THE DANISH GIRL
(Tom Hooper, 2015)
ขอยืมคำพูด
'แหลๆ' ที่เพื่อนนางเอกพูดกับ ลิลี่ ตอนเจอกันในงานปาร์ตี้มาใช้ขึ้นต้นรีวิวนี้ละกัน ว่าเรื่องนี้
เอ็ดดี้ เรดเมย์น 'EXQUISITE' ที่สุด! นอกจากแต่งหญิงได้ดูสวยสง่า เจิดจ้า น่าอิจฉาสุดๆแล้ว แอ็กติ้งของนาง เอ๊ย! ของเขาก็ยัง
'EXCELLENCE' อีกต่างหาก! นี่ถ้าไม่ติดว่าปีก่อน เขาเพิ่งได้ออสการ์ไปแล้ว และปีนี้น้องมอดอยากให้
ลีโอฯ ได้กับเค้าเสียที ก็คงจะตั้งหน้าตั้งตาเชียร์ให้เอ็ดดี้ได้ออสการ์จากเรื่องนี้แหละ
(เพราะปีที่แล้วไม่ได้เชียร์เขา เชียร์ ไมเคิล คีตัน จาก Birdman แทน)
มีความรู้สึกว่าเอ็ดดี้เล่นบทหญิงข้ามเพศได้โดดเด่นเก่งกาจกว่าบท
สตีเฟ่น ฮอว์กิ้ง ใน The Theory of Everything อีกอะ
(เรื่องนั้น น้องมอดชอบ เฟลิซิตี้ โจนส์ มากกว่า) ไม่รู้ว่าเปน
'GIFTED' ทางการแสดง หรือเพราะมันเปน 'ตัวตนแท้จริง' ของเขากันแน่เนาะ 555+ คือก็เห็นออกลายฉายแววตุ๊ตแต๋วมาตั้งแต่ตอน Jupiter Ascending แล้ว
รู้มาว่าเขาได้ที่ปรึกษา
'ความเปนตุ๊ด' เอ๊ย!
'ความเปนหญิงข้ามเพศ' จากหนึ่งในผู้กำกับเรื่องนี้ด้วยนะ มิน่า! ท่วงทีกิริยา การเดินเหิน พูดจา การชำเลืองแลชะม้ายชายตาถึงได้ออกมาดูเปนธรรมชาติ น่าทึ่งตะลึงลานมากมาย เพราะรายละเอียดในการแสดงของเขานั้นแบบว่าดู
'เป๊ะ' มากๆ พูดได้ว่า
"โป๊ะแตก" ด้วยซ้ำ! คือดูแล้วเชื่อทุกฉากว่า ตัวละครที่เขาแสดงคือ
'หญิงที่เกิดมาในร่างชาย' อันถือเปนความบกพร่องทางเพศโดยกำเนิด จำต้องเปนต้องได้รับการแก้ไขด้วยวการผ่าตัดเปลี่ยนเพศ เพื่อให้ร่างกายและจิตใจสอดคล้องไปด้วยกัน
อย่างที่รู้กันว่าในยุคนั้น การผ่าตัดแบบนี้ถือเปนเรื่องใหม่มาก และค่อนข้างอันตรายมากๆด้วย ไม่เหมือนยุคนี้ที่แค่นอนหลับตาบนเตียงผ่าตัดไม่กี่ชั่ว ลืมตาตื่นขึ้นมาก็กลายเปนคนข้ามเพศโดยสมบูรณ์แล้ว แถมยังไม่ต้องเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลไปผ่าตัดยังต่างประเทศอีกด้วย เคยได้ยินมาว่าประเทศไทยกลายเปน HUB ของการผ่าตัดเปลี่ยนเพศของเอเชียหรือของโลกด้วยซ้ำไป มีเงินเมื่อไหร่ไปยันฮีสิจ๊ะ...ถถถถถถถ+
นอกเรื่องอีกนิด คือนึกขึ้นได้ว่าบ้านเราก็คือมีนิยายเกี่ยวกับคนข้ามเพศเหมือนกันนะ คือเรื่อง
ทางสายที่สาม ของ
กีรตี ชนา ถือเปนนิยายที่ถ่ายทอดประสบการณ์ชีวิตและความรู้สึกนึกคิดของคนข้ามเพศที่ดีที่สุดของเมืองไทยเลยก็ว่าได้ เพราะผู้เขียนได้นำประสบการณ์ตรงจากการผ่าตัดเปลี่ยนเพศมาถ่ายทอดเปนตัวอักษรได้อย่างงดงาม อ่านแล้วอยากผ่าตัดเปลี่ยนเพศ... ไม่ใช่! อยากเปนนักเขียนที่เขียนหนังสือสวยๆ ดีงามขึ้นมาประดับในวงการวรรณกรรมของบ้านเราบ้างจุง ^^
อีกคนที่คงจะไม่พูดถึงถือว่าผิด!! คือ
อลิเซีย วิกันเดอร์ ที่เล่นเปนภรรยาของ
ไอนาร์ จิตรกรชื่อดัง โดยเธอมีส่วนผลักดันแบบไม่ตั้งใจให้สามีค้นพบตัวตนแท้จริงที่เร้นอยู่ในร่างกายของเขามาเนิ่นนาน หรือพูดอีกแบบคือเธอได้เผอิญ
'ปลุกความเปนหญิง' ของสามีให้ลุกโพลงขึ้นจนยากจะระงับยับยั้งให้คืนสู่สภาพเดิม
อาจพูดได้ว่าส่วนหนึ่งที่ทำให้เอ็ดดี้ เรดเมย์น เล่นเรื่องนี้ได้เลอค่า น่าจะเปนเพราะการส่งอารมณ์และถ่ายทอดความรู้สึกอันเยี่ยมยอดของอลิเซียนี่แหละ เธอแสดงออกถึงความรู้สึกเจ็บปวด งุนงงสับสน ว้าวุ่นใจจนทำอะไรไม่ถูก ไม่เข้าใจในความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับสามีสุดที่รักซึ่งพลิกผันเขาจากหน้ามือเปนหลังมือ ทำเอาเธอถึงกับตั้งตัวไม่ติดไม่พักใหญ่ ด้วยความคาดไม่ถึงว่าอยู่ๆสามีที่เคยเล่นจ้ำจี้ด้วยกันมาก็หายตัวไปดื้อๆ ส่ง
'เพื่อนสาว' มาแทนที่หน้าตาเฉย!
กลายเปนความอกไหม้ไส้ขมที่เธอจำต้องกล้ำกลืนไว้ในอกเพียงลำพัง ก่อนจะค่อยๆคลี่คลายกลายเปนการยอมรับความจริงในที่สุดว่า สามีของเธอไม่มีตัวตนอีกต่อไปแล้ว
(พูดให้เจ็บปวดกว่านั้นคือ ไม่เคยมีตัวตนบนโลกด้วยซ้ำ!)
พูดเลยว่าอลิเซียเล่นเรื่องนี้ได้สุดยอดมาก น่าทึ่งไม่แพ้การแต่งหญิงของเอ็ดดี้ เรดเมย์นเลยก็ว่าได้! ไม่แน่ว่าเธออาจจะคว้าออสการ์ติดมือกลับบ้านไปในปีนี้ เพราะบทเด่นจริงอะไรจริง #เตรียมร้องไห้ให้เจนนิเฟอร์เจสันลีห์กันเถอะ Y___Y
หนังออกจะเรื่อยๆ เนือยๆ จนอาจทำให้รู้สึกน่าเบื่อไปสักหน่อย แต่ก็เข้าใจได้ว่าเพราะมันเปนหนังดราม่าที่พูดถึงความเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์และความรู้สึกของมนุษย์ จึงจำเปนต้องค่อยๆดำเนินเรื่องไปโดยไม่เร่งร้อน เพราะความ
'STRONG' ของหนัง อยู่ที่การแสดงของสองนักแสดงดังที่ได้กล่าวแล้ว อีกอย่างที่ทำให้ชอบ คือความเปนหนังย้อนยุคไปไกลถึงยุค 20 ทำให้มีโอกาสได้สัมผัสบรรยากาศของฉากหลังอันงดงามวิจิตรอย่างเต็มที่ พูดให้ชัดๆ คือเปนหนังที่สวยมากในแทบทุกองค์ประกอบ แถมยังนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับคนข้ามเพศคนแรกของโลกที่สร้างแรงบันดาลให้แก่คนข้ามเพศในยุคต่อๆมา
แต่น้องมอดดูแล้วไม่ค่อยตื่นเต้นเรื่องความพยายามในการข้ามเพศของผู้ที่รู้ตัวเองว่าเกิดมาในร่างกายที่ไม่ใช่ เพราะคิดว่าการต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่ง
'ตัวตนอันแท้จริง' หรือ
'เพศที่ถูกต้อง' นั้น สำหรับยุคนี้ไม่ใช่เรื่องยากเย็นปานเข็นครกขึ้นภูเขาเหมือนในยุคก่อนอีกแล้ว แต่สิ่งที่ยากเย็นแสนเข็ญยิ่งกว่าคือ เมื่อได้ตัวตนแท้จริงมาแล้วจะดำเนินชีวิตอยู่ต่อไปในสังคมให้เต็มเปี่ยมไปด้วยคุณค่าและศักดิ์ศรีแห่งความเปนคนได้อย่างไรต่างหาก... :'-P
อ่านรีวิวอื่นๆได้ที่เพจ -->
https://www.facebook.com/Nongmodkit-1455715884652777
[CR] [ Moviw Review ] - THE DANISH GIRL (2015)
(Tom Hooper, 2015)
ขอยืมคำพูด 'แหลๆ' ที่เพื่อนนางเอกพูดกับ ลิลี่ ตอนเจอกันในงานปาร์ตี้มาใช้ขึ้นต้นรีวิวนี้ละกัน ว่าเรื่องนี้ เอ็ดดี้ เรดเมย์น 'EXQUISITE' ที่สุด! นอกจากแต่งหญิงได้ดูสวยสง่า เจิดจ้า น่าอิจฉาสุดๆแล้ว แอ็กติ้งของนาง เอ๊ย! ของเขาก็ยัง 'EXCELLENCE' อีกต่างหาก! นี่ถ้าไม่ติดว่าปีก่อน เขาเพิ่งได้ออสการ์ไปแล้ว และปีนี้น้องมอดอยากให้ ลีโอฯ ได้กับเค้าเสียที ก็คงจะตั้งหน้าตั้งตาเชียร์ให้เอ็ดดี้ได้ออสการ์จากเรื่องนี้แหละ (เพราะปีที่แล้วไม่ได้เชียร์เขา เชียร์ ไมเคิล คีตัน จาก Birdman แทน)
มีความรู้สึกว่าเอ็ดดี้เล่นบทหญิงข้ามเพศได้โดดเด่นเก่งกาจกว่าบท สตีเฟ่น ฮอว์กิ้ง ใน The Theory of Everything อีกอะ (เรื่องนั้น น้องมอดชอบ เฟลิซิตี้ โจนส์ มากกว่า) ไม่รู้ว่าเปน 'GIFTED' ทางการแสดง หรือเพราะมันเปน 'ตัวตนแท้จริง' ของเขากันแน่เนาะ 555+ คือก็เห็นออกลายฉายแววตุ๊ตแต๋วมาตั้งแต่ตอน Jupiter Ascending แล้ว
รู้มาว่าเขาได้ที่ปรึกษา 'ความเปนตุ๊ด' เอ๊ย! 'ความเปนหญิงข้ามเพศ' จากหนึ่งในผู้กำกับเรื่องนี้ด้วยนะ มิน่า! ท่วงทีกิริยา การเดินเหิน พูดจา การชำเลืองแลชะม้ายชายตาถึงได้ออกมาดูเปนธรรมชาติ น่าทึ่งตะลึงลานมากมาย เพราะรายละเอียดในการแสดงของเขานั้นแบบว่าดู 'เป๊ะ' มากๆ พูดได้ว่า "โป๊ะแตก" ด้วยซ้ำ! คือดูแล้วเชื่อทุกฉากว่า ตัวละครที่เขาแสดงคือ 'หญิงที่เกิดมาในร่างชาย' อันถือเปนความบกพร่องทางเพศโดยกำเนิด จำต้องเปนต้องได้รับการแก้ไขด้วยวการผ่าตัดเปลี่ยนเพศ เพื่อให้ร่างกายและจิตใจสอดคล้องไปด้วยกัน
อย่างที่รู้กันว่าในยุคนั้น การผ่าตัดแบบนี้ถือเปนเรื่องใหม่มาก และค่อนข้างอันตรายมากๆด้วย ไม่เหมือนยุคนี้ที่แค่นอนหลับตาบนเตียงผ่าตัดไม่กี่ชั่ว ลืมตาตื่นขึ้นมาก็กลายเปนคนข้ามเพศโดยสมบูรณ์แล้ว แถมยังไม่ต้องเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลไปผ่าตัดยังต่างประเทศอีกด้วย เคยได้ยินมาว่าประเทศไทยกลายเปน HUB ของการผ่าตัดเปลี่ยนเพศของเอเชียหรือของโลกด้วยซ้ำไป มีเงินเมื่อไหร่ไปยันฮีสิจ๊ะ...ถถถถถถถ+
นอกเรื่องอีกนิด คือนึกขึ้นได้ว่าบ้านเราก็คือมีนิยายเกี่ยวกับคนข้ามเพศเหมือนกันนะ คือเรื่อง ทางสายที่สาม ของ กีรตี ชนา ถือเปนนิยายที่ถ่ายทอดประสบการณ์ชีวิตและความรู้สึกนึกคิดของคนข้ามเพศที่ดีที่สุดของเมืองไทยเลยก็ว่าได้ เพราะผู้เขียนได้นำประสบการณ์ตรงจากการผ่าตัดเปลี่ยนเพศมาถ่ายทอดเปนตัวอักษรได้อย่างงดงาม อ่านแล้วอยากผ่าตัดเปลี่ยนเพศ... ไม่ใช่! อยากเปนนักเขียนที่เขียนหนังสือสวยๆ ดีงามขึ้นมาประดับในวงการวรรณกรรมของบ้านเราบ้างจุง ^^
อีกคนที่คงจะไม่พูดถึงถือว่าผิด!! คือ อลิเซีย วิกันเดอร์ ที่เล่นเปนภรรยาของ ไอนาร์ จิตรกรชื่อดัง โดยเธอมีส่วนผลักดันแบบไม่ตั้งใจให้สามีค้นพบตัวตนแท้จริงที่เร้นอยู่ในร่างกายของเขามาเนิ่นนาน หรือพูดอีกแบบคือเธอได้เผอิญ 'ปลุกความเปนหญิง' ของสามีให้ลุกโพลงขึ้นจนยากจะระงับยับยั้งให้คืนสู่สภาพเดิม
อาจพูดได้ว่าส่วนหนึ่งที่ทำให้เอ็ดดี้ เรดเมย์น เล่นเรื่องนี้ได้เลอค่า น่าจะเปนเพราะการส่งอารมณ์และถ่ายทอดความรู้สึกอันเยี่ยมยอดของอลิเซียนี่แหละ เธอแสดงออกถึงความรู้สึกเจ็บปวด งุนงงสับสน ว้าวุ่นใจจนทำอะไรไม่ถูก ไม่เข้าใจในความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับสามีสุดที่รักซึ่งพลิกผันเขาจากหน้ามือเปนหลังมือ ทำเอาเธอถึงกับตั้งตัวไม่ติดไม่พักใหญ่ ด้วยความคาดไม่ถึงว่าอยู่ๆสามีที่เคยเล่นจ้ำจี้ด้วยกันมาก็หายตัวไปดื้อๆ ส่ง 'เพื่อนสาว' มาแทนที่หน้าตาเฉย!
กลายเปนความอกไหม้ไส้ขมที่เธอจำต้องกล้ำกลืนไว้ในอกเพียงลำพัง ก่อนจะค่อยๆคลี่คลายกลายเปนการยอมรับความจริงในที่สุดว่า สามีของเธอไม่มีตัวตนอีกต่อไปแล้ว (พูดให้เจ็บปวดกว่านั้นคือ ไม่เคยมีตัวตนบนโลกด้วยซ้ำ!)
พูดเลยว่าอลิเซียเล่นเรื่องนี้ได้สุดยอดมาก น่าทึ่งไม่แพ้การแต่งหญิงของเอ็ดดี้ เรดเมย์นเลยก็ว่าได้! ไม่แน่ว่าเธออาจจะคว้าออสการ์ติดมือกลับบ้านไปในปีนี้ เพราะบทเด่นจริงอะไรจริง #เตรียมร้องไห้ให้เจนนิเฟอร์เจสันลีห์กันเถอะ Y___Y
หนังออกจะเรื่อยๆ เนือยๆ จนอาจทำให้รู้สึกน่าเบื่อไปสักหน่อย แต่ก็เข้าใจได้ว่าเพราะมันเปนหนังดราม่าที่พูดถึงความเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์และความรู้สึกของมนุษย์ จึงจำเปนต้องค่อยๆดำเนินเรื่องไปโดยไม่เร่งร้อน เพราะความ 'STRONG' ของหนัง อยู่ที่การแสดงของสองนักแสดงดังที่ได้กล่าวแล้ว อีกอย่างที่ทำให้ชอบ คือความเปนหนังย้อนยุคไปไกลถึงยุค 20 ทำให้มีโอกาสได้สัมผัสบรรยากาศของฉากหลังอันงดงามวิจิตรอย่างเต็มที่ พูดให้ชัดๆ คือเปนหนังที่สวยมากในแทบทุกองค์ประกอบ แถมยังนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับคนข้ามเพศคนแรกของโลกที่สร้างแรงบันดาลให้แก่คนข้ามเพศในยุคต่อๆมา
แต่น้องมอดดูแล้วไม่ค่อยตื่นเต้นเรื่องความพยายามในการข้ามเพศของผู้ที่รู้ตัวเองว่าเกิดมาในร่างกายที่ไม่ใช่ เพราะคิดว่าการต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่ง 'ตัวตนอันแท้จริง' หรือ 'เพศที่ถูกต้อง' นั้น สำหรับยุคนี้ไม่ใช่เรื่องยากเย็นปานเข็นครกขึ้นภูเขาเหมือนในยุคก่อนอีกแล้ว แต่สิ่งที่ยากเย็นแสนเข็ญยิ่งกว่าคือ เมื่อได้ตัวตนแท้จริงมาแล้วจะดำเนินชีวิตอยู่ต่อไปในสังคมให้เต็มเปี่ยมไปด้วยคุณค่าและศักดิ์ศรีแห่งความเปนคนได้อย่างไรต่างหาก... :'-P
อ่านรีวิวอื่นๆได้ที่เพจ --> https://www.facebook.com/Nongmodkit-1455715884652777