เพื่อนๆที่ยังไม่ได้อ่านรีวิวตอนแรก เพื่อเพิ่มความต่อเนื่องกลับไปอ่านรีวิวตอนแรกกันก่อนเลยน้า อิอิ
[CR]2 ขวบ 8 เดือน...ละอ่อนน้อยออนทัวร์ 5 วัน 4 คืน จากภูกระดึง ถึงเชียงคาน ตอนที่ 1/2
http://pantip.com/topic/34708673
อรุณสวัสดิ์เจ้าขา...หมอกมาตรึมมากๆ...จะเดินไปดูพระอาทิตย์ขึ้นนะเหรอ อย่าได้คิด
เพราะท่านหญิงนางคงไม่ไหว ไม่อยากปลุกนาง กลัวท่านหญิงจะงอแง ปล่อยไปตามธรรมชาติละกัน
ชีวิตสโลว์ไลฟ์มมมันเป็นแบบนี้นี้เอง...
โย้ว...อากาศสดชื่น...
มีลานแบบนี้ณดาขอจัดการแสดงโชว์นะคะ...
ถ้าวิ่งแล้วไม่ล้มคงไม่ใช้ณดา...แต่ล้มแล้วเราต้องเนียนทำเป็นว่าถ่ายแบบอยู่ 555+
หมอกลงเยอะจริงจัง
วิ่งไปมานางบอกร้อน...เห้ย...ดูด้านหลัง...ร้อนอะไรค่ะลูก...!!!...
นางบอกสดชื่น...พร้อมกะสูดโอโซนเข้าปอด 555+
เติมพลังตอนเช้าละเตรียมไปผจญภัยกัน พี่พกเสบียงไปด้วยนะ
เดินมาได้แป็บเดียว เติมพลังอีกละ
แวะไหว้พระกันก่อนออกเดินทาง ดูสิเสบียงยังเต็มปากพี่อยู่เลย
ไม่ทันไร...มาแค่น้ำตกเพ็ญพบนางก็หลับซะแล้ว สงสัยจะตื่นเช้าไป บวกกับอากาศสบายๆ
ที่น้ำตกใบเมเปิ้ลร่วงหมดแล้ว น่าเสียดายจัง แต่ที่พื้นก็ยังพอแดงๆสวยอยู่
ตื่นมาก็มีแรงเป็นไกด์พาเที่ยวเลย...นางพูดอยู่ประโยคหนึ่งบ่อยมากๆ...
มันกว้างมากเลยนะ...ไป...ไปดูกาน...เด็กหนอเด็ก...555+
ตอนแรกเราว่าจะเที่ยวกันแค่ใกล้ๆ เพราะเป้แบกณดามันไม่ค่อยเอื้อสักเท่าไหร่
แต่สุดท้ายก็ตลุยกานมาถึงสระอโนดาด
เดินๆไป..ระหว่างทาง...แวะพักเหนื่อย...ไม่หักโหม...
โชคดีมีรถเจ้าหน้าที่ผ่านมา...ช่วยย้นระยะทางไปได้เกือบ 2 โล ตอนนี้ช่วยเจ้าหน้าเข็นรถขึ้นเนินหิน
นั่งกันสบายๆไป 2 โล อิอิ
มาถึงละจ้าผ่าหล่มสัก แต่ลิงซ้อนตาดำซะละ อัดส้มตำเพิ่มพลังกันก่อนเลย
จะให้เด็ดต้องปูปลาร้านะจ๊ะ 555+
จะบอกว่ามีบราวนี่ด้วยนะ ลิงคงได้กลิ่น ตื่นมากินเลยจ้า
มุมนิยม ณ ผาหล่มสัก คือถ้าขึ้นมาบนภูกระดึง ต้องมาถ่ายรูปที่นี้ ถึงจะเรียกว่ามาถึงของจริง
ตอนเราไปถึงแดดกำลังแรงมาก เลยถ่ายย้อนแสง รูปเลยได้มาแบบนี้
อยากอยู่จนพระอาทิตย์ตก แต่เรามีลิงน้อยมาด้วย ต้องรีบออกเดินทางก่อน
ไม่งั้นจะมืดมาก อากาศก็หนาวด้วย
กับป้ายซะหน่อย ให้เห็นชัดๆว่าพวกพี่มาถึงจริงๆนะจ๊ะ
ก่อนจะกลับ เราออกมาจากผาหล่มสักเกือบๆจะ 4 โมงเย็น
เดินไปเรื่อยๆ จนถึง ผาเหยียบเมฆ คิดมันนานละ
จะพาลูกมานอนถ่ายที่นี้ วันนี้สำเร็จละน้า
นางซนได้ตลอดจริงๆ
เดินกลับก็เหนื่อยเหมือนกันนะเนี้ย
ระยะทางเกือบ 70% พี่นั่งราชรถคันนี้
ที่เหลืออีก 30% พี่นั่งราชรถคันนี้
อยากรีบเดินไปผาหมากดูก ดูพระอาทิตย์ตก
สุดท้ายไม่ทันจริงๆ ถ่ายมันระหว่างทางนี่แหละ
เราถึงที่พักประมาณทุ่มนึง ทางมืดมากมาย แต่ลิงไม่ร้องงอแงเลย
ประทับใจลิง ลิงอึด ลิงสู้ ลิงรักธรรมชาติ ลิงรักการผจญภัย
อรุณสวัสดิ์...วันสุดท้ายบนภูกระดึงค่ะ...วันนี้หมอกไม่มี...
แอบเสียดายไม่ได้ไปดูพระอาทิตย์ขึ้น แต่แอบได้ยินเต็นท์ข้างๆบ่นว่า
พระอาทิตย์ไม่ยอมออกมาจากเมฆ...อิอิ...ไม่ต้องเสียใจ...
เมื่อวานไปแอบหลับที่น้ำตกเพ็ญพบ เลยไม่ได้ถ่ายรูปกับใบเมเปิ้ล
วันนี้เลยขอมาแอบเก็บตก เป็นเจ้าหญิงใบเมเปิ้ล ที่หลังบ้านพักอุทยานแทนละกัน
หน้านางเจ้าเล่ห์มั้ยหละ
ทะเล้นก็ได้นะ 555+
วันสุดท้ายเดินเล่นกันชิวๆ
แล้วก็มาหม่ำเพิ่มพลังก่อนจะลงภู
ถ่ายเป็นที่ระทึกก่อนกลับ ณดามาเที่ยวภูกระดึงครั้งนี้คนรู้จักนางเกือบทั้งภู 555+
ปล.กระเป๋าสัมภาระอีกใบเอาไปฝากลูกหาบแต่เช้าแล้ว 13 โล จัดได้เท่ากับตอนมาเลย อิอิ
พ่อโน้ตแบก 15 โล
แม่นุ่นแบก 6 โล
คืนอุปกรณ์เครื่องนอน สำหรับถุงนอนบ้านเราเตรียมไปเอง
ของอุทยานเราว่ามันบางไปนิดกลัวจะกันหนาวไม่ค่อยอยู่
ก่อนกลับเจ้าหน้าที่แอบแซว ตัวเล็ก...เมื่อวานทำเสียงแจ๋วๆเลยนะที่ผาหล่มสัก
นางดังนะเนี้ย...คือเสียงดัง...555+
จะออกเดินทางลงภูกันละน้า เริ่มออกเดินทางประมาณ 9.30น.
เอ๊า...เดิน...เดิน...เดิน...
ไวเหมือนโกหก ถึงหลังแปละอ่า
รูปคู่ลูกสาวถ่ายให้...หวานๆเลยอ่า...เด็ก 2ขวบกว่าๆ ถือกล้อง Fuji-XA2 ได้ด้วยนะเออ
อีกรูป...
ตากล้อง 2 ขวบกว่าเธอขอถ่าย เริ่ดมะหละ
ปล. รูปเห็นแต่ขาพ่อกะแม่ก็มีนะ แต่เลือกรูปสวยสุดของนางมาลงโชว์
6-7 รูป ได้มา 2 รูป ไม่ธรรมดานะคะ งานอวดลูกพี่ถนัด 555+
มันสูงมากเลยนะ
พ่อโน้ตเดินนำไปละ ส่วนแม่นุ่นยังยืนขาสั่นอยู่ 555+ เดินขึ้น เดินไกล แม่ไม่หวั่น
มาตายกะตอนลงนี่แหละ รอบนี้ไม่มีคนคอยเทคแคร์ ต้องดูแลตัวเอง 555+
เดินมาตลอดทาง มีแต่คนชมพ่อโน้ตว่าสุดยอด
แต่ที่สุดยอดจริงๆ คือคุณยายด้านหลังจ๊ะ คุณยายบอกขึ้นมาปีละครั้ง
แม่จ้าว...เจ๋งสุดยอด...
ช่วงที่เดินเองพี่ก็มีนะ ประมาณ 1% ของการเดินทาง 555+
นางถึก อึด อดทน โว้ยวายน้อยมาก ประทับใจนาง
ง่วงก็หลับง่ายๆ ไม่งอแง คงเหนื่อย และเพลีย 555+
เวลาลูกหลับ...คือเวลาจัดหนักพ่อกะแม่ 555+
มุมสวยๆระหว่างทาง
ซำแฮกละน้า...ใกล้ถึงตีนภูละ
ช่วงเวลานี้สำหรับครอบครัวเรา...เป็นช่วงเวลาที่เหมาะที่สุดสำหรับการขึ้นภูละ
พ่อโน้ตกล่าวว่า...ช่วงเวลาที่ลูกอายุ 2 ขวบ 3 ขวบแบบนี้ มีแค่ครั้งเดียว
ถ้าไม่มาคงจะเสียใจ นางกำลังน่ารัก นางกำลังเป็นวัยเรียนรู้
คอห้อย...คอหัก...นางก็ไม่งอแง ไปกันได้แบบนี้ ตื่นมาก็ร่าเริง มีโว้ยวาย งอแงบ้าง
แต่ถือว่าน้อยมาก สบายละ สำหรับทริปหน้า...อะไรนะ...จะมีแบคแพคแบบนี้อีกเหรอ...555+
มองเห็นพื้นอยู่ใกล้ๆแล้ว
ถึงรถละจ้า...เย้ๆๆ...สำเร็จลุล่วงกับภาระกิจพิชิตภู ลงมาถึงประมาณ 16.00น. ทำลายสถิติอีกละคะ 555+
ปล. สำหรับใครที่จะพาลูกมาเพื่อให้ลูกเป็นเด็กอายุน้อยสุด หรือคนสูงอายุบอกจะเป็นคนอายุเยอะสุดที่ขึ้นภู
สถิติเหล่านั่นคนพื้นที่เค้าได้ไปกันหมดละน้า เด็กคลอดปุ๊บก็ขึ้นภูมาเลี้ยงกันเลย
คนสูงอายุก็ดูคุณตาคุณยายที่ขายของอยู่ด้านบน ไม่ใช่จะทำลายสถิติกันง่ายๆนะจ๊ะ
แต่ถ้าอยากจะมาเอาชนะตัวเอง จัดเลย...
แบบครอบครัวเรา ทำสำเร็จ แอบภูมิใจ ปลื้มใจ แต่ที่สุดคือประทับใจลูก อวดลูกอีกละ 555+
ปล.2 คือเด็กๆที่นั่น 3 ขวบก็เดินขึ้นภูกันสบายละอ่า ตอนขึ้นแทบไม่ต้องช่วยเลย
ตอนลงมีอุ้มบ้าง แม่จ้าว...เด็กๆแข็งแรงดีจังเลยอ่า...
[CR] 2 ขวบ 8 เดือน...ละอ่อนน้อยออนทัวร์ 5 วัน 4 คืน จากภูกระดึง ถึงเชียงคาน ตอนที่ 2/2 [จบแล้วจ้า...]
[CR]2 ขวบ 8 เดือน...ละอ่อนน้อยออนทัวร์ 5 วัน 4 คืน จากภูกระดึง ถึงเชียงคาน ตอนที่ 1/2
http://pantip.com/topic/34708673
อรุณสวัสดิ์เจ้าขา...หมอกมาตรึมมากๆ...จะเดินไปดูพระอาทิตย์ขึ้นนะเหรอ อย่าได้คิด
เพราะท่านหญิงนางคงไม่ไหว ไม่อยากปลุกนาง กลัวท่านหญิงจะงอแง ปล่อยไปตามธรรมชาติละกัน
ชีวิตสโลว์ไลฟ์มมมันเป็นแบบนี้นี้เอง...
โย้ว...อากาศสดชื่น...
มีลานแบบนี้ณดาขอจัดการแสดงโชว์นะคะ...
ถ้าวิ่งแล้วไม่ล้มคงไม่ใช้ณดา...แต่ล้มแล้วเราต้องเนียนทำเป็นว่าถ่ายแบบอยู่ 555+
หมอกลงเยอะจริงจัง
วิ่งไปมานางบอกร้อน...เห้ย...ดูด้านหลัง...ร้อนอะไรค่ะลูก...!!!...
นางบอกสดชื่น...พร้อมกะสูดโอโซนเข้าปอด 555+
เติมพลังตอนเช้าละเตรียมไปผจญภัยกัน พี่พกเสบียงไปด้วยนะ
เดินมาได้แป็บเดียว เติมพลังอีกละ
แวะไหว้พระกันก่อนออกเดินทาง ดูสิเสบียงยังเต็มปากพี่อยู่เลย
ไม่ทันไร...มาแค่น้ำตกเพ็ญพบนางก็หลับซะแล้ว สงสัยจะตื่นเช้าไป บวกกับอากาศสบายๆ
ที่น้ำตกใบเมเปิ้ลร่วงหมดแล้ว น่าเสียดายจัง แต่ที่พื้นก็ยังพอแดงๆสวยอยู่
ตื่นมาก็มีแรงเป็นไกด์พาเที่ยวเลย...นางพูดอยู่ประโยคหนึ่งบ่อยมากๆ...
มันกว้างมากเลยนะ...ไป...ไปดูกาน...เด็กหนอเด็ก...555+
ตอนแรกเราว่าจะเที่ยวกันแค่ใกล้ๆ เพราะเป้แบกณดามันไม่ค่อยเอื้อสักเท่าไหร่
แต่สุดท้ายก็ตลุยกานมาถึงสระอโนดาด
เดินๆไป..ระหว่างทาง...แวะพักเหนื่อย...ไม่หักโหม...
โชคดีมีรถเจ้าหน้าที่ผ่านมา...ช่วยย้นระยะทางไปได้เกือบ 2 โล ตอนนี้ช่วยเจ้าหน้าเข็นรถขึ้นเนินหิน
นั่งกันสบายๆไป 2 โล อิอิ
มาถึงละจ้าผ่าหล่มสัก แต่ลิงซ้อนตาดำซะละ อัดส้มตำเพิ่มพลังกันก่อนเลย
จะให้เด็ดต้องปูปลาร้านะจ๊ะ 555+
จะบอกว่ามีบราวนี่ด้วยนะ ลิงคงได้กลิ่น ตื่นมากินเลยจ้า
มุมนิยม ณ ผาหล่มสัก คือถ้าขึ้นมาบนภูกระดึง ต้องมาถ่ายรูปที่นี้ ถึงจะเรียกว่ามาถึงของจริง
ตอนเราไปถึงแดดกำลังแรงมาก เลยถ่ายย้อนแสง รูปเลยได้มาแบบนี้
อยากอยู่จนพระอาทิตย์ตก แต่เรามีลิงน้อยมาด้วย ต้องรีบออกเดินทางก่อน
ไม่งั้นจะมืดมาก อากาศก็หนาวด้วย
กับป้ายซะหน่อย ให้เห็นชัดๆว่าพวกพี่มาถึงจริงๆนะจ๊ะ
ก่อนจะกลับ เราออกมาจากผาหล่มสักเกือบๆจะ 4 โมงเย็น
เดินไปเรื่อยๆ จนถึง ผาเหยียบเมฆ คิดมันนานละ
จะพาลูกมานอนถ่ายที่นี้ วันนี้สำเร็จละน้า
นางซนได้ตลอดจริงๆ
เดินกลับก็เหนื่อยเหมือนกันนะเนี้ย
ระยะทางเกือบ 70% พี่นั่งราชรถคันนี้
ที่เหลืออีก 30% พี่นั่งราชรถคันนี้
อยากรีบเดินไปผาหมากดูก ดูพระอาทิตย์ตก
สุดท้ายไม่ทันจริงๆ ถ่ายมันระหว่างทางนี่แหละ
เราถึงที่พักประมาณทุ่มนึง ทางมืดมากมาย แต่ลิงไม่ร้องงอแงเลย
ประทับใจลิง ลิงอึด ลิงสู้ ลิงรักธรรมชาติ ลิงรักการผจญภัย
อรุณสวัสดิ์...วันสุดท้ายบนภูกระดึงค่ะ...วันนี้หมอกไม่มี...
แอบเสียดายไม่ได้ไปดูพระอาทิตย์ขึ้น แต่แอบได้ยินเต็นท์ข้างๆบ่นว่า
พระอาทิตย์ไม่ยอมออกมาจากเมฆ...อิอิ...ไม่ต้องเสียใจ...
เมื่อวานไปแอบหลับที่น้ำตกเพ็ญพบ เลยไม่ได้ถ่ายรูปกับใบเมเปิ้ล
วันนี้เลยขอมาแอบเก็บตก เป็นเจ้าหญิงใบเมเปิ้ล ที่หลังบ้านพักอุทยานแทนละกัน
หน้านางเจ้าเล่ห์มั้ยหละ
ทะเล้นก็ได้นะ 555+
วันสุดท้ายเดินเล่นกันชิวๆ
แล้วก็มาหม่ำเพิ่มพลังก่อนจะลงภู
ถ่ายเป็นที่ระทึกก่อนกลับ ณดามาเที่ยวภูกระดึงครั้งนี้คนรู้จักนางเกือบทั้งภู 555+
ปล.กระเป๋าสัมภาระอีกใบเอาไปฝากลูกหาบแต่เช้าแล้ว 13 โล จัดได้เท่ากับตอนมาเลย อิอิ
พ่อโน้ตแบก 15 โล
แม่นุ่นแบก 6 โล
คืนอุปกรณ์เครื่องนอน สำหรับถุงนอนบ้านเราเตรียมไปเอง
ของอุทยานเราว่ามันบางไปนิดกลัวจะกันหนาวไม่ค่อยอยู่
ก่อนกลับเจ้าหน้าที่แอบแซว ตัวเล็ก...เมื่อวานทำเสียงแจ๋วๆเลยนะที่ผาหล่มสัก
นางดังนะเนี้ย...คือเสียงดัง...555+
จะออกเดินทางลงภูกันละน้า เริ่มออกเดินทางประมาณ 9.30น.
เอ๊า...เดิน...เดิน...เดิน...
ไวเหมือนโกหก ถึงหลังแปละอ่า
รูปคู่ลูกสาวถ่ายให้...หวานๆเลยอ่า...เด็ก 2ขวบกว่าๆ ถือกล้อง Fuji-XA2 ได้ด้วยนะเออ
อีกรูป...
ตากล้อง 2 ขวบกว่าเธอขอถ่าย เริ่ดมะหละ
ปล. รูปเห็นแต่ขาพ่อกะแม่ก็มีนะ แต่เลือกรูปสวยสุดของนางมาลงโชว์
6-7 รูป ได้มา 2 รูป ไม่ธรรมดานะคะ งานอวดลูกพี่ถนัด 555+
มันสูงมากเลยนะ
พ่อโน้ตเดินนำไปละ ส่วนแม่นุ่นยังยืนขาสั่นอยู่ 555+ เดินขึ้น เดินไกล แม่ไม่หวั่น
มาตายกะตอนลงนี่แหละ รอบนี้ไม่มีคนคอยเทคแคร์ ต้องดูแลตัวเอง 555+
เดินมาตลอดทาง มีแต่คนชมพ่อโน้ตว่าสุดยอด
แต่ที่สุดยอดจริงๆ คือคุณยายด้านหลังจ๊ะ คุณยายบอกขึ้นมาปีละครั้ง
แม่จ้าว...เจ๋งสุดยอด...
ช่วงที่เดินเองพี่ก็มีนะ ประมาณ 1% ของการเดินทาง 555+
นางถึก อึด อดทน โว้ยวายน้อยมาก ประทับใจนาง
ง่วงก็หลับง่ายๆ ไม่งอแง คงเหนื่อย และเพลีย 555+
เวลาลูกหลับ...คือเวลาจัดหนักพ่อกะแม่ 555+
มุมสวยๆระหว่างทาง
ซำแฮกละน้า...ใกล้ถึงตีนภูละ
ช่วงเวลานี้สำหรับครอบครัวเรา...เป็นช่วงเวลาที่เหมาะที่สุดสำหรับการขึ้นภูละ
พ่อโน้ตกล่าวว่า...ช่วงเวลาที่ลูกอายุ 2 ขวบ 3 ขวบแบบนี้ มีแค่ครั้งเดียว
ถ้าไม่มาคงจะเสียใจ นางกำลังน่ารัก นางกำลังเป็นวัยเรียนรู้
คอห้อย...คอหัก...นางก็ไม่งอแง ไปกันได้แบบนี้ ตื่นมาก็ร่าเริง มีโว้ยวาย งอแงบ้าง
แต่ถือว่าน้อยมาก สบายละ สำหรับทริปหน้า...อะไรนะ...จะมีแบคแพคแบบนี้อีกเหรอ...555+
มองเห็นพื้นอยู่ใกล้ๆแล้ว
ถึงรถละจ้า...เย้ๆๆ...สำเร็จลุล่วงกับภาระกิจพิชิตภู ลงมาถึงประมาณ 16.00น. ทำลายสถิติอีกละคะ 555+
ปล. สำหรับใครที่จะพาลูกมาเพื่อให้ลูกเป็นเด็กอายุน้อยสุด หรือคนสูงอายุบอกจะเป็นคนอายุเยอะสุดที่ขึ้นภู
สถิติเหล่านั่นคนพื้นที่เค้าได้ไปกันหมดละน้า เด็กคลอดปุ๊บก็ขึ้นภูมาเลี้ยงกันเลย
คนสูงอายุก็ดูคุณตาคุณยายที่ขายของอยู่ด้านบน ไม่ใช่จะทำลายสถิติกันง่ายๆนะจ๊ะ
แต่ถ้าอยากจะมาเอาชนะตัวเอง จัดเลย...
แบบครอบครัวเรา ทำสำเร็จ แอบภูมิใจ ปลื้มใจ แต่ที่สุดคือประทับใจลูก อวดลูกอีกละ 555+
ปล.2 คือเด็กๆที่นั่น 3 ขวบก็เดินขึ้นภูกันสบายละอ่า ตอนขึ้นแทบไม่ต้องช่วยเลย
ตอนลงมีอุ้มบ้าง แม่จ้าว...เด็กๆแข็งแรงดีจังเลยอ่า...
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น