สวัสดีครับ ผมเพิ่งจะเคยตั้งกระทู้เป็นครั้งแรก อาจจะพิมพ์ผิดๆเพี้ยนๆไปบ้างขออภัยด้วยครับ
ผมชื่อ T (นามสมมุติ) เป็นนักเรียนม.6 รร.เอกชนชื่อดังย่านที่รถติดๆ เมื่อช่วงกลางสิงหาคมที่ผ่านมา ที่รร.ของผมมีงานซึ่งจะมีคนทุกเพศทุกวัยมาชมงานในวันนั้น โดยที่นักเรียนม.6ทุกคนจะเป็นstaffดำเนินงานให้เป็นไปด้วยความเรียบร้อย ผมทำงานฝ่ายเดียวกับฟลุค (นามสมมุติ) เพื่อนสนิทผมเองผมกับฟลุคเดินมาทำงานข้างสนามบอล เจอน้องสาวของฟลุคซึ่งเป็นญาติห่างๆ เธอชื่อ ชมพู (นามสมมุติ) เธอมากับน้องสาวเธอ2คน ครั้งแรกที่เห็นเธอ คิดในใจแล้วว่าเห้ยน่ารักดีวะ แต่ก็ไม่มีอะไร จนมาเจอกันครั้งที่สอง หืมม บังเอิญไปมั้ย55555 แต่ก็ยังไม่ได้คุยกัน จนตกเย็นที่รร.มีคอนเสริต ผมกับฟลุคและเพื่อนๆผมเดินไปที่เวทีคอนเสริต และแน่นอนเจอเธออีกแล้ว พรหมลิขิตชัดๆ555555 เธอหน้าแดงๆบอกจะเป็นลมขอยาดมจากไอฟลุค แต่มันไม่มี เข้าทางผมสิ555555 ผมยื่นยาดมให้พร้อมกับยิ้มให้เล็กน้อย เธอยิ้มกลับครับ รู้สึกฟินนนนนน55555 จากนั้นผมก็แยกกับเธอไปดูคอนเสริตกับเพื่อนๆผมจนงานเลิกประมาณทุ่มกว่าๆ อยู่ดีๆก็คิดถึงเธอขึ้นมาผมบอกกับตัวเองว่าผมอยากรู้จักเธอ ผมเลยจะโทรหาฟลุคเพื่อจะขอไลน์น้องสาวมัน (มันกลับไปก่อน) ผมหยิบทรส.ขึ้นมาจะโทรหามันแต่ดันมีแจ้งเตือนว่ามีคนมาฟอลผมพร้อมกัน2คน ใช่ครับบบบ เป็นเธอนั่นเองกับน้องสาวเธอ ยิ้มแก้มปริสิครับ5555555555 แต่ยิ่งไปกว่านั้นเธอแอดไลน์ผมมาด้วยครับ (ไลน์กับไอจีใช้ชื่อเดียวกัน) แล้วเราก็ได้รู้จักกันครับ
ผมคุยกับเธอมาได้ซักพักครับ จากตอนแรกที่รู้สึกชอบกลายเป็นความรักที่ผมมีให้ ผมถามเธอว่าเธอชอบผมมั้ย เธอตอบว่าเธอชอบผม และผมก็บอกชอบเธอ เป็นครั้งแรกที่มีโมเม้นที่ว่าเราชอบเค้าแล้วเค้าก็ชอบเรา รู้สึกฟิน555555 แต่ผมก็ยังไม่เคยถามเธอนะว่าเธอรักผมมั้ยและก็ยังไม่เคยคิดจะถาม (ลืมบอกไปครับเธออยู่ม.4 รร.นานาชาติแถวที่รถติดๆ) เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันแต่แค่ต่างคนต่างรู้ว่าเราชอบกันอยู่
เวลาผ่านไปได้เดือนนิดๆเรานัดกันไปดูหนังตอนบ่ายๆ ผมเตะบอลเสร็จประมาณเที่ยงๆผมก็ดิ่งไปหาเธอ แล้วเราก็ได้เจอกันเป็นครั้งที่สาม (ครั้งแรกที่รร. ครั้งที่2บีทีเอส) ถึงจะเจอกันเป็นครั้งที่สามแล้วผมก็ยังตื่นเต้น เธอเองก็เช่นกัน แล้วเราก็ไปดูหนังกันซึ่งเป็นจุดที่ทำให้เกิดรอยร้าวครับ ผมมองที่ข้อมือของเธอเห็นยางรัดผม ผมถามเธอว่า ชมพูๆผมพี่ยาวมั้ยอะจะมัดจุก เธอตอบกลับว่า ก็ยาวนะคะ ผมเลยถามกลับไป แล้วมันยาวพอจะมัดใจชมพูมั้ยอะ (ตอนพูดเสร็จคิดในใจเสี่ยว
555555 แต่เธอเขินครับแล้วมาบอกผมทีหลังว่าไม่คิดว่าจะรุกเร็วขนาดนี้) เราก็ดูหนังกับไปเรื่อยๆครับ ผมเป็นคนขี้หมั่นใส้ครับ เวลาเห็นเธออยากหยิกแก้ม (โรคจิตอ่อนๆ._.) ผมหยิกแก้มเธอเธอก็ไม่ว่าอะไรครับ แล้วผมก็จับมือเธอแต่ความรู้สึกเหมือนจับมือผช555555555 (เธอเป็นนักบาส) หลังจากดูเสร็จผมก็ไปส่งเธอที่รถไฟฟ้าแล้วผมก็กลับบ้าน
หลังจากที่กลับบ้านมาเธอบอกกับผมว่า มันเร็วไปมั้ยที่เราจับมือกัน ผมก็คิดนะว่ามันเร็วไปแหละผมเลยขอโทษเธอแล้วก็ผ่านไป หลังจากนั้นเธอเริ่มแปลกไปครับ (เวลาคุยกันใครเป็นคนถามคนตอบจะถามกลับ) เธอตอบช้า หายไปเป็นพักๆบ้าง ใจคอผมไม่ดีเลย ผมไม่เคยเป็นแบบนี้เลยกับแฟนเก่าก็ไม่เคยเป็นครับ ความรู้สึกมันบอกชัดมากว่าทุกอย่างมันใกล้ที่จะจบลง แล้วมันก็จริงครับ เธอบอกกับผมว่า เรากลับไปเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมนะ เธอบอกว่ามันเร็วไปเธออยากใช้เวลามากกว่านี้ ผมรู้สึกแย่มาก ทำอะไรไม่ได้เลยง้อเธอเท่าไหร่เธอก็ไม่ยอม ผมก็แอบคิดนะว่าเธอมีคนใหม่แน่ๆ แต่ผมก็รู้นิสัยเธอ เธอไม่ใช่คนแบบนั้นเธอเป็นคนพูดตรงมากๆพูดความจริงทุกอย่าง ไม่เคยโกหก
ผมตัดใจมาหลายรอบแล้วนะ แต่มันมีความหวังเล็กๆ เล็กมากๆที่หวังว่าจะได้คุยกันเหมือนเดิม แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง .______.
ผมควรจะทำยังไงต่อไป ..
ณ งานโรงเรียน
ผมชื่อ T (นามสมมุติ) เป็นนักเรียนม.6 รร.เอกชนชื่อดังย่านที่รถติดๆ เมื่อช่วงกลางสิงหาคมที่ผ่านมา ที่รร.ของผมมีงานซึ่งจะมีคนทุกเพศทุกวัยมาชมงานในวันนั้น โดยที่นักเรียนม.6ทุกคนจะเป็นstaffดำเนินงานให้เป็นไปด้วยความเรียบร้อย ผมทำงานฝ่ายเดียวกับฟลุค (นามสมมุติ) เพื่อนสนิทผมเองผมกับฟลุคเดินมาทำงานข้างสนามบอล เจอน้องสาวของฟลุคซึ่งเป็นญาติห่างๆ เธอชื่อ ชมพู (นามสมมุติ) เธอมากับน้องสาวเธอ2คน ครั้งแรกที่เห็นเธอ คิดในใจแล้วว่าเห้ยน่ารักดีวะ แต่ก็ไม่มีอะไร จนมาเจอกันครั้งที่สอง หืมม บังเอิญไปมั้ย55555 แต่ก็ยังไม่ได้คุยกัน จนตกเย็นที่รร.มีคอนเสริต ผมกับฟลุคและเพื่อนๆผมเดินไปที่เวทีคอนเสริต และแน่นอนเจอเธออีกแล้ว พรหมลิขิตชัดๆ555555 เธอหน้าแดงๆบอกจะเป็นลมขอยาดมจากไอฟลุค แต่มันไม่มี เข้าทางผมสิ555555 ผมยื่นยาดมให้พร้อมกับยิ้มให้เล็กน้อย เธอยิ้มกลับครับ รู้สึกฟินนนนนน55555 จากนั้นผมก็แยกกับเธอไปดูคอนเสริตกับเพื่อนๆผมจนงานเลิกประมาณทุ่มกว่าๆ อยู่ดีๆก็คิดถึงเธอขึ้นมาผมบอกกับตัวเองว่าผมอยากรู้จักเธอ ผมเลยจะโทรหาฟลุคเพื่อจะขอไลน์น้องสาวมัน (มันกลับไปก่อน) ผมหยิบทรส.ขึ้นมาจะโทรหามันแต่ดันมีแจ้งเตือนว่ามีคนมาฟอลผมพร้อมกัน2คน ใช่ครับบบบ เป็นเธอนั่นเองกับน้องสาวเธอ ยิ้มแก้มปริสิครับ5555555555 แต่ยิ่งไปกว่านั้นเธอแอดไลน์ผมมาด้วยครับ (ไลน์กับไอจีใช้ชื่อเดียวกัน) แล้วเราก็ได้รู้จักกันครับ
ผมคุยกับเธอมาได้ซักพักครับ จากตอนแรกที่รู้สึกชอบกลายเป็นความรักที่ผมมีให้ ผมถามเธอว่าเธอชอบผมมั้ย เธอตอบว่าเธอชอบผม และผมก็บอกชอบเธอ เป็นครั้งแรกที่มีโมเม้นที่ว่าเราชอบเค้าแล้วเค้าก็ชอบเรา รู้สึกฟิน555555 แต่ผมก็ยังไม่เคยถามเธอนะว่าเธอรักผมมั้ยและก็ยังไม่เคยคิดจะถาม (ลืมบอกไปครับเธออยู่ม.4 รร.นานาชาติแถวที่รถติดๆ) เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันแต่แค่ต่างคนต่างรู้ว่าเราชอบกันอยู่
เวลาผ่านไปได้เดือนนิดๆเรานัดกันไปดูหนังตอนบ่ายๆ ผมเตะบอลเสร็จประมาณเที่ยงๆผมก็ดิ่งไปหาเธอ แล้วเราก็ได้เจอกันเป็นครั้งที่สาม (ครั้งแรกที่รร. ครั้งที่2บีทีเอส) ถึงจะเจอกันเป็นครั้งที่สามแล้วผมก็ยังตื่นเต้น เธอเองก็เช่นกัน แล้วเราก็ไปดูหนังกันซึ่งเป็นจุดที่ทำให้เกิดรอยร้าวครับ ผมมองที่ข้อมือของเธอเห็นยางรัดผม ผมถามเธอว่า ชมพูๆผมพี่ยาวมั้ยอะจะมัดจุก เธอตอบกลับว่า ก็ยาวนะคะ ผมเลยถามกลับไป แล้วมันยาวพอจะมัดใจชมพูมั้ยอะ (ตอนพูดเสร็จคิดในใจเสี่ยว
หลังจากที่กลับบ้านมาเธอบอกกับผมว่า มันเร็วไปมั้ยที่เราจับมือกัน ผมก็คิดนะว่ามันเร็วไปแหละผมเลยขอโทษเธอแล้วก็ผ่านไป หลังจากนั้นเธอเริ่มแปลกไปครับ (เวลาคุยกันใครเป็นคนถามคนตอบจะถามกลับ) เธอตอบช้า หายไปเป็นพักๆบ้าง ใจคอผมไม่ดีเลย ผมไม่เคยเป็นแบบนี้เลยกับแฟนเก่าก็ไม่เคยเป็นครับ ความรู้สึกมันบอกชัดมากว่าทุกอย่างมันใกล้ที่จะจบลง แล้วมันก็จริงครับ เธอบอกกับผมว่า เรากลับไปเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมนะ เธอบอกว่ามันเร็วไปเธออยากใช้เวลามากกว่านี้ ผมรู้สึกแย่มาก ทำอะไรไม่ได้เลยง้อเธอเท่าไหร่เธอก็ไม่ยอม ผมก็แอบคิดนะว่าเธอมีคนใหม่แน่ๆ แต่ผมก็รู้นิสัยเธอ เธอไม่ใช่คนแบบนั้นเธอเป็นคนพูดตรงมากๆพูดความจริงทุกอย่าง ไม่เคยโกหก
ผมตัดใจมาหลายรอบแล้วนะ แต่มันมีความหวังเล็กๆ เล็กมากๆที่หวังว่าจะได้คุยกันเหมือนเดิม แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง .______.
ผมควรจะทำยังไงต่อไป ..