[SR] คลื่นแรง แสงแดดเผา ไปแบบเมาๆ อุทยานแห่งชาติเกาะสุรินทร์ (โหลดโหด)

สวัสดีครับ ออกตัวก่อนเลยว่า กระทู้นี้คือกระทู้รีวิว ครั้งแรกในชีวิตผมเลยครับ
เล่าให้อ่านก่อนว่า เพื่อนผมเปิดบริษัททัวร์อยู่ที่ภูเก็ตครับ ตัวผมเองก็เป็นคนภูเก็ต แต่ไม่เคยไปเที่ยวดำน้ำเลยสักครั้ง
เรื่องมีอยู่ว่า....เมื่อประมาณกลางเดือนมกราคม เพื่อนผมคนดังกล่าวได้โทรเข้ามาถามว่า ช่วงสิ้นเดือนนี้ว่างรึเปล่า จะชวนไปเที่ยวในนามของบริษัท ซึ่งแน่นอนครับ ใจง่าย + ปากไว รับปากทันที แต่แล้วของฟรีมีที่ไหน ข้อแม้คือผมต้อง เก็บภาพมาให้มันครับและเนื่องจากว่าภาพก็ถ่ายมาแล้ว จึงไม่อยากที่จะเก็บไว้ดูคนเดียวก็เสียดาย เลยนำมาเขียนกระทู้ในพันทิปซะเลยครับ

ปล. ผมไม่ใช่ตากล้องอาชีพ จึงมีภาพดีบ้างห่วยบ้าง ภาพก็มีการปรับแต่งบ้างตามธรรมดาครับ เพราะถ่ายออกมาไม่สวยเท่าตาเห็น จึงต้องปรับให้ตรงกับสิ่งที่ผมสัมผัสมาครับ

เริ่มทริปด้วยการสังสรรค์เนื่องในโอกาสวันเกิดของเพื่อนอีกท่านนึงครับ เลิกตีสามแล้วเวลา 6.30 น. ต้องขึ้นรถตู้ออกจากภูเก็ตไปท่าเรือบ้านน้ำเค็มครับ ซึ่งใช้เวลาเดินทางด้วยรถตู้ 2 ชม. โดยประมาณ

มาถึงท่าเรือก็จัดแจงเช็คอิน รายงานตัว ทำธุระก่อนขึ้นเรือ เวลา 9.30 น.

ภาพขณะเข้าประชุม ณ ห้องน้ำ 1 ท่าเรือ Sea Star

พี่แดนนี่ ไกด์ประจำทริปนี้ของเรา พี่เขาก็กำลังอธิบายรายละเอียดในการแวะดำน้ำ ดูปะการัง อะไรไปเรื่อย... เราก็ใช้เพื่อนจำครับ เพราะเราแฮ้งค์ 55

บรรยากาศที่ท่าเรือบ้านน้ำเค็มครับ... แดดดี ลมเย็นสบาย เหมาะแก่การเที่ยวทะเลมากๆ

ชม.ครึ่งแห่งการกระแทกกระทั้นผ่านไปถึงละครับ จุดดำน้ำช่องขาด
เมาๆแฮงค์ๆโดดน้ำสิครับรอไร เรือจอดอยู่กับที่เมาหนักกว่าครับ น้ำลึกประมาณ 3-5 เมตรได้มั้ง กะด้วยสายตา อยากได้ภาพงามๆ ก็เอากล้องที่ถ่ายใต้น้ำได้ ให้พี่แดนนี่จัดการดำลงไปเก็บภาพตามบัญชาซะ

อันนี้น่าจะเป็น ปะการังเขากวางครับ

เจ้านี่น่าจะเป็นปลาดาว ท่าทางน่าจะมีพิษแฮะ

ดารายอดนิยมครับ ปลาการ์ตูน!! สังเกตุว่าปะการังกำลังเติบโตครับ ซึ่งสีสันมันยังน้อย เพราะยังเติบโตไม่เต็มที่ ระหว่างนี้หากไปรบกวนมันมากๆ อาจจะมีผลต่อระบบนิเวศน์ ได้ครับ

หลังจากดำน้ำกันอิ่มเอิบ กับน้ำเค็มกันแล้ว บนเรือมีผลไม้ ขนมและน้ำ ไว้ให้ล้างปากจากการกินน้ำทะเลให้ครับ
คราวนี้เราต้องต่อเรือหางยาวเข้าไปที่หาดไม้งามกันละครับ เพื่อที่รับประทานอาหารกลางวันกัน ผมพูดตรงๆผมหิวตั้งแต่เห็นปลานกแก้วตัวแรกละครับ

ระหว่างทางครับ ดูไปเพลินๆ

ง่อวววว ป้าไม่กลัวกล้อง สงสัยจะเป็นพริตตี้ประจำเกาะ

ถ่ายป้ายไว้เป็นหลักฐาน....แต่เอ๊ะ!! หันไปเห็นหาดสวยมากกกก... จังหวะนี้แหละรีบถ่ายรูปไว้ก่อน ระหว่างที่ยังไม่มีใครมาแย่งมุมของเรา





นั่นคือมันครับ.....ผู้สนับสนุนให้ผมต้องไปในทริปนี้

เอาล่ะ....เบรคทานข้าวก่อนครับ

เก็บภาพกันต่อ






รูปต่อจากนี้เพื่อนขอครับ นางบอกว่าเป็นเจ้าของบริษัท
ต้องพาลูกค้าเที่ยวแล้วก็ถ่ายภาพให้ลูกค้าตลอด วันนี้นางขอมั่ง



ง่อววว นึกว่านางเอก MV คาราโอเกะลืมร้อง

แน่นอนครับ มาทะเลต้องเจอปูสัญชาติจีนพวกนี้....ปูเสฉวน!!!!!!!!!




เอาล่ะครับลงเรือกันต่อ เพื่อจะไปหมู่บ้านมอร์แกนครับ
ซึ่งเป็นเจ้าของผลงานเพลง รูปชั่วตัวดำ เมื่อห้าหกปีที่ผ่านมา ถรุ๊ยยยยย นั่นมันวงมอร์แกน!!!!!


เย้ ถึงแล้ว!! หมู่บ้านดูอบอุ่นมากๆครับ

พี่แดนนี่บอกว่า นี่ไงลิงทะเล!!!
55 เด็กพวกนี้น่ารักและก็ซนมากครับๆ

เด็กคนนี้ท่าทางเป็นผู้นำ อนาคตหัวหน้าหมู่บ้านชัดๆ





ลูกบ้านนี้ อาจจะเป็นศิลปินในอนาคต



ผมถามน้องคนนี้ว่า ทำไมปัดแก้มแดงแบบนั้นล่ะ น้องเขาตอบว่า เป็นแม่ค่าต้องสวยไว้ก่อน ^_^ ผมนี่ยิ้มอ่อนเลยครับ เด็กพวกนี้เป็นเด็กจริงๆ ไม่เหมือนเด็กในเมืองสักนิดเลยครับ โดยเฉพาะแววตา....
นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของรายได้ของที่นี่ครับ งานหัตถกรรมแบบนี้ ราคา 100 - 800 ตามขนาดครับ งานก็ละเอียดต่างกันไป


หลังจากนั้นก็บอกลาเด็กๆ แล้วออกจากที่นี่กัน เพราะเราต้องไปดำน้ำที่บริเวณ แหลมยานัด กันต่อครับ

ตรงนี้น้ำจะลึกกว่าจุดแรกๆครับ พี่แดนนี่ก็พอเราเกาะชูชีพลากเราไปดู พร้อมกับถ่ายรูปอย่างเดิม



เจ้าตัวนี้เรียกว่าปลาจิ้มฟันจระเข้ครับ



ปิดท้ายด้วยเบื้องหลังภาพถ่ายปูเสฉวน...ครับ
สำหรับทริปนี้สิ่งที่ผมประทับใจที่สุด คือ เด็กๆชาวมอร์แกน ผมว่าเค้าเป็นเด็กอ่ะครับ ใสๆ น่ารักมากๆครับ
ผมเชื่อว่าทุกคนที่มาเที่ยวที่นี่ อาจจะค้นพบสิ่งที่ตราตรึงใจเป็นของตัวเองเป็นแน่ หวังว่าคุณคงรักทรัพย์สินของชาติเรา ธรรมชาติของเรา ทรัพยากรของเรา และทะเลของเราครับ ผมให้ สี่ดาวครึ่งครับส่วนอีกครึ่งดาวผมเว้นไว้ให้คุณไปค้นหานะครับ