มาจะกล่าวบทไปถึงงาน "Kiddy Day แข่งขัน แบ่งปัน ลั้นลา"
ซึ่งทาง Pantip.com เป็นแม่งานชวนเหล่าสมาชิกไปสร้างความสนุกสนานเบิกบานให้เด็กๆที่บางปะอิน
เป้าหมายชื่อ โรงเรียนวัดเชิงท่า ซึ่งชื่อก็บ่งบอกว่าอยู่ริมน้ำแน่นอน
แต่พวกเราก็ไม่ได้เตรียมแหหรืออวนตาถี่ไปแต่อย่างใด
เนื่องจากกิจกรรมหลักของงานนี้คือการให้กับเด็กๆจำนวน 62 ชีวิต
เมื่อสิบวันก่อนหน้า
ผมได้รับการชักชวนจากทาง www.bloggang.com ซึ่งเป็นเว็บสำหรับเขียนบล็อกของพันทิป
ไปในนามของบล็อกเกอร์
จุดนัดพบคือปั๊มน้ำมัน ปตท. วิภาวดี ฝั่งขาออกตรงข้ามมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย
พระอาทิตย์โผล่หน้ากลมๆขึ้นมาจากขอบฟ้า ถึงเวลานัดหมาย 07:30 น.
ทานมื้อเช้าไปได้ครึ่งเดียวก็ถึงเวลาออกเดินทาง 08:00 น.
.
.
.
.
รถสูงมากจนรู้สึกเหมือนขึ้นเรื่องบินที่บินเลียดๆพื้นไปมากกว่านั่งรถ
บนรถมีการเล่นเกมทายปัญหาบ้านเมืองและคาดเดาตัวเลขการส่งออกไตรมาสแรกของปี
ชิงของรางวัลกันมากมาย
มื้อเช้าบนรถเป็นข้าวเหนียว(ที่นุ่มมาก)กับเนื้อทอด หมูฝอย
.
.
.
กะเวลาเผื่อรถติด ซ่อมถนน น้ำท่วมทางจนขาด ไว้ราวสองชั่วโมง
แต่เดินทางจริงชั่วโมงเดียว ก็ถึงที่หมาย
สมาชิกวันนี้จะมีเสื้อให้คนละตัว สีม่วงแขนเหลือง
ใส่แล้วจากที่ทั้งเนื้อทั้งตัวเหมือนจะพกเงินไม่ถึงร้อย
ก็ดูมีออร่าน่าคบหาขึ้นมาทันที
.
.
.
หลังจากแบ่งสีกันเป็นสี่สีตามความนุ่มของเส้นผมแล้ว
ก็ได้เวลาเดินแถวไปมอบความสุขให้น้องๆทันที
ที่ต้องเดินเพราะรถเข้าไม่ได้ ติดกิ่งไม้ครับ
เสื้อขาวแขนน้ำเงินคือเจ้าหน้าที่ของพันทิปที่คอยดูแลเหล่าสมาชิก
ไม่ให้แอบไปเล่นน้ำตกปลาเป็นอย่างดี
ดูแลดีมากๆครับถ้ามากกว่านี้คือต้องป้อนข้าวกันแล้วล่ะ
เข้ามาแล้ว
.
.
.
อาจารย์ใหญ่กล่าวถึงภาพรวมของโรงเรียนเล็กๆแห่งนี้
ที่เก่งกาจด้านวอลเล่บอลเป็นอย่างมาก
แต่ด้วยความที่ติดแม่น้ำ ก็ถูกน้ำท่วมทุกปี ต้องซ่อมอาคารกันทุกปีเหมือนกัน
ดูภาพตอนน้ำลดใหม่ๆ
http://www.oknation.net/blog/manasung/2011/12/06/entry-2
.
.
.
มีการกล่าวขออโหสิกรรรมกันล่วงหน้าก่อนจะมีกิจกรรมกีฬาสีในวันนี้
จากนั้นจึงจุดพลุสามร้อยนัดเปิดงานกันอย่างยิ่งใหญ่
ถึงเวลาเข้าสู่สมรภูมิแรก
.
.
.
นั่นก็คือ ใต้ถุนอาคารเรียนหลังสีฟ้าๆนั่นแหละ
.
.
เกมแรกคือเกมห่วงยางสามัคคี
เอายางรัดปากขวดไปหย่อนลงกะละมัง
.
.
ผมซึ่งตัวเตี้ยโดยกำเนิดยังต้องย่อในบางจังหวะ
ใต้ถุนเตี้ยมาตรฐานเด็กไทยมาก
.
.
สรุปผลการแข่งขันจำไม่ได้ว่าสีไหนชนะ แต่ไม่ใช่สีฟ้าแน่ๆ
เพราะสีฟ้าเขาเน้นฮาไม่เน้นชนะ
.
.
.
เกมต่อมาคือตักบอล เล่นกันกลางแจ้งเวลาจวนจะเที่ยง
อุณหภูมิ 35 องศากำลังดี
เด็กๆพลังงานเยอะมากสมเป็นอนาคตของชาติ
ถ้าพม่ายกทัพมาอีกรอบ เราต้องชนะอย่างไม่ต้องสงสัยเลยซักนิด
.
.
.
เด็กบางคนก็ตั้งใจมากกลัวลูกบอลร่วงจนลืมทำความเร็วก็มี
เล่นเดินจงกรมมาเลย
.
.
.
ผู้ใหญ่วัยโตแล้วก็ได้อาศัยย้อนวัยรำรึกความหลัง
เมื่อครั้งยังเล่นกระโดดยางกันในวันนี้
.
.
.
ต่อมาคือกิจกรรมที่ฝุ่นคละคลุ้งที่สุด
เกมเหยียบลูกโป่งหลังน่องป่องๆนั่นเอง
สีส้มครับ สีผมเอง มีเด็กอาสามากจนต้องโอน้อยออกกันเลยทีเดียว
.
.
แล้วความวุ่นวายราวกับสงครามเสียกรุงก็เริ่มขึ้น
โปรดสังเกตชายชุดแดงที่คลุกอยู่วงนอกให้ดี
.
.
น้องคนนี้ชื่อ น้องเติ้ล
น้องเติ้ลผู้แค้นทุกสี เหยียบลูกโป่งของทุกคนโดยเท่าเทียมกัน
แล้วแต่จังหวะและโอกาส
ดูลีลาการเอี้ยวตัวหลบการจู่โจมของเติ้ลจากคุณออนสมาชิกของเรา
จดจ้องที่เป้าหมาย
ตีลังกากลับหลังสามรอบแล้วจู่โจมกลับทันที
.
.
.
บรรยากาศเป็นไปอย่างคึกคึกท่ามกลางเสียงลูกโป่งแตก
ใครชนะก็ลืมฟังอีกเช่นกัน แต่ไม่ใช่สีฟ้าแน่ๆ
.
.
.
ต่อด้วยลอดห่วงฮูล่าฮูปที่ห้ามมือหลุดจากคนข้างๆ
เด็กๆลอดได้สบายมาก ส่วนผู้ใหญ่ก็กระดูกเชิงกรานเคลื่อนกันไปหลายคน
.
.
.
โดยยังไม่ทันได้หายใจหายคอและไม่กลัวเป็นลมแดดหรือตัวจะดำ
ก็มาต่อกันด้วยการกินวิบาก ซึ่งก็ไม่ได้เกี่ยวกับมอเตอร์ไซค์วิบากแต่อย่างใด
สนุกสนานและอิ่มหนำกันไปถ้วนหน้า
.
.
.
ได้เวลาอาหารกลางวันครับ เด็กเผ็ดกันหลายคน ต้องเสิร์ฟฟน้ำกันประปราย
เด็กๆโหวตให้ปีกไก่อร่อยสุด
.
.
.
ของโปรดของเด็กๆ น้ำแข็งไสที่มีทอปปิ้งร้อยแปดอย่าง
.
.
.
หลังจากชมวิวริมน้ำและความหิวบรรเทากันแล้ว
ก็ได้เวลาเข้าไปจับของขวัญให้เด็กๆกัน
โดยที่สมาชิกต้องเตรียมของขวัญไปคนละอย่าง
โฉมหน้าน้องเติ้ลผู้เป็นอริกับทุกสี
.
.
.
มอบรางวัลให้สีที่ชนะการแข่งขันจากผลคะแนนรวมกันก่อน
ซึ่งก็ได้แก่ สีส้ม นั่นเองครับ
มอบเงินรางวัลเลขหลายหลักให้กันซึ่งๆหน้า
ซึ่งเราก็มอบต่อให้เด็กๆที่โรงเรียน
เอาไปใช้ซื้อไอโฟนมาโยนเล่นกันคนละสองสามเครื่องทันที
ต่อด้วยการแสดงของเด็กๆที่ซักซ้อมกันมาเป็นเวลาแรมปี
ไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันจนแก้มตอบ
เต้นประกอบเพลงกันได้พร้อมเพรียงราวกับทหารบกสวนสนาม
.
.
.
น้องเติ้ลครับ เติ้ลมีความสามารถหลายอย่างมาก
งานนี้ต้องให้ฉายาเติ้ลเต้นพริ้วผู้คนพบรักแท้ในคืนหลอกลวงกันเลย
ได้เวลาจับของขวัญครับ
เด็กๆได้กันทุกคน
มีคำถามว่ามีหลักในการเลือกของขวัญกันยังไง?
มีคนตอบว่า เลือกในสิ่งที่ตอนเป็นเด็กเราต้องอยากได้มากแน่ๆ
ผมเองก็เลือกแบบนี้ แต่ครั้นจะซื้อการ์ดไอ้มดแดงไปก็อาจจะถูกค่อนแคะเอาได้
เลยซื้อรถบังคับให้เด็กเอาไปเล่น
น้องมีน เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆเป็นคนจับได้
.
.
.
น้องเติ้ลเต้นพริ้วยังอารมณ์ค้าง เมื่อถูกขอให้เต้นโชว์
จิตวิญญานแห่งความพริ้วก็ทำงานในทันที
ได้ของขวัญกันครบทุกคน ความสุขเต็มล้นห้องประชุม
ไหลลงไปถึงแม่น้ำเจ้าพระยา
พันทิปแม่งานมอบทุนการศึกษาให้เด็กๆเอาไว้สร้างอนาคตกัน
เป็นอีกหนึ่งครั้งที่รู้สึกว่าเงินมีค่ามากกว่ามูลค่าจริงของมันมากมาย
ความน่ารักของเด็กๆทำให้ชีวิตดูมีชีวิตมากขึ้นมากมาย
ขอบคุณพันทิป ขอบคุณ คุณแหม่ม แอดมินคนเก่งสุดสตรองแห่งบล็อกแก๊ง
ที่ชวนไปพบความสุขสนุกสนานเห็นปานนี้
ปอลิงกัง : ออกมาจากห้องประชุมไม่ทันได้ทานบาร์บีคิวเนื้อ
ของเชฟตุ๋ย เรนเจอร์ ที่อร่อยยันไม้ ยันอะตอมไม้
ลามไปถึงถังขยะที่ใช้ทิ้งไม้หลังจากเราเลียจนเลื่อมแล้ว
เสียดายเหมือนทำควายท้องแก่หายไปในความมืด
.... “Kiddy Day แข็งขัน แบ่งปัน ลั้นลา” ไปมาแล้วเล่า .....
มาจะกล่าวบทไปถึงงาน "Kiddy Day แข่งขัน แบ่งปัน ลั้นลา"
ซึ่งทาง Pantip.com เป็นแม่งานชวนเหล่าสมาชิกไปสร้างความสนุกสนานเบิกบานให้เด็กๆที่บางปะอิน
เป้าหมายชื่อ โรงเรียนวัดเชิงท่า ซึ่งชื่อก็บ่งบอกว่าอยู่ริมน้ำแน่นอน
แต่พวกเราก็ไม่ได้เตรียมแหหรืออวนตาถี่ไปแต่อย่างใด
เนื่องจากกิจกรรมหลักของงานนี้คือการให้กับเด็กๆจำนวน 62 ชีวิต
เมื่อสิบวันก่อนหน้า
ผมได้รับการชักชวนจากทาง www.bloggang.com ซึ่งเป็นเว็บสำหรับเขียนบล็อกของพันทิป
ไปในนามของบล็อกเกอร์
จุดนัดพบคือปั๊มน้ำมัน ปตท. วิภาวดี ฝั่งขาออกตรงข้ามมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย
พระอาทิตย์โผล่หน้ากลมๆขึ้นมาจากขอบฟ้า ถึงเวลานัดหมาย 07:30 น.
ทานมื้อเช้าไปได้ครึ่งเดียวก็ถึงเวลาออกเดินทาง 08:00 น.
.
.
.
.
รถสูงมากจนรู้สึกเหมือนขึ้นเรื่องบินที่บินเลียดๆพื้นไปมากกว่านั่งรถ
บนรถมีการเล่นเกมทายปัญหาบ้านเมืองและคาดเดาตัวเลขการส่งออกไตรมาสแรกของปี
ชิงของรางวัลกันมากมาย
มื้อเช้าบนรถเป็นข้าวเหนียว(ที่นุ่มมาก)กับเนื้อทอด หมูฝอย
.
.
.
กะเวลาเผื่อรถติด ซ่อมถนน น้ำท่วมทางจนขาด ไว้ราวสองชั่วโมง
แต่เดินทางจริงชั่วโมงเดียว ก็ถึงที่หมาย
สมาชิกวันนี้จะมีเสื้อให้คนละตัว สีม่วงแขนเหลือง
ใส่แล้วจากที่ทั้งเนื้อทั้งตัวเหมือนจะพกเงินไม่ถึงร้อย
ก็ดูมีออร่าน่าคบหาขึ้นมาทันที
.
.
.
หลังจากแบ่งสีกันเป็นสี่สีตามความนุ่มของเส้นผมแล้ว
ก็ได้เวลาเดินแถวไปมอบความสุขให้น้องๆทันที
ที่ต้องเดินเพราะรถเข้าไม่ได้ ติดกิ่งไม้ครับ
เสื้อขาวแขนน้ำเงินคือเจ้าหน้าที่ของพันทิปที่คอยดูแลเหล่าสมาชิก
ไม่ให้แอบไปเล่นน้ำตกปลาเป็นอย่างดี
ดูแลดีมากๆครับถ้ามากกว่านี้คือต้องป้อนข้าวกันแล้วล่ะ
เข้ามาแล้ว
.
.
.
อาจารย์ใหญ่กล่าวถึงภาพรวมของโรงเรียนเล็กๆแห่งนี้
ที่เก่งกาจด้านวอลเล่บอลเป็นอย่างมาก
แต่ด้วยความที่ติดแม่น้ำ ก็ถูกน้ำท่วมทุกปี ต้องซ่อมอาคารกันทุกปีเหมือนกัน
ดูภาพตอนน้ำลดใหม่ๆ http://www.oknation.net/blog/manasung/2011/12/06/entry-2
.
.
.
มีการกล่าวขออโหสิกรรรมกันล่วงหน้าก่อนจะมีกิจกรรมกีฬาสีในวันนี้
จากนั้นจึงจุดพลุสามร้อยนัดเปิดงานกันอย่างยิ่งใหญ่
ถึงเวลาเข้าสู่สมรภูมิแรก
.
.
.
นั่นก็คือ ใต้ถุนอาคารเรียนหลังสีฟ้าๆนั่นแหละ
.
.
เกมแรกคือเกมห่วงยางสามัคคี
เอายางรัดปากขวดไปหย่อนลงกะละมัง
.
.
ผมซึ่งตัวเตี้ยโดยกำเนิดยังต้องย่อในบางจังหวะ
ใต้ถุนเตี้ยมาตรฐานเด็กไทยมาก
.
.
สรุปผลการแข่งขันจำไม่ได้ว่าสีไหนชนะ แต่ไม่ใช่สีฟ้าแน่ๆ
เพราะสีฟ้าเขาเน้นฮาไม่เน้นชนะ
.
.
.
เกมต่อมาคือตักบอล เล่นกันกลางแจ้งเวลาจวนจะเที่ยง
อุณหภูมิ 35 องศากำลังดี
เด็กๆพลังงานเยอะมากสมเป็นอนาคตของชาติ
ถ้าพม่ายกทัพมาอีกรอบ เราต้องชนะอย่างไม่ต้องสงสัยเลยซักนิด
.
.
.
เด็กบางคนก็ตั้งใจมากกลัวลูกบอลร่วงจนลืมทำความเร็วก็มี
เล่นเดินจงกรมมาเลย
.
.
.
ผู้ใหญ่วัยโตแล้วก็ได้อาศัยย้อนวัยรำรึกความหลัง
เมื่อครั้งยังเล่นกระโดดยางกันในวันนี้
.
.
.
ต่อมาคือกิจกรรมที่ฝุ่นคละคลุ้งที่สุด
เกมเหยียบลูกโป่งหลังน่องป่องๆนั่นเอง
สีส้มครับ สีผมเอง มีเด็กอาสามากจนต้องโอน้อยออกกันเลยทีเดียว
.
.
แล้วความวุ่นวายราวกับสงครามเสียกรุงก็เริ่มขึ้น
โปรดสังเกตชายชุดแดงที่คลุกอยู่วงนอกให้ดี
.
.
น้องคนนี้ชื่อ น้องเติ้ล
น้องเติ้ลผู้แค้นทุกสี เหยียบลูกโป่งของทุกคนโดยเท่าเทียมกัน
แล้วแต่จังหวะและโอกาส
ดูลีลาการเอี้ยวตัวหลบการจู่โจมของเติ้ลจากคุณออนสมาชิกของเรา
จดจ้องที่เป้าหมาย
ตีลังกากลับหลังสามรอบแล้วจู่โจมกลับทันที
.
.
.
บรรยากาศเป็นไปอย่างคึกคึกท่ามกลางเสียงลูกโป่งแตก
ใครชนะก็ลืมฟังอีกเช่นกัน แต่ไม่ใช่สีฟ้าแน่ๆ
.
.
.
ต่อด้วยลอดห่วงฮูล่าฮูปที่ห้ามมือหลุดจากคนข้างๆ
เด็กๆลอดได้สบายมาก ส่วนผู้ใหญ่ก็กระดูกเชิงกรานเคลื่อนกันไปหลายคน
.
.
.
โดยยังไม่ทันได้หายใจหายคอและไม่กลัวเป็นลมแดดหรือตัวจะดำ
ก็มาต่อกันด้วยการกินวิบาก ซึ่งก็ไม่ได้เกี่ยวกับมอเตอร์ไซค์วิบากแต่อย่างใด
สนุกสนานและอิ่มหนำกันไปถ้วนหน้า
.
.
.
ได้เวลาอาหารกลางวันครับ เด็กเผ็ดกันหลายคน ต้องเสิร์ฟฟน้ำกันประปราย
เด็กๆโหวตให้ปีกไก่อร่อยสุด
.
.
.
ของโปรดของเด็กๆ น้ำแข็งไสที่มีทอปปิ้งร้อยแปดอย่าง
.
.
.
หลังจากชมวิวริมน้ำและความหิวบรรเทากันแล้ว
ก็ได้เวลาเข้าไปจับของขวัญให้เด็กๆกัน
โดยที่สมาชิกต้องเตรียมของขวัญไปคนละอย่าง
โฉมหน้าน้องเติ้ลผู้เป็นอริกับทุกสี
.
.
.
มอบรางวัลให้สีที่ชนะการแข่งขันจากผลคะแนนรวมกันก่อน
ซึ่งก็ได้แก่ สีส้ม นั่นเองครับ
มอบเงินรางวัลเลขหลายหลักให้กันซึ่งๆหน้า
ซึ่งเราก็มอบต่อให้เด็กๆที่โรงเรียน
เอาไปใช้ซื้อไอโฟนมาโยนเล่นกันคนละสองสามเครื่องทันที
ต่อด้วยการแสดงของเด็กๆที่ซักซ้อมกันมาเป็นเวลาแรมปี
ไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันจนแก้มตอบ
เต้นประกอบเพลงกันได้พร้อมเพรียงราวกับทหารบกสวนสนาม
.
.
.
น้องเติ้ลครับ เติ้ลมีความสามารถหลายอย่างมาก
งานนี้ต้องให้ฉายาเติ้ลเต้นพริ้วผู้คนพบรักแท้ในคืนหลอกลวงกันเลย
ได้เวลาจับของขวัญครับ
เด็กๆได้กันทุกคน
มีคำถามว่ามีหลักในการเลือกของขวัญกันยังไง?
มีคนตอบว่า เลือกในสิ่งที่ตอนเป็นเด็กเราต้องอยากได้มากแน่ๆ
ผมเองก็เลือกแบบนี้ แต่ครั้นจะซื้อการ์ดไอ้มดแดงไปก็อาจจะถูกค่อนแคะเอาได้
เลยซื้อรถบังคับให้เด็กเอาไปเล่น
น้องมีน เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆเป็นคนจับได้
.
.
.
น้องเติ้ลเต้นพริ้วยังอารมณ์ค้าง เมื่อถูกขอให้เต้นโชว์
จิตวิญญานแห่งความพริ้วก็ทำงานในทันที
ได้ของขวัญกันครบทุกคน ความสุขเต็มล้นห้องประชุม
ไหลลงไปถึงแม่น้ำเจ้าพระยา
พันทิปแม่งานมอบทุนการศึกษาให้เด็กๆเอาไว้สร้างอนาคตกัน
เป็นอีกหนึ่งครั้งที่รู้สึกว่าเงินมีค่ามากกว่ามูลค่าจริงของมันมากมาย
ความน่ารักของเด็กๆทำให้ชีวิตดูมีชีวิตมากขึ้นมากมาย
ขอบคุณพันทิป ขอบคุณ คุณแหม่ม แอดมินคนเก่งสุดสตรองแห่งบล็อกแก๊ง
ที่ชวนไปพบความสุขสนุกสนานเห็นปานนี้
ปอลิงกัง : ออกมาจากห้องประชุมไม่ทันได้ทานบาร์บีคิวเนื้อ
ของเชฟตุ๋ย เรนเจอร์ ที่อร่อยยันไม้ ยันอะตอมไม้
ลามไปถึงถังขยะที่ใช้ทิ้งไม้หลังจากเราเลียจนเลื่อมแล้ว
เสียดายเหมือนทำควายท้องแก่หายไปในความมืด