ตอนนี้เรารู้สึกอึดอัดใจมาก
เราแค่อยากจะมาเล่าประสบการณ์และอยากจะมาระบายเฉยๆ***
เราเป็นผู้หญิง...ที่ชอบผู้หญิง แต่เรามีแฟนเป็นผู้ชาย
แฟนคนปัจจุบันตอนนี้ที่กำลังคบอยู่เป็นพี่ผู้ชายที่ดีมากเค้าให้เกียรติเราเสมอ คอยเทคแคร์ดูแลเราทุกอย่าง ตลอดเวลาที่เราคบกับแฟนมา เรารู้ตัวเราเองมาโดยตลอดว่าเรา”ไม่ได้ชอบผู้ชาย” และตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมามีผู้ชายเข้ามาจีบเราเยอะมาก เราก็ไม่สนใจจนได้มาเจอกับคนนี้ที่เค้าทุ่มเทกับเราทุกอย่างคอยไปรับไปส่ง ถ้าเราเหงาก็จะคอยคุยด้วย คอยเป็นห่วง สารพัดที่ผู้ชายจะทำให้กับผู้ที่ตัวเองชอบได้ แต่ด้วยความที่เราเป็นผู้หญิงโลกส่วนตัวสูง มีอะไรหรือรู้สึกอะไรก็จะไม่ค่อยพูดออกมา ตอนแรกเราก็เฉยๆกับเขานะ จนมาวันหนึ่งเรานั่งกินข้าวกับพ่อแม่อยู่แล้วท่านทั้งสองก็พูดมาประมาณว่าโตขนาดนี้แล้ว ยังไม่เห็นพาแฟนมาแนะนำให้ที่บ้านรู้จักเลย ในใจเราอยากจะถามพ่อแม่ไปเหลือเกินว่าถ้าแฟนเราเป็นผู้หญิงพ่อแม่จะว่าอะไรไหม แต่ก็ได้แต่คิดแหละเพราะทางบ้านเราทำงานที่ต้องออกสังคมบ่อยๆเวลาเราจะได้อะไรก็ต้องคอยนึกถึงและรักษาหน้าตาชื่อเสียงพ่อแม่ไว้เสมอ เราไม่ได้หมายความว่าคบเพศด้วยกันแล้วมันผิดมันไม่ดีนะ แต่ทางบ้านเราค่อนข้างหัวโบราณไม่ค่อยเปิดรับกับเรื่องรักเพศเดียวกันเท่าไหร่ เราก็เลยเป็นลูกที่อยู่ในโอวาทพ่อแม่มาตลอด ไม่กล้าขัดใจอะไรท่าน เราเลยตัดสินใจบอกกับท่านไปเลยว่าเรามีแฟนแล้วนะ เป็นพี่ผู้ชายที่อยู่โรงเรียนเก่า เราก็บรรยายสรรพคุณแฟนเราไปว่าดีมากมายขนาดไหน ท่านก็โอเคนะและดูเหมือนว่าจะชอบด้วยแหละ....
ช่วงแรกๆที่เราคบกับแฟนเรา เราเคยแอบมีกิ๊กเป็นผู้หญิง กิ๊กเราเป็นรุ่นพี่ที่มหาลัย สวยๆมีเสน่ห์ ตอนที่เราเข้าไปจีบเค้าก็ไม่รู้นะว่าเราชอบผู้หญิง จนเราคุยกับกิ๊กเราทุกวัน พาไปดูหนัง เลี้ยงข้าว แต่พี่เค้าก็จะไม่ให้เราจ่ายคนเดียวพี่เค้าจะให้หารครึ่งตลอด แต่เราก็ดื้อชิงจ่ายให้ก่อนตลอดเหมือนกัน ว่าไปแล้วเราก็ทำตัวเหมือนเสี่ยเลยเนอะ555555 (แต่เงินที่เอามาเลี้ยงสาวคืองานเราเองนะไม่ใช่เงินพ่อแม่) จนมาในเวลาที่มั่นใจแล้วว่าเราชอบพี่เค้าจริงๆ เราจึงตัดสินใจบอกชอบพี่เค้า พี่เค้าก็บอกว่าชอบเราเหมือนกัน เราแอบคบกันเงียบๆไม่มีใครรู้นอกจากเราสองคน ตอนนั้นรู้สึกเหมือนโลกเป็นสีชมพู มีความสุขมาก นั่งยิ้มนั่งเขินอยู่คนเดียว มันคนละความรู้สึกกับตอนที่แฟนเราที่เป็นผู้ชายมาจีบเลยอะ ตอนที่แฟนผู้ชายมาจีบเรารู้สึกเฉยๆมากกกกกกกกกกก
แต่ที่ตอบตกลงคบเค้าไปเพราะเราเอาเค้ามาบังหน้าว่าเรามีแฟนเป็นผู้ชายนะ ตลอดเวลาที่เรามีกิ๊กแฟนเราไม่รู้เรื่องนี้เลยเพราะเราปิดเงียบ ถ้าแฟนเราโทรมาตอนที่เราอยู่กับกิ๊กเราก็จะบอกว่าเราติดธุระบ้าง ทำงานอยู่บ้าง มีกิจกรรมต่างๆนาๆ อ้างสารพัด กิ๊กเราก็ไมรู้หรอกนะว่าเรามีแฟนแล้วเพราะเราก็ไม่ได้บอกใครแล้วก็ไม่ค่อยมีใครรู้ว่าเรามีแฟน นอกจากคนในครอบครัวกับเพื่อนที่สนิทจริงๆ
เรากับกิ๊กแอบคบกันประมาณ2เดือน เราชอบเขาจนอยากเอาเค้ามาเป็นแฟนจริงๆ แต่เค้าก็ดันมาบอกเลิกเราก่อนด้วยเหตุผลที่ว่าแฟนเก่าเค้าขอกลับมาคืนดี และที่ยอมมาคุยกับเราก็เพราะเค้าเหงาและรู้สึกสงสารที่เราคอยตามตื้อ โอ้โห้วววววว!! ตอนนั้นทั้งโกรธทั้งเสียใจ ทุกความรู้สึกรวมตัวกันไปหมด รู้สึกเหมือนเวรกรรมมันตามสนองเร็วมากเกินไป ตอนนั้นเราคิดว่ามันอาจจะเป็นเวรกรรมที่เราหักหลังแฟนเราไปมีกิ๊กแน่ๆเราถึงได้มาโดนทิ้งแบบไม่เหลือเยื่อใยแบบนี้
เราเลยตัดสินใจบอกเลิกแฟนเราไปและให้เหตุผลไปว่าเราเข้ากันไม่ได้ หนูมันเด็กเกินไป แล้วก็ตัดการติดต่อสื่อสารเค้าเกือบทุกช่องทาง แต่เค้าก็ยังทำดีกับเราเหมือนเดิม มาง้อเราหยั่งกะพระเอกในหนังที่มาง้อนางเอกหน้าบ้านทุกวัน เขียนจดหมายให้เราแล้วใส่ไว้ที่ตู้จดหมายหน้าบ้าน แม่เราก็จะเก็บเข้ามาพอเห็นว่าหน้าซองเป็นชื่อเราที่เค้าเขียนคำขอโทษ
ขอโทษทั้งๆที่ไม่รู้ว่าผิดอะไร แม่เราก็ถามว่าทะเลาะกันหรอ มีเรื่องอะไรก็ค่อยพูดกันดีๆ พี่เค้าก็มาหาเราตามง้อเราทุกทาง แม่เราก็เหมือนเป็นแม่สื่อพยายามให้เรากับแฟนเราคืนดีกันให้ได้ จนเราใจอ่อนเพราะดูท่าว่าทางครอบครัวเราจะชอบคนนี้มากๆ เราก็เลยกลับไปคุยด้วยแต่มันก็ไม่เหมือนเดิมคือเราบอกไปว่าไม่ขอเป็นแฟนกันเหมือนเดิมนะ เราเป็นแค่พี่น้องกันมันดีที่สุดแล้ว พี่เค้าก็จะคอยถามว่าพี่เค้าทำอะไรผิดหรือทำอะไรให้ไม่พอใจตรงไหนก็บอกดิ พี่เค้าจะปรับปรุงตัวให้เป็นแบบที่เราชอบ แต่เราก็ตอบกลับไปว่าเป็นตัวของพี่เองนั้นแหละ
“ถ้าหนูชอบพี่หนูคงไม่บอกเลิกพี่ไปตั้งแต่แรกหรอก” เค้าก็เหมือนจะเสียใจกับคำพูดเรามากเหมือนกัน
หายตัวเงียบไปหลายวัน แล้วก็กลับมาคุยกับเราต่อ เวลาคุยแชทกันเราก็จะตอบไม่ยาว ถามคำตอบคำพยามจะทำเหมือนไม่ให้ความหวังอะไร และจุดพีคมันก็อยู่ที่มีวันนึงเราอยากประชดกิ๊กเก่าพี่คนสวยคนนั้นโดยการส่งคำร้องขอเป็นแฟนให้พี่ผู้ชายที่เค้าตามจีบเราคนนี้ เราตั้งใจให้กิ๊กเราคนนั้นเห็นว่าเราก็มีแฟนแล้วนะก่อนที่เราจะมาคบกับเธอ คือมันเป็นความคิดที่คึกคะนองโง่เง่าเต่าตุ่นมาก พอเรากลับมาคิดดีๆก็เหมือนเราผูกปมชีวิตตัวเองให้มันซับซ้อนและแก้ยากขึ้นเรื่อยๆ
ตอนนั้นพี่ผู้ชายเค้าก็ถามมาว่าที่ส่งคำร้องขอเป็นแฟนมาในเฟสนี่คือจริงจังใช่มั้ย? ใจอ่อนให้พี่แล้วใช่มั้ย?
พี่มีค่าในสายตาหนูแล้วใช่มั้ย? โหววว พอได้ฟังคำที่พี่เค้าพูดระบายออกมานะ เราแทบไปไม่เป็นเลย คือมันเหมือนเราเล่นกับความรู้สึกคนอะ
แต่ด้วยตอนนั้น เป็นอารมณ์ที่ไม่คิดอะไรนอกจากจะประชดกิ๊กเก่า ก็เลยตอบพี่เค้าไปว่า จะคบไม่คบ!! ถ้าอยากจะคบกันก็รีบตอบตกลง
พี่เค้าก็รีบตอบกลับมาว่า “คบครับ ไม่เลิกด้วย ขอบคุณนะ
”
เราก็แค่อ่านแล้วก็ไม่ตอบ แล้วก็พยายามทำตัวให้เราเหมือนแฟนกันมากที่สุด เวลาไปเที่ยวกับแฟนเราก็จะเช็คอินคนเดียวไม่ได้แท็กแฟน
ในเฟสเราจะมีรูปคู่กับแฟนเราน้อยมากๆ รูปคู่ส่วนมากกว่าเป็นแค่รูปที่เห็นแค่ครึ่งหน้า55555 ดูไม่ออกว่าเป็นใครอยู่ดี
จนบ้างครั้งแฟนเราเค้าก็แอบน้อยใจแหละ แต่เราก็จะบอกไปว่าในเฟสมีผู้ใหญ่เยอะเดี๋ยวมันจะดูไม่ดี พี่เค้าก็จะตอบกลับมาว่า “ครับ ไม่เป็นไรพี่เข้าใจดี”
เราก็คบกันมาเรื่อยๆจนเราสองคนรู้สึกผูกพันกัน พี่เค้าจะติดเรามากถ้าเราหายไปไหนนานๆไม่ตอบแชทตอบไลน์เค้าก็เริ่มจะกระวนกระวายโทรตามเช็คกับคนรอบๆตัวเรา แต่เหตุผลที่เราไม่ตอบเพราะเราอยากอยู่คนเดียว เราอยู่ได้นะถ้าไม่มีเค้า ก็ยอมรับว่ามันก็มีคิดถึงบ้าง แต่เราไม่เคยรู้สึกรักเราเค้าเลย เพราะเราไม่ได้ชอบผู้ชาย เรารู้สึกไม่โอเคทุกครั้งที่พี่เค้าขอจับมือเรา เราก็จะปฏิเสธไปตลอดว่าดูไม่ดีบ้างแหละ ไม่อยากจับบ้างแหละ เค้าก็จะถามว่าเป็นแฟนกันแต่ทำไมแค่เรื่องจับมือยังให้ไม่ได้เลย เคยทะเลากันจนเรารู้สึกอึดอัดมากเลยบอกเลิกไปตรงๆว่าเราไม่ได้ชอบพี่ พี่หยุดเถอะ เราพยามยามบอกเลิกพี่เค้าทุกทางแต่เค้าก็ขอโอกาสยื้อเราทุกทางเหมือนกันจนเราเหนื่อย เบื่อ ก็เลยกลับไปคบเหมือนเดิมทั้งๆที่ในใจเรารู้สึกกับผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย เราเหมือนหลอกคบเค้าไปวันๆ เราก็ไม่เข้าใจพี่เค้าจริงทั้งๆที่เราไม่เคยบอกคิดถึง ไม่เคยพูดคำว่ารักแต่พี่เค้าก็ยังอยากคบกับเราเป็นแฟนอยู่ สรุปคือเราเห็นแก่ตัวคบเค้าบังหน้าเพราะไม่กล้าบอกใครๆว่าเราชอบผู้หญิง…และเราก็ไม่กล้าจะไปจีบผู้หญิงอีกแล้วแหละเรากลัว กลัวทุกอย่างเลย กลัวทั้งทางครอบครัวเราและทางผู้หญิงที่เราจะไปจีบเค้าจะไม่เป็นเหมือนเรา
จนตอนนี้เรารู้สึกว่าเราก็คบกับพี่เค้าจะ3ปีแล้ว พี่เค้าก็ยังเสมอต้นเสมอปลายเหมือนเดิม
เราพยายามคิดมาตลอดว่า เราอยู่กับพี่เค้าไปเดี๋ยวมันก็รักกันเองแหละ เราพยายามปรับปรุงตัวเองไม่ทำให้พี่เค้าเสียใจคอยเทคแคร์ ดูแล โทรหาพี่เค้าบ้าง ลองให้พี่เค้าจับมือเหมือนคู่อื่นๆพูดจาหวานๆให้กัน แต่เหมือนสิ่งที่เรากำลังทำมันฝืนใจเรา มันไม่ใช่ตัวเองเลยจริงๆเราอยากทำอะไรแบบนี้กับผู้หญิงกับคนที่เรารัก แต่เราไม่อยากทำให้พี่เค้าเสียใจเพราะเราอีก เลยไม่กล้าบอกเลิกเค้าหรือพูดกับเค้าไปตรงๆ เฮ้ออออ
ก็มีแค่นี้แหละ ณ ปัจจุบันตอนนี้เวลานี้เราก็ยังคบกันอยู่ อีกอย่างคือเค้าพาเราไปเจอกับครอบครัวของเค้า
พาเราไปแนะนำกับพี่ๆที่ทำงาน พาเราไปรู้จักกับเพื่อนๆเค้าเต็มไปหมด จนมันยากที่จะเลิก แล้วเราก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมกับความรู้สึกหน่วงๆ เราหวังว่าเราจะแพ้ความดีความรักที่พี่เค้ามีให้เราและมันจะทำให้เราใช้คำว่ารักกับแฟนเราคนนี้ได้สักวัน.....
คบผู้ชายไว้บังหน้า….
เราเป็นผู้หญิง...ที่ชอบผู้หญิง แต่เรามีแฟนเป็นผู้ชาย
แฟนคนปัจจุบันตอนนี้ที่กำลังคบอยู่เป็นพี่ผู้ชายที่ดีมากเค้าให้เกียรติเราเสมอ คอยเทคแคร์ดูแลเราทุกอย่าง ตลอดเวลาที่เราคบกับแฟนมา เรารู้ตัวเราเองมาโดยตลอดว่าเรา”ไม่ได้ชอบผู้ชาย” และตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมามีผู้ชายเข้ามาจีบเราเยอะมาก เราก็ไม่สนใจจนได้มาเจอกับคนนี้ที่เค้าทุ่มเทกับเราทุกอย่างคอยไปรับไปส่ง ถ้าเราเหงาก็จะคอยคุยด้วย คอยเป็นห่วง สารพัดที่ผู้ชายจะทำให้กับผู้ที่ตัวเองชอบได้ แต่ด้วยความที่เราเป็นผู้หญิงโลกส่วนตัวสูง มีอะไรหรือรู้สึกอะไรก็จะไม่ค่อยพูดออกมา ตอนแรกเราก็เฉยๆกับเขานะ จนมาวันหนึ่งเรานั่งกินข้าวกับพ่อแม่อยู่แล้วท่านทั้งสองก็พูดมาประมาณว่าโตขนาดนี้แล้ว ยังไม่เห็นพาแฟนมาแนะนำให้ที่บ้านรู้จักเลย ในใจเราอยากจะถามพ่อแม่ไปเหลือเกินว่าถ้าแฟนเราเป็นผู้หญิงพ่อแม่จะว่าอะไรไหม แต่ก็ได้แต่คิดแหละเพราะทางบ้านเราทำงานที่ต้องออกสังคมบ่อยๆเวลาเราจะได้อะไรก็ต้องคอยนึกถึงและรักษาหน้าตาชื่อเสียงพ่อแม่ไว้เสมอ เราไม่ได้หมายความว่าคบเพศด้วยกันแล้วมันผิดมันไม่ดีนะ แต่ทางบ้านเราค่อนข้างหัวโบราณไม่ค่อยเปิดรับกับเรื่องรักเพศเดียวกันเท่าไหร่ เราก็เลยเป็นลูกที่อยู่ในโอวาทพ่อแม่มาตลอด ไม่กล้าขัดใจอะไรท่าน เราเลยตัดสินใจบอกกับท่านไปเลยว่าเรามีแฟนแล้วนะ เป็นพี่ผู้ชายที่อยู่โรงเรียนเก่า เราก็บรรยายสรรพคุณแฟนเราไปว่าดีมากมายขนาดไหน ท่านก็โอเคนะและดูเหมือนว่าจะชอบด้วยแหละ....
ช่วงแรกๆที่เราคบกับแฟนเรา เราเคยแอบมีกิ๊กเป็นผู้หญิง กิ๊กเราเป็นรุ่นพี่ที่มหาลัย สวยๆมีเสน่ห์ ตอนที่เราเข้าไปจีบเค้าก็ไม่รู้นะว่าเราชอบผู้หญิง จนเราคุยกับกิ๊กเราทุกวัน พาไปดูหนัง เลี้ยงข้าว แต่พี่เค้าก็จะไม่ให้เราจ่ายคนเดียวพี่เค้าจะให้หารครึ่งตลอด แต่เราก็ดื้อชิงจ่ายให้ก่อนตลอดเหมือนกัน ว่าไปแล้วเราก็ทำตัวเหมือนเสี่ยเลยเนอะ555555 (แต่เงินที่เอามาเลี้ยงสาวคืองานเราเองนะไม่ใช่เงินพ่อแม่) จนมาในเวลาที่มั่นใจแล้วว่าเราชอบพี่เค้าจริงๆ เราจึงตัดสินใจบอกชอบพี่เค้า พี่เค้าก็บอกว่าชอบเราเหมือนกัน เราแอบคบกันเงียบๆไม่มีใครรู้นอกจากเราสองคน ตอนนั้นรู้สึกเหมือนโลกเป็นสีชมพู มีความสุขมาก นั่งยิ้มนั่งเขินอยู่คนเดียว มันคนละความรู้สึกกับตอนที่แฟนเราที่เป็นผู้ชายมาจีบเลยอะ ตอนที่แฟนผู้ชายมาจีบเรารู้สึกเฉยๆมากกกกกกกกกกก
เรากับกิ๊กแอบคบกันประมาณ2เดือน เราชอบเขาจนอยากเอาเค้ามาเป็นแฟนจริงๆ แต่เค้าก็ดันมาบอกเลิกเราก่อนด้วยเหตุผลที่ว่าแฟนเก่าเค้าขอกลับมาคืนดี และที่ยอมมาคุยกับเราก็เพราะเค้าเหงาและรู้สึกสงสารที่เราคอยตามตื้อ โอ้โห้วววววว!! ตอนนั้นทั้งโกรธทั้งเสียใจ ทุกความรู้สึกรวมตัวกันไปหมด รู้สึกเหมือนเวรกรรมมันตามสนองเร็วมากเกินไป ตอนนั้นเราคิดว่ามันอาจจะเป็นเวรกรรมที่เราหักหลังแฟนเราไปมีกิ๊กแน่ๆเราถึงได้มาโดนทิ้งแบบไม่เหลือเยื่อใยแบบนี้
เราเลยตัดสินใจบอกเลิกแฟนเราไปและให้เหตุผลไปว่าเราเข้ากันไม่ได้ หนูมันเด็กเกินไป แล้วก็ตัดการติดต่อสื่อสารเค้าเกือบทุกช่องทาง แต่เค้าก็ยังทำดีกับเราเหมือนเดิม มาง้อเราหยั่งกะพระเอกในหนังที่มาง้อนางเอกหน้าบ้านทุกวัน เขียนจดหมายให้เราแล้วใส่ไว้ที่ตู้จดหมายหน้าบ้าน แม่เราก็จะเก็บเข้ามาพอเห็นว่าหน้าซองเป็นชื่อเราที่เค้าเขียนคำขอโทษ ขอโทษทั้งๆที่ไม่รู้ว่าผิดอะไร แม่เราก็ถามว่าทะเลาะกันหรอ มีเรื่องอะไรก็ค่อยพูดกันดีๆ พี่เค้าก็มาหาเราตามง้อเราทุกทาง แม่เราก็เหมือนเป็นแม่สื่อพยายามให้เรากับแฟนเราคืนดีกันให้ได้ จนเราใจอ่อนเพราะดูท่าว่าทางครอบครัวเราจะชอบคนนี้มากๆ เราก็เลยกลับไปคุยด้วยแต่มันก็ไม่เหมือนเดิมคือเราบอกไปว่าไม่ขอเป็นแฟนกันเหมือนเดิมนะ เราเป็นแค่พี่น้องกันมันดีที่สุดแล้ว พี่เค้าก็จะคอยถามว่าพี่เค้าทำอะไรผิดหรือทำอะไรให้ไม่พอใจตรงไหนก็บอกดิ พี่เค้าจะปรับปรุงตัวให้เป็นแบบที่เราชอบ แต่เราก็ตอบกลับไปว่าเป็นตัวของพี่เองนั้นแหละ
“ถ้าหนูชอบพี่หนูคงไม่บอกเลิกพี่ไปตั้งแต่แรกหรอก” เค้าก็เหมือนจะเสียใจกับคำพูดเรามากเหมือนกัน
หายตัวเงียบไปหลายวัน แล้วก็กลับมาคุยกับเราต่อ เวลาคุยแชทกันเราก็จะตอบไม่ยาว ถามคำตอบคำพยามจะทำเหมือนไม่ให้ความหวังอะไร และจุดพีคมันก็อยู่ที่มีวันนึงเราอยากประชดกิ๊กเก่าพี่คนสวยคนนั้นโดยการส่งคำร้องขอเป็นแฟนให้พี่ผู้ชายที่เค้าตามจีบเราคนนี้ เราตั้งใจให้กิ๊กเราคนนั้นเห็นว่าเราก็มีแฟนแล้วนะก่อนที่เราจะมาคบกับเธอ คือมันเป็นความคิดที่คึกคะนองโง่เง่าเต่าตุ่นมาก พอเรากลับมาคิดดีๆก็เหมือนเราผูกปมชีวิตตัวเองให้มันซับซ้อนและแก้ยากขึ้นเรื่อยๆ
ตอนนั้นพี่ผู้ชายเค้าก็ถามมาว่าที่ส่งคำร้องขอเป็นแฟนมาในเฟสนี่คือจริงจังใช่มั้ย? ใจอ่อนให้พี่แล้วใช่มั้ย?
พี่มีค่าในสายตาหนูแล้วใช่มั้ย? โหววว พอได้ฟังคำที่พี่เค้าพูดระบายออกมานะ เราแทบไปไม่เป็นเลย คือมันเหมือนเราเล่นกับความรู้สึกคนอะ
แต่ด้วยตอนนั้น เป็นอารมณ์ที่ไม่คิดอะไรนอกจากจะประชดกิ๊กเก่า ก็เลยตอบพี่เค้าไปว่า จะคบไม่คบ!! ถ้าอยากจะคบกันก็รีบตอบตกลง
พี่เค้าก็รีบตอบกลับมาว่า “คบครับ ไม่เลิกด้วย ขอบคุณนะ
เราก็แค่อ่านแล้วก็ไม่ตอบ แล้วก็พยายามทำตัวให้เราเหมือนแฟนกันมากที่สุด เวลาไปเที่ยวกับแฟนเราก็จะเช็คอินคนเดียวไม่ได้แท็กแฟน
ในเฟสเราจะมีรูปคู่กับแฟนเราน้อยมากๆ รูปคู่ส่วนมากกว่าเป็นแค่รูปที่เห็นแค่ครึ่งหน้า55555 ดูไม่ออกว่าเป็นใครอยู่ดี
จนบ้างครั้งแฟนเราเค้าก็แอบน้อยใจแหละ แต่เราก็จะบอกไปว่าในเฟสมีผู้ใหญ่เยอะเดี๋ยวมันจะดูไม่ดี พี่เค้าก็จะตอบกลับมาว่า “ครับ ไม่เป็นไรพี่เข้าใจดี”
เราก็คบกันมาเรื่อยๆจนเราสองคนรู้สึกผูกพันกัน พี่เค้าจะติดเรามากถ้าเราหายไปไหนนานๆไม่ตอบแชทตอบไลน์เค้าก็เริ่มจะกระวนกระวายโทรตามเช็คกับคนรอบๆตัวเรา แต่เหตุผลที่เราไม่ตอบเพราะเราอยากอยู่คนเดียว เราอยู่ได้นะถ้าไม่มีเค้า ก็ยอมรับว่ามันก็มีคิดถึงบ้าง แต่เราไม่เคยรู้สึกรักเราเค้าเลย เพราะเราไม่ได้ชอบผู้ชาย เรารู้สึกไม่โอเคทุกครั้งที่พี่เค้าขอจับมือเรา เราก็จะปฏิเสธไปตลอดว่าดูไม่ดีบ้างแหละ ไม่อยากจับบ้างแหละ เค้าก็จะถามว่าเป็นแฟนกันแต่ทำไมแค่เรื่องจับมือยังให้ไม่ได้เลย เคยทะเลากันจนเรารู้สึกอึดอัดมากเลยบอกเลิกไปตรงๆว่าเราไม่ได้ชอบพี่ พี่หยุดเถอะ เราพยามยามบอกเลิกพี่เค้าทุกทางแต่เค้าก็ขอโอกาสยื้อเราทุกทางเหมือนกันจนเราเหนื่อย เบื่อ ก็เลยกลับไปคบเหมือนเดิมทั้งๆที่ในใจเรารู้สึกกับผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย เราเหมือนหลอกคบเค้าไปวันๆ เราก็ไม่เข้าใจพี่เค้าจริงทั้งๆที่เราไม่เคยบอกคิดถึง ไม่เคยพูดคำว่ารักแต่พี่เค้าก็ยังอยากคบกับเราเป็นแฟนอยู่ สรุปคือเราเห็นแก่ตัวคบเค้าบังหน้าเพราะไม่กล้าบอกใครๆว่าเราชอบผู้หญิง…และเราก็ไม่กล้าจะไปจีบผู้หญิงอีกแล้วแหละเรากลัว กลัวทุกอย่างเลย กลัวทั้งทางครอบครัวเราและทางผู้หญิงที่เราจะไปจีบเค้าจะไม่เป็นเหมือนเรา
จนตอนนี้เรารู้สึกว่าเราก็คบกับพี่เค้าจะ3ปีแล้ว พี่เค้าก็ยังเสมอต้นเสมอปลายเหมือนเดิม
เราพยายามคิดมาตลอดว่า เราอยู่กับพี่เค้าไปเดี๋ยวมันก็รักกันเองแหละ เราพยายามปรับปรุงตัวเองไม่ทำให้พี่เค้าเสียใจคอยเทคแคร์ ดูแล โทรหาพี่เค้าบ้าง ลองให้พี่เค้าจับมือเหมือนคู่อื่นๆพูดจาหวานๆให้กัน แต่เหมือนสิ่งที่เรากำลังทำมันฝืนใจเรา มันไม่ใช่ตัวเองเลยจริงๆเราอยากทำอะไรแบบนี้กับผู้หญิงกับคนที่เรารัก แต่เราไม่อยากทำให้พี่เค้าเสียใจเพราะเราอีก เลยไม่กล้าบอกเลิกเค้าหรือพูดกับเค้าไปตรงๆ เฮ้ออออ
ก็มีแค่นี้แหละ ณ ปัจจุบันตอนนี้เวลานี้เราก็ยังคบกันอยู่ อีกอย่างคือเค้าพาเราไปเจอกับครอบครัวของเค้า
พาเราไปแนะนำกับพี่ๆที่ทำงาน พาเราไปรู้จักกับเพื่อนๆเค้าเต็มไปหมด จนมันยากที่จะเลิก แล้วเราก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมกับความรู้สึกหน่วงๆ เราหวังว่าเราจะแพ้ความดีความรักที่พี่เค้ามีให้เราและมันจะทำให้เราใช้คำว่ารักกับแฟนเราคนนี้ได้สักวัน.....