สวัสดีค่ะ
*ขออนุญาต Tag หัวข้อความรัก และเจ้าของธุรกิจนะคะ เพราะเราอยากรู้ว่ามีใครที่ทำธุรกิจเเละเกิดปัญหาเรื่องความรักแบบเราบ้างไหม
ด้วยความที่อยากระบายความรู้สึกหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันมานี้ คืออยู่ดีๆเราก็โดนแฟนบอกเลิกด้วยเหตุผลที่ว่า "ความรู้สึกรัก และความรู้สึกที่อยากคบกันมันหมดลงแล้ว" เป็นการบอกเลิกที่กระทันหันมากจนไม่ทันได้ตั้งตัวต้องขอเล่าก่อนว่า เราเป็นคู่ที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน รู้จักกันตั้งเเต่มหาวิทยาลัยและต่อมาเค้าก็ไปเรียนต่อเมืองนอกและทำงานอยู่ที่นู่นเเต่เรื่องระยะทางก็ไม่ทำให้ความรักของเรามีอุปสรรคแต่อย่างใด
ส่วนปัจจุบันตอนนี้เค้าได้กลับมาไทยและประจวบกับที่เราทุ่มเทให้กับกิจการส่วนตัวจนบางทีเวลาอาจจะไม่ตรงกัน เราก็ยุ่ง เค้าก็ยุ่ง แต่เรายังรักเค้าอยู่เหมือนเดิมและมากกว่าเดิมอีกด้วย จากความรักที่เป็นในแบบเด็กๆจนมาเป็นความรักในวัยทำงาน เราคิดถึงอนาคตเราอยู่เสมอ อนาคตที่มีเค้าอยู่ด้วย ความสำเร็จที่เกิดขึ้นล้วนแต่มีเค้าเป็นคนผลักดัน สนับสนุนและเคียงข้างมาโดยตลอด จนเราไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันไหนที่ไม่มีคนนี้อยู่ข้างๆ อยากอยู่ด้วยกัน เที่ยวรอบโลกด้วยกันไปจนแก่
กิจวัตรประจำวันของเราคือ
1. โทรคุยถามสารทุกข์สุกดิบ และเเชร์ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน
2. เจอกันทุกอาทิตย์ อย่างน้อย 1 ครั้ง
3. เที่ยวด้วยกันทุกปี เพื่อไปหาประสบการณ์ใหม่ๆให้กับชีวิต
4. ไม่โกหกซึ่งกันและกัน
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็เป็นปกติทุกอย่าง เรายังไปเที่ยวด้วยกันอย่างมีความสุข บางครั้งก็ยอมรับว่าด้วยความเป็นผู้หญิงเราก็ยังคงมีความง๊องแง๊งอยู่บ้าง บางทีก็ขี้งอลตามประสาผู้หญิง แต่คู่ของเราจะเป็นการเปิดเผยให้เพื่อนคนสนิทรู้เท่านั้นไม่ได้มีการเเสดงความรัก หรือขึ้นสเตตัสใน Facebook ว่า In relationship หรือใดๆทั้งสิ้นเพราะด้วยความที่ ครอบครับเค้ายังไม่ยอมรับ และสังคมทำงานที่มีมากขึ้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(คู่เราไม่ใช่คู่หญิงชาย ปกติ แต่เป็นคู่หญิง หญิง ที่อีกฝ่ายเป็นผู้หญิงที่ห้าวมากเเต่ไม่ได้มีรูปลักษณ์ภายนอกเป็นทอมตัดผมสั้นแต่อย่างใด)
จนมีอยู่วันหนึ่งคืนหนึ่งของวันอาทิตย์ เราก็ได้คุยโทรศัพท์กับและเค้าบอกว่า มีเรื่องอยากบอก เป็นเรื่องของเราสองคน ตอนเเรกเค้าก็ไม่ได้อยากพูด จนเราถามว่าเป็นอะไร เครียดอะไรหรือป่าว ? เค้าถึงยอมพูดออกมา ว่าความรู้สึกเค้าที่เกิดขึ้นกับเรามันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว มันไม่ได้รู้สึกเหมือนอยากเป็นเเฟนกันแล้วแต่เค้ายังคง Support และเป็นกำลังใจให้เสมอแต่ในฐานะเพื่อนเท่านั้น
พอฟังเสร็จ เราน้ำตาเเตกแบบชนิดหนักมาก ไม่คิดว่าคำพูดนี้จะเกิดขึ้นกับเเฟนเราได้ ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นจากคนนี้คนที่เราคิดว่าจะมีอนาคตร่วมกันอยู่เป็นเพื่อนกันไปจนแก่ และเราก็ถามว่าเหตุผลทำไม ? เค้าบอกว่ามันไม่ได้มีเหตุผลบแต่เป็นเรื่องของความรู้สึกที่หมดรัก และเราก็ถามว่าเค้ามีคนใหม่ไหม ? เค้าบอกว่าไม่ได้มี แต่เราก็เชื่อนะว่าเค้าไม่มีจริงๆ เค้าเป็นคนที่รักเดียวใจเดียวและเชื่อใจมาก และสอนให้เรารู้จักความเชื่อใจ และสอนให้เรารัก
พอฟังเสร็จเราร้องไห้ นอนไม่หลับทั้งคืน ข้าวก็กินไม่ค่อยลงแต่ต้องฝืนกินด้วยความจำเป็น เราไปทำงานด้วยสภาพที่ไม่ Function และไม่ Focus เลย เราไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนครั้งนี้เป็นบทเรียนเเละเหตุการณ์ร้ายมากที่เราเคยเจอ เรื่องงานเราไม่เคยหวั่นเเต่พอเป็นเรื่องความรักที่เกิดขึ้นกับคนนี้ทำเราเสียศูนย์มากเหมือนกับว่า ทุกอย่างมันพังทลาย ความหวังอนาคต มันไม่มี ไม่มีคนคอยปลอบและยืนอยู่ข้างๆไปด้วยกันอีกอีกแล้ว
เราร้องไห้มาสามวัน เเละจะเป็นหนักมากเวลาอยู่คนเดียว ความรู้สึกการรับรู้มันชาไปหมดเราไม่รู้ว่าควรทำยังไง ถามว่าเราอยากมีเค้าเป็นที่ปรึกษา และอยู่ข้างๆคอย Support และเป็นเเรงบันดาลใจไหม เราอยากมาก จนไม่อยากให้เค้าหายไปไหนเลยจากชีวิต เรามาอยู่ในกรุงเทพคนเดียวได้ก็เพราะเค้า เพราะเรามีที่พึ่ง มีคนคุยด้วยยามเหงาและยามที่ต้องการกำลังใจและคำปรึกษา และคนที่คอยจับมือขึ้นมายามที่ชีวิตและธุรกิจของเรามีปัญหา เค้าเป็นทุกอย่าง เป็นแฟน เป็นเพื่อนสนิท เป็นเพื่อนเที่ยวไปไหนไปกัน เป็นที่ปรึกษา เป็นกำลังใจ เป็นทุกอย่างของชีวิตเรา
เราควรต้องทำยังไง?
เราคิดว่าเราสามารถเป็นเพื่อนกับเค้าได้แต่เราก็ไม่เเน่ใจว่าทางปฎิบัติแล้วใจเราจะรับไหวหรือป่าว ?
เราไม่รู้ว่า Next step ที่ถูกต้องมันคือยังไง แล้วถ้าทำไปแล้วเราจะมีความสุขจริงๆไหม
เราอยากผ่ายช่วงเวลาแบบนี้ไปให้เร็วที่สุด เราไม่อยากเสียใจอีกแล้ว
เพื่อนๆคิดว่ายังไง คะเราอยากรู้ว่ามีใครเคยเป็นแบบเราไหม? แล้วแก้ไขยังไง
ในใจลึกๆราอยากให้คู่ของเราเป็นเหมือนเดิม
ขอโทษที่กระทู้ยาวไปหน่อยนะคะ
ถ้าเค้าเข้ามาอ่านเราแล้วไม่พอใจที่เรามาตั้งในพันทิพ เราขอโทษแต่เราไม่ไหวจริงๆ เราอยากได้ทางออกและก้าวข้ามความเสียใจให้ได้ก็เท่านั้นเอง
โดนแฟนบอกเลิกด้วยเหตุผลที่ว่า "ความรู้สึกรักหมดลงแล้ว" ควรทำยังไงต่อไปดี?
*ขออนุญาต Tag หัวข้อความรัก และเจ้าของธุรกิจนะคะ เพราะเราอยากรู้ว่ามีใครที่ทำธุรกิจเเละเกิดปัญหาเรื่องความรักแบบเราบ้างไหม
ด้วยความที่อยากระบายความรู้สึกหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันมานี้ คืออยู่ดีๆเราก็โดนแฟนบอกเลิกด้วยเหตุผลที่ว่า "ความรู้สึกรัก และความรู้สึกที่อยากคบกันมันหมดลงแล้ว" เป็นการบอกเลิกที่กระทันหันมากจนไม่ทันได้ตั้งตัวต้องขอเล่าก่อนว่า เราเป็นคู่ที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน รู้จักกันตั้งเเต่มหาวิทยาลัยและต่อมาเค้าก็ไปเรียนต่อเมืองนอกและทำงานอยู่ที่นู่นเเต่เรื่องระยะทางก็ไม่ทำให้ความรักของเรามีอุปสรรคแต่อย่างใด
ส่วนปัจจุบันตอนนี้เค้าได้กลับมาไทยและประจวบกับที่เราทุ่มเทให้กับกิจการส่วนตัวจนบางทีเวลาอาจจะไม่ตรงกัน เราก็ยุ่ง เค้าก็ยุ่ง แต่เรายังรักเค้าอยู่เหมือนเดิมและมากกว่าเดิมอีกด้วย จากความรักที่เป็นในแบบเด็กๆจนมาเป็นความรักในวัยทำงาน เราคิดถึงอนาคตเราอยู่เสมอ อนาคตที่มีเค้าอยู่ด้วย ความสำเร็จที่เกิดขึ้นล้วนแต่มีเค้าเป็นคนผลักดัน สนับสนุนและเคียงข้างมาโดยตลอด จนเราไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันไหนที่ไม่มีคนนี้อยู่ข้างๆ อยากอยู่ด้วยกัน เที่ยวรอบโลกด้วยกันไปจนแก่
กิจวัตรประจำวันของเราคือ
1. โทรคุยถามสารทุกข์สุกดิบ และเเชร์ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน
2. เจอกันทุกอาทิตย์ อย่างน้อย 1 ครั้ง
3. เที่ยวด้วยกันทุกปี เพื่อไปหาประสบการณ์ใหม่ๆให้กับชีวิต
4. ไม่โกหกซึ่งกันและกัน
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็เป็นปกติทุกอย่าง เรายังไปเที่ยวด้วยกันอย่างมีความสุข บางครั้งก็ยอมรับว่าด้วยความเป็นผู้หญิงเราก็ยังคงมีความง๊องแง๊งอยู่บ้าง บางทีก็ขี้งอลตามประสาผู้หญิง แต่คู่ของเราจะเป็นการเปิดเผยให้เพื่อนคนสนิทรู้เท่านั้นไม่ได้มีการเเสดงความรัก หรือขึ้นสเตตัสใน Facebook ว่า In relationship หรือใดๆทั้งสิ้นเพราะด้วยความที่ ครอบครับเค้ายังไม่ยอมรับ และสังคมทำงานที่มีมากขึ้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
จนมีอยู่วันหนึ่งคืนหนึ่งของวันอาทิตย์ เราก็ได้คุยโทรศัพท์กับและเค้าบอกว่า มีเรื่องอยากบอก เป็นเรื่องของเราสองคน ตอนเเรกเค้าก็ไม่ได้อยากพูด จนเราถามว่าเป็นอะไร เครียดอะไรหรือป่าว ? เค้าถึงยอมพูดออกมา ว่าความรู้สึกเค้าที่เกิดขึ้นกับเรามันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว มันไม่ได้รู้สึกเหมือนอยากเป็นเเฟนกันแล้วแต่เค้ายังคง Support และเป็นกำลังใจให้เสมอแต่ในฐานะเพื่อนเท่านั้น
พอฟังเสร็จ เราน้ำตาเเตกแบบชนิดหนักมาก ไม่คิดว่าคำพูดนี้จะเกิดขึ้นกับเเฟนเราได้ ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นจากคนนี้คนที่เราคิดว่าจะมีอนาคตร่วมกันอยู่เป็นเพื่อนกันไปจนแก่ และเราก็ถามว่าเหตุผลทำไม ? เค้าบอกว่ามันไม่ได้มีเหตุผลบแต่เป็นเรื่องของความรู้สึกที่หมดรัก และเราก็ถามว่าเค้ามีคนใหม่ไหม ? เค้าบอกว่าไม่ได้มี แต่เราก็เชื่อนะว่าเค้าไม่มีจริงๆ เค้าเป็นคนที่รักเดียวใจเดียวและเชื่อใจมาก และสอนให้เรารู้จักความเชื่อใจ และสอนให้เรารัก
พอฟังเสร็จเราร้องไห้ นอนไม่หลับทั้งคืน ข้าวก็กินไม่ค่อยลงแต่ต้องฝืนกินด้วยความจำเป็น เราไปทำงานด้วยสภาพที่ไม่ Function และไม่ Focus เลย เราไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนครั้งนี้เป็นบทเรียนเเละเหตุการณ์ร้ายมากที่เราเคยเจอ เรื่องงานเราไม่เคยหวั่นเเต่พอเป็นเรื่องความรักที่เกิดขึ้นกับคนนี้ทำเราเสียศูนย์มากเหมือนกับว่า ทุกอย่างมันพังทลาย ความหวังอนาคต มันไม่มี ไม่มีคนคอยปลอบและยืนอยู่ข้างๆไปด้วยกันอีกอีกแล้ว
เราร้องไห้มาสามวัน เเละจะเป็นหนักมากเวลาอยู่คนเดียว ความรู้สึกการรับรู้มันชาไปหมดเราไม่รู้ว่าควรทำยังไง ถามว่าเราอยากมีเค้าเป็นที่ปรึกษา และอยู่ข้างๆคอย Support และเป็นเเรงบันดาลใจไหม เราอยากมาก จนไม่อยากให้เค้าหายไปไหนเลยจากชีวิต เรามาอยู่ในกรุงเทพคนเดียวได้ก็เพราะเค้า เพราะเรามีที่พึ่ง มีคนคุยด้วยยามเหงาและยามที่ต้องการกำลังใจและคำปรึกษา และคนที่คอยจับมือขึ้นมายามที่ชีวิตและธุรกิจของเรามีปัญหา เค้าเป็นทุกอย่าง เป็นแฟน เป็นเพื่อนสนิท เป็นเพื่อนเที่ยวไปไหนไปกัน เป็นที่ปรึกษา เป็นกำลังใจ เป็นทุกอย่างของชีวิตเรา
เราควรต้องทำยังไง?
เราคิดว่าเราสามารถเป็นเพื่อนกับเค้าได้แต่เราก็ไม่เเน่ใจว่าทางปฎิบัติแล้วใจเราจะรับไหวหรือป่าว ?
เราไม่รู้ว่า Next step ที่ถูกต้องมันคือยังไง แล้วถ้าทำไปแล้วเราจะมีความสุขจริงๆไหม
เราอยากผ่ายช่วงเวลาแบบนี้ไปให้เร็วที่สุด เราไม่อยากเสียใจอีกแล้ว
เพื่อนๆคิดว่ายังไง คะเราอยากรู้ว่ามีใครเคยเป็นแบบเราไหม? แล้วแก้ไขยังไง
ในใจลึกๆราอยากให้คู่ของเราเป็นเหมือนเดิม
ขอโทษที่กระทู้ยาวไปหน่อยนะคะ
ถ้าเค้าเข้ามาอ่านเราแล้วไม่พอใจที่เรามาตั้งในพันทิพ เราขอโทษแต่เราไม่ไหวจริงๆ เราอยากได้ทางออกและก้าวข้ามความเสียใจให้ได้ก็เท่านั้นเอง