คุณรู้สึกยังไงบ้างเมื่อคุณพบว่าความรู้สึกที่คุณมีให้เค้าไม่มีค่าอะไรเลย

เมื่อเราชอบใครซักคน เราแอบมองเค้าเราชอบเค้า
เราสงสัยในการกระทำของเรา
จนวันนึงเราได้เข้าไปในชีวิตเค้า
ได้รู้จักเค้าและเราเริ่มรักเค้า
เรารู้สึกว่านี่คือความรัก
เราปรารถนาดีต่อเค้าอยากให้เค้ามีความสุข
ไม่ทุกข์ไม่ร้อน มีแต่เรื่องดีๆในชีวิต
เราพร่ำบอกว่าความรู้สึกของเราเป็นของจริง
มันทรงคุณค่าและไม่ปรารถนาสิ่งตอบแทน
เราจะหวังดีกับเธอตลอดไป

แต่เมื่อวันนึงเรากลับพบว่า
ความรู้สึกที่เรามี พอเราได้มอบมันให้กับคนๆนั้น
มันสูญเปล่า เรามอบมันออกไปให้เค้า
แต่เค้าเห็นว่าความรู้สึกของเราไม่ได้มีค่าอะไร
เราเสียใจ สุดท้ายแล้วความรู้สึกที่มีค่าสำหรับเรา
มันจริงสำหรับเราล้ำค่าสำหรับเรา แต่ไร้ค่าสำหรับอีกคนนึง

ผมเชื่อว่าหลายคนๆคงเคยผ่านความรู้สึกนี้มา
ตอนนั้นพวกคุณเป็นยังไงกันบ้างครับ
เรื่องนี้ของผมเกิดขึ้นนานแล้ว
แต่บางทีก็อดนึงถึงมันอยู่บ้าง