สวัสดีชาวพันทิปทุกคนนะคะ ขอเริ่มต้นเลยแล้วกันค่ะ
คือเราคบกับแฟนได้สัก ระยะ นึงเมื่อปี57 แล้วต้นปี 58 เราก็ตกลงอยู่กินกัน โดยที่ไม่เคยรับรู้ถึงครอบครัวแฟนเราเลยว่าเป็นมายังไง รู้แต่ว่ามีแม่ก็ไม่ไม่ได้สนใจคิดว่าเป็นแม่ลูกกันจริงๆ หรือแม่เลี้ยง เพราะตอนที่เข้าไปอยู่บ้านของแฟนก็มีแต่แฟนอยู่คนเดียว เราไม่ได้ถามอะไรแฟนมาก รู้แต่ว่าคนที่แฟนเรียกแม่อยู่บ้านอีกหลังนึงไม่ได้ไกลจากกันเท่าไหร่ ตอนแรกๆก็โอเคดี อยู่ดีมีความสุขกัน2คนกับแฟน แต่เราก็เริ่มสงสัย ว่าทำไมเบอร์แม่แฟนชอบโทรมาหาแฟนตอน1ทุ่มเศษๆของทุกวัน แล้วคุยกันนานมากๆ ถามกันกินข้าวยัง บอกฝันดี ห่มผ้าด้วยนะ ทุกคืนแล้วแฟนก็จะแอบไปคุยข้างนอก แต่ตอนนั้นคนที่แฟนเรียกแม่ยังไม่รู้ว่า เอาเรามาอยู่บ้าน มีวันนึงตกดึกประมาณ4ทุ่มกว่าๆ แม่แฟนมาแล้วรู้ว่าแฟนเราเอาเราเข้ามาอยู่ก็ โมโห หาเรื่องทะเลาะกับแฟนเรา ไม่ยอมกลับบ้านเขา ทะเลาะกันตั้งแต่4ทุ่มเศษๆ จนถึง ตี2 เราก็คิดว่าแม่ลูกทะเลาะกัน ก็ปล่อยไป เราเลยตัดสินใจถามแฟนว่า ใช่แม่ลูกกันจริงๆไหม แฟนบอกว่าเปล่า เขาเป็นแม่เลี้ยง เป็นป้าแต่เรียกแม่ คอยช่วยเหลือตอนเด็กๆ เราไม่ได้คิดอะไร แต่ยิ่งเขาร็ว่าเราเข้ามาอยู๋บ้านนะ เหมือนแกล้งเรา พอ1ทุ่มของทุกวันก็เริ่มโทรหาแฟนเรา ตั้งแต่ 1-3ทุ่ม เรียกร้องความสนใจต่างๆนาๆ เหมือนคนเป็นแฟนคุยกันไม่ให้เรามีเวลาอยู่ด้วยกันกับแฟนเรา แล้วเขาจะขับรถจากบ้านมาหาแฟนเรา มาทำเลาะกัน เหมือนงอลแฟนเรา เรียกร้องความสนใจ มาตั้งแต่ 3ทุ่มยันตี3 เกือบทุกวัน บางทีเขาก็มาไม่พูดกับใคร คือแบบว่าอยากให้แฟนเราเอาใจเอา แฟนไล่กลับก็ไม่กลับ แฟนก็ต้องไปสนใจเขา บางทีหยอกล้อเหมือนแฟนกัน เราเริ่มสงสัยประพฤติกรรม เพราะเซ้นเราออก ว่าไม่ใช่แม่ลูกแล้ว วันนั้นเราทะเลาะกับแฟนเรื่อง คนที่แฟนเรียกแม่นี่แหล่ะ เราบอกว่าตกลงกับคนที่เรียกแม่ สรุปเป็นอะไรกัน แฟนบอกว่าก็แม่ไง เราตอบว่าคนที่เขาคิดกันแม่ลูกเขาไม่เยอะอะไรขนาดนี้หลอก ดูเขาเป็นห่วง และหวง มากกว่า ลูกสาวเขาจริงๆซะอีก คอยส่งไลน์ถาม ทำรัยกินข้าวยัง เป็นห่วงนะ คิดถึงนะ มันไม่ใช่หลอก มันใช่ที่ใหนไม่เคยเห็น เราถามแฟนว่าจะเอาไงว่ามาเลย เพราะมันเริ่มไม่มีความสุข เป็นแบบนี้ทุกวัน เราเลยตัดสินใจถามพี่ที่ตลาดที่ เพราะว่าคนที่แฟนเรียกแม่เขาของอยู่ในตลาดแล้วแฟนจะต้องไปช่วยทุกเช้า พี่ที่ตลาดเขาก็เล่าให้ฟังว่า แล้วเราอ่ะคิดยังไง เราตอบไปว่า เหมือนแฟนกับแม่แฟนเป็นอะไรที่ไม่ใช่แม่ลูกที่บริสุทธิใจ พี่คนนั้นก็บอกว่าคนทั้งตลาดเขาก็คิดแบบนั้นทั้งนั้นแหล่ะ เหมือนว่า ผู้หญิงที่แฟนเรียกแม่คอยทุ่มให้ทุกอย่าง แล้วผู้หญิงที่มาอยู่กินกับแฟนเราก็จะต้องเลิกกัน เพราะเขาจะทำทุกอย่างให้เลิกกัน เราก็พูดเลยมันใช่แน่ๆ เราเริ่มขะขยะขะแหยงแฟนเรา เพราะทุกวันผู้หญิงคนนั้นก็จะมาหาแฟนเรามานั่งเฝ้าจนดึกดื่นทุกคืน ทั้งที่ปรกติ คนอายุประมาณ 50 ต้องนอนพักผ่อน แต่เขาไม่เลย ขอแค่มานั่งเฝ้าแฟนเรา มาเรียกร้องความสนใจ มาทำอะไรก็ได้ไม่ให้เรากับแฟนมีเวลาอยู่ด้วยกัน ไม่สนใจคำนินทา ของชาวบ้าน เวลาเขาทะเลาะกับแฟนเรา เราจะอยู่ในห้อง เขาจะทะเลาะกัน พูดอะไรที่เหมือนคนเป็นแฟนคุยกัน ทวงของแฟนเรา คุยว่าใหนสัญญากันว่าไงจำไม่ได้เหรอ เรามีสัญญาใจกันแม่จำไม่ได้เหรอ อะไรต่างๆนาๆ แบบปวดหัว มีอยู่วันนึงเขามาทะเลาะกัน เพราะแฟนไม่อ่านไลน์ ไม่พูดด้วย มาขึ้นๆลงๆบ้าน เพื่อเรียกร้องความสนใจ แล้วก็จบที่ทะเลาะกัน ทำจะแบบจะเป็นลม เอามีดจะมาฆ่าตัวตาย แฟนเรามาห้าม เราเสียใจนะเพราะเราคิดว่าเราเดินเข้ามา เหมือนเป็นตัวอะไรไม่รู้ ยิ่งคิดยิ่งเสียใจ มันไม่ใช่แม่ลูกกัน เห็นเขาทะเลาะกันเราก็ยิ่งเหนื่อยใจ เราเหนื่อยใจขับรถออกจากบ้านไป ตอนเที่ยงคืนไปหาอาที่บ้านไม่ไกลกันมาก เล่าให้อาฟังทุกๆอย่าง อาบอกว่าอย่าทนเลย ถ้าเป็นแบบนั้น พอตี1เรากลับบ้านไป เขากับผู้หญิงที่เรียกว่าแม่ ดีกันแล้วหัวเราะมีความสุข ทั้งที่เมื่อสักพักทะเลาะกันแทบตาย จนเราคิดในใจว่า เขาคงเลิกมาวุ่นวายคราวนี้แหล่ะ แต่เรากลับมายิ่งเสียใจ ตอนที่เราไม่อยู่เขาทำอะไรกันหรือคิดต่างๆนาๆ
แม่เลี้ยงหรือแม่ยก
คือเราคบกับแฟนได้สัก ระยะ นึงเมื่อปี57 แล้วต้นปี 58 เราก็ตกลงอยู่กินกัน โดยที่ไม่เคยรับรู้ถึงครอบครัวแฟนเราเลยว่าเป็นมายังไง รู้แต่ว่ามีแม่ก็ไม่ไม่ได้สนใจคิดว่าเป็นแม่ลูกกันจริงๆ หรือแม่เลี้ยง เพราะตอนที่เข้าไปอยู่บ้านของแฟนก็มีแต่แฟนอยู่คนเดียว เราไม่ได้ถามอะไรแฟนมาก รู้แต่ว่าคนที่แฟนเรียกแม่อยู่บ้านอีกหลังนึงไม่ได้ไกลจากกันเท่าไหร่ ตอนแรกๆก็โอเคดี อยู่ดีมีความสุขกัน2คนกับแฟน แต่เราก็เริ่มสงสัย ว่าทำไมเบอร์แม่แฟนชอบโทรมาหาแฟนตอน1ทุ่มเศษๆของทุกวัน แล้วคุยกันนานมากๆ ถามกันกินข้าวยัง บอกฝันดี ห่มผ้าด้วยนะ ทุกคืนแล้วแฟนก็จะแอบไปคุยข้างนอก แต่ตอนนั้นคนที่แฟนเรียกแม่ยังไม่รู้ว่า เอาเรามาอยู่บ้าน มีวันนึงตกดึกประมาณ4ทุ่มกว่าๆ แม่แฟนมาแล้วรู้ว่าแฟนเราเอาเราเข้ามาอยู่ก็ โมโห หาเรื่องทะเลาะกับแฟนเรา ไม่ยอมกลับบ้านเขา ทะเลาะกันตั้งแต่4ทุ่มเศษๆ จนถึง ตี2 เราก็คิดว่าแม่ลูกทะเลาะกัน ก็ปล่อยไป เราเลยตัดสินใจถามแฟนว่า ใช่แม่ลูกกันจริงๆไหม แฟนบอกว่าเปล่า เขาเป็นแม่เลี้ยง เป็นป้าแต่เรียกแม่ คอยช่วยเหลือตอนเด็กๆ เราไม่ได้คิดอะไร แต่ยิ่งเขาร็ว่าเราเข้ามาอยู๋บ้านนะ เหมือนแกล้งเรา พอ1ทุ่มของทุกวันก็เริ่มโทรหาแฟนเรา ตั้งแต่ 1-3ทุ่ม เรียกร้องความสนใจต่างๆนาๆ เหมือนคนเป็นแฟนคุยกันไม่ให้เรามีเวลาอยู่ด้วยกันกับแฟนเรา แล้วเขาจะขับรถจากบ้านมาหาแฟนเรา มาทำเลาะกัน เหมือนงอลแฟนเรา เรียกร้องความสนใจ มาตั้งแต่ 3ทุ่มยันตี3 เกือบทุกวัน บางทีเขาก็มาไม่พูดกับใคร คือแบบว่าอยากให้แฟนเราเอาใจเอา แฟนไล่กลับก็ไม่กลับ แฟนก็ต้องไปสนใจเขา บางทีหยอกล้อเหมือนแฟนกัน เราเริ่มสงสัยประพฤติกรรม เพราะเซ้นเราออก ว่าไม่ใช่แม่ลูกแล้ว วันนั้นเราทะเลาะกับแฟนเรื่อง คนที่แฟนเรียกแม่นี่แหล่ะ เราบอกว่าตกลงกับคนที่เรียกแม่ สรุปเป็นอะไรกัน แฟนบอกว่าก็แม่ไง เราตอบว่าคนที่เขาคิดกันแม่ลูกเขาไม่เยอะอะไรขนาดนี้หลอก ดูเขาเป็นห่วง และหวง มากกว่า ลูกสาวเขาจริงๆซะอีก คอยส่งไลน์ถาม ทำรัยกินข้าวยัง เป็นห่วงนะ คิดถึงนะ มันไม่ใช่หลอก มันใช่ที่ใหนไม่เคยเห็น เราถามแฟนว่าจะเอาไงว่ามาเลย เพราะมันเริ่มไม่มีความสุข เป็นแบบนี้ทุกวัน เราเลยตัดสินใจถามพี่ที่ตลาดที่ เพราะว่าคนที่แฟนเรียกแม่เขาของอยู่ในตลาดแล้วแฟนจะต้องไปช่วยทุกเช้า พี่ที่ตลาดเขาก็เล่าให้ฟังว่า แล้วเราอ่ะคิดยังไง เราตอบไปว่า เหมือนแฟนกับแม่แฟนเป็นอะไรที่ไม่ใช่แม่ลูกที่บริสุทธิใจ พี่คนนั้นก็บอกว่าคนทั้งตลาดเขาก็คิดแบบนั้นทั้งนั้นแหล่ะ เหมือนว่า ผู้หญิงที่แฟนเรียกแม่คอยทุ่มให้ทุกอย่าง แล้วผู้หญิงที่มาอยู่กินกับแฟนเราก็จะต้องเลิกกัน เพราะเขาจะทำทุกอย่างให้เลิกกัน เราก็พูดเลยมันใช่แน่ๆ เราเริ่มขะขยะขะแหยงแฟนเรา เพราะทุกวันผู้หญิงคนนั้นก็จะมาหาแฟนเรามานั่งเฝ้าจนดึกดื่นทุกคืน ทั้งที่ปรกติ คนอายุประมาณ 50 ต้องนอนพักผ่อน แต่เขาไม่เลย ขอแค่มานั่งเฝ้าแฟนเรา มาเรียกร้องความสนใจ มาทำอะไรก็ได้ไม่ให้เรากับแฟนมีเวลาอยู่ด้วยกัน ไม่สนใจคำนินทา ของชาวบ้าน เวลาเขาทะเลาะกับแฟนเรา เราจะอยู่ในห้อง เขาจะทะเลาะกัน พูดอะไรที่เหมือนคนเป็นแฟนคุยกัน ทวงของแฟนเรา คุยว่าใหนสัญญากันว่าไงจำไม่ได้เหรอ เรามีสัญญาใจกันแม่จำไม่ได้เหรอ อะไรต่างๆนาๆ แบบปวดหัว มีอยู่วันนึงเขามาทะเลาะกัน เพราะแฟนไม่อ่านไลน์ ไม่พูดด้วย มาขึ้นๆลงๆบ้าน เพื่อเรียกร้องความสนใจ แล้วก็จบที่ทะเลาะกัน ทำจะแบบจะเป็นลม เอามีดจะมาฆ่าตัวตาย แฟนเรามาห้าม เราเสียใจนะเพราะเราคิดว่าเราเดินเข้ามา เหมือนเป็นตัวอะไรไม่รู้ ยิ่งคิดยิ่งเสียใจ มันไม่ใช่แม่ลูกกัน เห็นเขาทะเลาะกันเราก็ยิ่งเหนื่อยใจ เราเหนื่อยใจขับรถออกจากบ้านไป ตอนเที่ยงคืนไปหาอาที่บ้านไม่ไกลกันมาก เล่าให้อาฟังทุกๆอย่าง อาบอกว่าอย่าทนเลย ถ้าเป็นแบบนั้น พอตี1เรากลับบ้านไป เขากับผู้หญิงที่เรียกว่าแม่ ดีกันแล้วหัวเราะมีความสุข ทั้งที่เมื่อสักพักทะเลาะกันแทบตาย จนเราคิดในใจว่า เขาคงเลิกมาวุ่นวายคราวนี้แหล่ะ แต่เรากลับมายิ่งเสียใจ ตอนที่เราไม่อยู่เขาทำอะไรกันหรือคิดต่างๆนาๆ