่มเรื่องครับคือ จบที่เดียวกัน เรื่องราวตอนเป็นนักเรียน ม. ปลาย ผ่านมา เกือบ 20 ปี แล้วเราไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับเธอ แน่นอน เธอจำเราไม่ได้
เนื่องด้วย คิดถึงวันวานเก่าๆ ค่อยค้นหารายชื่อเพื่อนเก่าๆ ในเฟส จนเจอ แอดเป็นเพื่อน รวมถึงเธอคนนี้ (เพื่อนของเพื่อน ในเฟส)
เข้าไปไลค์รูปเธอ อยู่เงียบๆ แบบนั้น ดูไทม์ไลน์ เห็นว่าโสด เลยอยากรู้จักมากกว่านั้น แชทคุยกันนิดหน่อย แบบอ้อมไปอ้อมมา เพื่อสืบข้อมูล เช่น มีใครในใจ รอใคร อกหักจากใครหรือเปล่า เพราะ สเตตัส ขึ้นแบบประมาณ โสด อยากมีใครสักคน เช่น "แม้ไม่ใช่เจ้าหญิง แต่อยากเจอเจ้าชาย" ประมาณนี้
ต่อมา เมื่อคุยคุ้นเคยกันบ้างในระดับหนึ่ง ก็บอกว่า "ชอบนะ" รอยยิ้มสดใสดี รอใคร มีใครไหม ฝ่ายหญิงตอบไม่ได้รอใคร แต่คนที่มาคุยส่วนมาก มาหยอดๆ แล้วก็ไป ไอ้เราเห็นแบบนี้ ก็เดินหน้าสิครับ มาแบบซึมๆ ไม่ได้เร่งรัดอะไร เพราะคิดว่าไม่มีคู่แข่ง ทำคะแนนแบบเรื่อยๆ (ผมทักแชทส่วนใหญ่ เธอไม่เคยทักเลย อันนี้เราไม่ได้วุ่นวาย อะไรเลย คือไม่ได้ ทักถี่ จนน่ารำคาญอะไร เช้ารอบนึง ส่งรูป สวัสดี ก่อนนอน รูปนึง ก่อนนอน คอยดูว่า ออนหรือไม่ ถึงค่อยทัก รัดกุม กลัวเธออึดอัด) เป็นแบบนี้มา 1 เดือน
ทีนี้ เราก็ประเมินแล้วว่า ทักแชทไปแบบนี้ มันก็แค่อ่าน เพราะฝ่ายหญิงก็บอกเอง การคุย ไม่ได้ทำให้ชอบทีเดียวหรอก ฉะนั้นเราต้องสร้างโอกาส เจอตัวเป็นๆ อย่างน้อย เราก็เรียนที่เดียวกัน เป็นคนบ้านเดียวกัน คงมีเรื่องที่คุยกันได้ไม่ยาก แล้ว เพื่อนในเฟส ผมก็รู้จัก เพราะมันก็เคยเรียนห้องเดียวกับผม
และประโยคสุดท้าย คือ ถ้าไม่ได้เป็นแฟน เป็นเพื่อนกันได้ไหม ให้ความปรารถนาดีต่อกัน ผมก็ไม่ได้คิดอะไรนัก บอกว่า เป็นอะไรก็ได้ เธอบอกผมว่า คุยกันได้แต่อย่าหายไป
ทีนี้ผมขอนัดเจอ แต่เผอิญ แต่ทว่า อีกวัน เธอติดสอบ เราเองก็ไม่อยากทำให้เธอเหนื่อย วางโครงการไปทำบุญแก้ชงน่ะครับ ผมก็เลยบอกไปว่า ไม่เป็นไรสะดวกใจไหม จะเฝ้ากระเป๋า ระหว่างที่เธอขึ้นห้องสอบ ซึ่งสอบทั้งวันด้วยนะ เธอตอบว่า "อืม" ผมก็โอเค จะไปรอหน้าตึก จากนั้นผมไม่เคยเซ้าซี้ ถามอะไรอีกเลย กลัวเธอรำคาญ รอจนถึงวันที่เธอสอบ
วันนั้น เราได้เจอหน้ากัน สีหน้าเธอเรียบเฉยมาก ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร คิดว่าคงกังวลในการสอบ เพราะช่วงนั้น เธอตอบแชทสั้นมาก ประมาณถามคำตอบคำ
เราก็ทำหน้าที่ของเราไป ดูกระเป๋า ตอนพักเที่ยง ผมคิดว่า คนสอบเป็นพัน มันต้องแย่งกันสั่งข้าว ไหนจะเดินไปซื้ออีก เลยซื้อข้าวกล้อง ชาเขียว แตงโม มารอไว้ให้ ใจไม่ได้คิดอะไรมากกว่าความปรารถนาดี แต่ช่วงพักรอสอบภาคบ่าย เธอทำสีหน้าเรียบเฉยมาก คุยกับผมนับคำได้ เลือกหาที่นั่งแบบ ไม่ได้มีโอกาสจะสนทนาตัวต่อตัวได้เลย ทานข้าว น้อย ไม่ยอมกินแตงโม ไม่กินชาเขียว แถมถามเรื่องราคาข้าว ผมบอกไม่เป็นไรตั้งใจมาซื้อให้ เธอนั่งแชท คุยโทรศัพท์ แบบน้อยมากที่จะหันมาคุยกับผม คือผมหันหลังให้ เราไม่ได้หันหน้าหากันเลย
รอจนสอบเสร็จ จริงๆ ผมคิดว่าจะนั่งรถไปด้วยกัน เผื่อจะได้คุยกันมากขึ้น แล้วสนิทกันมากกว่านี้ แต่เธอพูดเป็นทำนองเหมือนไม่อยากให้ไปด้วย ผมก็ไม่ว่าอะไร โบกมือ แล้วก็เดินจากมา
เธอส่งข้อความว่า "ขอบคุณที่เป็นเพื่อน เกรงใจ" ผมตอบกลับว่า จะมีโอกาสได้เจอกันอีกไหม เธอไม่ตอบ แต่ขึ้นสถานะว่าอ่านครับ แล้วบอกว่าแบตใกล้จะหมด
นั่งทบทวนแล้ว เธอคงไม่อยากเป็นเพื่อนกับผมจริงๆ ตอนนี้ผมไม่ได้คุยอะไรอีกแล้ว ไม่โทร ถามอารมณ์ผมตอนนี้ ผมหมดกำลังใจ เสียความรู้สึกนิดนึง ผมก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไร ทำให้เธอต้องอึดอัดใจถึงขนาดนี้ (หน้าตาเรามันแย่ขนาดไม่หันมามองเลยเหรอ) บอกตามตรงดีกว่ามาหมางเมิน ใส่กันแบบนี้ครับ
ผมเคารพสิทธิ์ การตัดสินใจของเธอ แค่ขอพื้นที่ระบายเท่านั้นเอง ทุกการกระทำมันมีเหตุผลใช่ไหมครับ เพียงผมไม่ได้ถามเธอ ถ้าจะปฏิเสธ ทำไมต้องทำกันถึงขนาดนี้
ใครเคยเจอแบบนี้บ้างไหมครับ
เริ่มเรื่องครับคือ จบที่เดียวกัน เรื่องราวตอนเป็นนักเรียน ม. ปลาย ผ่านมา เกือบ 20 ปี แล้วเราไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับเธอ แน่นอน เธอจำเราไม่ได้
เนื่องด้วย คิดถึงวันวานเก่าๆ ค่อยค้นหารายชื่อเพื่อนเก่าๆ ในเฟส จนเจอ แอดเป็นเพื่อน รวมถึงเธอคนนี้ (เพื่อนของเพื่อน ในเฟส)
เข้าไปไลค์รูปเธอ อยู่เงียบๆ แบบนั้น ดูไทม์ไลน์ เห็นว่าโสด เลยอยากรู้จักมากกว่านั้น แชทคุยกันนิดหน่อย แบบอ้อมไปอ้อมมา เพื่อสืบข้อมูล เช่น มีใครในใจ รอใคร อกหักจากใครหรือเปล่า เพราะ สเตตัส ขึ้นแบบประมาณ โสด อยากมีใครสักคน เช่น "แม้ไม่ใช่เจ้าหญิง แต่อยากเจอเจ้าชาย" ประมาณนี้
ต่อมา เมื่อคุยคุ้นเคยกันบ้างในระดับหนึ่ง ก็บอกว่า "ชอบนะ" รอยยิ้มสดใสดี รอใคร มีใครไหม ฝ่ายหญิงตอบไม่ได้รอใคร แต่คนที่มาคุยส่วนมาก มาหยอดๆ แล้วก็ไป ไอ้เราเห็นแบบนี้ ก็เดินหน้าสิครับ มาแบบซึมๆ ไม่ได้เร่งรัดอะไร เพราะคิดว่าไม่มีคู่แข่ง ทำคะแนนแบบเรื่อยๆ (ผมทักแชทส่วนใหญ่ เธอไม่เคยทักเลย อันนี้เราไม่ได้วุ่นวาย อะไรเลย คือไม่ได้ ทักถี่ จนน่ารำคาญอะไร เช้ารอบนึง ส่งรูป สวัสดี ก่อนนอน รูปนึง ก่อนนอน คอยดูว่า ออนหรือไม่ ถึงค่อยทัก รัดกุม กลัวเธออึดอัด) เป็นแบบนี้มา 1 เดือน
ทีนี้ เราก็ประเมินแล้วว่า ทักแชทไปแบบนี้ มันก็แค่อ่าน เพราะฝ่ายหญิงก็บอกเอง การคุย ไม่ได้ทำให้ชอบทีเดียวหรอก ฉะนั้นเราต้องสร้างโอกาส เจอตัวเป็นๆ อย่างน้อย เราก็เรียนที่เดียวกัน เป็นคนบ้านเดียวกัน คงมีเรื่องที่คุยกันได้ไม่ยาก แล้ว เพื่อนในเฟส ผมก็รู้จัก เพราะมันก็เคยเรียนห้องเดียวกับผม
และประโยคสุดท้าย คือ ถ้าไม่ได้เป็นแฟน เป็นเพื่อนกันได้ไหม ให้ความปรารถนาดีต่อกัน ผมก็ไม่ได้คิดอะไรนัก บอกว่า เป็นอะไรก็ได้ เธอบอกผมว่า คุยกันได้แต่อย่าหายไป
ทีนี้ผมขอนัดเจอ แต่เผอิญ แต่ทว่า อีกวัน เธอติดสอบ เราเองก็ไม่อยากทำให้เธอเหนื่อย วางโครงการไปทำบุญแก้ชงน่ะครับ ผมก็เลยบอกไปว่า ไม่เป็นไรสะดวกใจไหม จะเฝ้ากระเป๋า ระหว่างที่เธอขึ้นห้องสอบ ซึ่งสอบทั้งวันด้วยนะ เธอตอบว่า "อืม" ผมก็โอเค จะไปรอหน้าตึก จากนั้นผมไม่เคยเซ้าซี้ ถามอะไรอีกเลย กลัวเธอรำคาญ รอจนถึงวันที่เธอสอบ
วันนั้น เราได้เจอหน้ากัน สีหน้าเธอเรียบเฉยมาก ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร คิดว่าคงกังวลในการสอบ เพราะช่วงนั้น เธอตอบแชทสั้นมาก ประมาณถามคำตอบคำ
เราก็ทำหน้าที่ของเราไป ดูกระเป๋า ตอนพักเที่ยง ผมคิดว่า คนสอบเป็นพัน มันต้องแย่งกันสั่งข้าว ไหนจะเดินไปซื้ออีก เลยซื้อข้าวกล้อง ชาเขียว แตงโม มารอไว้ให้ ใจไม่ได้คิดอะไรมากกว่าความปรารถนาดี แต่ช่วงพักรอสอบภาคบ่าย เธอทำสีหน้าเรียบเฉยมาก คุยกับผมนับคำได้ เลือกหาที่นั่งแบบ ไม่ได้มีโอกาสจะสนทนาตัวต่อตัวได้เลย ทานข้าว น้อย ไม่ยอมกินแตงโม ไม่กินชาเขียว แถมถามเรื่องราคาข้าว ผมบอกไม่เป็นไรตั้งใจมาซื้อให้ เธอนั่งแชท คุยโทรศัพท์ แบบน้อยมากที่จะหันมาคุยกับผม คือผมหันหลังให้ เราไม่ได้หันหน้าหากันเลย
รอจนสอบเสร็จ จริงๆ ผมคิดว่าจะนั่งรถไปด้วยกัน เผื่อจะได้คุยกันมากขึ้น แล้วสนิทกันมากกว่านี้ แต่เธอพูดเป็นทำนองเหมือนไม่อยากให้ไปด้วย ผมก็ไม่ว่าอะไร โบกมือ แล้วก็เดินจากมา
เธอส่งข้อความว่า "ขอบคุณที่เป็นเพื่อน เกรงใจ" ผมตอบกลับว่า จะมีโอกาสได้เจอกันอีกไหม เธอไม่ตอบ แต่ขึ้นสถานะว่าอ่านครับ แล้วบอกว่าแบตใกล้จะหมด
นั่งทบทวนแล้ว เธอคงไม่อยากเป็นเพื่อนกับผมจริงๆ ตอนนี้ผมไม่ได้คุยอะไรอีกแล้ว ไม่โทร ถามอารมณ์ผมตอนนี้ ผมหมดกำลังใจ เสียความรู้สึกนิดนึง ผมก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไร ทำให้เธอต้องอึดอัดใจถึงขนาดนี้ (หน้าตาเรามันแย่ขนาดไม่หันมามองเลยเหรอ) บอกตามตรงดีกว่ามาหมางเมิน ใส่กันแบบนี้ครับ
ผมเคารพสิทธิ์ การตัดสินใจของเธอ แค่ขอพื้นที่ระบายเท่านั้นเอง ทุกการกระทำมันมีเหตุผลใช่ไหมครับ เพียงผมไม่ได้ถามเธอ ถ้าจะปฏิเสธ ทำไมต้องทำกันถึงขนาดนี้