ไม่เจอกับตัวไม่เข้าใจ

วันแรกที่เราคบกัน อะไรๆก็ดีไปหมดมีเซอร์ไพร์ มีโทรหามีคิดถึงตลอดเวลาต่างฝ่ายต่างก็จริงจังทั้งคู่คบกันไปคบกันมาได้ประมาณ 5 เดือนกว่าๆเขาก็เริ่มเปลื่ยนไปจากที่โทรหาบ่อยก็เริ่มเงียบลงพอเราโทรหาเขาก็ด่าว่ารำคาณบ้าง ไม่ว่างบ้าง อยู่มาสักพักเขาก็เริ่มไปคบกับคนอื่น พอผมรู้เขาก็บอกเลิกผมทันทีแล้วเขาก็คบกับผู้ชายที่เขาเลือก จนมาวันหนึ่งเขาเลิกกับแฟน เขาก็เลือกกลับมาหาเรา เขาก็บอกขอโทดและจะไม่ทำอีก ในตอนนั้นเราก็รักเขามากๆเราเลยให้อภัยเขาและบอกเขาว่าไม่เป็นไรเราให้อภัยได้เสมออยู่แล้ว ก็แกเป็นคนที่เรารักมากที่สุด ก็คบมาสักสองเดือน เขาก็กลับทิ้งเราแบบเดิมแล้วไปหาคนอื่น เราก็ต้องทำใจต่อ เพราะเราตัดใจไม่ได้เอง พอเขามีคนอื่นเขาก็เลือกที่จะไม่ติดต่ออะไรกับเราเลย ในตอนนั้นมันทรมานมากผมก็ยังโทรหายังทักไปทั้งที่มันส่งไปโทรไปก็ไม่ติด ถึงกับต้องโทรเบอร์ตู้สาธารณะ10กว่าตู้ก็ กีดกั้นสายทั้งหมดเพราะรำคาณ พยายามทำให้เหมือนเดิมให้ตัวเองรู้สึกดีและรู้สึกว่าเขาอยู่กับเรา และต่อมาเขาก็เลิกกับแฟนเขาก็ยังเลือกกลับมาหาเรา เราก็ให้อภัยเขา และผมก็อยู่แบบนี้จนเขาเปลื่ยนแฟนไป 10 กว่าคนเราก็ยังให้อภัยเขาตลอดเพื่อหวังสักวันเขาจะเห็นว่าเรารักเขาจริงๆน่ะ ทนฟังเพื่อน คนรอบข้างด่าว่าโง่ อะไรต่างๆ เราว่าการรักใครสักคนความโง่มันก็ไม่เกี่ยวหรอกมันอยู่ที่ใจของแต่ละคนมากกว่าว่ารักมากหรือน้อย และจนถึงวันนี้ผมก็ยังให้อภัยเขาจนทุกวันนี้เขาก็ไปแบบจริงๆ และยังอยู่แบบเดิมๆ เราถึงเขาใจว่าการที่เราทนให้โอกาสเขา บ้างครั้งมันก็ไม่มีค่าอะไรเลย สำหรับบางคนก็ควรรอเขาปรับตัว แต่สำหรับบางคนถ้าเราทำใจได้ก็ตัดให้ขาดไปเลยจะดีกว่า จะได้ไม่ต้องนั่งทนเจ็บแบบนี้นานๆ ผมอยู่แบบนี้ จนถึง 2ปีเต็มๆที่ผมไม่เคยมีคนอื่นหรือนอกใจมีแต่จะง้อและรอว่าสักวันเขาจะเปลิ้ยนใจมารักเราเหมือนที่เราทุ่มเท่ให้กับเขาตั้งมากมาย ที่ยอมทำทุกอย่างได้มากขนาดนี้เป็นเพราะใจมันเลือกที่จะรักแบบจริงๆ ไม่คิดว่าการที่เรารักคนๆเดียวมากขนาดนี้กลับกลายเป็นตัวเราเองที่ต้องทุกข์ทรมาน ที่ผมเขียนข้อความนี้ขึ้นมาไม่ใช่ว่าต้องการที่จะประจานผู้หญิงหรือแฟนเก่าของผม แต่อยากให้คนที่เป็นเหมือนผม ลองใตร่ตรองใหม่ว่าการที่เราทุ่มเท่ให้ใครสักคนมันก็ดีน่ะ แต่เราทุ่มเท่ให้ถูกคนหรือเปล่า เขาต้องการสิ่งที่เราทุ่มเท่ให้เขาหรือเปล่า !!