หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
ขอตำหนิผู้เขียนบทอตีตา คุณไม่ควรเปลี่ยนแปลงบทประพันธ์ เพราะมันทำให้แฟนนิยายเสียความรู้สึก
กระทู้สนทนา
ละครโทรทัศน์
อตีตา
นี่คือ บทประพันธ์ ที่ถูกต้องนะครับ
หลังจากที่เมืองใจ ขึ้นรถไปกับศิโรจน์แล้ว
เมืองใจรู้สึกตื่นเต้นกับบทสวรรค์ จนลืมชาวบางระจันไปชั่วขณะเลยทีเดียว
เมื่อกลับถึงบ้าน เมืองใจรู้สึกเหน็ดเหนื่อย ศิโรจน์จึงพาเมืองใจไปอาบน้ำ พร้อมแนะนำการใช้อุปกรณ์ต่างๆ
ศิโรจน์ "นี่คือก็อกน้ำ ถ้าจะเปิดให้หมุนเปิดแบบนี้นะ"
เมืองใจ "โอ๊ย! น้ำร้อนลวกขอรับ ท่านศรี" เมืองใจยื่นมือที่แดงก่ำ แล้วมองหน้าศิโรจน์
ศิโรจน์ "เดี๋ยว เอายาสีฟันมาป้ายให้นะ"
เมืองใจ "ไม่เป็นไรขอรับ เดี๋ยวกระผมท่องคาถา ขอรับ"
ศิโรจน์ "ที่นี่ คือเมืองสวรรค์ คาถาเมืองใจใช้ไม่ได้ผลหรอก เดี๋ยวฉันเป่าให้นะเมืองใจ"
ศิโรจน์พูดเสร็จพร้อม จับกุมมือเมืองใจดึงมาใกล้ๆ พร้อมเป่าลมอย่างแผ่วเบาออกจากริมฝีปาก
ชายหนุ่มทั้งคู่สบตากัน ศิโรจน์จึงหลบสายตา แล้วประทับฝีปากอันนุ่มนวล ลงบนมือของเมืองใจ
เมืองใจ "ทำไมมือท่านศรี ถึงนุ่มนวล ราวกับมือเด็กขอรับ"
ศิโรจน์ "ก็ฉันเป็นเทวดานี่ ถ้าเมืองใจจับมือฉันบ่อยๆ มือของเมืองใจก็จะได้รับมนต์ มือก็จะอ่อนนุ่มไปด้วย
เมืองใจไปอาบน้ำเถิด ฉันไม่รบกวนเมืองใจแล้วล่ะ"
ศิโรจน์หยิบผ้าเช็ดตัวยื่นให้เมืองใจ แล้วกำลังจะเดินออกจากห้องน้ำ
เมืองใจ "ท่านศรี! ตุ่มอยู่ไหนขอรับ"
ศิโรจน์ ยิ้ม พร้อมหัวเราะเบาๆ มองตาเมืองใจ "ที่นี่ เขาอาบน้ำฝักบัว หรือไม่ก็เปิดน้ำแล้วอาบน้ำอ่างอาบน้ำ"
เมืองใจ "แล้วไอ้ฝักบัว และอ่าง เขาใช้กันอย่างไรหรือขอรับ"
ศิโรจน์ "เมืองใจนี่ ฉันขี้เกียจอธิบายแล้ว งั้นเรามาอาบพร้อมกันเลยก็ละกัน"
เมืองใจ "จะดีหรือขอรับท่านศรี"
ศิโรจน์ "ไม่ต้องอาย เราผู้ชายเหมือนกัน หรือเมืองใจอาย"
เมืองใจ หน้าแดงและเขินอาย "ไม่อายขอรับ"
ภาพตัดมาที่ชายหนุ่มทั้งสอง อยู่ในอ่างอาบน้ำ ในร่างที่ไร้ซึ่งอาภรณ์
ศิโรจน์ "เมืองใจ หยิบฟองน้ำ มาถูหลังให้ฉันหน่อย" ศิโรจน์พูดพร้อมหันแผ่นหลัง ไปทางเมืองใจ
เมืองใจ "อ่างอาบน้ำ บนสวรรค์ช่างอัศจรรย์แท้ น้ำก็อุ่น แถมน้ำก็หมุนวนได้ด้วย"
เมืองใจมองแผ่นหลังของศิโรจน์ "ผิวของท่านศรีช่างนวลเนียน เสียยิ่งกระไร ต่างจากผิวของกระผม ที่หยาบกร้าน"
เมืองใจถูหลังให้ศิโรจน์ พร้อมนวดหลังไปพร้อมกัน ศิโรจน์รู้สึกผ่อนคลายอย่างมาก
ศิโรจน์ "เมืองใจนวดเก่งจัง ไปเรียนนวดมาจากไหน"
เมืองใจ "กระผมนวดให้ท่านพ่อ กับท่านแม่ ถ้าท่านศรีโปรด กระผมจะนวดให้ทุกวันเลยนะขอรับ"
ศิโรจน์ "เมืองใจ สอนฉันนวดได้ไหม ฉันอยากจะนวดเป็นบ้าง"
เมืองใจ "ท่านศรี จะไปนวดให้ใครหรือขอรับ"
ศิโรจน์ "ก็ไปนวดให้คนที่ฉันรักไง" ศิโรจน์พูดจบ พร้อมหันหน้ามาสบตาเมืองใจ
เมืองใจเขินอายและหลบสายตา สักครู่ ทั้งสองก็ลุกออกจากอ่างน้ำ ไปแต่งตัวเตรียมเข้านอน
เมืองใจ ไหว้พระสวดมนต์ และร่ายพระคาถาพิชัยสงคราม
หลังจากไหว้พระเสร็จ จึงหันหน้ามาก้มกราบท่านศรี ด้วยใจที่นับถือ
ศิโรจน์ "เมืองใจ เฮ้ย! จะทำอะไร"
เมืองใจ "กระผม ก็กำลังจะกราบท่านศรีไงขอรับ ท่านเป็นผู้มีพระคุณของผม"
ศิโรจน์ "ที่เมืองสวรรค์ เขาไม่แสดงความเคารพด้วยการกราบ หรอกนะเมืองใจ"
เมืองใจ "แล้วบนสวรรค์ เขาจะต้องทำอย่างไรขอรับ ท่านศรี"
ศิโรจน์ "กอดไง เมืองใจ ถ้าเจ้านับถือฉัน ก็จงมากอดฉัน"
เมืองใจ ไม่รอช้า เพราะอยากแสดงความนับถือ จึงรีบโผเข้าไปกอด ศิโรจน์
ศิโรจน์ ลูบไรผม บริเวณคอเมืองใจเบาๆ "ถ้าเมืองใจ อยากจะแสดงความเคารพ ก็กอดฉันได้ทุกเพลานะ"
ก่อนนอน ศิโรจน์ เปิดแอร์ไปที่อุณหภูมิ 15 องศา
ศิโรจน์ "นอนหลับ ฝันดีนะเมืองใจ"
เมืองใจ "ขอรับท่านศรี"
เวลาผ่านไป 30 นาที อากาศในห้องที่เริ่มหนาวเย็น ทำให้เมืองใจหนาวสั่นได้อย่างชัดเจน
ศิโรจน์ "เมืองใจ หนาวรึเปล่า"
เมืองใจ "นิดหน่อยขอรับ ท่านศรี"
ศิโรจน์ "เมืองใจขึ้นมานอนบนเตียงด้วยกันสิ"
เมืองใจ "ไม่เป็นไรขอรับ"
ศิโรจน์ "ไม่ต้องเกรงใจหรอก"
ศิโรจน์เดินลงจากเตียง เข้าไปหาเมืองใจยื่นมาเข้าหาเมืองใจ
เมืองใจ มองตาศิโรจน์ แล้วยื่นมือขึ้นประสานกับท่านศรี แล้วทั้งคู่ก็เดินขึ้นบนเตียงไปพร้อมกัน
ทั้งคู่นอนบนเตียง ภายใต้ผ้าห่ม ผืนเดียวกัน สักพักศิโรจน์ เอื้อมมือไปโอบกอดเมืองใจ
เมืองใจ "ท่านศรี ทำอะไรขอรับ"
ศิโรจน์ "ฉันก็ขอบคุณเมืองใจไง การกอดนอกจากแสดงถึงความนับถือแล้ว ยังหมายความว่าขอบคุณ อีกความหมายหนึ่งนะ"
เมืองใจ "ที่บนสวรรค์นี่ ไม่เหมือนที่บนโลกของกระผม"
ศิโรจน์ "แล้วที่บ้านเมืองใจ การกอดกันหมายความว่าอย่างไรรึ??"
เมืองใจ "หมายถึง รักใคร่ ขอรับ"
ศิโรจน์ "แล้วเมืองใจ มีแฟน เอ๊ย! มีคนรัก หรือออกเรือนรึยัง"
เมืองใจ "ยัง ขอรับ"
ศิโรจน์ "แล้วเมืองใจ เคยสมสู่กับหญิงใดแล้วหรือยัง"
เมืองใจ หน้าแดงและเขินอาย ไม่ตอบ แล้วยิ้ม แบบกรุ้มกริ่ม
ศิโรจน์ "โห แสดงว่ายังไม่เคย เมืองใจช่างเป็นสุภาพบุรุษ เสียจริง"
เมืองใจ "ที่บ้านของกระผม ชายหญิง ที่ไม่ใช่ผัวเมีย ไม่ควรอยู่ใกล้กันขอรับ ท่านศรี"
ศิโรจน์ "นี่ก็ดึกมากแล้ว ราตรีสวัสดิ์นะเมืองใจ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะพาไปเอาปืนใหญ่"
เมืองใจ พริ้มหลับไปภายใต้อ้อมกอดอันอบอุ่น ของศิโรจน์ ด้วยความเหน็ดเหนื่อย
ส่วนศิโรจน์ รู้สึกอบอุ่นใจ อยากจะเก็บช่วงเวลาดีๆ นี่ไว้ ตราบนานเท่านาน
ลาไปด้วย มิวสิควีดีโอ ที่แสดงถึงความรักอันยิ่งใหญ่ ระหว่าง ท่านศรี กับเมืองใจนะครัช
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
ฉันในวัย 22 ปี
ฉันในวัย 22 ปีที่ไม่เคยมีความสุขเลย ความสุขมันหายากขึ้นทุกวันเพราะเงิน เงินคือสิ่งที่เอาความสุขฉันไปเพราะเงินที่ทำให้พ่อกับแม่ฉันเลิกกันเพราะเงินทำให้ฉันกลายเป็นลูกเลี้ยงของพี่สาวพ่อเพราะเงินทำให้ฉันไ
สมาชิกหมายเลข 9130755
แอบฮาเล็ก ๆ ฉากที่อ้ายศรีกอดอ้ายเมืองใจ
"ฉันรักนายนะเมืองใจ" อ้ายศรีกล่าวขึ้น บัดนั้น อ้ายเมืองใจมองซ้ายมองขวา ดุจดังจักระแวงกระไรบางอย่าง "มิได้นะขอรับท่านศรี อายชาวบ้าน" แม้นในฉากดราม่า แม้นในยามศึก ก็ยังมีให้แอบฮาเล
เอกบุรุษ สุดขอบฟ้า
EP.3 สาวห้าว แอบรักเกย์รุ่นพี่มา 10 ปี พยายามตัดใจหลายวิธีก็ยังชอบพี่เหมือนเดิม
.ทุกคนขาเมื่อวานเราลืมเข้ามาเขียนเรื่องราวใน EP.3 เพราะมีงานร้องเพลง ต้องขออภัยุกท่านที่ติดตามอ่านเรื่องราวนะคะ ฮ่าา วันนี้เราจะเล่าเรื่องราวต่อจากครั้งก่อนที่เล่าไปถึงตอนเข้ามหาวิทยาลัย โดยจะเริ่ม ณ
สมาชิกหมายเลข 6807642
อนิเมะเรื่องที่มีฉากแม่กับลูกนอนกอดกันในอ่างอาบน้ำ แต่แม่ไม่รู้ว่าลูกตายแล้ว
คือเราจำไม่ได้ว่าเนื้อเรื่องหลักเป็นยังไง ออกแนวสยองขวัญไม่ก็แนวสืบผีนี่แหละ แต่ฉากที่จำได้คือ เหมือนมีแม่กับลูกอดอาหารกัน(มั้งนะ ลางๆ เพราะเคยเห็นผ่านตา) แล้วแม่นอนกอดกับลูกในอ่างอาบน้ำ แม่ลูบหัวลูก
สมาชิกหมายเลข 9107275
อยากรู้สึกถึงความเบาสบาย อยากอยู่เหนือทุกข์ที่บีบขั้นจิตใจอยู่เป็นประจำ มานั่งสมาธิ/เจริญสติกับไข่แมวกันขอรับ
กระทู้นี้กระผมอยากชวนเพื่อนๆทุกกลุ่มทุกห้องทั้งที่นับถือพุทธ นับถือศาสนาอื่นๆ และกลุ่มที่ไม่นับถือศาสนาอะไรเลย มาลองรับฟังอีกหนึ่งทางเลือกในการลดและกำจัดความทุกข์ที่เกิดขึ้นในชีวิตของท่าน หรือท่านใดอย
สมาชิกหมายเลข 2441023
อตีตา ตอนอวสาน อ่านไป น้ำตาก็ไหลไป
http://www.thairath.co.th/ent/novel/arteta/ch17 วันนี้หลังจากช่วงเช้าทำงานเสร็จ บ่าย ๆ ไม่ค่อยมีงานเราก็เลยมานั่งอ่านเรื่องย่อตอนสุดท้ายอตีตา หน้าจอ PC เปิดไฟล์งาน Excel ใหญ่เต็มหน้าจอเลย แต่เปิด I
วรมัน อีสานใต้
🐒 พักโรงแรมโทนดำสุดเท่! บลู มังกี้ ฮับ โฮเทล บางเทาบีช Blu Monkey Hub & Hotel Bangtao Beach Phuket ✨ กับ แม่ประนอม
. เที่ยวภูเก็ตพักผ่อนแบบเท่ ๆ ที่ Blu Monkey Bangtao 🖤 โทนดำสุดคูล เตียงดูดวิญญาณในตำนาน พร้อมอ่างอาบน้ำนอกระเบียงสุดหรู 🛁🌴 . ใครกำลังหาที่พักเท่ ๆ ใกล้ทะเลบางเทา ภูเก็ต 🌴 ต้องบอกเลยว่า โรงแรม บลู มัง
แม่ประนอม นะจ๊ะ
สำหรับท่านที่จะบวชตามประเพณี บวชแก้บน บวชล้างซวย บวชหน้าไฟ - บวชที่ใจเอาก็ได้ขอรับ ไม่เปลืองเงินและไม่เสียเวลาด้วย
กราบสวัสดียามเย็นขอรับเพื่อนๆสมาชิกที่รักทุกท่าน กระทู้นี้กระผมขอเสวนาเกี่ยวกับเรื่องการบวช ประเพณีธรรมเรียมปฏิบัติของชาวไทยที่นับถือพุทธคือเมื่อถึงอายุถึงเกณฑ์หนุ่มน้อยก็ต้องโกนหัวบวชเป็นพระ หรือ
สมาชิกหมายเลข 2403731
ฉันในอดีตตอนที่ 2
ฉันถามว่ายายไปไหนทำไมไม่มานอนด้วยกัน คำตอบที่ได้ก็คือยายไปอยู่สบายแล้วไม่เป็นนางฟ้าอยู่บนสวรรค์ ฉันเข้าใจว่ายายอาจจะไปที่ไกลมาก แต่มันเจ็บปวดมากกว่าก็ตอนที่ฉันไม่มีน้ำตา ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ตอนนั้นฉั
สมาชิกหมายเลข 9072983
ชอบผู้หญิงอายุ42และเราก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน แต่เราอายุแค่22
เราอายุ22ปี ชอบผู้หญิง ก็คือเป็นเลสเบี้ยนนั่นแหละค่ะ เรารู้จักกับผู้หญิงคนนึงอายุ42ปีผ่านแอพหาคู่ พี่เค้ามีความเป็นผู้ใหญ่และน่ารักมากๆ ช่วงแรกเราคุยกันแบบเพื่อนต่างวัยมากกว่า แต่พอหลังๆเรารู้สึกว่าเร
สมาชิกหมายเลข 4064279
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
ละครโทรทัศน์
อตีตา
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
ขอตำหนิผู้เขียนบทอตีตา คุณไม่ควรเปลี่ยนแปลงบทประพันธ์ เพราะมันทำให้แฟนนิยายเสียความรู้สึก
หลังจากที่เมืองใจ ขึ้นรถไปกับศิโรจน์แล้ว
เมืองใจรู้สึกตื่นเต้นกับบทสวรรค์ จนลืมชาวบางระจันไปชั่วขณะเลยทีเดียว
เมื่อกลับถึงบ้าน เมืองใจรู้สึกเหน็ดเหนื่อย ศิโรจน์จึงพาเมืองใจไปอาบน้ำ พร้อมแนะนำการใช้อุปกรณ์ต่างๆ
ศิโรจน์ "นี่คือก็อกน้ำ ถ้าจะเปิดให้หมุนเปิดแบบนี้นะ"
เมืองใจ "โอ๊ย! น้ำร้อนลวกขอรับ ท่านศรี" เมืองใจยื่นมือที่แดงก่ำ แล้วมองหน้าศิโรจน์
ศิโรจน์ "เดี๋ยว เอายาสีฟันมาป้ายให้นะ"
เมืองใจ "ไม่เป็นไรขอรับ เดี๋ยวกระผมท่องคาถา ขอรับ"
ศิโรจน์ "ที่นี่ คือเมืองสวรรค์ คาถาเมืองใจใช้ไม่ได้ผลหรอก เดี๋ยวฉันเป่าให้นะเมืองใจ"
ศิโรจน์พูดเสร็จพร้อม จับกุมมือเมืองใจดึงมาใกล้ๆ พร้อมเป่าลมอย่างแผ่วเบาออกจากริมฝีปาก
ชายหนุ่มทั้งคู่สบตากัน ศิโรจน์จึงหลบสายตา แล้วประทับฝีปากอันนุ่มนวล ลงบนมือของเมืองใจ
เมืองใจ "ทำไมมือท่านศรี ถึงนุ่มนวล ราวกับมือเด็กขอรับ"
ศิโรจน์ "ก็ฉันเป็นเทวดานี่ ถ้าเมืองใจจับมือฉันบ่อยๆ มือของเมืองใจก็จะได้รับมนต์ มือก็จะอ่อนนุ่มไปด้วย
เมืองใจไปอาบน้ำเถิด ฉันไม่รบกวนเมืองใจแล้วล่ะ"
ศิโรจน์หยิบผ้าเช็ดตัวยื่นให้เมืองใจ แล้วกำลังจะเดินออกจากห้องน้ำ
เมืองใจ "ท่านศรี! ตุ่มอยู่ไหนขอรับ"
ศิโรจน์ ยิ้ม พร้อมหัวเราะเบาๆ มองตาเมืองใจ "ที่นี่ เขาอาบน้ำฝักบัว หรือไม่ก็เปิดน้ำแล้วอาบน้ำอ่างอาบน้ำ"
เมืองใจ "แล้วไอ้ฝักบัว และอ่าง เขาใช้กันอย่างไรหรือขอรับ"
ศิโรจน์ "เมืองใจนี่ ฉันขี้เกียจอธิบายแล้ว งั้นเรามาอาบพร้อมกันเลยก็ละกัน"
เมืองใจ "จะดีหรือขอรับท่านศรี"
ศิโรจน์ "ไม่ต้องอาย เราผู้ชายเหมือนกัน หรือเมืองใจอาย"
เมืองใจ หน้าแดงและเขินอาย "ไม่อายขอรับ"
ภาพตัดมาที่ชายหนุ่มทั้งสอง อยู่ในอ่างอาบน้ำ ในร่างที่ไร้ซึ่งอาภรณ์
ศิโรจน์ "เมืองใจ หยิบฟองน้ำ มาถูหลังให้ฉันหน่อย" ศิโรจน์พูดพร้อมหันแผ่นหลัง ไปทางเมืองใจ
เมืองใจ "อ่างอาบน้ำ บนสวรรค์ช่างอัศจรรย์แท้ น้ำก็อุ่น แถมน้ำก็หมุนวนได้ด้วย"
เมืองใจมองแผ่นหลังของศิโรจน์ "ผิวของท่านศรีช่างนวลเนียน เสียยิ่งกระไร ต่างจากผิวของกระผม ที่หยาบกร้าน"
เมืองใจถูหลังให้ศิโรจน์ พร้อมนวดหลังไปพร้อมกัน ศิโรจน์รู้สึกผ่อนคลายอย่างมาก
ศิโรจน์ "เมืองใจนวดเก่งจัง ไปเรียนนวดมาจากไหน"
เมืองใจ "กระผมนวดให้ท่านพ่อ กับท่านแม่ ถ้าท่านศรีโปรด กระผมจะนวดให้ทุกวันเลยนะขอรับ"
ศิโรจน์ "เมืองใจ สอนฉันนวดได้ไหม ฉันอยากจะนวดเป็นบ้าง"
เมืองใจ "ท่านศรี จะไปนวดให้ใครหรือขอรับ"
ศิโรจน์ "ก็ไปนวดให้คนที่ฉันรักไง" ศิโรจน์พูดจบ พร้อมหันหน้ามาสบตาเมืองใจ
เมืองใจเขินอายและหลบสายตา สักครู่ ทั้งสองก็ลุกออกจากอ่างน้ำ ไปแต่งตัวเตรียมเข้านอน
เมืองใจ ไหว้พระสวดมนต์ และร่ายพระคาถาพิชัยสงคราม
หลังจากไหว้พระเสร็จ จึงหันหน้ามาก้มกราบท่านศรี ด้วยใจที่นับถือ
ศิโรจน์ "เมืองใจ เฮ้ย! จะทำอะไร"
เมืองใจ "กระผม ก็กำลังจะกราบท่านศรีไงขอรับ ท่านเป็นผู้มีพระคุณของผม"
ศิโรจน์ "ที่เมืองสวรรค์ เขาไม่แสดงความเคารพด้วยการกราบ หรอกนะเมืองใจ"
เมืองใจ "แล้วบนสวรรค์ เขาจะต้องทำอย่างไรขอรับ ท่านศรี"
ศิโรจน์ "กอดไง เมืองใจ ถ้าเจ้านับถือฉัน ก็จงมากอดฉัน"
เมืองใจ ไม่รอช้า เพราะอยากแสดงความนับถือ จึงรีบโผเข้าไปกอด ศิโรจน์
ศิโรจน์ ลูบไรผม บริเวณคอเมืองใจเบาๆ "ถ้าเมืองใจ อยากจะแสดงความเคารพ ก็กอดฉันได้ทุกเพลานะ"
ก่อนนอน ศิโรจน์ เปิดแอร์ไปที่อุณหภูมิ 15 องศา
ศิโรจน์ "นอนหลับ ฝันดีนะเมืองใจ"
เมืองใจ "ขอรับท่านศรี"
เวลาผ่านไป 30 นาที อากาศในห้องที่เริ่มหนาวเย็น ทำให้เมืองใจหนาวสั่นได้อย่างชัดเจน
ศิโรจน์ "เมืองใจ หนาวรึเปล่า"
เมืองใจ "นิดหน่อยขอรับ ท่านศรี"
ศิโรจน์ "เมืองใจขึ้นมานอนบนเตียงด้วยกันสิ"
เมืองใจ "ไม่เป็นไรขอรับ"
ศิโรจน์ "ไม่ต้องเกรงใจหรอก"
ศิโรจน์เดินลงจากเตียง เข้าไปหาเมืองใจยื่นมาเข้าหาเมืองใจ
เมืองใจ มองตาศิโรจน์ แล้วยื่นมือขึ้นประสานกับท่านศรี แล้วทั้งคู่ก็เดินขึ้นบนเตียงไปพร้อมกัน
ทั้งคู่นอนบนเตียง ภายใต้ผ้าห่ม ผืนเดียวกัน สักพักศิโรจน์ เอื้อมมือไปโอบกอดเมืองใจ
เมืองใจ "ท่านศรี ทำอะไรขอรับ"
ศิโรจน์ "ฉันก็ขอบคุณเมืองใจไง การกอดนอกจากแสดงถึงความนับถือแล้ว ยังหมายความว่าขอบคุณ อีกความหมายหนึ่งนะ"
เมืองใจ "ที่บนสวรรค์นี่ ไม่เหมือนที่บนโลกของกระผม"
ศิโรจน์ "แล้วที่บ้านเมืองใจ การกอดกันหมายความว่าอย่างไรรึ??"
เมืองใจ "หมายถึง รักใคร่ ขอรับ"
ศิโรจน์ "แล้วเมืองใจ มีแฟน เอ๊ย! มีคนรัก หรือออกเรือนรึยัง"
เมืองใจ "ยัง ขอรับ"
ศิโรจน์ "แล้วเมืองใจ เคยสมสู่กับหญิงใดแล้วหรือยัง"
เมืองใจ หน้าแดงและเขินอาย ไม่ตอบ แล้วยิ้ม แบบกรุ้มกริ่ม
ศิโรจน์ "โห แสดงว่ายังไม่เคย เมืองใจช่างเป็นสุภาพบุรุษ เสียจริง"
เมืองใจ "ที่บ้านของกระผม ชายหญิง ที่ไม่ใช่ผัวเมีย ไม่ควรอยู่ใกล้กันขอรับ ท่านศรี"
ศิโรจน์ "นี่ก็ดึกมากแล้ว ราตรีสวัสดิ์นะเมืองใจ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะพาไปเอาปืนใหญ่"
เมืองใจ พริ้มหลับไปภายใต้อ้อมกอดอันอบอุ่น ของศิโรจน์ ด้วยความเหน็ดเหนื่อย
ส่วนศิโรจน์ รู้สึกอบอุ่นใจ อยากจะเก็บช่วงเวลาดีๆ นี่ไว้ ตราบนานเท่านาน
ลาไปด้วย มิวสิควีดีโอ ที่แสดงถึงความรักอันยิ่งใหญ่ ระหว่าง ท่านศรี กับเมืองใจนะครัช