เราคิดผิดมั้ยที่คิดไม่อยากมี "ลูก" เพราะ..

เราเป็นคนนึงคะที่ไม่อยากมีลูก เรามีแฟนนะคะ แฟนเราเขามีลูกติดมาคะ เพราะความพลาด เราก็ไม่มีปัญหาอะไรรับได้ที่เขาเป็นเขาคะ แต่หลายครั้งที่ความคิดเรากับเขาส่วนทางกัน สาเหตุที่เราไม่อยากมีลูกเพราะ เดี๋ยวนี้ปัญหาทางสังคมเยอะมากคะ บางคนเลิกกันบ้างก็มี คบกันมาเป็นสิบปียังเลิกเลยคะ แล้วเด็กที่เกิดมาก็มีปัญหาพ่อแม่แยกทางกัน ขาดความอบอุ่นบ้างก็มี เห็นเขามีครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตากันอิจฉาก็มีคะ ซึ้งเราก็เป็นหนึ่งคนในนั้นที่พ่อแม่แยกทางกันคะ เรารู้คะว่าความรู้สึกนั้นเป็นยังไง พ่อแม่เลิกทางกัน ต่างไปมีความครัวใหม่ ไม่มีเวลาให้ต้องไปจ้างพี่เลี้ยงมาเลี้ยงเรา ซึ้งเราไม่ได้อยากเป็นแบบนั้นเลยแต่ทำไงได้หล่ะคะคนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เราก็ภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกพ่อกับแม่เราคะ ส่วนที่เราคิดว่าไม่อยากมีลูกคือ เราไม่อยากมีพันธะคะ มีชีวิตคู่ก็ต่างดูแลกันและกัน ใช้ชีวิตให้คุ้มไปในที่ที่อยากไป ถ้าวันไหนที่รักถึงจุดจบก็จบกันด้วยดี ต่างคนไม่ต้องมีพันธะ ส่วนแฟนเราที่มีลูกติดเราก็รักลูกเขานะคะ แต่เหมือนเขาต้องติดต่อกับลูกเขาซึ้งเป็นญาติของพ่อเด็กก็ต้องถามข่าวคราวแล้วก็วนมาเรื่องพ่อเด็กคะ ส่วนตัวเราไม่เคยก้าวกายในเรื่องลูกเขาเลย แต่บางทีที่เขาถามถึงพ่อเด็ก มันก็มีจุดนึงที่เราไม่ค่อยโอเคคะ นี่ก็คือเหตุผลนึงที่เราไม่อยากมีลูกคะ เราเป็นคนรักเด็กนะคะชอบเล่นกับเด็ก แต่ถ้าให้มีเราก็ไม่อยากมีคะ อยากถามเพื่อนๆพี่ๆในพันทิปว่า ความคิดเรานี่เห็นแก่ตัวไปไหมคะหรือเราคิดแคบไปคะ แล้วมีคนที่คิดแบบเรามั้ยคะ ปล.เราเป็นทอมคะ ถึงเราจะเป็นเพศที่สาม เพศตัวเลือก แต่เราก็ให้เกียรติเพศเดียวกันคะ อยากดูแลกันและกันไปจนแก่เฒ่าแต่มันคงเป็นไปได้ยากมั้งคะ เพราะในอนาคตผญ.ทุกคนก็ต้องอยากมีครอบครัวที่สมบูรณ์