เมื่อสองเดือนที่แล้วไปเจอคนที่เราแอบชอบมาค่ะ
เราก็เป็นเพื่อนกันนี่แหละค่ะ แต่เราแอบชอบเค้ามาได้ประมาณ 5 ปีแล้ว
เราก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงชอบได้นานขนาดนี้ เราสองคนอยู่ไกลกันมาก คนละจังหวัด คนละภาคเลยค่ะ
เราเจอกันเพราะไปค่ายที่กรุงเทพ แล้วในค่ายก็ไม่ได้สนิท ไม่ค่อยได้คุยอะไรกะเค้ามาก
เพราะเราก็ไปแต่กับกลุ่มเพื่อนผู้หญิง ตั้งแต่แยกย้ายกันก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย
มีคุยกันบ้างทางแชท เพราะแรกๆเค้าชอบทักมา ส่งเพลงมา แต่จู่ๆก็หายไปเลย แล้วเราก็เป็นฝ่ายทักเองตลอด
จนช่วงก่อนไป เราทักไปบอกว่า เนี่ยเราจะไปเที่ยว....(จังหวัดเค้าค่ะ)นะ มาเจอกันหน่อยมั้ย คิดถึง
จริงๆไม่ได้ตั้งใจจะไปเที่ยวเลยค่ะ ตั้งใจไปหาล้วนๆ
เค้าก็บอก มาสิๆ เดี๋ยวพาเที่ยว เรานี่ใจเต้นเลยค่ะ คือจริงๆแค่นัดเจอก็ดีใจมากแล้ว
แต่เค้าบอกว่าเดี๋ยวพาขับรถเที่ยว กรี๊ดมากค่ะ ฮ่าๆ
พอไปเจอเค้า คือเค้าดีกับเรามากๆๆๆ ดูแลดีทุกอย่าง ไปรับไปส่งที่พัก พากินพาเที่ยว เกือบทั้งวัน
จนเราแอบสงสัยว่าแฟนเค้าไม่ว่าหรอ ออกมากับเราแบบนี้
คือเราไม่ได้มีเจตนาจะแย่งหรืออะไรนะคะ อย่างที่บอกแค่ออกมาเจอเราก็ดีใจมากๆแล้ว
แต่นี่คือเค้าพาเที่ยวเอง และดูแลดีมากๆๆ ที่เราคิดไว้ว่าเค้าจะเป็นยังไง เค้าก็เป็นคนแบบนั้นจริงๆ
คือมันยิ่งกว่าความฝันอ่ะค่ะ เรานี่ก็แอบมโนไปหลายทีเหมือนกัน ฮ่าๆ
แต่แปลกมากเลยค่ะเราคิดว่าถ้าเราเจอเค้าเราต้องสั่น เขิน เป็นบ้าแน่ๆ
แต่จริงๆแล้วไม่เลยค่ะ เราเป็นธรรมชาติมากๆๆ เป็นตัวของตัวเองสุดๆ
พูดคุยแบบมองหน้าได้ปกติมาๆ (มีแต่นางที่หลบตา ฮ่าๆๆ)
เรียกได้ว่าทริปนั้นเป็นเหมือนฝันเลยค่ะ
จนก่อนกลับเราเมสเสจไปบอกเค้าว่า เนี่ยรู้มั้ยว่าที่มา ไม่ได้มาเที่ยว ตั้งใจมาหา...เลย
เค้าอ่านค่ะ แต่เค้าไม่ตอบ ตอนนั้นแอบเสียใจนิดนึง คิดว่าเค้าอาจจะไม่ชอบแบบนี้รึเปล่า
จนกลับถึงบ้านเราตัดสินใจโทรหาเค้าค่ะ บอกเค้าว่าเรารู้สึกยังไง
เค้าได้แต่ฟังแล้วก็ อืมๆ แล้วก็บอก ขอโทษทีนะเรามีแฟนแล้ว
จริงๆเราก็รู้อยู่แล้วแหละค่ะว่าเค้ามีคนคุย ก็เลยเตรียมใจไว้บ้างแล้วตอนโทร TT
เราเลยถามว่ามีไรจะพูดกะเรามั้ย เค้าก็ได้แต่บอก อืม ก็ดูแลตัวเองด้วยนะ แค่นี้ค่ะ
เราก็เข้าใจเพราะนางเป็นคนพูดไม่เก่ง เราก็โอเค วางสายไป
หลังจากวันนั้นผ่านมา เราหยุดคิดถึงเค้าไม่ได้เลยค่ะ
ไม่รู้ว่าการไปหาครั้งนี้มันทำให้มีความสุขหรือความทุกข์มากกว่า
ตอนแรกที่เราชอบเค้าเพราะเราคิดว่าเค้าจะเป็นแบบที่เราคิด
แล้วพอมาเจอกัน เค้าก็เป็นคนแบบนั้นจริงๆดีกว่าที่เราคิดด้วยซ้ำ
คือเราคิดว่ามันมากกว่าชอบแล้วค่ะ เรารู้สึกว่าเรารักและอยากดูแลเค้ามากๆ
คือเราไม่รู้ว่าจะรู้สึกกะใครได้มากขนาดนี้มั้ย คือแค่นี้มันก็มากที่สุดเท่าที่เราจะรู้สึกได้แล้ว
ยิ่งไปเจอกัน ยิ่งรู้สึกว่ามันใช่ และต้องเป็นคนนี้เท่านั้น
รู้ทั้งรู้ว่าเค้ามีแฟนอยู่ แต่ในใจก็ยังแอบเข้าข้างตัวเองว่าที่เค้าดูแลเราดีมากๆขนาดนั้น
เค้าก็คงจะรู้สึกดีกับเราด้วยรึเปล่า
เฮ้อออ เลยอยากถามเพื่อนๆในพันทิพย์ค่ะ ว่าถ้าเรารู้สึกว่าเค้าคือคนที่ใช่ เค้าจะรู้สึกเหมือนเรามั้ยคะ?
แล้วตอนนี้เราควรพอหรือรอเค้าดีคะ TT คือถ้าเค้าบอกให้รอ เราจะรอเลยแหละ
เพราะเรารู้สึกว่าคนๆนี้คุ้มมากๆที่จะรอ เรารักมากและเรารอได้ แต่คือเราไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกยังไงอ่ะค่ะ
จะโทรไปหาอีกก็ไม่กล้าแล้ว เพราะเค้าคงลำบากใจที่จะตอบเหมือนกัน
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ถ้าเรารู้สึกว่าเค้าคือคนที่ใช่ เค้าจะรู้สึกเหมือนเรามั้ยคะ?
เราก็เป็นเพื่อนกันนี่แหละค่ะ แต่เราแอบชอบเค้ามาได้ประมาณ 5 ปีแล้ว
เราก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงชอบได้นานขนาดนี้ เราสองคนอยู่ไกลกันมาก คนละจังหวัด คนละภาคเลยค่ะ
เราเจอกันเพราะไปค่ายที่กรุงเทพ แล้วในค่ายก็ไม่ได้สนิท ไม่ค่อยได้คุยอะไรกะเค้ามาก
เพราะเราก็ไปแต่กับกลุ่มเพื่อนผู้หญิง ตั้งแต่แยกย้ายกันก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย
มีคุยกันบ้างทางแชท เพราะแรกๆเค้าชอบทักมา ส่งเพลงมา แต่จู่ๆก็หายไปเลย แล้วเราก็เป็นฝ่ายทักเองตลอด
จนช่วงก่อนไป เราทักไปบอกว่า เนี่ยเราจะไปเที่ยว....(จังหวัดเค้าค่ะ)นะ มาเจอกันหน่อยมั้ย คิดถึง
จริงๆไม่ได้ตั้งใจจะไปเที่ยวเลยค่ะ ตั้งใจไปหาล้วนๆ
เค้าก็บอก มาสิๆ เดี๋ยวพาเที่ยว เรานี่ใจเต้นเลยค่ะ คือจริงๆแค่นัดเจอก็ดีใจมากแล้ว
แต่เค้าบอกว่าเดี๋ยวพาขับรถเที่ยว กรี๊ดมากค่ะ ฮ่าๆ
พอไปเจอเค้า คือเค้าดีกับเรามากๆๆๆ ดูแลดีทุกอย่าง ไปรับไปส่งที่พัก พากินพาเที่ยว เกือบทั้งวัน
จนเราแอบสงสัยว่าแฟนเค้าไม่ว่าหรอ ออกมากับเราแบบนี้
คือเราไม่ได้มีเจตนาจะแย่งหรืออะไรนะคะ อย่างที่บอกแค่ออกมาเจอเราก็ดีใจมากๆแล้ว
แต่นี่คือเค้าพาเที่ยวเอง และดูแลดีมากๆๆ ที่เราคิดไว้ว่าเค้าจะเป็นยังไง เค้าก็เป็นคนแบบนั้นจริงๆ
คือมันยิ่งกว่าความฝันอ่ะค่ะ เรานี่ก็แอบมโนไปหลายทีเหมือนกัน ฮ่าๆ
แต่แปลกมากเลยค่ะเราคิดว่าถ้าเราเจอเค้าเราต้องสั่น เขิน เป็นบ้าแน่ๆ
แต่จริงๆแล้วไม่เลยค่ะ เราเป็นธรรมชาติมากๆๆ เป็นตัวของตัวเองสุดๆ
พูดคุยแบบมองหน้าได้ปกติมาๆ (มีแต่นางที่หลบตา ฮ่าๆๆ)
เรียกได้ว่าทริปนั้นเป็นเหมือนฝันเลยค่ะ
จนก่อนกลับเราเมสเสจไปบอกเค้าว่า เนี่ยรู้มั้ยว่าที่มา ไม่ได้มาเที่ยว ตั้งใจมาหา...เลย
เค้าอ่านค่ะ แต่เค้าไม่ตอบ ตอนนั้นแอบเสียใจนิดนึง คิดว่าเค้าอาจจะไม่ชอบแบบนี้รึเปล่า
จนกลับถึงบ้านเราตัดสินใจโทรหาเค้าค่ะ บอกเค้าว่าเรารู้สึกยังไง
เค้าได้แต่ฟังแล้วก็ อืมๆ แล้วก็บอก ขอโทษทีนะเรามีแฟนแล้ว
จริงๆเราก็รู้อยู่แล้วแหละค่ะว่าเค้ามีคนคุย ก็เลยเตรียมใจไว้บ้างแล้วตอนโทร TT
เราเลยถามว่ามีไรจะพูดกะเรามั้ย เค้าก็ได้แต่บอก อืม ก็ดูแลตัวเองด้วยนะ แค่นี้ค่ะ
เราก็เข้าใจเพราะนางเป็นคนพูดไม่เก่ง เราก็โอเค วางสายไป
หลังจากวันนั้นผ่านมา เราหยุดคิดถึงเค้าไม่ได้เลยค่ะ
ไม่รู้ว่าการไปหาครั้งนี้มันทำให้มีความสุขหรือความทุกข์มากกว่า
ตอนแรกที่เราชอบเค้าเพราะเราคิดว่าเค้าจะเป็นแบบที่เราคิด
แล้วพอมาเจอกัน เค้าก็เป็นคนแบบนั้นจริงๆดีกว่าที่เราคิดด้วยซ้ำ
คือเราคิดว่ามันมากกว่าชอบแล้วค่ะ เรารู้สึกว่าเรารักและอยากดูแลเค้ามากๆ
คือเราไม่รู้ว่าจะรู้สึกกะใครได้มากขนาดนี้มั้ย คือแค่นี้มันก็มากที่สุดเท่าที่เราจะรู้สึกได้แล้ว
ยิ่งไปเจอกัน ยิ่งรู้สึกว่ามันใช่ และต้องเป็นคนนี้เท่านั้น
รู้ทั้งรู้ว่าเค้ามีแฟนอยู่ แต่ในใจก็ยังแอบเข้าข้างตัวเองว่าที่เค้าดูแลเราดีมากๆขนาดนั้น
เค้าก็คงจะรู้สึกดีกับเราด้วยรึเปล่า
เฮ้อออ เลยอยากถามเพื่อนๆในพันทิพย์ค่ะ ว่าถ้าเรารู้สึกว่าเค้าคือคนที่ใช่ เค้าจะรู้สึกเหมือนเรามั้ยคะ?
แล้วตอนนี้เราควรพอหรือรอเค้าดีคะ TT คือถ้าเค้าบอกให้รอ เราจะรอเลยแหละ
เพราะเรารู้สึกว่าคนๆนี้คุ้มมากๆที่จะรอ เรารักมากและเรารอได้ แต่คือเราไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกยังไงอ่ะค่ะ
จะโทรไปหาอีกก็ไม่กล้าแล้ว เพราะเค้าคงลำบากใจที่จะตอบเหมือนกัน
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ