เพื่อนๆ หลายคนคงจะเคยประสบพบเจอนะคะ กับการเเอบชอบเพื่อน ในเมื่อ
รู้ค่ะว่าเป็นไปไม่ได้ ฉันชอบเขาจริงๆไม่ควรจะคิด เเต่ทำไงได้ค่ะ ในเมื่อมันชอบไปเเล้ว เเละมันเกิดขึ้นกับตัวฉัน
ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ ม.5 ศิลป์ภาษา คงต้องย้อนความกันไปไกลหน่อย ตอน ม.1
ฉันได้สอบติด รร.ชื่อดังเเห่งหนึ่ง เเละได้มาอยู่ ห้อง 2 เพื่อนๆของฉัน ดูจะเป็นเด็กเรียนค่ะ
ฉันไปเเบบไม่มีเพื่อน ไม่รู้จักใคร ฉันเลือกนั่งหน้าห้องค่ะ เพราะฉันก้อเป็นเด็กขยันเรียน ฮิฮิ
เเต่ที่ที่ฉันจับจองก้อต้องถูกย้าย เพราะครูให้เพื่อนที่สายตาสั้นข้างหลังมานั่งที่ฉัน เเละให้ฉันไปนั่งที่เพื่อน
การมาเป็นเด็กหลังห้องคงจะดีอยู่หรอกค่ะ เเละนี่ก้อเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้ความคิดฉันมันเปลี่ยนไป
เพื่อน ผช.ที่นั่งข้างหน้าฉัน เขาดูขี้อายเเต่เรียนเก่ง ขอเรียกเค้าว่า ก๊อง ล่ะกันนะค่ะ
ฉันรู้สึกชอบเขาตั่งเเต่ฉันย้ายมานั่งข้างหลัง ดูจะเร็วไปใช่มั้ยคะ ใช่ค่ะ ฉันชอบเขาจริงๆ
เราเริ่มสนิทกันค่ะ เพราะคุณลุงของเขาเป็นครูสอนพิเศษ หนูเลยทักไปถามเรื่องการบ้านกับลุงเขาบ่อยๆ
หนูยอมรับเลยว่าหนูรู้สึกดีมากๆเลย ที่ได้พูดคุยกับเขาเเละก้อลุงของเขา
เข้าเรื่องเลยดีกว่า เพื่อนสนิทในกลุ่มก้อรู้ว่าฉันชอบเขา เพื่อนสนิทของฉันอยู่บ้านใกล้กับเขา
เลยทำให้เขาได้เรียนพิเศษกับลุงของก๊อง ฉันอิจฉาเพื่อนมากๆเลยที่ได้อยู่ใกล้เขา จนชอบเเอบงอนเพื่อนบ่อยๆ เเลดูไร้สาระ 5555
จนขึ้น ม.2 พวกเรา 3 คนก้อสนิทกับมาก ก้อคือ ฉัน เพื่อนสนิทฉัน ก๊อง ความรู้สึกของฉันก้อเปลี่ยนไปฉันไปชอบ รุ่นพี่ ม.5
เวลาต่อมาเพื่อนสนิทของฉันก้อบอกว่า ชอบก๊อง โอ้ เหมือนโลกหยุดหมุนเลยค่ะ เราได้เเต่ทำหน้าเฉยๆ ก้อเราชอบรุ่นพี่อยู่หนิ
เพื่อนในห้องก้อรู้กันหมดว่าฉันชอบรุ่นพี่ เเต่ที่จริงๆ ลึกๆฉันก้อชอบก๊องเหมือนเดิมม เเลดูหลายใจ 555
จนขึ้น ม.3 ฉันได้เป็นตัวเเทน รร.ไปเเข่งงานศิลปหัตกรรม ฉันได้ไปเเข่งซูดูกุ เขาเเละเพื่อนสนิทฉันก้อไปด้วย ไปเเข่งกันคนละอย่าง
จนวันเสาร์ หนึ่งอาทิตย์ก่อนการเเข่งขัน ครูได้ให้พวกเรามาฝึกซ้อม ขามา เพื่อนสนิทฉันกับก๊องมาด้วยกัน ส่วนฉันรออยู่บ้าน เพราะบ้านฉันเป็นทางผ่านที่จะไป,รร.
ทุกคนเลยมารอเพราะจะได้ขึ้นรถตู้ไปกัน ไปถึง รร.เราก้อซ้อมกันอย่างจริงจัง
พอขากลับ ก๊องบอกว่าจะให้พ่อมารับ เลยจะให้ฉันติดรถไปด้วย ฉันดีใจมาก เพราะจะได้ไม่เสียเงินค่ารถตู้ 555
ขณะเดินไปรอพ่อเขา อยู่ๆเขาก้อพูดขึ้น ชื่อรุ่นพี่ที่ฉันชอบ ไม่เห็นจะหล่อเลย ฉันเลยบอก อ้าวทำไมพูดงี้ เขาเลยชี้ไปที่เพื่อนสนิทฉัน บอกว่าสั่ง
เเละเขาก้อพูดอีก เท้าสวยดีนะ ฉันงงมาก เลยตอบว่า รองเท้าหรอ ? เขาบอกป่าวเท้าเธอนั่นเเหละ อ้าวไอ้นี่ ทำไมไม่มองหน้าเเต่มองเท้า จ้ะ ขอบคุณ
จนพ่อเขามารับ เรานั่งข้างหลังงกระบะ ฉันก้อหยิบโทสับมาเล่น เขาเล่นไอเเพดเสียบหูฟังอยู่ เเละก้อขยับเข้ามาหาฉัน ถอดหูฟังออกข้างหนึ่งบอกว่า ชื่อฉัน
ฟังดิ โครตตลกอ่ะ ฉันลองฟัง เออ ตลกจริงๆ มันเป็นเพลงอะไรสักอย่าง (ซึ่งตอนนี้ฉันลืมค่ะว่ามันคือเพลงอะไร)
เพื่อนสนิทฉันซึ่งชิบเขา มองมาที่ฉัน ฉันเลยหยิบหูฟังเอาคืนเขา ซึ่งก่อนหน้านี้เราอยู่ใกล้กันมาค่ะ หูฟังอันเดียวกัน
พอถึงบ้านฉัน ปรากฏว่าเลยบ้านค่ะ เขาเลยบอกว่า เห้ย เด๊ะให้พ่อวนรถไปส่ง เรื่องอะไรล่ะค่ะ เเค่นี้ก้อรบกวนเขาจะเเย่ ฉันเลยบอกว่าไม่เป็นไร เราเดินไปเองได้ เเละก้อบ๊ายๆกัน
#เด๊ะมาต่อนะค่ะ เข้ามาอ่าน คอมเม้นกันเยอะๆนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
เเอบชอบเพื่อน จะทำยังไงดี หยุดความรู้สึกไม่ได้ด้วย
รู้ค่ะว่าเป็นไปไม่ได้ ฉันชอบเขาจริงๆไม่ควรจะคิด เเต่ทำไงได้ค่ะ ในเมื่อมันชอบไปเเล้ว เเละมันเกิดขึ้นกับตัวฉัน
ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ ม.5 ศิลป์ภาษา คงต้องย้อนความกันไปไกลหน่อย ตอน ม.1
ฉันได้สอบติด รร.ชื่อดังเเห่งหนึ่ง เเละได้มาอยู่ ห้อง 2 เพื่อนๆของฉัน ดูจะเป็นเด็กเรียนค่ะ
ฉันไปเเบบไม่มีเพื่อน ไม่รู้จักใคร ฉันเลือกนั่งหน้าห้องค่ะ เพราะฉันก้อเป็นเด็กขยันเรียน ฮิฮิ
เเต่ที่ที่ฉันจับจองก้อต้องถูกย้าย เพราะครูให้เพื่อนที่สายตาสั้นข้างหลังมานั่งที่ฉัน เเละให้ฉันไปนั่งที่เพื่อน
การมาเป็นเด็กหลังห้องคงจะดีอยู่หรอกค่ะ เเละนี่ก้อเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้ความคิดฉันมันเปลี่ยนไป
เพื่อน ผช.ที่นั่งข้างหน้าฉัน เขาดูขี้อายเเต่เรียนเก่ง ขอเรียกเค้าว่า ก๊อง ล่ะกันนะค่ะ
ฉันรู้สึกชอบเขาตั่งเเต่ฉันย้ายมานั่งข้างหลัง ดูจะเร็วไปใช่มั้ยคะ ใช่ค่ะ ฉันชอบเขาจริงๆ
เราเริ่มสนิทกันค่ะ เพราะคุณลุงของเขาเป็นครูสอนพิเศษ หนูเลยทักไปถามเรื่องการบ้านกับลุงเขาบ่อยๆ
หนูยอมรับเลยว่าหนูรู้สึกดีมากๆเลย ที่ได้พูดคุยกับเขาเเละก้อลุงของเขา
เข้าเรื่องเลยดีกว่า เพื่อนสนิทในกลุ่มก้อรู้ว่าฉันชอบเขา เพื่อนสนิทของฉันอยู่บ้านใกล้กับเขา
เลยทำให้เขาได้เรียนพิเศษกับลุงของก๊อง ฉันอิจฉาเพื่อนมากๆเลยที่ได้อยู่ใกล้เขา จนชอบเเอบงอนเพื่อนบ่อยๆ เเลดูไร้สาระ 5555
จนขึ้น ม.2 พวกเรา 3 คนก้อสนิทกับมาก ก้อคือ ฉัน เพื่อนสนิทฉัน ก๊อง ความรู้สึกของฉันก้อเปลี่ยนไปฉันไปชอบ รุ่นพี่ ม.5
เวลาต่อมาเพื่อนสนิทของฉันก้อบอกว่า ชอบก๊อง โอ้ เหมือนโลกหยุดหมุนเลยค่ะ เราได้เเต่ทำหน้าเฉยๆ ก้อเราชอบรุ่นพี่อยู่หนิ
เพื่อนในห้องก้อรู้กันหมดว่าฉันชอบรุ่นพี่ เเต่ที่จริงๆ ลึกๆฉันก้อชอบก๊องเหมือนเดิมม เเลดูหลายใจ 555
จนขึ้น ม.3 ฉันได้เป็นตัวเเทน รร.ไปเเข่งงานศิลปหัตกรรม ฉันได้ไปเเข่งซูดูกุ เขาเเละเพื่อนสนิทฉันก้อไปด้วย ไปเเข่งกันคนละอย่าง
จนวันเสาร์ หนึ่งอาทิตย์ก่อนการเเข่งขัน ครูได้ให้พวกเรามาฝึกซ้อม ขามา เพื่อนสนิทฉันกับก๊องมาด้วยกัน ส่วนฉันรออยู่บ้าน เพราะบ้านฉันเป็นทางผ่านที่จะไป,รร.
ทุกคนเลยมารอเพราะจะได้ขึ้นรถตู้ไปกัน ไปถึง รร.เราก้อซ้อมกันอย่างจริงจัง
พอขากลับ ก๊องบอกว่าจะให้พ่อมารับ เลยจะให้ฉันติดรถไปด้วย ฉันดีใจมาก เพราะจะได้ไม่เสียเงินค่ารถตู้ 555
ขณะเดินไปรอพ่อเขา อยู่ๆเขาก้อพูดขึ้น ชื่อรุ่นพี่ที่ฉันชอบ ไม่เห็นจะหล่อเลย ฉันเลยบอก อ้าวทำไมพูดงี้ เขาเลยชี้ไปที่เพื่อนสนิทฉัน บอกว่าสั่ง
เเละเขาก้อพูดอีก เท้าสวยดีนะ ฉันงงมาก เลยตอบว่า รองเท้าหรอ ? เขาบอกป่าวเท้าเธอนั่นเเหละ อ้าวไอ้นี่ ทำไมไม่มองหน้าเเต่มองเท้า จ้ะ ขอบคุณ
จนพ่อเขามารับ เรานั่งข้างหลังงกระบะ ฉันก้อหยิบโทสับมาเล่น เขาเล่นไอเเพดเสียบหูฟังอยู่ เเละก้อขยับเข้ามาหาฉัน ถอดหูฟังออกข้างหนึ่งบอกว่า ชื่อฉัน
ฟังดิ โครตตลกอ่ะ ฉันลองฟัง เออ ตลกจริงๆ มันเป็นเพลงอะไรสักอย่าง (ซึ่งตอนนี้ฉันลืมค่ะว่ามันคือเพลงอะไร)
เพื่อนสนิทฉันซึ่งชิบเขา มองมาที่ฉัน ฉันเลยหยิบหูฟังเอาคืนเขา ซึ่งก่อนหน้านี้เราอยู่ใกล้กันมาค่ะ หูฟังอันเดียวกัน
พอถึงบ้านฉัน ปรากฏว่าเลยบ้านค่ะ เขาเลยบอกว่า เห้ย เด๊ะให้พ่อวนรถไปส่ง เรื่องอะไรล่ะค่ะ เเค่นี้ก้อรบกวนเขาจะเเย่ ฉันเลยบอกว่าไม่เป็นไร เราเดินไปเองได้ เเละก้อบ๊ายๆกัน
#เด๊ะมาต่อนะค่ะ เข้ามาอ่าน คอมเม้นกันเยอะๆนะค่ะ ขอบคุณค่ะ