ขอวิธีจัดการ "พวกชอบแขวะ" หน่อยค่ะ

เราเป็นมนุษย์เงินเดือนธรรมดาๆคนนึงค่ะ เช้าไปทำงาน เย็นกลับบ้านกินข้าวกับพ่อ ซึ่งเหมือนชีวิตคนปกติทั่วๆไป  แต่มันมีปัญหาตรงที่ทำงานนี่แหละ เจอพวกชอบแขวะ คือพยามทำเฉยแล้ว ไม่สนใจแล้ว แต่มันยอมไม่หยุดอ่ะ

แขวะทุกเรื่อง คิดแทนเราด้วย คิดแทนไม่พอ เอาไปพูดต่ออีก คนฟังก็ฟังไปคิดไป ไม่มาถามสักคำว่าไปไงมาไง
เจ็บใจมากสุดคือเจอแขวะเรื่องชู้สาว(เออ...ถ้ากุสวยก็ว่าไปอย่าง แต่นี่กุไม่สวยไง กวนตีนด้วย)
ซึ่งผู้ชายที่คุย ที่สนิท ก็เป็นผู้ชายนะฮ้าาา พูดง่ายๆก็คือเพื่อนสาว นอกนั้นก็คุยแค่เรื่องงาน

นั่งทำงานอยู่ดีๆก็โดนอิช่างแขวะ พอเงียบ พอเฉย ก็ว่าเราโกรธ เอาไปบอกพี่ "เขาเป็นอะไร ทำไมเขาเงียบ ทำไมเขาไม่คุยกับหนู" (ทำไมไม่มาถามกะกุล่ะคะ)
อิพี่ก็มาจัดการกุสิคะ ทำไมไม่คุยกับ......... (คือกุทำงานค่ะ งานกุยังไม่เสร็จ จะให้กุพูดอะไรคะ มาแขวะกุนี่งานเสร็จรึยังเอ่ย??)
รู้ไหมว่า........มันเป็นคนคิดมาก (แหม!!! น่าสงสารมากกก ถ้ามันเป็นคนคิดมากจริงๆมันจะไม่แขวะคนอื่นค่ะ มันจะคิดก่อนพูดว่าคนอื่นจะรู้สึกยังไง ไม่ใช่แค่สนุกปาก พวกพี่ก็เหมือนกัน)
อิพี่ฟังมาก็แขวะต่อเนื่อง......(ไม่รู้ล่ะสิ ก่อนหน้านี้ที่หนูมาใหม่ๆ คนดีของพี่ พูดถึงพวกพี่ว่ายังไง)  

บางครั้งทนไม่ไหวก็จริงๆก็มีสวนกลับไปบ้าง อย่าว่ากันนะ (ถ้าจะให้ด่านี่ยกมาได้ทั้งสวนสัตว์เลยจะบอกให้.....จริงๆฉันร้ายนะ!!!)

เรื่องไม่เป็นเรื่อง ก็เอามาเป็นเรื่องได้
ทุกวันนี้เสียสุขภาพจิตมากๆ ถึงพยามไม่สนใจได้ แต่มันพูดให้ได้ยินบ่อยๆไง

พยามคิดว่าเรายังใหม่อยู่ ต้องเก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้ได้มากๆ ไว้ใช้เวลาไปสมัครงานที่อื่น แต่ตอนนี้เริ่มทนไม่ไหวแล้ว

สุดท้าย พวกเข้ามาแบบ คะ ขา จ๊ะ จ๋า นี่น่ากลัวนะ เขาจะทำเหมือนเห็นใจเรา เล่าเรื่องที่เขาให้เราฟัง
ถามเราว่าเป็นยังไงบ้าง แล้วก็จะเอาเรื่องเราไปเล่าคนอื่นฟัง แต่ตอนเล่าให้กุฟังก็เจอมาเหมือนกุ แต่ทำไมหักหลังกุง่ายจังวะ
เรื่องเธอตั้งเยอะแยะฉันยังไม่เคยพูด

ไม่เคยตั้งกระทู้ ไม่รู้จะเรียบเรียงคำพูดยังไง ตัดดราม่าออกเยอะ การเล่าอาจจะไม่ไหลลื่น อ่านแล้วอาจจะขัดๆ


แก้ไข 21.09 ใน () คือความคิด
พยามข่มใจเพราะเราปากร้าย ถ้าได้ด่าคือด่าแรง แต่ก็เคยมีสวนกลับ(นางร้ายมันอยู่ในสายฉันเลือดจริงๆ) ครั้ง สองครั้ง แต่เป็นเคสที่คำพูดเขาแรงเกิน