สวัสดีเพื่อนๆพันทิป นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เรามีเรื่องอยากจะเล่าให้ฟังสั้นๆ เผื่อมีใครที่เป็นเหมือนเรา
ใครไม่อยากอ่านก็กดข้ามๆไปนะ 555
ขอแทน จขกท. ว่า เรา
แทน ผช คนนั้น ว่า เขา
เรื่องมีอยู่ว่า เรารู้จักเขาในฐานะ เพื่อนของเพื่อน พอดีเพื่อนเราย้ายไปเรียน รร อื่น สมัยนั้น hi5 กำลังฮิต เราก็เล่นกะเพื่อนตามปกติ พูดคุยเล่นกัน จนวันนึงเราก็เปิดไปเจอรูปเขา เราก็เลยกดแอดไป แล้วก็เริ่มคุย msn ตามภาษาเพื่อนฟูง ช่วงระยะเวลาปิดเทอม คือ คุยกันตลอด เขาไปไหนมาไหน เรียนพิเศษอะไรก็จะเล่าให้ฟัง พอเปิดเทอมก็เริ่มคุยน้อยลง จากทุกวันก้เป็นช่วง เสาร์ อาทิตย์ ก่อนที่เขาจะเข้าหอ ใช่ เขาอยู่ รร ประจำ ตอนแรกก็คิดว่าเฮ้ยเพื่อน ไม่มีอะไร แต่สักพัก เริ่มรู้สึกดีกับคนนี้ว่ะ แต่ก็รู้ไงว่า รู้สึกดีไปคนเดียว ก็เฮ้ย ยังไงก็เพื่อน พยายามไม่คิดอะไร
เราบอกเลยนะ ผช กับ ผญ คุยกันทุกวัน มันเป็นไปไม่ได้หรอก ที่จะไม่คิดอะไรเลย ส่วนใหญ่อ่ะ มันต้องมีรู้สึกบ้าง ไม่ฝ่ายใดก็ฝ่ายหนึ่ง เชื่อเราดิ๊ จากนั้นก็คุยกันน้อยลง มีบ้างที่ปิดเทอม หรือช่วงว่างๆ จะคุยกัน แต่มันก็ไม่เหมือนตอนแรกๆ ประกอบกับ จะจบม.6 ละ ก็ต้องสอบนั่นนี่ หาที่เรียนต่อ พอดีเราเรียนมหาลัยเอกชน แล้วตอนนั้นเขายังไม่ได้ที่ที่ถูกใจ เขาก็ยังเรียนพิเศษ คอยติว เพื่อจะได้เรียน คณะและมหาลัยที่เขาใันไว้ แล้วเขาก็ทำได้ ช่วงนั้นเราก็คุยกันบ้าง บางครั้งคราว ก็คอยดูความเป็นไปของเขา กดไลรูปเขา ทักไปคุยบ้าง เริ่มรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นโรคจิตเลย 555 แต่เขาก็ไม่รู้หรอกว่าเรารู้สึกดีด้วย 😄
เขาเป็นคนที่เรียนเก่งมากเลยนะ แถมเป็นเด็กกิจกรรมด้วย จนเราเรียนจบก็กลับมาอยู่บ้าน แต่ก็ยังติดตามข่าวเขาอยู่ แล้วก็ได้รู้ว่า เขาเตรียมตัวจะไปเรียน ต่างประเทศ ก็เลยไปแสดงความยินดีกับเขาสักหน่อยนึง พอเขาไปอยู่โน่น ก็มีคุยกันบ้าง ถามสารทุกข์ กันบ้าง จนตอนนี้เขาก็จบแล้ว
เคยป่ะ คอยมองใครบ้างคนประสบความสำเร็จ แล้วดีใจไปกับเขาด้วย ให้กำลังใจเขา ทั้งๆที่บางทีก็เหมือนไม่มีตัวตน แค่รู้สึกดี
บางคนอาจจะบอกว่า เฮ้ย บ้าป่ะ เล่าอะไร ไร้สาระ แต่เราเชื่อว่า เรื่องแบบเนี่ยต้องเคยเกิดขึ้นกับใครบางคน
ที่เราเล่าก็แค่อยากจะเล่า จะแชร์ประสบการณ์ ขอบคุณที่รับฟัง 😁
เพื่อนๆคนไหนมีประสบการณ์ยังไงมาแชร์ได้นะ 😉
เรื่องเล่า
ใครไม่อยากอ่านก็กดข้ามๆไปนะ 555
ขอแทน จขกท. ว่า เรา
แทน ผช คนนั้น ว่า เขา
เรื่องมีอยู่ว่า เรารู้จักเขาในฐานะ เพื่อนของเพื่อน พอดีเพื่อนเราย้ายไปเรียน รร อื่น สมัยนั้น hi5 กำลังฮิต เราก็เล่นกะเพื่อนตามปกติ พูดคุยเล่นกัน จนวันนึงเราก็เปิดไปเจอรูปเขา เราก็เลยกดแอดไป แล้วก็เริ่มคุย msn ตามภาษาเพื่อนฟูง ช่วงระยะเวลาปิดเทอม คือ คุยกันตลอด เขาไปไหนมาไหน เรียนพิเศษอะไรก็จะเล่าให้ฟัง พอเปิดเทอมก็เริ่มคุยน้อยลง จากทุกวันก้เป็นช่วง เสาร์ อาทิตย์ ก่อนที่เขาจะเข้าหอ ใช่ เขาอยู่ รร ประจำ ตอนแรกก็คิดว่าเฮ้ยเพื่อน ไม่มีอะไร แต่สักพัก เริ่มรู้สึกดีกับคนนี้ว่ะ แต่ก็รู้ไงว่า รู้สึกดีไปคนเดียว ก็เฮ้ย ยังไงก็เพื่อน พยายามไม่คิดอะไร
เราบอกเลยนะ ผช กับ ผญ คุยกันทุกวัน มันเป็นไปไม่ได้หรอก ที่จะไม่คิดอะไรเลย ส่วนใหญ่อ่ะ มันต้องมีรู้สึกบ้าง ไม่ฝ่ายใดก็ฝ่ายหนึ่ง เชื่อเราดิ๊ จากนั้นก็คุยกันน้อยลง มีบ้างที่ปิดเทอม หรือช่วงว่างๆ จะคุยกัน แต่มันก็ไม่เหมือนตอนแรกๆ ประกอบกับ จะจบม.6 ละ ก็ต้องสอบนั่นนี่ หาที่เรียนต่อ พอดีเราเรียนมหาลัยเอกชน แล้วตอนนั้นเขายังไม่ได้ที่ที่ถูกใจ เขาก็ยังเรียนพิเศษ คอยติว เพื่อจะได้เรียน คณะและมหาลัยที่เขาใันไว้ แล้วเขาก็ทำได้ ช่วงนั้นเราก็คุยกันบ้าง บางครั้งคราว ก็คอยดูความเป็นไปของเขา กดไลรูปเขา ทักไปคุยบ้าง เริ่มรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นโรคจิตเลย 555 แต่เขาก็ไม่รู้หรอกว่าเรารู้สึกดีด้วย 😄
เขาเป็นคนที่เรียนเก่งมากเลยนะ แถมเป็นเด็กกิจกรรมด้วย จนเราเรียนจบก็กลับมาอยู่บ้าน แต่ก็ยังติดตามข่าวเขาอยู่ แล้วก็ได้รู้ว่า เขาเตรียมตัวจะไปเรียน ต่างประเทศ ก็เลยไปแสดงความยินดีกับเขาสักหน่อยนึง พอเขาไปอยู่โน่น ก็มีคุยกันบ้าง ถามสารทุกข์ กันบ้าง จนตอนนี้เขาก็จบแล้ว
เคยป่ะ คอยมองใครบ้างคนประสบความสำเร็จ แล้วดีใจไปกับเขาด้วย ให้กำลังใจเขา ทั้งๆที่บางทีก็เหมือนไม่มีตัวตน แค่รู้สึกดี
บางคนอาจจะบอกว่า เฮ้ย บ้าป่ะ เล่าอะไร ไร้สาระ แต่เราเชื่อว่า เรื่องแบบเนี่ยต้องเคยเกิดขึ้นกับใครบางคน
ที่เราเล่าก็แค่อยากจะเล่า จะแชร์ประสบการณ์ ขอบคุณที่รับฟัง 😁
เพื่อนๆคนไหนมีประสบการณ์ยังไงมาแชร์ได้นะ 😉