ปัจจุบันผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยก็ใกล้จะเรียนจบเเล้วครับ คบกับเเฟนมาได้ประมาน1ปีกว่าๆ เกือบ2ปีละครับ ที่ผ่านก็มีทะเลาะกันค่อนข้างบ่อยเเต่ก็ปรับๆกันจนทะเลาะกันเริ่มน้อยลง
ส่วนใหญ่ปัญหาจะอยู่ที่เราไม่ค่อยเข้าใจกัน ผมอธิบายเธอ เธอเข้าใจผมอีกอย่าง ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเวลาทะเลาะกันเธอจะเงียบๆอยู่เฉยๆ ถ้าผมไม่ทักหรือยู่เฉยๆเขาก็จะไม่ทักมา จนตลอดที่ผ่านมาผมง้อเธอเกือบทุกครั้ง ไม่ว่าผมจะผิดหรือถูก
เเต่เธอน้อยใจผมหลายๆครั้งว่าผมไม่สนใจ ที่เกิดล่าสุด เธอเลี้ยงปลามีประมาณ10กว่าตัว เเรกๆผมก็จำได้ว่าตัวไหนชื่ออะไร เเต่ผ่านไปสักพักผมจำชื่อได้หมดนะ เเต่ผมสับสนตัวจนเวลาเธอถามผมว่าตัวนี้ชื่ออะไรผมตอบชื่อปลาผิด เขาบอกว่าผมไม่สนใจอะไรเลย สำหรับผมก็คงผิดเองในสิ่งที่ควรจะจำได้เเต่ผมกลับสับสน
ที่ผ่านมาปีกว่าๆ เธอขอเลิกผมช่วงประมาณเดือนก่อนหน้านี้ เพราะเธอบอกผมว่าผมชอบทำตัวเป็นเด็ก คือเวลาเธองอลหรือเครียดเรื่องอะไรผมก็ชอบทำอะไรเเบบปัญญาอ่อนหรือตลกๆ เพื่อให้เขาหัวเราะละไม่เครียด เเต่สิ่งเหล่านี้ผมทำไปก็ไม่อยากให้เธอเครียด เเต่เธอมองว่าสิ่งพวกนี้ที่ผมทำมันทำให้ผมเป็นเด็ก ไม่รู้จักโต เเละเราก็ไม่ค่อยเข้าใจกันในหลายๆเรื่อง จนผมละเธอก็เลิกกัน
พอผ่านไปสักพักผมก็มาง้อเธอ เเต่เธอก็ไม่ดีด้วย เธอกลับลำคาญผม ผมก็เลยอยู่กับตัวเองคิดทบทวนเรื่องต่างๆ จนผมชาๆตัวเเละมันก็เริ่มๆปรับสภาพตัวเองในการใช้ชีวิตได้เเล้ว อยู่ๆก็มีข้อความมาว่าเรากลับมาคบกันใหม่ มาเริ่มต้นใหม่อีกครั้งนะ เขาอยู่ไม่ได้ ซึ่งตอนนั้นผมก็กลับไปหาเธออยู่ดี เพราะผมก็ยังรักเธออยู่ อาจจะเป็นเพราะความผูกพันธ์
จนผ่านมาอาทิตย์กว่าๆ ทุกๆอย่างมันเริ่มดีขึ้น เเต่ผมก็เริ่มรู้สึกว่าเธอสนใจผมน้อยลงจากหลายๆเรื่อง จนรู้สึกไม่ค่อยโอเคผมจึงถามเธอว่าเป็นอะไร สิ่งที่เธอตอบมาคือ เธอบอกว่าหมดรักผมไปนานเเล้ว ที่เขากลับมาเพราะความสงสาร เห็นเขาบอกว่าผมปรับตัวไม่ได้ช่วงเเรกๆ เขาเลยกลับมา เเต่ความรู้สึกเขามันหมดไปเเล้ว เเต่ก็ยังรักอยู่เเต่มันเเทบไม่มีเเล้ว ผมได้ยินคำนี้ก็สะอึก เเบบรู้สึกไม่โอเคมากๆเลย จนผมพยายามไปเจอเธอเเต่เธอก็หนีผมไปที่อื่นไม่กลับหอ ผมก็พยายามเจอเธอก็อยากคุยว่ามันเกิดอะไรขึ้น เพราะเหมือนมันจะดีขึ้นเเต่ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิม มีเเต่ผมที่ยังรักเธอ
สรุปก็คือเลิกกัน จนผ่านไปสักพัก ผมกับเธอก็ไม่ได้คุยกัน ผมก็พยายามทำใจหลายๆอย่างมันก็ชาๆเหมือนเดิมครับ สุดท้ายเธอก็กลับมาถามผมนู้นนี่นั้น ในใจผมยังรักเธออยู่มากๆเพราะเวลาไปไหนมาไหนเราก็ไปกันบ่อย มันอาจมีความผูกพันธ์ เเต่สิ่งที่เธอบอกกับผมตอนนี้คือ มันเหลือน้อยลงเเล้วความรัก จะกลับมามั้ย ?? ซึ่งคำตอบนี้ผมตอบไปว่าขอคิดดูก่อนนะ ขอผมไปทบทวนตัวเอง จนผ่านไป2วันผมก็ยังคิดไม่ออกว่าผมจะทำไงดี ผมควรปล่อยเธอไป มันเป็นสิ่งที่ตอบได้ง่าย เเต่ผมทำมันยากเหลือเกิน ผมก็ยังคิดถึง ยังรัก ถ้าหากผมเปลี่ยนเเปลงตัวเองใส่ใจให้มากขึ้นมันสามารถช่วยให้เขากลับมารักผมมได้มั้ยครับ หรือผมควรตัดใจจริงๆจังๆสักครั้ง ขอคำเเนะนำที่ครับ
ขอบคุณคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะครับ
หมดรัก ความรักเเทบไม่เหลือ สิ่งเหล่านี้สามารถกลับมารักกันได้มั้ยครับ
ส่วนใหญ่ปัญหาจะอยู่ที่เราไม่ค่อยเข้าใจกัน ผมอธิบายเธอ เธอเข้าใจผมอีกอย่าง ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเวลาทะเลาะกันเธอจะเงียบๆอยู่เฉยๆ ถ้าผมไม่ทักหรือยู่เฉยๆเขาก็จะไม่ทักมา จนตลอดที่ผ่านมาผมง้อเธอเกือบทุกครั้ง ไม่ว่าผมจะผิดหรือถูก
เเต่เธอน้อยใจผมหลายๆครั้งว่าผมไม่สนใจ ที่เกิดล่าสุด เธอเลี้ยงปลามีประมาณ10กว่าตัว เเรกๆผมก็จำได้ว่าตัวไหนชื่ออะไร เเต่ผ่านไปสักพักผมจำชื่อได้หมดนะ เเต่ผมสับสนตัวจนเวลาเธอถามผมว่าตัวนี้ชื่ออะไรผมตอบชื่อปลาผิด เขาบอกว่าผมไม่สนใจอะไรเลย สำหรับผมก็คงผิดเองในสิ่งที่ควรจะจำได้เเต่ผมกลับสับสน
ที่ผ่านมาปีกว่าๆ เธอขอเลิกผมช่วงประมาณเดือนก่อนหน้านี้ เพราะเธอบอกผมว่าผมชอบทำตัวเป็นเด็ก คือเวลาเธองอลหรือเครียดเรื่องอะไรผมก็ชอบทำอะไรเเบบปัญญาอ่อนหรือตลกๆ เพื่อให้เขาหัวเราะละไม่เครียด เเต่สิ่งเหล่านี้ผมทำไปก็ไม่อยากให้เธอเครียด เเต่เธอมองว่าสิ่งพวกนี้ที่ผมทำมันทำให้ผมเป็นเด็ก ไม่รู้จักโต เเละเราก็ไม่ค่อยเข้าใจกันในหลายๆเรื่อง จนผมละเธอก็เลิกกัน
พอผ่านไปสักพักผมก็มาง้อเธอ เเต่เธอก็ไม่ดีด้วย เธอกลับลำคาญผม ผมก็เลยอยู่กับตัวเองคิดทบทวนเรื่องต่างๆ จนผมชาๆตัวเเละมันก็เริ่มๆปรับสภาพตัวเองในการใช้ชีวิตได้เเล้ว อยู่ๆก็มีข้อความมาว่าเรากลับมาคบกันใหม่ มาเริ่มต้นใหม่อีกครั้งนะ เขาอยู่ไม่ได้ ซึ่งตอนนั้นผมก็กลับไปหาเธออยู่ดี เพราะผมก็ยังรักเธออยู่ อาจจะเป็นเพราะความผูกพันธ์
จนผ่านมาอาทิตย์กว่าๆ ทุกๆอย่างมันเริ่มดีขึ้น เเต่ผมก็เริ่มรู้สึกว่าเธอสนใจผมน้อยลงจากหลายๆเรื่อง จนรู้สึกไม่ค่อยโอเคผมจึงถามเธอว่าเป็นอะไร สิ่งที่เธอตอบมาคือ เธอบอกว่าหมดรักผมไปนานเเล้ว ที่เขากลับมาเพราะความสงสาร เห็นเขาบอกว่าผมปรับตัวไม่ได้ช่วงเเรกๆ เขาเลยกลับมา เเต่ความรู้สึกเขามันหมดไปเเล้ว เเต่ก็ยังรักอยู่เเต่มันเเทบไม่มีเเล้ว ผมได้ยินคำนี้ก็สะอึก เเบบรู้สึกไม่โอเคมากๆเลย จนผมพยายามไปเจอเธอเเต่เธอก็หนีผมไปที่อื่นไม่กลับหอ ผมก็พยายามเจอเธอก็อยากคุยว่ามันเกิดอะไรขึ้น เพราะเหมือนมันจะดีขึ้นเเต่ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิม มีเเต่ผมที่ยังรักเธอ
สรุปก็คือเลิกกัน จนผ่านไปสักพัก ผมกับเธอก็ไม่ได้คุยกัน ผมก็พยายามทำใจหลายๆอย่างมันก็ชาๆเหมือนเดิมครับ สุดท้ายเธอก็กลับมาถามผมนู้นนี่นั้น ในใจผมยังรักเธออยู่มากๆเพราะเวลาไปไหนมาไหนเราก็ไปกันบ่อย มันอาจมีความผูกพันธ์ เเต่สิ่งที่เธอบอกกับผมตอนนี้คือ มันเหลือน้อยลงเเล้วความรัก จะกลับมามั้ย ?? ซึ่งคำตอบนี้ผมตอบไปว่าขอคิดดูก่อนนะ ขอผมไปทบทวนตัวเอง จนผ่านไป2วันผมก็ยังคิดไม่ออกว่าผมจะทำไงดี ผมควรปล่อยเธอไป มันเป็นสิ่งที่ตอบได้ง่าย เเต่ผมทำมันยากเหลือเกิน ผมก็ยังคิดถึง ยังรัก ถ้าหากผมเปลี่ยนเเปลงตัวเองใส่ใจให้มากขึ้นมันสามารถช่วยให้เขากลับมารักผมมได้มั้ยครับ หรือผมควรตัดใจจริงๆจังๆสักครั้ง ขอคำเเนะนำที่ครับ
ขอบคุณคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะครับ