แม่เชื่อคำพูดคนอื่นแต่ไม่เชือคำพูดคนที่เป็นลูกอย่างเรา นี่คือไร

เราเรียนอยู่ชั้นมัธยมต้นค่ะ เรามีแฟนเป็นรุ่นพี่ แม่เราไม่รู้ว่าเรามีแฟนเพราะเราแอบคุยกันคะ เพราะถ้าแม่รู้แม่ก็คงด่าเรา แต่เราก็ไม่ไปทำอะไรเสียๆหายๆเลยนะคะ  แต่มีอยู่วันนึ่งพี่ข้างบ้านเขามาบอกแม่ว่าเห็นเราไปรีสอร์ทกับผู้ชาย แต่เราไม่ได้ไปคะ แม่ก็มาด่าๆๆ เราก็บอกว่าไม่ได้ไปแม่ก็หาว่าเราโกหกคือแม่เชื่อคำพูดของพี่เขาคะ แม่ก็ค้นโทรศัพท์ก็ดันไปเจอแชทที่เราคุยกับแฟนก็ด่าเราเข้าไปใหญ่ ก็หาว่าเราอยากได้ ผ.แต่เล็ก คือเราก็ได้แต่นั่งฟัง แม่ก็ไม่ถามเหตุผลเราเลย จนเรื่องผ่านมา 2-3 วันละ แม่ก็ยังพูดแต่เรื่องเดิมๆ เราเล่นโทรศัพท์ก็ว่าเราแอบคุยกับผู้ชาย เราขอไปทำรายงานก็ไม่ให้เราไป เราไปเรียนก็ว่าเราไม่ไปเรียน แล้วแม่ก็จะค้นโทรศัพท์เราทุกวันคะ ไม่มีพื้นที่ส่วนตัวเหลือเลย หือๆๆ เราควรทำไงดี มันเหมือนถูกขังยังไงไม่รู้