ตั้งแต่ที่ดิฉันเริ่มรู้สึกว่าสนใจการเมือง ก็ได้เข้ามาอ่านหาความรู้จากเว็บพันทิปห้องราชดำเนินเมื่อ 6 ปีที่แล้ว  แรกเริ่มที่เข้ามาก็แค่

แอบอ่านเฉยๆ เพราะรู้ว่าตัวเองไม่ได้รู้เรื่อง รู้เป็ด รู้ห่านไรเลยในเรื่องการเมือง ก็สงบเสงี่ยมเจียมตัวเรื่อยมา แต่แอบมีไอดอลอย่าง

อิพี่หล่อขวัญ พี่โฟโต้ พี่กาแฟบ่าย ส่วนผู้หญิงก็จะมี คุณจำปูน พี่แฮงค์ และ .... คุณพิงค์นคร หรือ นพนครพิงค์



คุณพิงค์นคร หรือ นพนครพิงค์ เป็นคนแรกที่เข้ามากดกิ๊ฟต์ให้กำลังใจและพูดคุยต้อนรับดิฉันในโพสต์แรกที่ดิฉันโพสต์ความเห็น

ลงในหน้าบอร์ดแห่งนี้ ทำให้ดิฉันประทับใจมาก รู้สึกมีกำลังใจและดีใจในมิตรไมตรีที่เธอหยิบยื่นมาให้ ภาพของเธอในวันนั้น เธอเป็น

คนที่น่ารัก สดใส อารมณ์ดี และ มีจิตใจโอบอ้อมอารีย์ รักเพื่อนเป็นที่สุด


ไม่ค่อยได้เห็นคุณนพ ว่าให้ใครอย่างหยาบคายเสียๆหายๆเลย เธอเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีมาก แสดงให้เห็นถึงจิตใจที่อ่อนโยนของเธอ

เธอไม่ค่อยจะโกรธอะไรง่ายๆ ส่วนจะแอบจิกหยิกแกมหยอก ฝ่ายตรงข้ามบ้างนั้น ดิฉันก็มองแบบขำๆ เพราะเธอน่ารัก ไม่ได้มีความรู้สึกว่า

เธอแอบแฝงเจตนาร้ายอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว  ยังคิดว่า นั่นเธอว่าเค้าหรือเธอชมเค้ากันแน่



  
แต่ในขณะเดียวกัน นพนครพิงค์คนนี้ ถ้าหากเธอได้แสดงความคิดเห็นในเรื่องการเมือง เธอแสดงให้เห็นว่า เธอเป็นคนที่มีอุมการณ์และ

จุดยืนที่แน่วแน่ เธอเป็นคนที่อ่อนนอกแข็งใน อ่อนโยนแต่แข็งแกร่งในจุดยืนของแท้


สมัยก่อน เมื่อเพื่อนๆโดนแบน 7 วัน 15 วัน หรือ เดือนหนึ่ง  คุณนพฯ จะเป็นตัวตั้งตัวตีตั้งกระทู้ส่งกำลังใจและจัดหาข้าวผัด โอเลี้ยง

ไปเยี่ยมเพื่อนๆเสมอ ซึ่งตอนนั้น คุณนพฯต้องตั้งกระทู้แทบทุกวัน เพราะพวกเราโดนแบนกันบ่อยมาก วันนี้คนนั้นโดน วันนั้นคนนี้โดน

อิพี่หล่อนี่ก็โดนบ่อย (แต่ตอนนั้นพวกเราก็แบบคุยกันใน MSN แอบสมน้ำหน้าอีพี่หล่อเหมือนกันนะ อิอิ)  นั่นแสดงให้เห็นว่า คุณนพฯ

เป็นคนที่รักเพื่อนและเป็นคนที่เพื่อนไว้ใจที่จะบอกกล่าวอะไรได้ในระดับหนึ่ง ตอนนั้นเหมือนคุณนพเป็นจุดศูนย์กลางของเพื่อนๆ

เลยก็ว่าได้  .... เธอ เป็นที่รักของเพื่อนๆ เสมอ


จากวันนั้น .... จนถึงวันนี้  นพนครพิงค์ ก็ยังเป็นนพนครพิงค์คนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลงเลย  

จึงไม่แปลกหรอกที่เธอจะยังคงเป็นที่รักของเพื่อนๆ ตลอดมา