ผู้ชายเป็นเเบบนี้หมดมั้ยคะ ไม่ชัด้จนสักที

สวัสดีค้าาา ปีใหม่นี้มีเรื่องมาดราม่า5555 นี่ไม่ใช่กระทู้เเรก รหัสตัวเองไม่ได้ยืมใครมา เรื่องตัวเองไม่มีใครฝากถาม -''-(มีหยาบคายขออภัยด้วยค้า)

เข้าเรื่องง
คือมีคนนึงเข้ามาทำให้เรารู้สึกดี เเบบจีบตื้อน่ารักกกก จนวันนึงมาบอกเรา ว่าทั้งหมดคือเรื่องหลอก ถามว่าเสียใจมั้ย มากกกกกก เลวเนอะ พอเรารู้ปุ้ป เห่ยยยน้ำตาเเตกจ้าา บล้อกเฟสสสทันที กำลังจะบล้อกไลน์ ทักมา เห้ยเเก เฟสเป็นไร อ่านไม่ตอบอะ เป็นไรป่าว (กล้าถามเนอะ) ตื้อสาระพัด (งั้นไม่บล้อกละอยากรู้จะส่งอะไรมาอีก--)

จนเราใจอ่อนตอบเเบบโครตไม่เต็มใจ ความคิดเราคือนี่เเกล้งหรือชอบจริง กูชอบเเล้วนะเห้อออ จนถึงวันที่ไปมอ ง้อเราเเบบน่ารักมาก เรานี่ด่าสาระพัด โครตนางมารร้ายคำพูดเราเเรงเเละหยาบมากกกก มันก้ยังง้อต่อ ยิ่งทำให้คิดไปไกลลลล คิดในใจเห่ยยชอบกูจริงงเห็นท่าทีว่ากูไม่ชอบเลยบอกว่าเเกล้ง วึ้วววว(มโนไปดิ)

จนวันต่อไปตั้งดิสเฟสไลน์คู่กับผญ.คนอื่น อ้าว เมื่อกี้ยังง้อกูเลยทำไมเป็นเเบบนี้อะไรอะงงเเรง เราเห็นปุ้ปมันก็คุยปกติมันตื้อๆๆง้อๆๆ เราตอบสั้นมากก เราไม่ไปมอ บอกคถ.สาระพัดเหอะ เราก็เอาวะ อ่านไม่ตอบ เเละมันก็ทักมาไลน์มา "เป็นเหมือนเดิมนะเราไม่อยากเสียเเกไป กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม " กริ้ดดดดดด อะไรมันคือที่ง้อนี่คือไร ตื้อคือไร เหนื่อยไม

 เเต่ตอนคุยเรารู้สึกดีโครตทั้งๆที่รู้เเก่ใจว่ามันไม่ได้คิดอะไร มันม่อออ เราถอยออกมาถูกเเล้วใช่มั้ย เเต่เราชอบมันไปเเล้ว ไม่สิรักไปเเล้ว จนวันนึง เรายอมคุยปกติ ก็มีนชอบไปเเล้วอยากคุยอะ เเต่วางตัวหยิ่งๆ ไม่ค่อยเหมือนเดิม พอเราคุยกับมันบ้าง ก็ทักไลน์มา คุยยาวเลยจ้า เหมือนเเฟนอะ ทุกอย่าง โทรมาตลอดนุ้นนี้ มอนิ่งฝันดีคิดถึงทุกวัน

 ทั้งๆที่เราก็รู้ว่ามันม่อเเค่ไหน ทำไมวะ ทำไมต้องชอบ ชอบมองหน้า ตอนเรียนก็หันมามองบ่อยมาก เราเองก็นั่งมองอยุ่ สบตาหลาายครั้งมาก ไม่รู้สึกว่านัยตามันมีอะไรพิเศษเลย (เรามีความคิดว่าถ้าจ้องตาใครเเล้วมันมีอะไรพิเศษเเบบบ มันเป็นเซนส์อะพูดยาก) เเต่บางครั้งเห็นเขายุ่ง ส่งสายตาให้คนอื่น ยังทำไรไม่ได้เลยเเค่ทำตัวเฉยๆ ว่าจะโกรธพอมันยิ้มด้วยคุยด้วย ก็หาย โอ้ยบ้าปะเนี่ย รู้อยู่ว่ามันม่อทำไมไม่ถ้อยห่าง ทำไมไม่ตัดใจ ใคร

เป็นเหมือนเรามั้ง เราบ่นนะให้คำปรึกษากันเองได้เลย เราเองก็ยังคิดเข้าข้างตัวเองว่ามันคงชอบเรา หืม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่