ก่อนอื่นผมขอเข้าประเด็นเลยนะครับ    มีผู้หญิงคนหนึ่งนะครับ(คนรู้จักกัน ไม่ถึงกับสนิทมาก) เค้าพึ่งเลิกกับแฟนคนก่อนมา  แล้วเค้าก็มาระบายกับผมเกี่ยวกับเรื่องๆนี้   ผมก็เลยคอยปลอบเค้าคอยให้กำลังใจมาโดยตลอด   ตอนนั้นเค้าก็มาเพ้อเรื่องความรักที่จบไปอะไรต่างๆนาๆกับผมอยู่เสมอๆ สักพักนึงพอเค้าดีขึ้น เราสองคนก็เริ่มคุยกันเรื่อยมา แซวกันบ้างอะไรบ้างหลอกล้อกันไปมา ตอนนั้นผมรู้สึกดีมากๆเลย 555+  จากตอนแรกที่ผมเฉยๆกับเค้ามาโดยตลอด ผมก็เริ่มชอบเค้าขึ้นมาทีละเล็กทีละน้อยตอนนั้นผมรู้สึกแปลกมากๆ ทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่รู้สึกอะไรเลยจริงๆ  พอคุยกันได้ซัก2-3เดือน ผมก็เลยบอกชอบเค้าไป
เค้าก็ตอบว่าอืม ก็ชอบเหมือนกัน  (คือผมยังไม่ขอคบนะครับ) ในช่วงนั้น เราสองคนทำตัวเหมือนเป็นแฟนกันเลย 3-4 เดือนนั้น ผมมีความสุขมากเลยหล่ะครับ เราคอยพูดว่าคิดถึงกัน รักกัน คอยปลุกคอยบอกฝันดี ไปเที่ยวไปกิน ไปเดินเล่นด้วยกัน เดินจูงมือ โอบไหล่ ซื้อของ หรือแม้แต่หอมแก้มกัน บางครั้งอาจมีการงอนกันเรื่องผมไม่ชัดเจนกับเค้าบ้างนู่นนี่นั้นบ้าง  แต่เราก็กลับมาคุยกันใหม่ได้ทุกครั้งซึ่งช่วงเวลานั้นมันทำให้ผมที่แค่ความรู้สึกชอบกลายเป็นความรักขึ้นมา  มีตอนนึงเค้าบอกกับผมว่ายังไม่ได้เป็นแฟนกันเลย ทำไมไปไหนด้วยกันกับทำอะไรแบบนี้บ่อยจัง ผมเลยแซวๆเล่นไปว่างั้นก็เป็นเลยดิ เค้าบอกว่ายังก่อน รอดูๆไปก่อนนะ(เค้าบอกว่าชอบผมนะ แต่ขอเวลาหน่อยอะไรประมาณนี้) ตอนนั้นผมก็เริ่มคิดแล้วนะว่าทำอะไรขนาดนี้แล้ว ยังดูๆอีกหรอ(รู้สึกน้อยใจนิดๆ) แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะผมจริงจังกับผู้หญิงคนนี้มาก  มันเหมือนจะดีขึ้นนะครับแต่ไม่เลย...........
+++เดี๋ยวมาต่อนะครับ+++