เรื่องราวของผมเริ่มจากการเข้ามาทำงานที่นี่ เป็นบริษัทเล็กๆ มีห้องพักสำหรับพนักงานผู้หญิง ผมได้รู้จักผู้หญิงคนหนึ่งชื่อ โบว์ เธออายุน้อยกว่าผม3ปี
โบว์เป็นคนที่คุยเก่งครับ อัธยาศัยดี ผมในฐานะเด็กใหม่ก็จะโดนเธอชวนคุยตลอด จุดเริ่มต้นของการคุยกันก็คือ โบว์แอดไลน์ผมมาครับ แล้วก็มาติดสติกเกอร์บนเพลงที่ผมโพส และก็ทักไลน์มาหาผมก่อน ผมก็คุยไลน์กับเธอครับ คุยสนุกดี
เมื่อเวลาผ่านไปประมาณ 2 สัปดาห์ครับ มีพี่ทำงานขอเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวผม แล้วผมก็จดให้โดยการแปะโพสอิทไว้บนจอคอมพิวเตอร์ของพี่คนนั้นครับ คืนวันนั้นกลับบ้านมาก็มีเบอร์แปลกโทรมา สรุปคือน้องโบว์นี่แหละครับ
ช่วงนั้นผมก็มีคนคุยคนนึงเป็นนักศึกษา ซึ่งพึ่งเริ่มคุยได้เดือนเดียว กับ น้องโบว์นี่แหละครับ ตอนนั้นเห็นน้องโบว์ดีกว่าทุกอย่างทั้งหน้าตา และหน้าที่การงานและที่สำคัญเธอโทรหาผมก่อนตลอด ก็เลยตัดสินใจคุยกับน้องโบว์ ส่วนน้องนักศึกษาคนนั้น ก็ค่อยๆ ห่างหายจนไม่ได้คุยกันเลย
ช่วง 2 สัปดาห์แรกๆ ผมคุยกับน้องเค้าแล้วมีความสุขมากนะครับ ผมถามน้องเค้าว่าโทรมาหาพี่ทุกคืนแบบนี้น้องไม่มีแฟนหรอ น้องโบว์ก็ตอบว่าไม่มีครับ และก็บอกต่อด้วยว่า อยากให้คุยกันแบบไม่มีการคาดหวังว่าต้องเป็นแฟนกัน เพราะถ้าคาดหวัง มักจะผิดหวัง แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดนี้มากนักเพราะคิดว่าไม่มีอะไร
จนเวลาเดินมาถึงวันเกิดของเธอครับ ซึ่งผมก็เป็นคนเห็นว่า เธอเป็นฝ่ายเข้ามาหาผมตลอด ทำไมวันเกิดของเธอจึงไม่เห็น Alert ชวนผมไปไหน หรือชวนคุยแบบทุกวัน แต่วันนี้ทำไมดูเธอเงียบๆ
จนถึงเวลาเลิกงาน เธอไม่ชวน ผมก็เดาว่าเธอคงนัดเพื่อนไว้ละมั้ง อีกอย่างผมกับเธอก็พึ่งรู้จักกันได้เดือนเดียว ผมก็เลยกลับบ้านอย่างตรงเวลา 5 โมง
ตลอดระยะทางที่นั่งรถเมล์กลับบ้าน ไม่มีไลน์ หรือ สายโทรเข้าจากเธอเลยครับ ซึ่งเป็นสิ่งที่แปลกมาก เพราะทุกๆ วันจะคุยกันตลอดเวลา จนถึงบ้าน กินข้าว อาบน้ำ ดูทีวี ด้วยความสงสัยครับ หยิบโทรศัพท์มาดู เข้าเฟสเธอ แต่ไม่มีเธอเป็นเพื่อนนะครับ จึงรู้ว่า เธอไปสยาม เธอได้รับการแท็กรูปจากผู้ชายคนหนึ่งครับ ทันใดนั้นผมก็เลยโทรไปหาเธอ ซึ่งเวลานั้น เธอก็กลับจากสยามแล้วครับ และบอกผมว่า เพื่อนกัน และก็ไปกันหลายคน ผมได้ฟังใจนึงก็เชื่อครับ อีกใจนึงก็ไม่เชื่อ และโกรธมาก เพราะคิดว่า ถ้ามีแฟนอยู่แล้ว จะมาคุยกับผมทำไมทุกคืน
วันรุ่งขึ้นไปทำงาน วันนี้ผมอยู่จนออฟฟิศปิด ทุกคนเข้าห้องพักตัวเองหมดแล้ว ผมจึงย่องขึ้นไปเคาะประตูห้องเธอ (ปล ไม่ใช่ครั้งแรกนะครับที่ผมเข้าห้องเธอ ผมเคยนอนห้องเธอหลายรอบแล้วก่อนหน้านี้ แต่ไม่ได้ทำไรกัน) พอเข้าไปได้ ผมก็จับเธอร่วมรักทันทีครับ เธอก็ขัดขืนตอนแรกๆ สุดท้ายก็ยอม
เช้าวันรุ่งขึ้น ผมต้องออกจากออฟฟิศตั้งแต่ตี 5 เพื่อทำตัวให้ดูเหมือนไม่ได้นอนค้างที่นี่ และออกไปซื้อเสื้อผ้าใส่ใหม่ และยาคุมฉุกเฉินให้เธอครับ หลังจากมีเพศสัมพันธ์กัน เธอก็กลับสู่สภาวะปกติ โทรมาคุยกับผมเหมือนเดิม ไลน์มาทุกเวลาเหมือนเดิม ไม่สิ มากกว่าเดิมด้วยซ้ำ และผมก็แอบไปนอนห้องเธอบ่อยๆ เธอก็ขอมานอนบ้านผมนะ แต่ตอนผมเรียน ผมพาผู้หญิงเข้าบ้านบ่อยไม่ซ้ำหน้า จนพ่อแม่เริ่มว่า กลัวเป็นขี้ปากชาวบ้าน (แต่โบว์นี่ผมจริงจังนะ) จึงอ้างกับโบว์ว่า เราจริงจังกับโบว์นะ ถ้าเราพาเธอเข้าบ้านตอนนี้ พ่อแม่ก็จะมองว่าเธอเป็นผู้หญิงง่าย รู้จักกันไม่เท่าไรก็เข้าบ้านผู้ชาย จึงบอกกับเธอว่าไว้คบกันถึง 6เดือนก่อน ค่อยพาไปให้พ่อแม่รู้จัก
โบว์ก็ทำตามผม จนกระทั่งมีเหตุการณ์หนึ่ง ที่ไม่คาดฝัน เรื่องการที่ผมมาแอบนอนที่ห้องของโบว์บ่อยๆ เริ่มมีคนเห็น (สงสัยคงเห็นตอนตี 5 ที่ผมจะออกจากห้องมา) โดยเรื่องนี้รู้เรื่องถึง HR ของบริษัท ฝ่าย HR เรียกผมและเธอไปคุย จนตอนนั้นเธอจิตตกมากๆ เพื่อนในกรุงเทพไม่มี จึงขอไปนอนที่บ้านผม ซึ่งผมไม่มีทางปฏิเสธได้เลย
ขอบคุณที่อ่านจนถึงตอนนี้ พรุ่งนี้ผมจะมาต่อ 20160201 23:40
แชร์ประสบการณ์ความรักแบบผิดๆ 20+
โบว์เป็นคนที่คุยเก่งครับ อัธยาศัยดี ผมในฐานะเด็กใหม่ก็จะโดนเธอชวนคุยตลอด จุดเริ่มต้นของการคุยกันก็คือ โบว์แอดไลน์ผมมาครับ แล้วก็มาติดสติกเกอร์บนเพลงที่ผมโพส และก็ทักไลน์มาหาผมก่อน ผมก็คุยไลน์กับเธอครับ คุยสนุกดี
เมื่อเวลาผ่านไปประมาณ 2 สัปดาห์ครับ มีพี่ทำงานขอเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวผม แล้วผมก็จดให้โดยการแปะโพสอิทไว้บนจอคอมพิวเตอร์ของพี่คนนั้นครับ คืนวันนั้นกลับบ้านมาก็มีเบอร์แปลกโทรมา สรุปคือน้องโบว์นี่แหละครับ
ช่วงนั้นผมก็มีคนคุยคนนึงเป็นนักศึกษา ซึ่งพึ่งเริ่มคุยได้เดือนเดียว กับ น้องโบว์นี่แหละครับ ตอนนั้นเห็นน้องโบว์ดีกว่าทุกอย่างทั้งหน้าตา และหน้าที่การงานและที่สำคัญเธอโทรหาผมก่อนตลอด ก็เลยตัดสินใจคุยกับน้องโบว์ ส่วนน้องนักศึกษาคนนั้น ก็ค่อยๆ ห่างหายจนไม่ได้คุยกันเลย
ช่วง 2 สัปดาห์แรกๆ ผมคุยกับน้องเค้าแล้วมีความสุขมากนะครับ ผมถามน้องเค้าว่าโทรมาหาพี่ทุกคืนแบบนี้น้องไม่มีแฟนหรอ น้องโบว์ก็ตอบว่าไม่มีครับ และก็บอกต่อด้วยว่า อยากให้คุยกันแบบไม่มีการคาดหวังว่าต้องเป็นแฟนกัน เพราะถ้าคาดหวัง มักจะผิดหวัง แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดนี้มากนักเพราะคิดว่าไม่มีอะไร
จนเวลาเดินมาถึงวันเกิดของเธอครับ ซึ่งผมก็เป็นคนเห็นว่า เธอเป็นฝ่ายเข้ามาหาผมตลอด ทำไมวันเกิดของเธอจึงไม่เห็น Alert ชวนผมไปไหน หรือชวนคุยแบบทุกวัน แต่วันนี้ทำไมดูเธอเงียบๆ
จนถึงเวลาเลิกงาน เธอไม่ชวน ผมก็เดาว่าเธอคงนัดเพื่อนไว้ละมั้ง อีกอย่างผมกับเธอก็พึ่งรู้จักกันได้เดือนเดียว ผมก็เลยกลับบ้านอย่างตรงเวลา 5 โมง
ตลอดระยะทางที่นั่งรถเมล์กลับบ้าน ไม่มีไลน์ หรือ สายโทรเข้าจากเธอเลยครับ ซึ่งเป็นสิ่งที่แปลกมาก เพราะทุกๆ วันจะคุยกันตลอดเวลา จนถึงบ้าน กินข้าว อาบน้ำ ดูทีวี ด้วยความสงสัยครับ หยิบโทรศัพท์มาดู เข้าเฟสเธอ แต่ไม่มีเธอเป็นเพื่อนนะครับ จึงรู้ว่า เธอไปสยาม เธอได้รับการแท็กรูปจากผู้ชายคนหนึ่งครับ ทันใดนั้นผมก็เลยโทรไปหาเธอ ซึ่งเวลานั้น เธอก็กลับจากสยามแล้วครับ และบอกผมว่า เพื่อนกัน และก็ไปกันหลายคน ผมได้ฟังใจนึงก็เชื่อครับ อีกใจนึงก็ไม่เชื่อ และโกรธมาก เพราะคิดว่า ถ้ามีแฟนอยู่แล้ว จะมาคุยกับผมทำไมทุกคืน
วันรุ่งขึ้นไปทำงาน วันนี้ผมอยู่จนออฟฟิศปิด ทุกคนเข้าห้องพักตัวเองหมดแล้ว ผมจึงย่องขึ้นไปเคาะประตูห้องเธอ (ปล ไม่ใช่ครั้งแรกนะครับที่ผมเข้าห้องเธอ ผมเคยนอนห้องเธอหลายรอบแล้วก่อนหน้านี้ แต่ไม่ได้ทำไรกัน) พอเข้าไปได้ ผมก็จับเธอร่วมรักทันทีครับ เธอก็ขัดขืนตอนแรกๆ สุดท้ายก็ยอม
เช้าวันรุ่งขึ้น ผมต้องออกจากออฟฟิศตั้งแต่ตี 5 เพื่อทำตัวให้ดูเหมือนไม่ได้นอนค้างที่นี่ และออกไปซื้อเสื้อผ้าใส่ใหม่ และยาคุมฉุกเฉินให้เธอครับ หลังจากมีเพศสัมพันธ์กัน เธอก็กลับสู่สภาวะปกติ โทรมาคุยกับผมเหมือนเดิม ไลน์มาทุกเวลาเหมือนเดิม ไม่สิ มากกว่าเดิมด้วยซ้ำ และผมก็แอบไปนอนห้องเธอบ่อยๆ เธอก็ขอมานอนบ้านผมนะ แต่ตอนผมเรียน ผมพาผู้หญิงเข้าบ้านบ่อยไม่ซ้ำหน้า จนพ่อแม่เริ่มว่า กลัวเป็นขี้ปากชาวบ้าน (แต่โบว์นี่ผมจริงจังนะ) จึงอ้างกับโบว์ว่า เราจริงจังกับโบว์นะ ถ้าเราพาเธอเข้าบ้านตอนนี้ พ่อแม่ก็จะมองว่าเธอเป็นผู้หญิงง่าย รู้จักกันไม่เท่าไรก็เข้าบ้านผู้ชาย จึงบอกกับเธอว่าไว้คบกันถึง 6เดือนก่อน ค่อยพาไปให้พ่อแม่รู้จัก
โบว์ก็ทำตามผม จนกระทั่งมีเหตุการณ์หนึ่ง ที่ไม่คาดฝัน เรื่องการที่ผมมาแอบนอนที่ห้องของโบว์บ่อยๆ เริ่มมีคนเห็น (สงสัยคงเห็นตอนตี 5 ที่ผมจะออกจากห้องมา) โดยเรื่องนี้รู้เรื่องถึง HR ของบริษัท ฝ่าย HR เรียกผมและเธอไปคุย จนตอนนั้นเธอจิตตกมากๆ เพื่อนในกรุงเทพไม่มี จึงขอไปนอนที่บ้านผม ซึ่งผมไม่มีทางปฏิเสธได้เลย
ขอบคุณที่อ่านจนถึงตอนนี้ พรุ่งนี้ผมจะมาต่อ 20160201 23:40