สวัสดีค่ะ .. ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า นี่เป็นกระทู้แรกที่ได้ลงเขียนนะคะ ถ้าเกิดผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยค่ะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ ...
เรากับแฟนคบกันมา 4-5 ปี ได้แล้ว รู้จักนิสัยกันพอสมควร เรารู้สึกว่าเราเหมือนแค่คุยกับแฟนแค่ให้ผ่านไปวันๆนึงแฟนเราเขาทำงานค่ะ งานของเขามีเวลาคุยน้อย แต่มีวันหยุด พอวันหยุดก็ไม่ค่อยได้คุยกันเพราะเขามักจะนอนตื่นมาอีกทีก็บ่าย 3-4 โมงเย็น ส่วนมากเราก็หาอะไรทำแก่เหงาตอนว่างๆระหว่างรอ
พอหัวคำ่เขาก็จะเล่นเกมออนไลน์ พอจะนอนก็แค่บอกฝันดีกัน เป็นแบบนี้ตลอดค่ะ จนบางทีก็รู้สึกว่าอยู่คนเดียวได้นะ พอพูดกับเขา เขาก็จะบอกว่าเราไม่เข้าใจเขาบ้าง ไม่มีเหตุผลบ้าง แต่เราว่าเรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ รู้สึกว่าเราไม่ค่อยสำคัญเท่าไหร่
เวลาเจอกันก็แค่อยู่ไป พอถึงเวลาแล้วก็กลับบ้าน. ไปกินข้าวด้วยกันก็ไม่ค่อยได้ไปค่ะ ห้างก็ไม่ได้ไป หนังก็ไม่ค่อยไปดู เขาไม่ชอบที่คนเยอะๆ
เราก็รู้สึกว่านับวันก็ยิ่งจะห่างไปรึป่าว แต่เขาก็บอกว่าเขารักเหมือนเดิม
มีใครเป็นแบบเราบ้างไหมอะคะ. หรือเป็นเพราะว่าเราไม่เข้าใจเขาจริงๆ ...
คุยกับแฟน เหมือนแค่ให้ผ่านไปวันๆนึง มีใครเป็นเหมือนกันบ้าง ?
เข้าเรื่องเลยนะคะ ...
เรากับแฟนคบกันมา 4-5 ปี ได้แล้ว รู้จักนิสัยกันพอสมควร เรารู้สึกว่าเราเหมือนแค่คุยกับแฟนแค่ให้ผ่านไปวันๆนึงแฟนเราเขาทำงานค่ะ งานของเขามีเวลาคุยน้อย แต่มีวันหยุด พอวันหยุดก็ไม่ค่อยได้คุยกันเพราะเขามักจะนอนตื่นมาอีกทีก็บ่าย 3-4 โมงเย็น ส่วนมากเราก็หาอะไรทำแก่เหงาตอนว่างๆระหว่างรอ
พอหัวคำ่เขาก็จะเล่นเกมออนไลน์ พอจะนอนก็แค่บอกฝันดีกัน เป็นแบบนี้ตลอดค่ะ จนบางทีก็รู้สึกว่าอยู่คนเดียวได้นะ พอพูดกับเขา เขาก็จะบอกว่าเราไม่เข้าใจเขาบ้าง ไม่มีเหตุผลบ้าง แต่เราว่าเรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ รู้สึกว่าเราไม่ค่อยสำคัญเท่าไหร่
เวลาเจอกันก็แค่อยู่ไป พอถึงเวลาแล้วก็กลับบ้าน. ไปกินข้าวด้วยกันก็ไม่ค่อยได้ไปค่ะ ห้างก็ไม่ได้ไป หนังก็ไม่ค่อยไปดู เขาไม่ชอบที่คนเยอะๆ
เราก็รู้สึกว่านับวันก็ยิ่งจะห่างไปรึป่าว แต่เขาก็บอกว่าเขารักเหมือนเดิม
มีใครเป็นแบบเราบ้างไหมอะคะ. หรือเป็นเพราะว่าเราไม่เข้าใจเขาจริงๆ ...