เรื่องนี้เกิดเมื่อเช้าวันจัทร์ของอาทิตย์ก่อน เราจะมีเพื่อนในกลุ่มอยู่สี่คน มี เพื่อน อ. เพื่อนญ. และ เพื่อนจ. เราเป็นคนที่บ้านอยู่ใกล้โรงเรียนมากที่สุด แล้วก็มาสายที่สุดเช่นกัน ด้วยความที่มาสายไงเลยมักจะแชทไปหาเพื่อนเป็นประจำจะถามว่า อยู่ไหน? มาเรียนยัง? อาจารย์สอนยัง? แล้ววันนั้ก็แชทไปหาเพื่อน อ. เพื่อที่จะถามว่าอยู่ไหน อ. บอกว่าอยูบนรถตู้ เราคาดว่าคงจะถึงพร้อมกันเลยบอกให้เพื่อนรอหน้าโรงเรียนจะได้เดินไปตึกเรียนพร้อมกัน อีกไม่กี่นาทีเพื่อน อ. ก็บอกว่าใกล้ถึงโรงเรียนแล้ว เรากำลังจะต่อรถสองแถวไปโรงเรียนเลยเปลี่ยนใจนั่งวินมอไซค์ไปดีกว่ากลัวเพื่อนรอนาน พอพี่วินแกไปส่งถึงโรงเรียนปึ๊บเราก็ควักเงินจ่ายปั๊บ หันหลังกลับมาปุ๊บ เห็นเพื่อนรักทั้งสามคนคุยกันเรื่อยเปื่อยเดินเข้าโรงเรียนไปโดยไม่ได้สนใจเรา เหมือนกับว่าเราไม่ได้นัดกันเลยหรืออย่างไร เราแบบซึ้งอ่ะ น้ำตาแทบไหล สำหรับคนอื่นมันอาจเป็นเรื่องไร้สาระน่ะ แต่สำหรับเรามันไม่ใช่อ่ะ มันดูเหมือนเราเป็นอากาศธาตุ ตั้งแต่วันนั้นมาเราก็เงียบๆไม่พูดกับเพื่อนรักทั้งสามคน ถามว่าเราอยากคุยไหมก็อยากอ่ะเพื่อนกันนี่เนอะ แต่จะให้แบบโกรธเองหายเองมันไม่ใช่ป่ะ มันก็ไม่ถามน่ะว่าเราเป็นอะไร จะบอกว่าไม่รู้ก็คงไม่ใช่เพราะปกติเราจะเป็นตัวโจ๊กถ้าเราเงียบๆไปจะดูไม่ออกลยหรอ หรือไม่ได้สนใจกันแน่ เราควรทำยังไงดี???? เฮ้ลมีพลีสสส!
ทำยังไงดี?? โกรธแล้วเพื่อนไม่ยอมง้อ