รักคนมีแฟนแต่ตัวเองแต่งงานแล้วมีลูกแล้ว

สวัสดีคะ เรามีเรื่องอยากระบาย เราชื่อ บู แต่งงานมีครอบครัวแล้วมีลูกที่น่ารักสองคน ตอนคบกับแฟนแรกๆเขาดีไปหมดทุกอย่างเลยแต่พอได้แต่งงานมาอยู่ด้วยกันเราก็ไม่รู้มาก่อนเขามีอีกนิสัยที่เราไม่ชอบจนเราเบื่อที่จะบอกพักหลังๆก้อเริ่มเถียงกันเขาทำงานมาเหนื่อยเรสเลี้ยงลุกสองคนก้อเหนื่อยเรื่องไม่เป็นเรื่องก้อทะเลาะกันจนจะเลิกกันหลายครั้ง แต่มองหน้าลูกทั้งสองทีไรสงสารลูก ตอนนี้อยู่ทนเพื่อลูกคะ จนมาวันหนึ่งบูได้เจอผช. คนหนึ่งแบบตรงสเปกเลยก้อว่าได้เดินผ่านหน้าบ้าน เฮ้อออแอบเก็บไปฝัน ก้อผ่านไปหลายอาทิตชอบเขามากจึงตัดสินใจเข้าไปขอเฟสเขาแล้วก้อได้คุยกัน เราทั้งสองก้อคุยกันเรื่อยๆจนนัดเจอกันคุยกันเหมือนบ่าวสาวทั่วไปแต่ก้อลืมนึกว่าเรามีลูกแล้วเขาก้อมีแฟน แต่เขากับแฟนยุห่างๆกันมาก  เราก้อมีแฟนแล้วลูก แต่บูกับพี่ที่คุยกันก้อมีความรุ้สึกดีให้กัน มองกันทุกวันคุยเฟสกันทุกวัน โดยไม่มีใครรู้ จนมาวันหนึ่งเหมือนบูรักเขามากไปแล้วเขาบอกว่าเราหยุดคุยกันเถอะเขาไม่อยากให้แฟนเขารุ้ เขาก้อกลัวแฟนเรารุ้เหมือนกัน พอพี่เขาพุดออกมาเหมือนอกหักสมัยเรียนมอปลายเจ็บแบบจุกๆงงๆ ทั้งๆที่วันนี้เราคุยกันทั้งวัน สบตากันระยะไกล มองหากันตลอด ยังทำใจไม่ได้ชอบเขามาก ตอนนี้ความรุ้สึกที่บูมีให้แฟนคือคำว่ายื้อทนเพื่อลูก ถามว่ารักไหม คือมันเฉยๆ แต่รักคนที่คุยกันทุกวันไม่เถียงเราสักคำ ถึงแม้จะเปนคนพุดน้อยเพราะเราพุดมาก #สับสนตัวเองคะและเสียใจใครเคยเปนแบบนี้บ้างคะ แล้วควรทำยังไงมีวิธีไหนไหมที่รักษาแผลใจที่บอบช้ำ 😭😭😭😭😭😭😭😭