มีวิธีไม่ต้องพึ่งพาคนในบ้านไมค่ะ

เราเกลียดพ่อเลี้ยงและแม่เราก็หลงพ่อเลี้ยงจนไม่ลืมหูลืมตา คือตอนนี้เราก็ติดมหาลัยแล้วแต่เราก็อาจจะไม่ได้เรียนเนื่องจากเราดันไปหลุดบอกบอกว่าเราไม่ชอบพ่อเลี้ยงกับแม่เรา แม่โวยวายใหญ่เลยและก็พูด
     "เงินที่ใช่อยู่ทุกวันนี้ก็ของเขา(ออกแนวให้คิดสำนึกบุญคุณพ่อเลี้ยง) จะเรียนไมมหาลัยนะ?"
    เพราะตอนนั้นเราค่อนข้างมีน้ำโหก็เลยบอกว่า "ไม่เรียน"
    คือขอความเข้าใจด้วยนะคะว่ากว่าจะติดแต่ละที่เนี่ยลุ้นแทบตายอ่านกหนังสือกันจนจะแต่งงานกับมันอยู่แล้วมาเจอยังงี้ใจเราเลยแป่วก็เลยพูดไปยังงั้นเข้าใจคะว่าเรายังเด็กไม่สามารถเลี้ยงดูตัวเองได้ดีนัก ยังคงต้องขอเงินจากผู้ปกครอง แต่ตอนนี้เราทนไม่ไว้แล้วเพราะทิฐิเราที่มีให้พ่อเลี้ยงมันมีมากไปเกินจะเปิดใจยอมรับเงินจากเขาแล้วคะ เราไม่อยากติดหนี้บุญคุณเขา ถ้าเกิดจะให้เราไปขอกับแม่ๆก็จะชอบพูดแนวประชดอีก เราเบื่อและเกลียดรุนแรงมากอยากจะหนี้ออกจากบ้านมากเลยคะ เพราะยังไงเราก็ตัวสร้างภาระให้ครอบครัวอยู่แล้ว ถ้าเรียนต่อคนในบ้านก็ต้องไคว่คว้าหาเงินมาส่งเราเรียนอีก
   
     คำถามอีกอย่างคืออยู่คนเดียวยากไมคะ?   เรากะว่าจะออกจากบ้านแล้วก็ไปเรียนรามทำงานไปด้วยอะคะ หรือไม่ก็จะทำงานอย่างเดียวเลยเก็บเงินเรียนทีหลัง