คุณคิดว่าวันนี้คุณใส่ใจคนรักมากพอหรือยังค่ะ?
ส่วนตัวของฉันคิดว่ายังไม่มากพอเราควรจะใส่ใจ
คนรักทุกอย่างเพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่าไร
พรุ่งนี้เราอาจจะตายก็ได้เพราะไม่มีใครรู้อนาคต
ฉันจึงอยากจะเตือนสติทุกคนที่กำลังละเลยคนรักอยู่
ว่าคุณควรจะดูแลเค้าใส่ใจเค้าไห้ดีเรื่องที่ฉันจะเล่า
ถูกดัดแปลงมาจากบทความบทความหนึ่งเรื่องมีอยู่ว่า
2สามีภรรยาคู่หนึ่งแต่งงานกันมา4ปีสามีเป็นนายธนาคารส่วนภรรยาเป็นแม่บ้าน
และวันที่24ธันว่าคือวันครบรอบแต่งงานของเค้าทั้ง2
ช่วงแรกๆหรือที่เรียกกันว่าข้าวใหม่ปลามันทั้งสองต่างดูกันและกันจนมาถึงปีที่4
สามีเริ่มคิดว่าการดูแลเอาใจใส่ภรรยาเป็นเรื่องน่าเบื่อ
แต่กลับกันภรรยากลับคิดว่าเราควรจะต้องดูแลเค้าเอาใจใส่เค้าให้ดีที่สุด
ในวันที่23ธันว่าสามีก้ยังคงออกไปทำงานปกติ
ตกเย็นของวันนั้น
ภรรยาได้เตรียมกับข้าวไว้รอสามีเมื่อสามีกลับมาบ้านภรรยาก็ได้เอ่ยปากถามสามีว่า
ภรรยา:เป็นไงค่ะคุณทำงานวันนี้เหนื่อยมั้ย
แต่สามีกลับตอบเธอด้วยน้ำเสียงที่รำคาน
สามี:ทำงานก็ต้องเหนื่อยสิถามได้ไม่ได้อยู่บ้านสบายเหม่อนคุณหนิ
ภรรยาจึงตอบกลับสามีว่า
ภรรยา:ฉันขอโทษค่ะคุณทานข้าวก่อนเถอะ
เมื่อสามีทานข้าวจนอิ่มภรรยาจึงถามเค้าว่า
ภรรยา:คุณค่ะพรุ่งนี้ว่างมั้ยฉันอยากไห้คุณไปทำธุระเป็นเพื่อนหน่อย
สามีตอบว่า
สามี:ไม่เอาหรอกผมเหนื่อยผมอยากพักผ่อนคุณก้ไปเองสิรถก็มี
ภรรยา:แต่ฉันอยากไห้คุณได้ไปเห็นด้วยตาตัวเองคุณไปกับฉันหน่อยเถอะนะ
สามี:ไม่ไปก็คือไม่ไปอย่าทำตัวน่ารำคานได้ป่ะ
แล้วเค้าก้เดินขึ้นไปนอนโดยที่ไม่สนใจใยดีเลยแม้แต่น้อย
เช้าวันรุ่งขึ้นเธอก็ยังคงถามสามีอีกครั้งว่าไม่เปลี่ยนใจหรอคุณสามีก้ตอบเช่นเดิม
เธอจึงขับรถออกไปผ่านไป2ชม.ก็มีสายโทรเข้ามาในโทรศัพท์ของสามี(กดรับ)
คนในสาย:สวัสดีค่ะดีฉันโทรมาจากโรงพยาบาง...นะค่ะ
สามี:ครับมีอะไรหรอครับ
คนในสาย:คุณใช่สามีของนาง.......หรือป่าวค่ะ
สามี:ใช่ครับผมคือสามีเค้า
คนในสาย:ตอนนี้ภรรยาของคุณอยู่ที่โรงพยาบาลเนื่องจากเกิดอุบัติเหตุรถ10ล้อพุ่งชนท้ายอย่างแรง
อาการเป็นตายเท่ากันค่ะ
สามีรีบขับรถไปที่โรงพยาบาลเมื่อไปถึงก็สายไปเสียแล้ว
สามี:คุณหมอครับภรรยาผมเป็นอย่างไรบ้างครับ
หมอ:หมอเสียใจด้วยนะครับภรรยาและลูกในท้องเสียชีวิตทั้งคู่ครับ
สามีนิ่งไปสักพักน้ำตาก็เริ่มไหลออกมาแบบกลั้นไม่อยู่เมื่อเห็นศพของภรรยาตัวเอง
สามี:ผมขอโทษที่ไม่ยอมมาเป็นเพื่อนคุณทั้งๆที่เรากำลังจะมีลูกกันแท้ๆ
ผมขอโทษ
สามีทำไห้แค่กอดศพและร้องไห้เค้าเยคิดขึ้นได้ว่าสิ่งที่ภรรยาอยากไห้เค้าเห็นคือ
เด็กในท้องที่กำลังจะเกิดมา
คุณรองคิดดูดีๆอีกทีนะค่ะว่าคุณใส่ใจคนรักมากพอหรือยัง🙂
(นี้คือกระทู้แรกของฉันนะค่ะถ้ามีอะไรผิดพลาดก้ขออภัยด้วยค่ะ)
คุณใส่ใจคนรักมากพอหรือยัง?
ส่วนตัวของฉันคิดว่ายังไม่มากพอเราควรจะใส่ใจ
คนรักทุกอย่างเพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่าไร
พรุ่งนี้เราอาจจะตายก็ได้เพราะไม่มีใครรู้อนาคต
ฉันจึงอยากจะเตือนสติทุกคนที่กำลังละเลยคนรักอยู่
ว่าคุณควรจะดูแลเค้าใส่ใจเค้าไห้ดีเรื่องที่ฉันจะเล่า
ถูกดัดแปลงมาจากบทความบทความหนึ่งเรื่องมีอยู่ว่า
2สามีภรรยาคู่หนึ่งแต่งงานกันมา4ปีสามีเป็นนายธนาคารส่วนภรรยาเป็นแม่บ้าน
และวันที่24ธันว่าคือวันครบรอบแต่งงานของเค้าทั้ง2
ช่วงแรกๆหรือที่เรียกกันว่าข้าวใหม่ปลามันทั้งสองต่างดูกันและกันจนมาถึงปีที่4
สามีเริ่มคิดว่าการดูแลเอาใจใส่ภรรยาเป็นเรื่องน่าเบื่อ
แต่กลับกันภรรยากลับคิดว่าเราควรจะต้องดูแลเค้าเอาใจใส่เค้าให้ดีที่สุด
ในวันที่23ธันว่าสามีก้ยังคงออกไปทำงานปกติ
ตกเย็นของวันนั้น
ภรรยาได้เตรียมกับข้าวไว้รอสามีเมื่อสามีกลับมาบ้านภรรยาก็ได้เอ่ยปากถามสามีว่า
ภรรยา:เป็นไงค่ะคุณทำงานวันนี้เหนื่อยมั้ย
แต่สามีกลับตอบเธอด้วยน้ำเสียงที่รำคาน
สามี:ทำงานก็ต้องเหนื่อยสิถามได้ไม่ได้อยู่บ้านสบายเหม่อนคุณหนิ
ภรรยาจึงตอบกลับสามีว่า
ภรรยา:ฉันขอโทษค่ะคุณทานข้าวก่อนเถอะ
เมื่อสามีทานข้าวจนอิ่มภรรยาจึงถามเค้าว่า
ภรรยา:คุณค่ะพรุ่งนี้ว่างมั้ยฉันอยากไห้คุณไปทำธุระเป็นเพื่อนหน่อย
สามีตอบว่า
สามี:ไม่เอาหรอกผมเหนื่อยผมอยากพักผ่อนคุณก้ไปเองสิรถก็มี
ภรรยา:แต่ฉันอยากไห้คุณได้ไปเห็นด้วยตาตัวเองคุณไปกับฉันหน่อยเถอะนะ
สามี:ไม่ไปก็คือไม่ไปอย่าทำตัวน่ารำคานได้ป่ะ
แล้วเค้าก้เดินขึ้นไปนอนโดยที่ไม่สนใจใยดีเลยแม้แต่น้อย
เช้าวันรุ่งขึ้นเธอก็ยังคงถามสามีอีกครั้งว่าไม่เปลี่ยนใจหรอคุณสามีก้ตอบเช่นเดิม
เธอจึงขับรถออกไปผ่านไป2ชม.ก็มีสายโทรเข้ามาในโทรศัพท์ของสามี(กดรับ)
คนในสาย:สวัสดีค่ะดีฉันโทรมาจากโรงพยาบาง...นะค่ะ
สามี:ครับมีอะไรหรอครับ
คนในสาย:คุณใช่สามีของนาง.......หรือป่าวค่ะ
สามี:ใช่ครับผมคือสามีเค้า
คนในสาย:ตอนนี้ภรรยาของคุณอยู่ที่โรงพยาบาลเนื่องจากเกิดอุบัติเหตุรถ10ล้อพุ่งชนท้ายอย่างแรง
อาการเป็นตายเท่ากันค่ะ
สามีรีบขับรถไปที่โรงพยาบาลเมื่อไปถึงก็สายไปเสียแล้ว
สามี:คุณหมอครับภรรยาผมเป็นอย่างไรบ้างครับ
หมอ:หมอเสียใจด้วยนะครับภรรยาและลูกในท้องเสียชีวิตทั้งคู่ครับ
สามีนิ่งไปสักพักน้ำตาก็เริ่มไหลออกมาแบบกลั้นไม่อยู่เมื่อเห็นศพของภรรยาตัวเอง
สามี:ผมขอโทษที่ไม่ยอมมาเป็นเพื่อนคุณทั้งๆที่เรากำลังจะมีลูกกันแท้ๆ
ผมขอโทษ
สามีทำไห้แค่กอดศพและร้องไห้เค้าเยคิดขึ้นได้ว่าสิ่งที่ภรรยาอยากไห้เค้าเห็นคือ
เด็กในท้องที่กำลังจะเกิดมา
คุณรองคิดดูดีๆอีกทีนะค่ะว่าคุณใส่ใจคนรักมากพอหรือยัง🙂
(นี้คือกระทู้แรกของฉันนะค่ะถ้ามีอะไรผิดพลาดก้ขออภัยด้วยค่ะ)