ผมเป็นคนที่กังวล และกลัวการจากลาที่ยังมาไม่ถึง เช่นกลัวว่าคนใกล้ตัวเวลาจากไปแบบไม่มีวันกลับ มีความรู้สึกว่าจะทำใจยอมรับไม่ได้ ไม่อยากให้เกิดการสูญเสีย ผมเข้าใจนะครับคนเราเกิด แก่ เจ็บตาย เป็นเรื่องที่ห้ามกันไม่ได้ มีพบก็ต้องมีจาก มีเกิดก็มีวันดับ แต่ผมยังรู้สึกหดหู่ถ้าเกิดมีการสูญเสียเกิดขึ้น ผมจะควบคุมแล้วหาหนทางออกได้อย่างไรครับ เป็นแบบนี้มานานแล้วรู้สึกเครียด อีกอย่างครับ ผมมีความรู้สึกเข้าใจและรับรู้ถึงความรู้สึกของคนอื่น เช่นเข้าใจความรู้สึกของคนเสียคนรักว่ามันทรมานแค่ไหน พอเรารู้ถึงอารมย์นั้นมันทำให้อดสงสารเขาไม่ได้ครับ ผมควรทำอย่างไรกับความรู้สึกบ้าๆแบบนี้ดีครับ
กลัวการจากลา ต้องทำอย่างไรครับ??