ตามหัวข้อเลยอ่ะ
เราก่ะแฟนคบกันมา 5 ปี เราเข้ากับบ้านแฟนได้ดีทุกอย่างในช่วง 1-4 ปีแรก
พอเริ่มเข้าปีที่ 4 นิดๆ แม่แฟนจากที่เคยยิ้มแย้ม คุยกับเราเหมือนเราเป็นลูกคนนึง
อยู่ดีดีก็เริ่มบึ้งตึง ไม่ค่อยพูดเหมือนแต่ก่อน เราก็งงซิคะว่าทำไม
แรกๆเราก็คงว่าแม่แฟนคงไม่สบาย แล้วเราคงคิดมากไปเอง
แต่พอนานๆเข้า จนเข้าสู่ปีที่ 5 การคุยกันแถบไม่มี เวลาอยู่บ้านแฟน แล้วต้องอยู่กับแม่แฟนแค่ 2 คน
บ้านจะเงียบมากถึงมากที่สุด บรรยากาศก็อึดอัด
คือเราเป็นคนที่ไม่ชอบความเงียบ ถ้าแม่เราเงียบ เราจะถามแม่เราทันทีว่าเป็นอะไร
นี่เราก็ถามแม่เค้านะ เค้าไม่คุยกับเราเราก็ไลน์ไป
เค้าอ่านแต่ไม่ตอบ เรานี่จุกเลย เฮ้ยคือไรอ่ะ
เราเลยรวบรวมความกล้าเดินไปถามแม่แฟนตรงๆ แม่แฟนบอกว่าไม่มีอะไรจะคุยด้วย
เรานี่แบบ เอิ่มมมมมมมม เราไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย
เราคุยกับแฟนเรานะว่าแม่เธอเป็นอะไรรึป่าว เราทำอะไรผิดรึป่าว แฟนบอกเราคิดมากไป เดี๋ยวแม่ก็หายเอง
จนเมื่อวาน เราไปกินข้าวก่ะบ้านแฟน ปกติทุกครั้งที่ออกไปกินข้างนอก
ยังไงก็ต้องต่อโต๊ะ เพราะบ้านเค้ามี 4 คน แล้วเราเป็นคนที่ 5 สรุปว่าแม่แฟนบอกให้เราก่ะแฟนแยกโต๊ะออกไปเลย
เรานี่เหว๋อเลย เพราะปกติไม่เคยเป็นแบบนี้ จนเมื่อทานเสร็จ เราก็ขอบคุณพ่อแม่แฟน (ซึ่งเราทำเป็นปกติทุกครั้ง)
พ่อแฟนหันมายิ้มให้เหมือนเดิม ส่วนแม่แฟนนี่ไม่มองหน้าเราเลยด้วยซ้ำ
เราต้องทำยังไงเหรอ แม่เราบอกให้เราไปคุยกับแม่แฟนตรงๆ แต่เราไปถามแล้วเค้าก็บอกไม่มีอะไรจะคุย
แม่แฟนไม่ชอบเราแล้วใช่ไหม เราคิดว่าเค้าไม่ชอบเราแล้วแหงๆ เราคิดไม่ออกว่าเราทำอะไรผิด
แฟนเราก็บอกว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิด ให้เราอยู่เฉยๆ เราเครียดมาก เรานอนไม่หลับเลย เราไม่รู้ว่าเราควรจะทำยังไงแล้ว TT
เมื่อแม่แฟนไม่คุยกับเรา เราควรทำยังไง
เราก่ะแฟนคบกันมา 5 ปี เราเข้ากับบ้านแฟนได้ดีทุกอย่างในช่วง 1-4 ปีแรก
พอเริ่มเข้าปีที่ 4 นิดๆ แม่แฟนจากที่เคยยิ้มแย้ม คุยกับเราเหมือนเราเป็นลูกคนนึง
อยู่ดีดีก็เริ่มบึ้งตึง ไม่ค่อยพูดเหมือนแต่ก่อน เราก็งงซิคะว่าทำไม
แรกๆเราก็คงว่าแม่แฟนคงไม่สบาย แล้วเราคงคิดมากไปเอง
แต่พอนานๆเข้า จนเข้าสู่ปีที่ 5 การคุยกันแถบไม่มี เวลาอยู่บ้านแฟน แล้วต้องอยู่กับแม่แฟนแค่ 2 คน
บ้านจะเงียบมากถึงมากที่สุด บรรยากาศก็อึดอัด
คือเราเป็นคนที่ไม่ชอบความเงียบ ถ้าแม่เราเงียบ เราจะถามแม่เราทันทีว่าเป็นอะไร
นี่เราก็ถามแม่เค้านะ เค้าไม่คุยกับเราเราก็ไลน์ไป
เค้าอ่านแต่ไม่ตอบ เรานี่จุกเลย เฮ้ยคือไรอ่ะ
เราเลยรวบรวมความกล้าเดินไปถามแม่แฟนตรงๆ แม่แฟนบอกว่าไม่มีอะไรจะคุยด้วย
เรานี่แบบ เอิ่มมมมมมมม เราไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย
เราคุยกับแฟนเรานะว่าแม่เธอเป็นอะไรรึป่าว เราทำอะไรผิดรึป่าว แฟนบอกเราคิดมากไป เดี๋ยวแม่ก็หายเอง
จนเมื่อวาน เราไปกินข้าวก่ะบ้านแฟน ปกติทุกครั้งที่ออกไปกินข้างนอก
ยังไงก็ต้องต่อโต๊ะ เพราะบ้านเค้ามี 4 คน แล้วเราเป็นคนที่ 5 สรุปว่าแม่แฟนบอกให้เราก่ะแฟนแยกโต๊ะออกไปเลย
เรานี่เหว๋อเลย เพราะปกติไม่เคยเป็นแบบนี้ จนเมื่อทานเสร็จ เราก็ขอบคุณพ่อแม่แฟน (ซึ่งเราทำเป็นปกติทุกครั้ง)
พ่อแฟนหันมายิ้มให้เหมือนเดิม ส่วนแม่แฟนนี่ไม่มองหน้าเราเลยด้วยซ้ำ
เราต้องทำยังไงเหรอ แม่เราบอกให้เราไปคุยกับแม่แฟนตรงๆ แต่เราไปถามแล้วเค้าก็บอกไม่มีอะไรจะคุย
แม่แฟนไม่ชอบเราแล้วใช่ไหม เราคิดว่าเค้าไม่ชอบเราแล้วแหงๆ เราคิดไม่ออกว่าเราทำอะไรผิด
แฟนเราก็บอกว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิด ให้เราอยู่เฉยๆ เราเครียดมาก เรานอนไม่หลับเลย เราไม่รู้ว่าเราควรจะทำยังไงแล้ว TT