เราเพิ่งตั้งกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกเพราะเท่าที่อ่านมาก็เจอปัญหาแบบเดียวกันค่อนข้างมากและไม่รู้จะไปคุยกับใคร ทุกข์ใจมากค่ะ เรียงลำดับผิดๆถูกๆนะคะเครียดมากค่ะ
เริ่มเรื่องเลยนะคะ เรากับแฟนรู้จักกัน4ปี คบกันตอนเรียน ม.ปลาย เพิ่งแต่งงานไปเมื่อปี57ค่ะ มีลูก1คนเพิ่งได้9เดือน ตอนที่คบกันใหม่อะไรก็ดี เค้าดีมากจนเราคิดว่าชาตินี้คงหาคนแบบนี้ไม่ได้อีกเพราะตอนนั้นเพิ่งเลิกกับแฟนเก่าด้วยค่ะเลยหลงเค้ามาก เราจะเอาอะไรเค้าหาให้ทุกอย่าง ยอมเราทุกอย่าง จนมาถึงช่วงเมษาปี57เค้าเริ่มเปลี่ยนไป เขาไม่ให้เราคบเพื่อน ไม่ให้ออกไปใหน แม้แต่งานศพงานแต่งญาติเราก็ห้าม ถ้าไปแล้วเขาจับได้เขาก็จะขับรถมารับไปข้างนอก ตบหัวเราบ้างกระชากบ้าง ต่อยบ้าง ตอนนั้นไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันนะคะ เราเลยหาทางที่จะเลิก แต่เขาตามรังควาญจนคนที่บ้านระอาเลยค่ะ พอถึงช่วงเข้ามหาลัยเราเกิดท้องตอนแรกคิดจะหนีแต่กลัวไปไม่รอดและยังรักเขาอยู่เลยบอกเขาไปค่ะ ตอนรู้ว่าเราท้องเสี้ยวหนึ่งเขาเหมือนดีใจนะ แต่เสี้ยวหนึ่งจริงๆค่ะหลังจากนั้นเขาก็ทำเหมือนเดิม ตอนท้องเราเคยทะเลาะกันถึงขั้ฉันกินยาตายเลยนะคะแต่เขากลับพูดว่าเป็นไง ตายมั้ยล่ะ? ไม่เคยคิดโทษตัวเองซักครั้ง ตอนยายเขารู้ว่าเราท้องเขาให้เราเอาออกด้วยตอนจะแต่งงานพ่อเขาก็บอกให้เลิกกับเราแต่เขาไม่ยอมเลิก เราก็ไม่ใช่คนดีอะไรนะคะแถมเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นด้วยทุกวันนี้เราจำได้ทุกคำค่ะ ชีวิตหลังแต่งงานเราพังมากตอนแรกเราอยู่บ้านตัวเองค่ะ พอคลอดลูกได้ไม่กี่เดือนก็ต้องย้ายไปอยู่บ้านสามี สามีไม่ชอบที่บ้านเราค่ะ แต่เราเกลียดบ้านสามีเลยค่ะ เพราะเท่าที่ได้สัมผัสเขาเลี้ยงตามใจมากจนเสียคน คนที่เขาเลี้ยงเรากล้าพูดเลยว่าไม่ดีซักคน พอไปอยู่บ้านเขาเราทะเลาะกันบ่อยมากยิ่งช่วงปีใหม่มานี่ทุกวันเลยค่ะ เรื่องเล็กเรื่องน้อง
ยเราต้องเป็นคนเจ็บตัวตลอด ลูกเต้าเขาไม่สนใจเลยค่ะทำตัวเหมือนไม่มีลูกเลี้ยงแต่ลูกคนอื่น เราขอเลิกหลายครั้งแต่จบที่เราเจ็บตัวทุกครั้ง หนักสุดเคยเอาเหล้าราดแล้วจะจุดไฟเผาค่ะแต่เราไม่เคยบอกใครเลยเขาบอกว่าถ้าเราบอกใครเขาจะทำจริง ทุกวันนี้เราไม่ได้ทำงานนะ เพราะเวลาทะเลาะกันเค้าก็ไม่ให้เราทำงานหรือบางทีเราโดนทำร้ายจนทำงานไม่ไหวก็มี ตอนคบกันใหม่ๆเค้าติดยาด้วยนะคะตอนมีลูกเค้าเลิกไปไม่กี่เดือนตอนนี้ติดหนักกว่าเดิมอีกค่ะแต่ไม่ได้ดูดตลอดนะคะถ้าแจ้งความไปตอนนี้ก็คงไม่เจอ เราอยากกลับบ้านมากค่ะแต่เขาไม่ยอมให้เราไปคนเดียวเขาบอกถ้าไปต้องไปด้วยเขากลัวเราหนีค่ะ ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำงานเขาก็ให้เราอยู่บ้านเฉยๆไม่ยอมให้เรากลับบ้าน เราอยากหนีมากแต่ไม่รู้จำทำไง ถ้ากลับไปอยู่บ้านเขาต้องตามไปอาละวาดแน่เวลาเขาโมโหอาการเหมือนคนเมายาเลยค่ะตอนแรกเรายอมเพราะเขาจะได้ไม่ไปวุ่นวายกับครอบครัวเราและลูกแต่ตอนนี้ความอดทนมันหมดแล้วค่ะ เราควรจะทำยังไงดีคะ แล้วเรื่องลูกจะทำยังไงให้เขาเลิกมายุ่งคะเพราะถ้าเขาเอาลูกไปลูกคนเป็นอย่างเขาแน่ คนที่บ้านเขาเลี้ยงไปด่าไอ้
เรายอมไม่ได้ค่ะ
อยากเลิกกับสามีค่ะ แต่สามีไม่ยอมและขู่ฆ่า
เริ่มเรื่องเลยนะคะ เรากับแฟนรู้จักกัน4ปี คบกันตอนเรียน ม.ปลาย เพิ่งแต่งงานไปเมื่อปี57ค่ะ มีลูก1คนเพิ่งได้9เดือน ตอนที่คบกันใหม่อะไรก็ดี เค้าดีมากจนเราคิดว่าชาตินี้คงหาคนแบบนี้ไม่ได้อีกเพราะตอนนั้นเพิ่งเลิกกับแฟนเก่าด้วยค่ะเลยหลงเค้ามาก เราจะเอาอะไรเค้าหาให้ทุกอย่าง ยอมเราทุกอย่าง จนมาถึงช่วงเมษาปี57เค้าเริ่มเปลี่ยนไป เขาไม่ให้เราคบเพื่อน ไม่ให้ออกไปใหน แม้แต่งานศพงานแต่งญาติเราก็ห้าม ถ้าไปแล้วเขาจับได้เขาก็จะขับรถมารับไปข้างนอก ตบหัวเราบ้างกระชากบ้าง ต่อยบ้าง ตอนนั้นไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันนะคะ เราเลยหาทางที่จะเลิก แต่เขาตามรังควาญจนคนที่บ้านระอาเลยค่ะ พอถึงช่วงเข้ามหาลัยเราเกิดท้องตอนแรกคิดจะหนีแต่กลัวไปไม่รอดและยังรักเขาอยู่เลยบอกเขาไปค่ะ ตอนรู้ว่าเราท้องเสี้ยวหนึ่งเขาเหมือนดีใจนะ แต่เสี้ยวหนึ่งจริงๆค่ะหลังจากนั้นเขาก็ทำเหมือนเดิม ตอนท้องเราเคยทะเลาะกันถึงขั้ฉันกินยาตายเลยนะคะแต่เขากลับพูดว่าเป็นไง ตายมั้ยล่ะ? ไม่เคยคิดโทษตัวเองซักครั้ง ตอนยายเขารู้ว่าเราท้องเขาให้เราเอาออกด้วยตอนจะแต่งงานพ่อเขาก็บอกให้เลิกกับเราแต่เขาไม่ยอมเลิก เราก็ไม่ใช่คนดีอะไรนะคะแถมเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นด้วยทุกวันนี้เราจำได้ทุกคำค่ะ ชีวิตหลังแต่งงานเราพังมากตอนแรกเราอยู่บ้านตัวเองค่ะ พอคลอดลูกได้ไม่กี่เดือนก็ต้องย้ายไปอยู่บ้านสามี สามีไม่ชอบที่บ้านเราค่ะ แต่เราเกลียดบ้านสามีเลยค่ะ เพราะเท่าที่ได้สัมผัสเขาเลี้ยงตามใจมากจนเสียคน คนที่เขาเลี้ยงเรากล้าพูดเลยว่าไม่ดีซักคน พอไปอยู่บ้านเขาเราทะเลาะกันบ่อยมากยิ่งช่วงปีใหม่มานี่ทุกวันเลยค่ะ เรื่องเล็กเรื่องน้อง
ยเราต้องเป็นคนเจ็บตัวตลอด ลูกเต้าเขาไม่สนใจเลยค่ะทำตัวเหมือนไม่มีลูกเลี้ยงแต่ลูกคนอื่น เราขอเลิกหลายครั้งแต่จบที่เราเจ็บตัวทุกครั้ง หนักสุดเคยเอาเหล้าราดแล้วจะจุดไฟเผาค่ะแต่เราไม่เคยบอกใครเลยเขาบอกว่าถ้าเราบอกใครเขาจะทำจริง ทุกวันนี้เราไม่ได้ทำงานนะ เพราะเวลาทะเลาะกันเค้าก็ไม่ให้เราทำงานหรือบางทีเราโดนทำร้ายจนทำงานไม่ไหวก็มี ตอนคบกันใหม่ๆเค้าติดยาด้วยนะคะตอนมีลูกเค้าเลิกไปไม่กี่เดือนตอนนี้ติดหนักกว่าเดิมอีกค่ะแต่ไม่ได้ดูดตลอดนะคะถ้าแจ้งความไปตอนนี้ก็คงไม่เจอ เราอยากกลับบ้านมากค่ะแต่เขาไม่ยอมให้เราไปคนเดียวเขาบอกถ้าไปต้องไปด้วยเขากลัวเราหนีค่ะ ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำงานเขาก็ให้เราอยู่บ้านเฉยๆไม่ยอมให้เรากลับบ้าน เราอยากหนีมากแต่ไม่รู้จำทำไง ถ้ากลับไปอยู่บ้านเขาต้องตามไปอาละวาดแน่เวลาเขาโมโหอาการเหมือนคนเมายาเลยค่ะตอนแรกเรายอมเพราะเขาจะได้ไม่ไปวุ่นวายกับครอบครัวเราและลูกแต่ตอนนี้ความอดทนมันหมดแล้วค่ะ เราควรจะทำยังไงดีคะ แล้วเรื่องลูกจะทำยังไงให้เขาเลิกมายุ่งคะเพราะถ้าเขาเอาลูกไปลูกคนเป็นอย่างเขาแน่ คนที่บ้านเขาเลี้ยงไปด่าไอ้