เบื่อ...เบื่อ...เบื่อ... เลยชวนเพื่อนแต่งกลอนแก้เบื่อค่ะ

ฉันนั่งหาวใต้ห้วงหาวราวภาพฝัน
โสมเฉิดฉันท์ฉันจิบโสมโลมไออุ่น
ไก่กกไข่ข้างกกไม้ด้วยการุญ
ฉันนั่งลุ้นหยาดน้ำค้างตาค้างเลย

เพราะกับแกล้มแกล้มกลางกองเหล้า
แกล้มเบากับแกล้มจึงกองเฉย
หมีกับแกล้มลงกับแกล้มเกย
หมีคุ้นเคยแกล้มกับแกล้มล้ม

หมีตากลมตากลมทำตาโพลง
เรือเริ่มโคลงโคลงหมีกลัวล่ม
เพลาเรือโคลงเพลานี้ซานซม
ยืนตากลมโคลงเคลงคงแคลงเรือ

คิดคิดครวญครวญใคร่คำคลางแคลง
โศกเศร้าแซงศักดิ์ศรีสิ้นศักดิ์เสือ
กลั่นแกล้งกันกัดกินกลุ่มก้อนเกลือ
หมีมาเมื่อหมาหมูแมวเมามัน

หมีมีหมาหมามีหมูหมู่เพื่อนหมี
ศรมีสีสีเขียวดีแสบสีสัน
หมีมีเพื่อนเพื่อนสีเขียวศรเขียวครัน
ศรมีหมีหมีสั่นศร “สมรศรี” เอย

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เพราะเบื่อๆ จึงแต่งกลอนออกมาเป็นแบบนี้
แต่ละบทเป็นคนละเรื่องกัน แน่ล่ะแค่นี้ก็แทบกระอักแล้ว
ถ้าเรื่องเดียวกันคาดว่ากว่าจะเสร็จคงอีกนาน  ก็บอกแล้วว่าเบื่อ

ถ้าเพื่อนว่างๆ เชิญชวนลองแต่งกลอนแก้เบื่อกันนะคะ
ใครมีไอเดียแปลกๆ เชิญชวนแบ่งปันกันแก้เบื่อค่ะ