[CR] ทริปเห่อหนาวมาเซอร์ไพรส์บัณฑิต มช. และการพิชิต 2,565 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล

สวัสดีครับนี่เป็นกระทู้แรกของผมครับ คือเมื่อช่วงอาทิตย์ก่อนผมได้เห็นคอมเมนท์จากอินสตาแกรมของเพื่อนผมคนนึง สมมติว่าชื่อ ป.นะครับ ไปคอมเมนท์กับเพื่อนอีกคนนึง ชื่อ ช.ว่าจะไปเที่ยวเชียงใหม่กันวันที่ 29-31 มกราคมนี้ ผมก็นึกในใจว่าเออน่าสนใจเหมือนกัน แต่ก็ยังสองจิตสองใจอยู่จนกระทั่งทางกรมอุตุฯ ได้ประกาศว่าทางภาคเหนืออุณหภูมิจะลดลงอีก นั่นทำให้ผมไม่รอช้ารีบโทรศัพท์หาเพื่อนอีกคนชื่อ ฮ. ว่าไปเชียงใหม่กันมั้ย ฮ.บอกว่าว่างพอดี น่าสนใจ หลังจากวางสายผมก็รีบเช็คตั๋วเครื่องบินไปเชียงใหม่ของแอร์เอเชีย ปรากฏว่าราคาไป-กลับอยู่ที่ราว 3000 บาท ผมเลยเบนเข็มมาที่รถทัวร์ของนครชัยแอร์ เลยโทรไปถามคอลเซ็นเตอร์(ตอนแรกจะจองผ่านเว็บแต่ระบบมัน error ในขั้นตอนหลังเลือกที่นั่งแล้ว) ปรากฏที่นั่งเต็มหมดทั้งขาไปและกลับทำให้ผมต้องเลื่อนวันเดินทางให้เร็วขึ้น คือ เดินทางไปเชียงใหม่วันที่ 28 กลับมากรุงเทพวันที่ 1 กุมภา พอใกล้ถึงวันเดินทาง กรมอุตุฯ ประกาศว่าทางเหนือจะอุ่นขึ้น....ไม่นะ T-T จองตั๋วไปแล้วด้วยทำไงได้ก็เลยตามเลยก็แล้วกัน ลืมบอกครับว่า ป. จะนั่งเครื่องมากับเพื่อนอีกคนชื่อ ม. โดยได้ตั๋วไปกลับที่ 1600 บาทซึ่งทั้งผม ฮ. ป. ม. และ ช. เรียนกันมาคนละโรงเรียนแต่รู้จักกันตั้งแต่ ม.4 (เรียนกรุงเทพกันหมด) พอเข้ามหาวิทยาลัยก็เรียนกันคนละมหาวิทยาลัยเลย ผมเองจบจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ฮ.จากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์  ป.จากมหาวิทยาลัยบูรพา ม.จากมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ส่วน ช. จากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เกริ่นมาซะเยอะเลย มาติดตามการเดินทางของพวกเรากันเลยครับ


ผมนัดกับ ฮ. ที่บ้านของผมเพื่อจะไปขึ้นรถกันที่สถานีขนส่งหมอชิต (ผมและ ฮ. ในชีวิตก็เพิ่งขึ้นรถทัวร์ไปเที่ยวเองครั้งนี้เป็นครั้งแรก) เราไปถึงที่ขนส่งหมอชิตตอน 19.20 โดยตั๋วที่เราจองไปเชียงใหม่นั้นรถออกเวลา 20.55 โดยรถที่ผมนั่งไปนั้นเป็น Gold Class การบริการถือว่าดีใช้ได้มีข้าวมีขนมแจกให้ แต่ติดนิดนึงตรงที่นั่งของ Gold Class นั้นผมนั่งไม่ค่อยสบายเท่าไหร่เพราะผมขายาวทำให้หลับๆ ตื่นๆ ตลอดเวลาการเดินทางและที่สำคัญแอร์หนาวมากกก (อันนี้ชอบ) เห็นที่หน้าจอขึ้นที่ 14 องศา


ผมมาถึงที่ศูนย์นครชัยแอร์เชียงใหม่เวลาประมาณ 06.15 พอเจอกับอากาศเมืองเชียงใหม่บอกเลยว่าบนรถหนาวกว่า 5555 หลังจากลงรถผมก็ไปหาอะไรทานกันเพราะที่แจกบนรถไม่พอยาไส้ผมหรอก ผมเลยจัดข้าวต้มหมูไปหนึ่งชาม ร้านก็อยู่แถวๆ ศูนย์นั่นแหละครับ ทานเสร็จผมก็เลยเรียกรถแดงไปที่โรงแรมแถวถนนนิมมาน มาถึงโรงแรมประมาณ 08.30 สำหรับที่พักผมพักที่โรงแรมเชียงใหม่ฟลอร่า อยู่ที่ซอยนิมมาน 17 พอถึงโรงแรมก็ไม่ลืมที่จะโทรหา ช.ว่ายังอยู่ที่เชียงใหม่รึเปล่า เพราะไม่งั้นแผนเซอร์ไพรส์เก้อแน่นอน ปรากฏว่า ช. ยังอยู่ที่เชียงใหม่ครับเมื่อมาถึงโรงแรมผมก็ติดต่อกับเจ้าหน้าที่ซึ่งผมได้โทรมาจองไว้แล้ว แต่ตอนนี้แขกยังเต็มห้องพักอยู่ผมเลยจ่ายเงินและฝากของไว้ที่โรงแรมก่อนแล้วออกซื้อกล้วยข้าวเม่ากิน จากนั้นก็มาเดินเล่นแถวแปลงเกษตรมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ซึ่งวันนี้หมอกลงเยอะมาก อากาศก็เย็นมากครับ หายใจยังออกมาเป็นไอเลย ยังมีบัณฑิตบางคนมาถ่ายรูปชุดครุยกันอยู่เลย (บัณฑิต มช.รับพระราชทานปริญญาบัตรไปเมื่อวันที่ 25 มกราคม)

เดินเล่นจนหมอกจางแล้วก็เลยวกกลับมาที่โรงแรมเพื่อขนของเข้าห้องแล้วก็ขอนอนพักซักหน่อยเพราะตอนอยู่บนรถผมไม่ได้นอนเลย นอนไปได้ 3 ชั่วโมงก็ตื่นก็คุยกับ ฮ.ว่าจะไปไหนกันดี เพราะ ป. กับ ฮ. กว่าจะมาถึงก็ 3 ทุ่มกว่า ผมเลยตัดสินใจเลือกไปสวนสัตว์เชียงใหม่ด้วยการเดินเท้าไป ใช่ครับอ่านไม่ผิดหรอกครับเดินไปจากโรงแรมด้วยระยะทางประมาณ 3.3 กิโลเมตร ระหว่างทางก็แวะหาอะไรกินแก้หิวอีกตามเคยแต่คราวนี้เป็นอาหารตามสั่ง ผมสั่งข้าวผัดกุนเชียงกับน้ำมะพร้าวปั่น ส่วน ฮ.สั่งข้าวราดหมึกผัดไข่เค็ม แล้วก็สั่งต้มแซ่บกระดูกอ่อนมากินด้วยกัน กินเสร็จก็เดินต่อไปเรื่อยๆ จนถึงสวนสัตว์เชียงใหม่ชำระเงินค่าเข้าแล้วก็เดินดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย เอาตามตรงคือไม่รู้จะไปไหนก็เลยใช้เวลาในสวนสัตว์ไปเรื่อยๆ จนเดินมาถึงตรงบ่อนากเล็บสั้น (Aonyx cinera) ซึ่งเจ้าหน้าที่กำลังเดินมาให้อาหารพอดี เลยได้เห็นภาพน่ารักๆ ของตัวนากกินปลาด้วยการยืนสองขาแล้วใช้มือจับปลาเอาเข้าปาก จากนั้นก็เดินมาถึงสวนนกนครพิงค์ ข้างในนั้นก็มีนกต่างๆ เช่น หงส์ขาว หงส์ดำ นกพิราบหงอนวิคตอเรีย

เดินนานๆ เข้าก็เมื่อยสิครับก็เลยนั่งพัก สักพักเห็นตำรวจเดินนำคณะเข้ามาก็เลยสงสัยว่าใครมาเหรอ ฮ.ก็บอกว่าเนี่ยดารามาแต่เราก็ไม่คุ้นว่าเป็นใคร มารู้อีกก็ตอนคุยกับพี่คนขายเครื่องดื่มตรงทางออกสวนนกว่าเป็น อเล็กซ์ เรนเดลล์ ซึ่งทำงานเกี่ยวกับพิทักษ์สัตว์ป่าอะไรนี่แหละครับ เขาเดินทางมาหาข้อมูลเกี่ยวกับสัตว์หายากชนิดหนึ่ง ซึ่งไม่ค่อยมีคนรู้ว่ามันอยู่ในสวนสัตว์เชียงใหม่ทางพี่เจ้าหน้าที่นำคณะของอเล็กซ์ ก็ได้บอกผมว่าที่ไม่ค่อยมีคนรู้เพราะไม่อยากให้มันถูกรบกวน เพราะทางสวนสัตว์มีโครงการจะเพาะพันธุ์มันขึ้นมา จากนั้นพี่เจ้าหน้าที่ก็พูดคุยกับเราถึงเรื่องความแตกต่างของอาหารที่ให้กับสัตว์ทั่วไปกับแพนด้านั้น คนละเกรดกันเลย อย่างไผ่ที่ให้หมีแพนด้ากินนั้นจะปลูกที่บริเวณดอยอินทนนท์ ซึ่งต้องขอพื้นที่ทางกรมป่าไม้ปลูก พี่เขาเล่าให้ฟังว่าเมื่อ 2-3 วันก่อนอากาศเย็นจนอยู่ข้างนอกไม่ได้เลยต้องเข้าไปในห้องแล้วเอาผ้าพันตัวกันเลย เพราะอากาศมันหนาวมาก เมื่อถึงเวลาพี่ๆ เขาเลิกงานพวกผมก็เลยออกไปนั่งชิวๆ แถวสวนกุหลาบนครพิงค์จนกระทั่งเกือบหกโมงซึ่งเป็นเวลาสวนสัตว์ปิด

เสร็จจากสวนสัตว์ก็เตรียมตัวกลับโรงแรม ขากลับก็เดินเหมือนเดิมแหละครับแต่อากาศเริ่มเย็นแล้วเลยเดินได้เรื่อยๆ จนมาแวะซื้อโรตีที่ถนนห้วยแก้วซอย 3 จุดสังเกตคือ ธนาคารกรุงไทย ระหว่างนั่งกินโรตีตรงขั้นบันไดก็มีมอเตอร์ไซค์ที่ซ้อนสามมาแล้วล้ม คนก็ไปมุงๆกันสักพักหนึ่งจากนั้นก็แยกย้าย ไม่มีใครเป็นอะไรพอผมกินเสร็จก็เดินไปตรงจุดที่มอเตอร์ไซค์คันนั้นล้ม ก็มีมอเตอร์ไซค์อีกคันหนึ่งขับมาแล้วก็ล้มตรงจุดเดิมที่ผมกำลังเดินผ่าน ผมก็ช่วยเขายกมอเตอร์ไซค์แล้วก็เก็บของที่หล่นมาจากตะกร้าเดินมาไม่นาน ช.ก็โทรมาหาบอกว่าเลิกงานแล้วจะมาเจอกันเลยมั้ยผมเลยบอกไปว่า ป. กับ ม. ยังมาไม่ถึงเลยทำธุระไปก่อนก็ได้ เดินมาเรื่อยๆ จนถึงห้าง Maya ก็เลยแวะเข้าไปดูเสียหน่อยก่อนเข้าเลยแวะซื้อหมูปิ้งมากินแก้หิวเพราะตอนนี้ก็ปาไป 19.20 แล้ว พอเข้าไปห้างก็เลยหาร้านข้าวซอยกิน เพราะมาถึงเชียงใหม่ยังไม่ได้กินอาหารเหนือเลย ออกจากห้างก็มานั่งซึมซับบรรยากาศที่บริเวณ Think Park

เสร็จแล้วก็กลับโรงแรมไปนอนก่อนเพราะพวกที่มาเครื่องบินยังมาไม่ถึงระหว่างที่ยังหลับๆ ตื่นๆ ก็เช็คหน้าจอผ่าน www.flightradar24.com เพื่อดูว่าเครื่องบินอยู่ตรงไหนแล้วสุดท้ายก็หลับไปจนได้ตื่นมาอีกทีสามทุ่มครึ่งพวกที่มาเครื่องก็ไม่โทรมาสักทีเลยโทรไปหา ช.แล้วถามว่า ป.โทรหาหรือเปล่า ช.บอกว่าโทรมาแล้วให้เราเลือกร้านที่จะกินมื้อค่ำกันเลย ป.เลือกนอนโรงแรมวิคตอเรีย นิมมาน ซึ่งห่างจากโรงแรมผมประมาณ 250 เมตร กว่าจะมาครบกันก็ปาไปสี่ทุ่มกว่าแล้วร้านค้าแถวๆ ถนนนิมมานส่วนมากก็ปิดสี่ทุ่มสุดท้ายเรามาลงเอยที่ร้าน Guu Fusion Roti & Tea ซึ่งเป็นการสั่งอาหารที่ทุลักทุเลมากกว่าจะสั่งได้แต่ละอย่างพนักงานก็กวนซะเหลือเกินเห็นมีสาวๆมานั่งในร้านหน่อยไม่ได้และกว่าอาหารจะมาเสิร์ฟคือช้ามากมาทีละอย่าง พวกเรากินจานนึงหมดอีกจานนึงถึงจะมา เซอร์ไพรส์ก็คือ พวกเรา 4 คนเลี้ยงโรตี ช.เพื่อแสดงความยินดีที่เรียนจบกว่าจะกินกันเสร็จนู่นเที่ยงคืน

พวกเราก็ไม่รอช้าไปต่อกันที่แหล่งชิวยามค่ำคืนใกล้ที่พักย่านนิมมานอย่าง Warm Up โดยมีเจ้าถิ่นอย่าง ช.นำเที่ยววันนี้ก็เข้าไปนั่งฟังเพลงกันก่อนเบาๆ เพราะพรุ่งนี้มีนัดกันแต่เช้า โดยก่อนแยกย้ายกันไปนอนก็มาแวะซื้อลูกชิ้นเห็ดหอมเจ้าดังโดยร้านจะอยู่ตรงข้ามกับ Warm Up เลยร้านนี้ ช.สนิทกับป้าคนขายป้าแกจะมาพร้อมกับลูกสาวโดยเวลาที่มาขายก็ใกล้ๆ กับช่วงเวลาที่ Warm Up จะปิดนั่นเองลูกชิ้นเห็ดหอมเคี้ยวหนึบๆ อร่อยดีครับสั่งอย่างเดียวก็ได้หรือจะสั่งรวมกับเกี๊ยวหรือลูกชิ้นแบบอื่นๆ ก็ได้ที่เด็ดคือน้ำจิ้มแซ่บมากทั้งตักผักได้ตามใจชอบเสร็จแล้วก็เดินกลับมาที่โรงแรมส่วน ช.ขับมอเตอร์ไซค์กลับบ้าน