สวัสดีค่ะ...ขอแทนตัวเองว่าน้ำก็แล้วกันนะคะ เพื่อความสะดวกในการอ่าน
นี่เป็นกระทู้แรกของน้ำ ผิดพลาดประการใดอย่างไรก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ (อาจมีคำบางคำที่อาจเขียนผิดนะคะ )
ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ... อ่า...ขอเกริ่นที่มาของหัวข้อสักนิดนึงพอเข้าใจหน่อยนะคะ
คือว่า...ตอนนี้น้ำอายุ 17-18 ปีแล้วค่ะ เป็นเด็กบ้านนอกเลยก็ว่าได้ (อยู่ชนบทน่ะค่ะ) ตอนนี้ก็ทำงานกับแม่สองคนที่บ้าน ส่วนพ่อก็ไปทำงานต่างจังหวัดค่ะ น้ำเลยต้องขยันกว่าเด็กรุ่นเดียวกันทั่วไป เนื่องจากไม่ได้เรียนสายสามัญแบบเพื่อนๆเขา (น้ำเรียน กศน.ค่ะ) ก็เลยเป็นที่เอ็นดูของทางผู้ใหญ่ท่านนิดนึง ...แต่มันติดตรงที่ว่า เมื่อก่อนน้ำเป็นคนเกเร ติดแฟน ก็เลยค่อนข้างมีประวัติบ้างน่ะค่ะ แต่ตอนนี้น้ำเลิกทำตัวแบบนั้นแล้ว น้ำตั้งใจทำงานช่วยที่บ้านอย่างเดียวเลยค่ะ ถ้านับได้ก็โสดมา 6-7 เดือนแล้วค่ะ น้ำโดนหลอกมาเยอะ น้ำเลยกลัว แล้วก็ไม่รับใครเข้าอีกเลย...แต่แล้ววันนึง ป้าไกล้ๆบ้านน่ะคะ แกเห็นน้ำเริ่มดีขึ้น ขยันขึ้น แกเลยอยากจะแนะนำหลานแกให้น้ำรู้จัก แม่น้ำก็คิดว่าป้าแกพูดเล่นๆเลยบอกว่าให้มาดูตัวเลย แต่ป้าแกกลับพูดจริงๆ น้ำเองก็ไม่รู้จะทำยังไง ถ้าจะบอกว่าไม่เอา ก็กลัวป้าแกเสียหน้า เพราะเเม่น้ำพูดแบบนั้นไปแล้ว อีกอย่างน้ำก็ยังไม่รู้จัก ไม่เคยเจอกับหลานป้าแกเลยว่าเป็นคนยังไง ก็เลยยังไม่อยากตัดสินใครเพียงเพราะไม่รู้จัก ผู้ใหญ่ทางน้ำก็บอกว่า ดูๆกันไปก่อนก็ได้ แต่ป้าแกกลับบอกว่าถ้าชอบ อีกสามเดือนจะแต่งงานให้เลย. น้ำก็ยิ่งตกใจ นี่ป้าแกจะเอาจริงๆหรอ? แกก็บอกจะนัดวันดูตัว...น้ำก็ไม่กล้าปฏิเสธไป เพราะหลายๆคนก็บอกแต่งงานมีครอบครัวแหละดีแล้ว จะได้ช่วยกันทำมาหากิน แต่น้ำยังไม่พร้อมเลยค่ะ น้ำยังมีหลายๆอย่างอยากจะทำ ยังมีความฝัน ถึงแม้ว่าน้ำจะเคยผ่านใครมา น้ำคิดว่าน้ำก็มีสิทธิ์เลือกใช่ไหมคะ ...น้ำอยากจะปฏิเสธไป แต่ก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรให้ไม่เป็นการเสียหน้าทั้งฝ่ายป้าและฝ่ายน้ำ...ขอความเห็นหน่อยนะคะ น้ำไม่รู้จะพูดยังไงดี แม่ก็บอกอยากให้ดูๆไว้ก่อน อย่าพึ่งด่วนตัดสินใจ แต่จะเอายังไงก็แล้วแต่น้ำ ภาระก็เลยมาตกที่น้ำ น้ำกลัวจะมีการเสียหน้ส หรือมีการเสียความรู้สึกเกิดขึ้นค่ะ เพราะทางบ้านน้ำกับบ้านป้าก็เป็นมิตรกันมาตลอด น้ำเองก็ยังไม่พร้อมใรอะไรหลายๆอย่างด้วยอ่ะค่ะ ...ขอความเห็นหน่อยได้ไหมคะ ว่าน้ำควรจะตอบกับทางป้ายังไง เพื่อไม่ให้แกเสียความรู้สึกมาก น้ำแคร์ความรู้สึกทุกคนนะคะ แล้วก็แคร์ตัวเองด้วยค่ะ...
...ขอความกรุณาด้วยนะคะ
เราจะปฏิเสธครอบครัวคู่ดูตัวของเราอย่างไรให้ถนอมน้ำใจที่สุดคะ??
นี่เป็นกระทู้แรกของน้ำ ผิดพลาดประการใดอย่างไรก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ (อาจมีคำบางคำที่อาจเขียนผิดนะคะ )
ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ... อ่า...ขอเกริ่นที่มาของหัวข้อสักนิดนึงพอเข้าใจหน่อยนะคะ
คือว่า...ตอนนี้น้ำอายุ 17-18 ปีแล้วค่ะ เป็นเด็กบ้านนอกเลยก็ว่าได้ (อยู่ชนบทน่ะค่ะ) ตอนนี้ก็ทำงานกับแม่สองคนที่บ้าน ส่วนพ่อก็ไปทำงานต่างจังหวัดค่ะ น้ำเลยต้องขยันกว่าเด็กรุ่นเดียวกันทั่วไป เนื่องจากไม่ได้เรียนสายสามัญแบบเพื่อนๆเขา (น้ำเรียน กศน.ค่ะ) ก็เลยเป็นที่เอ็นดูของทางผู้ใหญ่ท่านนิดนึง ...แต่มันติดตรงที่ว่า เมื่อก่อนน้ำเป็นคนเกเร ติดแฟน ก็เลยค่อนข้างมีประวัติบ้างน่ะค่ะ แต่ตอนนี้น้ำเลิกทำตัวแบบนั้นแล้ว น้ำตั้งใจทำงานช่วยที่บ้านอย่างเดียวเลยค่ะ ถ้านับได้ก็โสดมา 6-7 เดือนแล้วค่ะ น้ำโดนหลอกมาเยอะ น้ำเลยกลัว แล้วก็ไม่รับใครเข้าอีกเลย...แต่แล้ววันนึง ป้าไกล้ๆบ้านน่ะคะ แกเห็นน้ำเริ่มดีขึ้น ขยันขึ้น แกเลยอยากจะแนะนำหลานแกให้น้ำรู้จัก แม่น้ำก็คิดว่าป้าแกพูดเล่นๆเลยบอกว่าให้มาดูตัวเลย แต่ป้าแกกลับพูดจริงๆ น้ำเองก็ไม่รู้จะทำยังไง ถ้าจะบอกว่าไม่เอา ก็กลัวป้าแกเสียหน้า เพราะเเม่น้ำพูดแบบนั้นไปแล้ว อีกอย่างน้ำก็ยังไม่รู้จัก ไม่เคยเจอกับหลานป้าแกเลยว่าเป็นคนยังไง ก็เลยยังไม่อยากตัดสินใครเพียงเพราะไม่รู้จัก ผู้ใหญ่ทางน้ำก็บอกว่า ดูๆกันไปก่อนก็ได้ แต่ป้าแกกลับบอกว่าถ้าชอบ อีกสามเดือนจะแต่งงานให้เลย. น้ำก็ยิ่งตกใจ นี่ป้าแกจะเอาจริงๆหรอ? แกก็บอกจะนัดวันดูตัว...น้ำก็ไม่กล้าปฏิเสธไป เพราะหลายๆคนก็บอกแต่งงานมีครอบครัวแหละดีแล้ว จะได้ช่วยกันทำมาหากิน แต่น้ำยังไม่พร้อมเลยค่ะ น้ำยังมีหลายๆอย่างอยากจะทำ ยังมีความฝัน ถึงแม้ว่าน้ำจะเคยผ่านใครมา น้ำคิดว่าน้ำก็มีสิทธิ์เลือกใช่ไหมคะ ...น้ำอยากจะปฏิเสธไป แต่ก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรให้ไม่เป็นการเสียหน้าทั้งฝ่ายป้าและฝ่ายน้ำ...ขอความเห็นหน่อยนะคะ น้ำไม่รู้จะพูดยังไงดี แม่ก็บอกอยากให้ดูๆไว้ก่อน อย่าพึ่งด่วนตัดสินใจ แต่จะเอายังไงก็แล้วแต่น้ำ ภาระก็เลยมาตกที่น้ำ น้ำกลัวจะมีการเสียหน้ส หรือมีการเสียความรู้สึกเกิดขึ้นค่ะ เพราะทางบ้านน้ำกับบ้านป้าก็เป็นมิตรกันมาตลอด น้ำเองก็ยังไม่พร้อมใรอะไรหลายๆอย่างด้วยอ่ะค่ะ ...ขอความเห็นหน่อยได้ไหมคะ ว่าน้ำควรจะตอบกับทางป้ายังไง เพื่อไม่ให้แกเสียความรู้สึกมาก น้ำแคร์ความรู้สึกทุกคนนะคะ แล้วก็แคร์ตัวเองด้วยค่ะ...
...ขอความกรุณาด้วยนะคะ