รักแท้ที่ไม่มีจริง
ไม่ว่าจะรักเหมือนแฟน คนรัก หรือ ครอบครัว ก็ไม่มีจริง
เคยคิดว่าแฟนที่รักกันมานานจะเป็นคนสุดท้าย รับเราได้ทุกอย่าง สุดท้ายมาบอกว่าเบื่อแล้วนะ จะฟังเพลงอะไรซ้ำๆอยู่ได้ เวลาขึ้นรถ เราเปิดเพลงที่เราชอบ แต่ก่อนก็ไม่เห็นเคยว่า พอมาวันนี้บอกว่าเบื่อ
พ่อแม่ ควรจะเป็นที่พึ่งของลูกใช่มั๊ย ทำไมของเรามันต่างกัน ทำไมเรากลายเป็นที่พึ่งของพ่อแม่ ทำไมพ่อแม่ทะเลาะกันตลอดเวลา คนที่เคยรักกันมากขนาดแต่งงานกันใหญ่โต พอเวลาผ่านไปเค้าไม่รักกันแล้วเหรอ อะไรทำให้เค้าเกลียดกันได้ขนาดนั้น ทะเลาะกัน ทำลายข้าวของ ไม่มีใครโทษตัวเอง โทษแต่อีกฝ่าย ชี้หน้าด่ากัน "เพราะนั่นล่ะ ที่ทำให้กูเป็นแบบนี้" ทะเลาะกันบ้านแทบแตก อายเพื่อนบ้าน สุดท้ายก็ยังต้องอยู่ด้วยกันเพราะต่างคนต่างไม่มีที่ไป แม่โทรมาฟ้องอย่าง พ่อโทรมาด่าอีกอย่าง สุดท้ายเราเป็นคนไกล่เกลี่ย
เคยขอพ่อแม่ ไม่รักกันแล้วไม่เป็นไร ขอให้รักลูกบ้าง เวลาทะเลาะกันขอให้เห็นใจลูกบ้าง ไม่คิดเหรอว่าสุขภาพจิตของลูกจะเป็นยังไง ทำไมคิดถึงแต่ตัวเองกัน จะมีลูกออกมาทำไมถ้าจะทำให้เราทรมานขนาดนี้
ทำให้เราสรุปได้ว่า ในโลกนี้ไม่มีใครรักเราหรอก ขนาดพ่อแม่เค้ายังไม่รักกันเลย เราขออะไรเค้าก็ทำให้ไม่ได้ ถ้าเค้ารักเราบ้างก็คงจะไม่เป็นแบบนี้ แฟนก็ไม่ได้รักเราหรอก ซักวันเค้าก็คงเบื่อเรา เหมือนที่พ่อแม่เราเบื่อกัน สุดท้ายก็จะเกลียดกัน
ในโลกนี้คงเหมาะที่จะอยู่คนเดียว อย่ารักใครเลย มันเจ็บปวดเสมอ รักตัวเอง กอดตัวเองก็พอ
รักแท้ที่ไม่มีจริง
ไม่ว่าจะรักเหมือนแฟน คนรัก หรือ ครอบครัว ก็ไม่มีจริง
เคยคิดว่าแฟนที่รักกันมานานจะเป็นคนสุดท้าย รับเราได้ทุกอย่าง สุดท้ายมาบอกว่าเบื่อแล้วนะ จะฟังเพลงอะไรซ้ำๆอยู่ได้ เวลาขึ้นรถ เราเปิดเพลงที่เราชอบ แต่ก่อนก็ไม่เห็นเคยว่า พอมาวันนี้บอกว่าเบื่อ
พ่อแม่ ควรจะเป็นที่พึ่งของลูกใช่มั๊ย ทำไมของเรามันต่างกัน ทำไมเรากลายเป็นที่พึ่งของพ่อแม่ ทำไมพ่อแม่ทะเลาะกันตลอดเวลา คนที่เคยรักกันมากขนาดแต่งงานกันใหญ่โต พอเวลาผ่านไปเค้าไม่รักกันแล้วเหรอ อะไรทำให้เค้าเกลียดกันได้ขนาดนั้น ทะเลาะกัน ทำลายข้าวของ ไม่มีใครโทษตัวเอง โทษแต่อีกฝ่าย ชี้หน้าด่ากัน "เพราะนั่นล่ะ ที่ทำให้กูเป็นแบบนี้" ทะเลาะกันบ้านแทบแตก อายเพื่อนบ้าน สุดท้ายก็ยังต้องอยู่ด้วยกันเพราะต่างคนต่างไม่มีที่ไป แม่โทรมาฟ้องอย่าง พ่อโทรมาด่าอีกอย่าง สุดท้ายเราเป็นคนไกล่เกลี่ย
เคยขอพ่อแม่ ไม่รักกันแล้วไม่เป็นไร ขอให้รักลูกบ้าง เวลาทะเลาะกันขอให้เห็นใจลูกบ้าง ไม่คิดเหรอว่าสุขภาพจิตของลูกจะเป็นยังไง ทำไมคิดถึงแต่ตัวเองกัน จะมีลูกออกมาทำไมถ้าจะทำให้เราทรมานขนาดนี้
ทำให้เราสรุปได้ว่า ในโลกนี้ไม่มีใครรักเราหรอก ขนาดพ่อแม่เค้ายังไม่รักกันเลย เราขออะไรเค้าก็ทำให้ไม่ได้ ถ้าเค้ารักเราบ้างก็คงจะไม่เป็นแบบนี้ แฟนก็ไม่ได้รักเราหรอก ซักวันเค้าก็คงเบื่อเรา เหมือนที่พ่อแม่เราเบื่อกัน สุดท้ายก็จะเกลียดกัน
ในโลกนี้คงเหมาะที่จะอยู่คนเดียว อย่ารักใครเลย มันเจ็บปวดเสมอ รักตัวเอง กอดตัวเองก็พอ