ฝากถึงคนที่เรียกร้องให้มีการแชร์รูปทหารที่เสียชีวิต หากทหารที่เสียเป็นคนที่คุณรัก คุณยินดีที่จะให้คนอื่นแชร์รูปศพเขาไหม?

คุณคะ ถ้าทหารที่ตายเป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นพ่อ เป็นแฟนคุณๆจะยินดีให้คนอื่นแชร์รูปศพเขาไหม? ยินดีที่จะโชว์ให้คนทั้งประเทศเห็นว่าคนที่คุณรักตายยังไง ศพเละแค่ไหนรึป่าว? เพื่อนดิฉันเป็นทหารอยู่ภาคใต้ เสียไปปีที่แล้ว ทุกครั้งที่เห็นภาพศพทหารก็สะเทือนใจทุกครั้ง ขนาดฉันเป็นเพื่อนฉันยังไม่ชอบเลย แล้วหัวอกครอบครัวทหารที่เสียชีวิตล่ะคะ เขาจะรู้สึกยังไง? ให้ครอบครัวที่สูญเสียเขาจดจำคนที่เขารักในภาพทหารวีรบุรุษที่ปกป้องประเทศ ดีกว่าศพๆหนึ่งที่ตายเพราะพวกก่อการร้าย

อย่าเอาความคิดของตัวเองมากำหนดว่าควรจะเป็นยังไง เห็นใจคนอื่นเขาบ้างค่ะ ทหารที่ประจำอยู่ใต้เขาจะรู้สึกยังไง? เพื่อนเขาตายไปทุกวันๆ แค่นั้นเขาก็สะเทือนใจแล้ว คุณยังอยากให้พวกเขาเห็นศพเพื่อนตัวเองอีกหรอคะ? เพื่อนฉันก่อนตายเขาเคยบอกว่า มีทหารตายทุกวันๆ เขาไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นเขารึป่าว และเขาก็ไปจริงๆ

แล้วทหารที่ยังอยู่ล่ะ? ถ้าเขาไม่มีกำลังใจ ไม่มีใครอยากลงใต้ไปปกป้องประเทศเพราะภาพสะเทือนใจที่พวกคุณแชร์ ใครจะรับผิดชอบ? พวกคุณที่คิดแต่จะแชร์รูปศพทหารยินดีที่จะจากครอบครัวที่รัก ไปถือปืน ตากแดด ตากลม ใช้ชีวิตอยู่บนเส้นด้ายเพื่อปกป้องประเทศชาติแทนทหารผู้เสียสละแบบนั้นไหม? คิดค่ะคิด