น้องพรฯที่ผมรู้จัก--------------------------ทวดเอง

ผมยอมรับครับว่า ผมไม่ค่อยได้ติดตามวิวาทะระหว่างคนสองฝ่าย ทั้งก่อนหน้าหรือปัจจุบัน มีบ้างก็เข้าไปอ่านผ่านๆ จึงไม่ค่อยรู้ถึงต้นสายปลายเหตุมาจากอะไร ดังนั้นจึงไม่สามารถที่จะตัดสินว่าใครถูกใครผิด อีกทั้งผมก็ไม่มีอำนาจและก็ไม่ใช่หน้าที่ๆจะเข้าไปก้าวก่ายได้ถึงเพียงนั้น

เพียงแต่เมื่ออ่านผ่านตาครั้งใด ผมมีความรู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างยิ่ง ความคิดเห็นต่างกำลังจะกลายเป็นการทะเลาะเบาะแว้ง กลายเป็นการประจานซึ่งกันและกัน ซึ่งมันไม่น่าจะเป็นผลดีกับการต่อสู้เพื่อให้ได้ซึ่งประชาธิปไตย อีกทั้งยังไปเข้าทางกับความต้องการทำให้ห้องการเมืองแห่งนี้ เสื่อมมนต์ขลังในเรื่องสาระแห่งการเมือง กลายเป็นวิวาทะในเรื่องส่วนตัวไปเสียฉิบ

คนฝั่งเดียวกันกับผม คนที่มีอุดมการณ์เดียวกับผม คนที่มีความคิดเห็นทางเดียวกับผม ผมคงไม่ต้องแสดงความคิดเห็นอะไรมาก เพราะแนวคิดย่อมเป็นแนวเดียวกันมาตั้งแต่ต้นจนถึงบัดนี้ เพียงแต่สิ่งที่ผมกำลังจะบอกต่อไปนี้ นั่นคือ คุณน้องพรฯที่ผมรู้จัก

ผมรู้จักน้องพรฯมาเกือบสิบปี นั่นหมายถึงรู้จักกันตั้งแต่ตอนผมหัดตั้งกระทู้ใหม่ และเริ่มเป็นที่รู้จักในห้องนี้ จนได้รับเกียรติเชิญไปร่วมมิตติ้ง แต่ด้วยความกลัวในเรื่องคนแปลกหน้า ผมจึงหลีกเลี่ยงมาตลอด จนสุดท้ายคุณปู่อภิวัฒน์ ขออนุญาตพาดพิงถึงท่าน กรุณาให้เกียรติจัดมิตติ้งแถวบ้านของผม จนทำให้ผมยากจะปฏิเสธได้ จึงได้ร่วมมิตติ้งตั้งแต่นั้นมา

จำได้ว่าเคยพบกันน้องพรฯหลายครั้งเหมือนกัน ประวัติส่วนตัวผมไม่รู้ เพราะพวกเราจะไม่คุยกันถึงเรื่องส่วนตัว ไม่คุยกันถึงเรื่องหน้าที่การงาน จะคุยกันก็แต่สถานการณ์บ้านเมืองและเรื่องการเมืองเท่านั้น และแน่นอนครับพวกเราทั้งหมดเป็นเสื้อแดง มีผิดแปลกอยู่คนเดียวก็คือ น้องพรฯคนนี้ครับ

น้องพรฯคนที่มีความมั่นใจในตัวเองสูง มีความฉลาดทันคน และยังเป็นผู้มีความรู้ไม่ธรรมดา แต่ก็อยู่แสดงความคิดเห็นกับคนเสื้อแดงได้อย่างกลมเกลียว แม้การมิตติ้งทุกครั้ง จะเป็นการเฉลี่ยกันออก แต่น้องพรฯก็ยินดีมาร่วมมิตติ้งกับพวกผมยามที่เธอมีเวลา และจากความคิดเห็นของน้องพรฯเท่าที่ผ่านมา แม้จะไม่ชอบคุณทักษิณ แต่น้องพรฯไม่ใช่สลิ่มหรือแก๊งนกหวีดอย่างแน่นอน ดังนั้นผมจึงไม่อยากให้พวกเราผลักไสน้องพรฯให้อยู่ฝั่งตรงข้ามเลยครับ

บางท่านอาจแย้งผมว่า เพราะผมไม่ได้ติดตามอ่าน จึงไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง ผมก็อยากบอกว่า อาจมีปัจจัยอะไรก็ได้ที่ทำให้น้องพรฯกลายเป็นอย่างนั้น และด้วยความเกลียด ด้วยใจอคติหรือด้วยความหมั่นไส้ คำพูดคำจาจึงไม่น่าฟัง ซึ่งผมคิดว่าคงเป็นทั้งสองฝ่าย ดังนั้นผมจึงอยากขอร้องให้อภัยซึ่งกันและกันเถิดครับ หนทางต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยยังอยู่อีกยาวไกลและยาวนาน ซึ่งผมเชื่อด้วยความบริสุทธิ์ใจ ไม่ว่าจะเป็นสีใดก็ตาม สุดท้ายย่อมต้องการประชาธิปไตยเหมือนกันแหละครับ

มาเรื่องของน้องพรฯต่อนะครับ อย่างที่ผมเกริ่นนำ ผมเคยพบกับน้องพรฯหลายต่อหลายครั้ง แต่ที่ผมจำได้และยังอยู่ในความทรงจำด้วยความประทับใจ มีเพียง 3 ครั้งเท่านั้นเอง แต่ไม่รู้น้องพรฯจะจำได้หรือเปล่า

ครั้งแรกคือหลังจากจบจากมิตติ้งแล้ว ก็มีพวกเราอีกสี่คน รวมทั้งน้องพรฯไปร่วมดื่มกันต่อที่บ้านเพื่อนสมาชิกอีกคนหนึ่ง (น้องพรฯดื่มแต่น้ำส้มนะครับ) กินกันยาวถึงค่อนคืน แห่ะๆ แบบว่าน้อยครั้งที่จะได้ร่วมดื่มกับสาวสวยที่อ่อนเยาว์ในบ้านหลังโตๆนะครับ

ครั้งที่สองคือ การไปร่วมรับประทานอาหารกับเพื่อนๆที่ร้านของเพื่อนที่พึ่งเปิดใหม่ คืนนั้นผมก็เมาตามปกติ และก็มีน้องพรฯคนนี้แหละ ที่มีน้ำใจอาสาขับรถไปส่งผมถึงประตูบ้านทั้งๆที่เราพึ่งจะรู้จักกัน เป็นความประทับใจที่น้องพรฯไม่เคยรู้ คืนนั้นผมต้องแอบอยู่ใต้เตียง เพราะศรีภรรยาถืออิโต้รอคำอธิบายจากผมอยู่

ส่วนครั้งสุดท้ายก็การเป็นธุระเรื่องจัดหาพวงหรีดให้กับคุณปู่อันเป็นที่รักของพวกเรา นี่ก็คืออีกหนึ่งตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่า น้องพรฯไม่ได้เกลียดคนเสื้อแดงเลยนะครับ ผมจึงงงกับการวิวาทะในช่วงนี้เป็นอย่างมาก เสมือนกับน้องพรฯเกลียดคนเสื้อแดงเป็นอย่างมาก อะไรที่ทำให้เป็นเช่นนั้น?

ส่วนเรื่องสุดท้ายที่จะขอร้องเพื่อนสมาชิก เพราะน้องพรฯที่ผมรู้จัก ยังเป็นสาวสวยที่เปี่ยมด้วยความมั่นใจ ครั้งแรกที่เจอกันนั้น น้องพรฯเป็นคนที่อายุน้อยที่สุดในกลุ่มก็ว่าได้ แถมยังเป็นสาวสวยที่เปี่ยมความมั่นใจ ด้วยทรงผมหยิกเป็นรังนกตามสมัยนิยม

แม้เหตุการณ์จะผ่านมาหลายปี อายุของน้องพรฯก็ยังไม่ถึงกับเป็นคุณป้านะครับ ผมขอยืนยัน ดังนั้นใครยังเรียกน้องพรฯเป็นป้าพรล่ะก้อ ผมมีโกรธนะครับ

เพราะถ้าน้องพรฯเป็นคุณป้าแล้วไซร้ ทวดเองคงเป็นคุณทวดจริงๆสิครับ อย่าว่าแต่น้องพรฯรับไม่ได้เลยครับ ทวดเองก็รับไม่ไหวเหมือนกัน



ปล.1 ถ้าผมจำไม่ผิด น้องพรฯคนนี้ก็เคยตกเป็นหนึ่งในตัวละคร เฉกเช่นเดียวกับ ทวดเอ๋งของกลุ่มโนนแดงมาเหมือนกัน ดังนั้นน้องพรฯคงไม่ใช่หนึ่งในสมาชิกโนนแดงแน่ๆ

ปล.2 กระทู้นี้อาจกลายเป็นกระทู้กระสุนตกจากทั้งสองฝ่าย แต่ผมก็ยังคงยืนยัน เป็นการเขียนจากความรู้สึกส่วนตัว และจะไม่ขอวิวาทะกับใครทั้งสิ้น ขอบคุณครับสำหรับคนที่อ่านจนจบและเข้าใจ และจะไม่เสียใจ แม้มีคนไม่เห็นด้วยและตำหนิมา ผมขอน้อมรับไว้ทั้งหมดแต่เพียงผู้เดียวครับ เพราะบางทีความถูกใจก็อยู่เหนือเหตุผลเหมือนกันครับ