เมื่อต้องแต่งงานแล้วย้ายไปอยู่บ้านสามี ต้องรับมือยังไงเมื่อว่าที่พ่อสามีชอบจับผิด?

คือ จขท. และแฟนวางแผนไว้ว่าอีกไม่นานจะแต่งงานกัน และ จขท.เองต้องย้ายไปอยู่ที่บ้านเขา เพราะที่บ้านเขามีธุระกิจส่วนตัว แฟนเป็นลูกชายคนโต และเป็นลูกชายคนเดียว (มีน้องสาว 2 คน) จึงจำเป็นต้องย้ายไปอยู่ที่บ้านเขา ที่บ้านทำงานกันแบบครอบครัว พ่อ แม่ ลูก และญาติอีก 2 คน แต่เนื่องด้วยงานที่ทำต้องพบปะพูดคุยกับผู้คนมากมาย จึงทำให้ จขท. มีปัญหาใหญ่ๆอยู่ตรงจุดนี้ คือ จขท.เป็นคนพูดน้อย พูดเสียงเบา ทำอะไรค่อนข้างช้า ไม่กล้าแสดงออก ซึ่งจะแตกต่างจากสิ่งพ่อแฟนต้องการ พ่อแฟนเป็นคนละเอียด รอบคอบ ดูคนจะดูตั้งแต่เล็บเท้าจนถึงเส้นผม ชอบพูดเสียงดัง!! ทุกคนในครอบครัวต้องอยู่ในโอวาท (คือดุเลยแหละค่ะ) ทำอะไร ไปที่ไหน อะไรยังไงต้องรายงานตลอด เป็นคนพูดตรงๆ ใจร้อนมากๆ แล้วชอบจ้องจับผิด จขท. ทุกเรื่องไม่เว้นแม้แต่เรื่องส่วนตัว การแต่งตัว แต่งหน้า เสื้อผ้า คือทุกอย่างในตัว จขท. ส่วนใหญ่จะผิดใจเขาหมด แล้วทุก 1 เดือนเขาจะเรียก จขท. ไปพูดคุย ส่วนมากจะเป็นเรื่องที่จับผิดเรานี่และค่ะ เรื่องเล็กๆน้อย ยิบย่อยก็เอามาพูด เรื่องเราแต่งตัวช้า พูดน้อย พูดเบา ไม่กล้าแสดงออก การไหว้ การวางตัว เวลาถามทำไมไม่รีบตอบ ถามนี่ก็ไม่รู้ ถามนั่นก็ไม่รู้ แล้วบางครั้งก็พูดเหมือนว่าเราไม่เหมาะสมกับลูกชายเขา (หรือคิดไปเองไม่รู้) บางวันดี บางวันร้าย และอีกอย่างชอบเอาเรื่องเราไปพูดกับแฟน ที่จับผิดมานี่แหละ คุยกับเราไม่พอยังเอาไปคุยกับแฟนต่อ แฟนเป็นคนกลางก็รำบากใจ แต่ถ้าให้เขาเลือกเขาก็เลือกพ่อแม่เขาก่อนอยู่ดีค่ะ อันนี้ไม่ว่ากันเพราะเป็นใครก็เลิกพ่อแม่ก่อนเสมอ มีอยู่คนเดียว หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว แล้วอีกเรื่องที่ปรี๊ดมากๆคือเขาไม่ชอบคนเสริมจมูก แต่เราเสริม เขาไปคุยกับลูกชายเขา ลูกชายเขามาเล่าให้เราฟังว่าพ่อไม่ชอบคนเสริมจมูก สงสารลูกที่จะเกิดมา คือก็สงสัยนะค่ะคือพ่อเข้าใจว่าพ่อเป็นแฟนเราหรือยังไงถึงชอบเข้ามาวุ่นวายในชีวิตเรา ขนาดพ่อแม่เราแท้ๆ ยังไม่เข้ามาวุ่นวายในชีวิตขนาดนี้เลย ตอนนี้ยังเท่านี้ ถ้าแต่งเป็นสะใภ้แล้วจะขนาดไหน แต่ก็เห็นใจพ่อเขาอยู่ค่ะ มีลูกชายคนเดียว เขาต้องรักต้องหวงมากเป็นธรรมดา ต้องการคนดีๆที่คู่ควรกับลูกชายเขา (แต่ว่าเกินไปไหม)

วันนี้เลยอยากมาสอบถามสมาชิกท่านอื่นๆว่ามีความคิดเห็นยังไง? มีท่านใดเคยเจอแบบนี้บ้าง? แล้วจะทำยังไงต่อไปดี?
ทุกวันนี้ก็พยายามปรับปรุงตัวเอง คิดว่าจะเข้ากับพ่อและครอบครัวเขาให้ได้ในอนาคต แต่บางครั้งก็รู้สึกท้อ ดูเหมือนเราฝืนตัวเองมากเกินไป แต่บางครั้งก็คิดว่าสิ่งที่พ่อแฟนพูดมานั้นเขาอาจจะหวังดี (แต่ก็เยอะเกิน) อยากให้เราปรับปรุงตัว เพราะเราคบกับลูกชายเขานานสุด ( 3 ปี ) ก่อนที่แฟนจะมาคบกับเรา คบใครไม่เกิน 5 เดือนก็ไปกันไม่รอด(ส่วนหนึ่งมาจากพ่อ ไม่ชอบคนไหนก็บอกให้ลูกเลิกคุย) ช่วยแนะนำทีนะค่ะ ไม่รู้จะเดินต่อไป หรือหยุด แต่ถ้าหยุดก็คงทำใจยาก เพราะเราและแฟนรักกันมาก แฟนเป็นคนดี ไม่อยากทิ้งเขา ปัญหาอุปสรรคตอนนี้ก็อยู่ที่พ่อแฟนแค่นั้น อยากทำให้ทุกฝ่ายสบายใจ