ยาวหน่อยน้าาาา
คือเรื่องของเรามีอยู่ว่าเรามีเเฟนอยู่คนนึงชื่อธิ(นามสมมตินะ)ธิเป็นคนที่ดีมากเทคเเคร์ดูเเเราอย่างดีเลยเเละธิก็เป็นคนที่เฟลนลี่มากทั้งหญิงละชายเเต่ส่วนมากจะหญิงมากกว่า5555555 เราก็คบกันมาเรื่อยๆ นิสัยเรานะขี้หึงมาก งี่เง่ามากด้วย แม้กระทั่งเพื่อนในห้องเรายังหึงเเล้วธิเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะเเละนิสัยของธิคิอเขาชอบความเป็นอิสระมากกว่าเเต่เราชอบบังคับ ด้วยความที่เราเป็นผู้หณิงไงเราก็หวงอะไม่อยากให้ใครมายุ่งกับแฟนเราอะยิ่งคบกันนานมากขึ้นเราก็ยิ่งหึงหวงหนักมากขึ้นเรื่อยๆเเต่ที่เราทำไปเพราเรารักธินะรักมากด้วย คือเราตัดสินใจเเล้วว่าเราจะอยู่กับคนนี้ละ เราจะไม่ปล่อยเขาไปไหน เราก็คิดถึงอนาคตของเรากับธิไกลมาก อ้อลืมบอกว่าเราคบกันทั้งที่พ่อเเม่ของทั้งสองฝ่ายรับรู้ เเต่คงเป็นเพราะหึงหวงมากไปเราทะเลาะกันบ่อยมากถี่มากด้วยเเต่ไม่เคยบอกเลิกกันนะ เราบอกเลยว่าเรารักธิมาก ทุกครั้งที่ทะเลาะกันธิจะเป็นคนง้อตลอด เเต่ด้วยความที่เราขี้หึงมากเเละก็งี่เง่ามากจนธิทนไม่ไหวเเละบอกเลิกเราก่อนวันเกิดเราสองวัน เราไม่ยื้อด้วยนะเเต่ในใจเราไม่อยากให้ไปอยากยื้อมากอย่าไปได้ไหมเเต่ก็ทำได้เเค่ในใจเพราะเราคิดไงว่าสาเหตุที่เราโดนบอกเลิกก็เพราะนิสัยของเราเองเราเลยปล่อยธิไปตามทางของเขา หลังจากเลิกกันวันนั้นเราก็นอนร้องไห้เป็นอาทิตย์เลยเเละก็มองหน้าธิไม่ติดอีกเลย พอหลังจากเลิกกันได้ไม่นานธิก็มีแฟนใหม่เเต่เรายังไม่มีนี้เราก็เลิกกับธิมาจะสองเดือนเเล้วเเต่เรายังลืมธิไม่ได้เรายังรออยู่ที่เดิมเสมอทุกครั้งที่เห็นธิกับแฟนใหม่สวีทกันหรือเดินผ่านเราเราก็ต้องฝืนยิ้มให้ไปทั้งที่ในใจเรามันไม่ไหวเเล้ว พอมาถึง ณ จุดๆนี้เราก็ยังลืมธิไม่ได้เพราะความทรงจำเรากับธิมันมีมากมายทั้งในห้องเรียนหรือที่อื่นๆที่เราไปกัน เราเห็นสถานที่ที่เราเคยไปที่ไรเราจะนึกถึงตอนที่เราคบกับธิอยู่ตลอดเลย ยิ่งเห้นแฟนใหม่ของธิได้รับในสิ่งที่ธิเคยทำร่วมกันกับเรา เราก็ยิ่งเเย่หัวใจเรามันไม่ลืมสักที่ ตอนนี้ธิเขาก็ดูมีความสุขกับแฟนใหม่ดีเเต่ตรงข้ามกับเราที่ยังไม่มีใครเเละยังคิดถึงธิอยู่เสมอ เเม้โอกาสที่ธิจะกลับมามันแทบไม่มีเลย
เรายังไม่กล้าเริ่มใหม่กับใครเรากลัวเราไม่อยากเจ็บอีกเเต่เราก็ไม่อยากอยู่อย่างงี้เลยมันเจ็บที่ต้องเห็นธิเเละแฟนใหม่อยูทุกๆวัน เราธิเเละเเฟนใหม่ของธิเราอยู่โรงเรียนเดียวกันมอเดียวกันด้วย เราควรทำยังไงดี
เราควรจะทำยังไงต่อไปดี..........
คือเรื่องของเรามีอยู่ว่าเรามีเเฟนอยู่คนนึงชื่อธิ(นามสมมตินะ)ธิเป็นคนที่ดีมากเทคเเคร์ดูเเเราอย่างดีเลยเเละธิก็เป็นคนที่เฟลนลี่มากทั้งหญิงละชายเเต่ส่วนมากจะหญิงมากกว่า5555555 เราก็คบกันมาเรื่อยๆ นิสัยเรานะขี้หึงมาก งี่เง่ามากด้วย แม้กระทั่งเพื่อนในห้องเรายังหึงเเล้วธิเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะเเละนิสัยของธิคิอเขาชอบความเป็นอิสระมากกว่าเเต่เราชอบบังคับ ด้วยความที่เราเป็นผู้หณิงไงเราก็หวงอะไม่อยากให้ใครมายุ่งกับแฟนเราอะยิ่งคบกันนานมากขึ้นเราก็ยิ่งหึงหวงหนักมากขึ้นเรื่อยๆเเต่ที่เราทำไปเพราเรารักธินะรักมากด้วย คือเราตัดสินใจเเล้วว่าเราจะอยู่กับคนนี้ละ เราจะไม่ปล่อยเขาไปไหน เราก็คิดถึงอนาคตของเรากับธิไกลมาก อ้อลืมบอกว่าเราคบกันทั้งที่พ่อเเม่ของทั้งสองฝ่ายรับรู้ เเต่คงเป็นเพราะหึงหวงมากไปเราทะเลาะกันบ่อยมากถี่มากด้วยเเต่ไม่เคยบอกเลิกกันนะ เราบอกเลยว่าเรารักธิมาก ทุกครั้งที่ทะเลาะกันธิจะเป็นคนง้อตลอด เเต่ด้วยความที่เราขี้หึงมากเเละก็งี่เง่ามากจนธิทนไม่ไหวเเละบอกเลิกเราก่อนวันเกิดเราสองวัน เราไม่ยื้อด้วยนะเเต่ในใจเราไม่อยากให้ไปอยากยื้อมากอย่าไปได้ไหมเเต่ก็ทำได้เเค่ในใจเพราะเราคิดไงว่าสาเหตุที่เราโดนบอกเลิกก็เพราะนิสัยของเราเองเราเลยปล่อยธิไปตามทางของเขา หลังจากเลิกกันวันนั้นเราก็นอนร้องไห้เป็นอาทิตย์เลยเเละก็มองหน้าธิไม่ติดอีกเลย พอหลังจากเลิกกันได้ไม่นานธิก็มีแฟนใหม่เเต่เรายังไม่มีนี้เราก็เลิกกับธิมาจะสองเดือนเเล้วเเต่เรายังลืมธิไม่ได้เรายังรออยู่ที่เดิมเสมอทุกครั้งที่เห็นธิกับแฟนใหม่สวีทกันหรือเดินผ่านเราเราก็ต้องฝืนยิ้มให้ไปทั้งที่ในใจเรามันไม่ไหวเเล้ว พอมาถึง ณ จุดๆนี้เราก็ยังลืมธิไม่ได้เพราะความทรงจำเรากับธิมันมีมากมายทั้งในห้องเรียนหรือที่อื่นๆที่เราไปกัน เราเห็นสถานที่ที่เราเคยไปที่ไรเราจะนึกถึงตอนที่เราคบกับธิอยู่ตลอดเลย ยิ่งเห้นแฟนใหม่ของธิได้รับในสิ่งที่ธิเคยทำร่วมกันกับเรา เราก็ยิ่งเเย่หัวใจเรามันไม่ลืมสักที่ ตอนนี้ธิเขาก็ดูมีความสุขกับแฟนใหม่ดีเเต่ตรงข้ามกับเราที่ยังไม่มีใครเเละยังคิดถึงธิอยู่เสมอ เเม้โอกาสที่ธิจะกลับมามันแทบไม่มีเลย