นี่เป็นกระทู้แรกนะคับ อาจจะอ่านไม่รู้เรื่องบ้าง เขียนผิดๆถูกๆบ้างยังไงก็ขอโทษนะครับ คือเรื่องมีอยู่ว่า.....
เรากับพี่พี(นามสมมุติ)คบกันมาเพิ่งห้าเดือน ช่วงแรกเรายังไม่เปิดเผยพักหลังประมาณหนึ่งเดือนคนเริ่มรู้ว่าเราคบกันแตช่วงนั้นเรามีคนอื่นแล้วก็มีปัญหากันแต่ยังคบกันอยู่ พอเราคบกันมาเรื่อยๆจนสี่เดือนเรามีปัญหากันเรื่องพ่อของพี่พีเรากลัวว่าพ่อของพี่พีจะไม่ยอมรับเรา เราทะเลาะกันแรงมากแต่เรากลับมาคืนดีกันเพราะว่าวันต่อมาเป็นวันเสาร์พี่พีซื้อดอกกุหลาบมาง้อแล้วพาเราไปบ้าน เราก้อยู่กับพี่พีทั้งวัน (ลืมบอกๆพี่พีเป็นผู้หญิงเราเป็นทอม) แล้ววันนั้นเรานอนค้างที่บ้านพี่พีโดยที่เราไม่รู้ว่าที่บ้านเราเป็นห่วงเรามากขนาดไหน เราไม่ได้สนใจ พอวันต่อมาช่วงเย็นๆท้องฟ้าใกล้มืด พี่พีจึงมาส่งเราที่บ้าน แล้ววันนั้นเรามีปัญหากับที่บ้านเรา แล้วเราโดนบังคับให้เลิกกับพี่พี แต่เราไม่เลิกเพราะเรากับพี่พี รักกันมาก เราอายุห่างจากพี่พีสามปี แต่เราก้ยังรักพี่พีเราไม่ได้สนใจอายุ พี่พีชอบทำตัวเหมือนเด็ก บางที่เล่นกับเราเหมือนพี่ ดุเหมือนแม่ เรากับพี่พีมีอะไรกันแล้วแต่มีแค่เพื่อนกับพ่อพี่พีที่รู้ ยิ่งเรามีอะไรกันกับพี่พี มันทำให้เรารักพี่พีมากขึ้น เพราะมันทำให้เราดูใกล้ชิดกันมากขึ้น โอเคนอกเรื่องมาเยอะแล้วเข้าเรื่องกัน พอเราคบกับพี่พีมาเรื่อยๆก็เป็นปกติ แต่มาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เรามีปัญหากันกับเพื่อนทะเลาะกันแรงมากเราจึงออกจากกลุ่มมา เรารู้สึกบั่นทอนจิตใจ จิตตกไม่อยากเข้าเรียน ซึ่งวันนั้นเราปวดหัวมาก เราเป็นคนที่ตัวอ้วนแต่ร้องไห้ง่ายมากถึงเราจะเป็นทอมอย่างน้อยก็ยังมีส่วนที่เป็นผู้หญิงเราเป็นคนร้องไห้ง่าย วันนั้นทำให้เราไม่เข้าเรียนทั้งวัน แต่ยังไม่มีอะไรมาก วันต่อมาเราก็ไปบ้านพี่พีตามปกติเพราะ เสาร์อาทิตย์ถ้าวันไหนว่างเราจะไปบ้านพี่พี วันนั้นก้ไม่ได้มีอะไรไม่มีปัญหาอะไร แต่วันต่อมา วันอาทิตย์เป็นวันครบรอบห้าเดือนของเรากับพี่พี แต่เราไม่สบายเพราะอากาศเปลี่ยนแปลงและหนาว เราจึงนอนพักอยู่บ้านวันจันทร์เราก็ไม่ไปโรงเรียนแต่พี่พีมาดูแลเราที่บ้านโดยไม่มีใครรู้ แต่ตอนนั้นเราได้หายจากการไม่สบายวันต่อมา พี่พีที่มาดูแลเราในจันทร์ไม่สบายเราจึงไปดูแลพี่พีที่บ้านแล้ววันนั้นตอนที่เรากำลังจะกลับบ้านฝนตกลงมาแรงมากทำให้เรากลับบ้านไม่ได้ เราจึงรอให้ฝนหยุดแต่ฝนไม่หยุดสักที เวลาก้ผ่านมาจนสองทุ่มใกล้จะสามทุ่มมันดึกมากแล้วเราจึงโทรไปขออณุญาติคุณย่านอนที่บ้านพี่พีย่าก็ให้นอน พอมาวันนี้เราก้ไม่โรงเรียนปกติแต่เรางอแงไม่ยอมเข้า พี่พีจึงให้กลับบ้าน พอตกเย็นมาของวันนี้พ่อเราได้โทรมาหาเรา ว่าเรากลับบ้านหรือยัง เราจึงบอกว่ากำลังกลับแล้วเราก้มีปัญหากันทะเลาะกับพ่อ พ่อรู้เรื่องทุกอย่างที่ไม่เข้าเรียน เพราะมีปัญหากับเพื่อน แล้วพ่อบังคับให้เราเลิกกับพี่พี เราควรทำยังไงดีครับ เราไม่อยากเลิกกับพี่พีแล้วเราอยากให้การเรียนเราดีขึ้น เรามีปัญหากันบ่อยมากจนบางครั้งเราก็ท้อ อยากรู้ว่าถ้ามีปัญหาแบบนี้ควรทำยังไง เราควรเลิกกับพี่พีมั้ย หรือเราควรทำยังไงดี ??
ปล.ที่ 1เราเพิ่งตั้งกระทู้ครั้งแรก อาจจะไม่รู้เรื่องเท่าไหร่ยังไงก็ช่วยตอบเราหน่อยนะครับ
ปล.ที่ 2เราอยู่ม.ต้นมันเหมาะสมหรือป่าวที่ทำแบบนี้
ปล.ที่ 3เราเว้นวรรคไม่เป็นยังไงก้ขอบคุฯที่ทนอ่านจนจบนะครับ
ใครเคยมีปัญหาแบบเราบ้างครับ ??
เรากับพี่พี(นามสมมุติ)คบกันมาเพิ่งห้าเดือน ช่วงแรกเรายังไม่เปิดเผยพักหลังประมาณหนึ่งเดือนคนเริ่มรู้ว่าเราคบกันแตช่วงนั้นเรามีคนอื่นแล้วก็มีปัญหากันแต่ยังคบกันอยู่ พอเราคบกันมาเรื่อยๆจนสี่เดือนเรามีปัญหากันเรื่องพ่อของพี่พีเรากลัวว่าพ่อของพี่พีจะไม่ยอมรับเรา เราทะเลาะกันแรงมากแต่เรากลับมาคืนดีกันเพราะว่าวันต่อมาเป็นวันเสาร์พี่พีซื้อดอกกุหลาบมาง้อแล้วพาเราไปบ้าน เราก้อยู่กับพี่พีทั้งวัน (ลืมบอกๆพี่พีเป็นผู้หญิงเราเป็นทอม) แล้ววันนั้นเรานอนค้างที่บ้านพี่พีโดยที่เราไม่รู้ว่าที่บ้านเราเป็นห่วงเรามากขนาดไหน เราไม่ได้สนใจ พอวันต่อมาช่วงเย็นๆท้องฟ้าใกล้มืด พี่พีจึงมาส่งเราที่บ้าน แล้ววันนั้นเรามีปัญหากับที่บ้านเรา แล้วเราโดนบังคับให้เลิกกับพี่พี แต่เราไม่เลิกเพราะเรากับพี่พี รักกันมาก เราอายุห่างจากพี่พีสามปี แต่เราก้ยังรักพี่พีเราไม่ได้สนใจอายุ พี่พีชอบทำตัวเหมือนเด็ก บางที่เล่นกับเราเหมือนพี่ ดุเหมือนแม่ เรากับพี่พีมีอะไรกันแล้วแต่มีแค่เพื่อนกับพ่อพี่พีที่รู้ ยิ่งเรามีอะไรกันกับพี่พี มันทำให้เรารักพี่พีมากขึ้น เพราะมันทำให้เราดูใกล้ชิดกันมากขึ้น โอเคนอกเรื่องมาเยอะแล้วเข้าเรื่องกัน พอเราคบกับพี่พีมาเรื่อยๆก็เป็นปกติ แต่มาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เรามีปัญหากันกับเพื่อนทะเลาะกันแรงมากเราจึงออกจากกลุ่มมา เรารู้สึกบั่นทอนจิตใจ จิตตกไม่อยากเข้าเรียน ซึ่งวันนั้นเราปวดหัวมาก เราเป็นคนที่ตัวอ้วนแต่ร้องไห้ง่ายมากถึงเราจะเป็นทอมอย่างน้อยก็ยังมีส่วนที่เป็นผู้หญิงเราเป็นคนร้องไห้ง่าย วันนั้นทำให้เราไม่เข้าเรียนทั้งวัน แต่ยังไม่มีอะไรมาก วันต่อมาเราก็ไปบ้านพี่พีตามปกติเพราะ เสาร์อาทิตย์ถ้าวันไหนว่างเราจะไปบ้านพี่พี วันนั้นก้ไม่ได้มีอะไรไม่มีปัญหาอะไร แต่วันต่อมา วันอาทิตย์เป็นวันครบรอบห้าเดือนของเรากับพี่พี แต่เราไม่สบายเพราะอากาศเปลี่ยนแปลงและหนาว เราจึงนอนพักอยู่บ้านวันจันทร์เราก็ไม่ไปโรงเรียนแต่พี่พีมาดูแลเราที่บ้านโดยไม่มีใครรู้ แต่ตอนนั้นเราได้หายจากการไม่สบายวันต่อมา พี่พีที่มาดูแลเราในจันทร์ไม่สบายเราจึงไปดูแลพี่พีที่บ้านแล้ววันนั้นตอนที่เรากำลังจะกลับบ้านฝนตกลงมาแรงมากทำให้เรากลับบ้านไม่ได้ เราจึงรอให้ฝนหยุดแต่ฝนไม่หยุดสักที เวลาก้ผ่านมาจนสองทุ่มใกล้จะสามทุ่มมันดึกมากแล้วเราจึงโทรไปขออณุญาติคุณย่านอนที่บ้านพี่พีย่าก็ให้นอน พอมาวันนี้เราก้ไม่โรงเรียนปกติแต่เรางอแงไม่ยอมเข้า พี่พีจึงให้กลับบ้าน พอตกเย็นมาของวันนี้พ่อเราได้โทรมาหาเรา ว่าเรากลับบ้านหรือยัง เราจึงบอกว่ากำลังกลับแล้วเราก้มีปัญหากันทะเลาะกับพ่อ พ่อรู้เรื่องทุกอย่างที่ไม่เข้าเรียน เพราะมีปัญหากับเพื่อน แล้วพ่อบังคับให้เราเลิกกับพี่พี เราควรทำยังไงดีครับ เราไม่อยากเลิกกับพี่พีแล้วเราอยากให้การเรียนเราดีขึ้น เรามีปัญหากันบ่อยมากจนบางครั้งเราก็ท้อ อยากรู้ว่าถ้ามีปัญหาแบบนี้ควรทำยังไง เราควรเลิกกับพี่พีมั้ย หรือเราควรทำยังไงดี ??
ปล.ที่ 1เราเพิ่งตั้งกระทู้ครั้งแรก อาจจะไม่รู้เรื่องเท่าไหร่ยังไงก็ช่วยตอบเราหน่อยนะครับ
ปล.ที่ 2เราอยู่ม.ต้นมันเหมาะสมหรือป่าวที่ทำแบบนี้
ปล.ที่ 3เราเว้นวรรคไม่เป็นยังไงก้ขอบคุฯที่ทนอ่านจนจบนะครับ