สวัสดีค่ะ อดทนมานานล้ะจริงๆ ค่ะ กับเรื่องเพื่อนๆๆ อะไรงี้อ่ะค่ะ คือ เพื่อนคนนี้เรียนด้วยกันมาตั้งต่อยู่อนุบาลล้ะค่ะ มันเป็นคนที่เรียนเก่งกว่าเรา แต่ไม่ชอบนิสัยมันอ่ะ ยูประมาน ป.3 ก็ไม่มีใครคบมันเพราะไม่ชอบนิสัยมัน มันเห็นแก่ตัวอ่ะค่ะ และ ทำไงมาเล่นด้วยกันคืนก็ไม่รู้ จนถึงปัจจุบัน ไม่อากที่จะคบล้ะค่ะ เมื่อก่อน อยู่ รร เก่ามีเพื่อนหลายคน ก็ไม่เท่าไหร่ค่ะ แต่พอย้าย รร มากับมันแค่สองคน ก็แบบ บางทีเหมือนตัวเองเป็นทาสรับใช้มันเลยอ่ะค่ะ ก็ไม่เข้าใจ่าทำไม เห็นแก่ตัว บางทีนะค่ะกำลังใช่ปากกาอยู่ดีๆมาดึงในมือเราไปเขียนของมันเฉยอ่ะ เราเก็บกดมากอ่ะ ทำไมหรอว้ะ มันเรียนเก่งมันทำได้ทุกอย่างหร เราก็คิดงี้ ล่ะก็เป็นคนประเภทที่ชอบว่าคนอื่น ว่านั้นว่านี้ เอาคนอื่นไปนินทา เราเปนเพื่อนมันก้อยังโดนอ่ะค่ะ มันเปนคนที่ ใครได้ดีแล้วมันจะไม่อยากพุดด้วย เเละมันเอาความคิดของตัวเองเป็นหลัก ไม่สสนว่าคนอื่นจะคิดยังใง บางทีทำ

ไรก้อตะคอกใส่เราต่อหน้าคนอื่น แต่พอเวลาจะใช้ไรเรามันใช้อย่างดีเลยค่ะ ยอมรับว่ามันเปนคนเก่งค่ะ ทำไรก้อสวยทุกอย่าง เราไม่รุ้หรอกนะว่าการที่เอามาพุดงี้มันจะดีรึป่าวเปนเพื่อนกันทำงี้เราก้อ สำนึกผิดนะ แต่เราเก้บกดมานานแต่บางทีมันก้อดีสำหรับเรา นะ แต่บางครั้งก้อพุดให้เราเสียความรุ้สึก ใช้เรานั้นนี้ และที่สำคัยมันรู้ทุกอย่าง รู้แมร่งหมดเรื่งราวใน รร แมร่งรุ้ทุกอย่างอ่ะ เรายุกับมันแล้วมันไม่ใช่อ่ะ มันอึดอัดว้ะ ทุกๆๆวันเราต้องไปส่งมันที่บ้านทั้งๆที่บ้านมันไม่ไกล รร เลย เราเหนื่อยมากเราไม่อยากมีเพื่อนอย่างงี้ มันเคยบอกเรานะว่า คนอื่นๆๆ จะมี หรอที่สนิทกันขนาดนี้คงไม่มีใครจริงใจต่อกันอย่างเราหรอก เราก้อเก่บเอาคิดนะ แต่ก้อไม่พุดไร ว่า สำหรับอาจจะเปนเพื่อนดี เพื่อนจริงใจ ดิ ก้อเพราะใช้กูเหมมือนทาส ว่ากุไม่มีไรดีเลย ทำกับกุทุกอย่างอ่ะ เราไม่อยากพุดอ่ะเรากลัวเราเสียเพื่อน เราอดทนมานนานมากอ่ะ ไม่มีใครชอบมันเบยมีแต่เราที่ทำดีกับมัน ถ้าเราไม่เล่นกับมัน มันก้อคงไม่มีเพื่อนเล่น และอีกอย่างมันก้อรุจักรุ่นพี่ใน รร เลยได้ทำกิจกรรมนุ้นนี้นั้น ส่วนเราก้อเหมือนคนที่ไร้ตัวตนใน รร
ไม่อยากมีเพื่อนแบบนี้ ที่เห็นแก่ตัว พยายามตีตัวออกห่างแต่มันก็เข้าหาตลอด