วันก่อนค่ะ เราฝากของเพื่อนชื่อ A เพื่อเอาไปให้เพื่อนชื่อ B ของราคาประมาณ 1000 บาท แล้ว ปรากฏว่า A ทำหาย
ตอนแรกเราก็ไม่ติดใจอะไร มันเป็นอุบัติเหติ คงไม่มีใครตั้งใจ เรื่องมันผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป แต่ A ก็พยายามถามราคา และขอ เลขบัญชี เพื่อจะโอนตังมาคืนให้ตลอดนะคะ แต่เราไม่เอาเองค่ะ เพราะเราคิดว่า เค้าอุส่ามีน้ำใจเอาของไปให้ B และเค้าไม่ได้ตั้งใจนี่นา
พี่สาวก็ว่าเราใหญ่เลย 3 รอบละ เดี๋ยวๆขุดขึ้นมา หาว่า เที่ยวไปฝากเพื่อน เป็นไงหล่ะ เตือนแล้วไม่ฟัง แล้วก็นั่งจับผิดเพื่อนเรา ว่าเพื่อนเราชอบวางของซี้ซั้วหรอ ขโมยเอาไปเองรึป่าว ของมันมีมูลค่า ไว้ใจไม่ได้นะ วันหลังห้ามไปฝากของเพื่อนแล้วนะ อะไรอย่างนี้ บลาๆ เราฟังแล้วไม่ชอบเลย หงุดหงิด พี่สาวบอกว่า นี่เตือนเพราะหวังดี ไม่อยากให้เราฝากของใครอีกเลยตลอดชีวิต เราก็เห้ย คิดมากไปป่าว เว่อร์ไปป่าว ถึงจะรู้จักกันไม่นาน แต่เราว่า เพื่อนเรานิสัยดีจะตาย ไม่ทำงั้นหรอก โกรธที่มากล่าวหาเพื่อนเราค่ะ
ของหาย ทะเลาะกับพี่สาว เสียความเชื่อมั่นในเพื่อน ทำไงดีอะ
คิดยังไงถึงจะสบายใจดีอะ ตอนนี้ พอคิดเรื่องนี้ก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไร
วันก่อนค่ะ เราฝากของเพื่อนชื่อ A เพื่อเอาไปให้เพื่อนชื่อ B ของราคาประมาณ 1000 บาท แล้ว ปรากฏว่า A ทำหาย
ตอนแรกเราก็ไม่ติดใจอะไร มันเป็นอุบัติเหติ คงไม่มีใครตั้งใจ เรื่องมันผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป แต่ A ก็พยายามถามราคา และขอ เลขบัญชี เพื่อจะโอนตังมาคืนให้ตลอดนะคะ แต่เราไม่เอาเองค่ะ เพราะเราคิดว่า เค้าอุส่ามีน้ำใจเอาของไปให้ B และเค้าไม่ได้ตั้งใจนี่นา
พี่สาวก็ว่าเราใหญ่เลย 3 รอบละ เดี๋ยวๆขุดขึ้นมา หาว่า เที่ยวไปฝากเพื่อน เป็นไงหล่ะ เตือนแล้วไม่ฟัง แล้วก็นั่งจับผิดเพื่อนเรา ว่าเพื่อนเราชอบวางของซี้ซั้วหรอ ขโมยเอาไปเองรึป่าว ของมันมีมูลค่า ไว้ใจไม่ได้นะ วันหลังห้ามไปฝากของเพื่อนแล้วนะ อะไรอย่างนี้ บลาๆ เราฟังแล้วไม่ชอบเลย หงุดหงิด พี่สาวบอกว่า นี่เตือนเพราะหวังดี ไม่อยากให้เราฝากของใครอีกเลยตลอดชีวิต เราก็เห้ย คิดมากไปป่าว เว่อร์ไปป่าว ถึงจะรู้จักกันไม่นาน แต่เราว่า เพื่อนเรานิสัยดีจะตาย ไม่ทำงั้นหรอก โกรธที่มากล่าวหาเพื่อนเราค่ะ
ของหาย ทะเลาะกับพี่สาว เสียความเชื่อมั่นในเพื่อน ทำไงดีอะ
คิดยังไงถึงจะสบายใจดีอะ ตอนนี้ พอคิดเรื่องนี้ก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไร