เรื่องมีอยู่ว่าเราไปขี่รถเล่นกับเพื่อน ไปเล่น กับเพื่อนที่ต่างอำเภอ ห่างจาก อำเภอเรา ไป 40 กม พวกเรา ก็นัดกันไปคุยกันที่ไหนดี เพื่อนที่ อยู่อำเภอนี้เลย
แน่ะนำไป ว่าไปที่บึงดีไหม บรรยากาศดี ตอนนั้นหน้าฝน พอไปถึงเราก็มอง โอ้โหไม่คิดเลย ที่อำเภอนี้จะมีบึงกว้างขนาดนี้ มีสองบึง ติดกันแล้วมีถนนกั้นกลาง ทั้งสองบึงเรามากันทั้งหมดสี่คน รวมคนหาปลาบริเวณนั้นเป็นหกคน พวกเราก็นั่งคุยกันตรงอุโมงน้ำไหล จากบึงหนึ่งมาอีกบึงหนึ่ง คุยกันไปมาเราก็ดันพูดปากเสียขึ้นมา พูดกับเพื่อนที่มาด้วยกันว่า เห้ยไอ้เกมส์ บึงน่าจะมีเจ้าที่ไหมว่ะ เหมือนบ้านเราป่ะว่ะบึงใหญ่ขนาดนี้ต้องมีล่ะเดี่ยวถ้าเกิดผีกล่อม หรือเหงือกกล่อมเราล่ะ และก็ถามเพื่อนในพื้นที่ว่า เห้ย ที่นี่เคยมีคนตายไหม มันตอบว่าไม่ พวกเราเล่นตลอด เราก็อ่อ ก็คุยกันต่อ วันนั้นอากาศไม่ร้อนน่ะปกติ บรรยากาศไม่อยากเล่นน้ำด้วยช้ำ พวกเราหมดเรื่องคุยแหละ ไอ่เกมส์เลยพูดขึ้นว่าอยากเล่นน้ำ ต้น (เรา) เปิดดิว่ะเดี๋ยวกุตาม เราก็อ้ำอึ้งไปเกี่ยงกันเพื่อนเจ้าของพื้นที่ก็วาเดี่ยวตาม เปิดก่อน อ้ำอึ้งกันไป ชักพักเลย สรุปไม่เล่นล่ะ คุยกัยต่อ เราก็ดูอุโมงกับน้ำไหลไปคุยกันไปชักพักรองเท้าเราตกน้ำครับ เอาไม้เขี่ยไม่ทัน เลยโดดตูมเลย โชว์การว่ายน้ำ ให้ทุกคนดู ว่ายทวนกระแสบ้าง แนวนอนบ้าง ชักพัก ไอ่เกมส์โดดตามมาส่วนอีกสองคนสรุปมันหนาวมันไม่ลง มันก็
ดูกัน เราสองคนก็ว่ายกันไปมา ส่วนเราก็ว่ายน้ำเก่ง และแล้วกางเกงขายาวพันขาครับ เสียจังหว่ะ เลยใช้มือเอา บวกกับตรงกระแสน้ำพัดพอดี เหนื่อยมาก เราก็ช่วยด้วย ทุกคน ยิ้มสิครับนึกว่าเราเเกล้ง น้ำก็พัดเราออกไปทุกที เราก็คิดถึง รอบๆแล้วกู้ชีพมาค้นหาศพและแม่ยายเราทุกคนจะเป็นไง มาตายต่างที่อีก พร้อมกับอึดแรงครั้งสุดท้าย ไอ่เกมส์เอาไม้มา กูจมน้ำช่วยด้วย ไอ่เกมส์เห็นท่าไม่ดีว่ายตามมา หาเรา เราก็นึกถึง พ่อศรีสุทโธ ด้วย ไอ่เกมส์มาถึงเราเราดันหัวมันลง พร้อมกับกระแสน้ำไหลเสี่ยวกราด คิดอีกที ตายสองศพแน่ ดีไอ่เกมส์ ปอดมันใหญ่ดำนานได้นานแล้วดัน เราทีลละนิด คนหาปลาแถวนั้นก็ เอาไม้
ยาวๆยื่นมา เราก็จับแล้วเขาก็ดึงเราสองคนขึ้นมา เชื่อไหมครับ ผมนี่ร้องไห้ในใจเลย ตัวชีดหมด เกือบสลบ เลยนั่งสูดออกชิเจนใต้ต้นไม้อาการก็ดีขึ้นตามลำดับ แล้วก็ ขอบคุณน่ะพ่อปู่ศรีสุทโธ ที่ช่วยลูก และก่อนกลับมองไปที่หนองน้ำนั้นอีก ข้าพเจ้าจะไม่หลบลู่อีกแล้ว เข็ดชั่วชีวิตเลย
ประสบการณ์ ลบหลู่ จนเกือบตายน้ำ
แน่ะนำไป ว่าไปที่บึงดีไหม บรรยากาศดี ตอนนั้นหน้าฝน พอไปถึงเราก็มอง โอ้โหไม่คิดเลย ที่อำเภอนี้จะมีบึงกว้างขนาดนี้ มีสองบึง ติดกันแล้วมีถนนกั้นกลาง ทั้งสองบึงเรามากันทั้งหมดสี่คน รวมคนหาปลาบริเวณนั้นเป็นหกคน พวกเราก็นั่งคุยกันตรงอุโมงน้ำไหล จากบึงหนึ่งมาอีกบึงหนึ่ง คุยกันไปมาเราก็ดันพูดปากเสียขึ้นมา พูดกับเพื่อนที่มาด้วยกันว่า เห้ยไอ้เกมส์ บึงน่าจะมีเจ้าที่ไหมว่ะ เหมือนบ้านเราป่ะว่ะบึงใหญ่ขนาดนี้ต้องมีล่ะเดี่ยวถ้าเกิดผีกล่อม หรือเหงือกกล่อมเราล่ะ และก็ถามเพื่อนในพื้นที่ว่า เห้ย ที่นี่เคยมีคนตายไหม มันตอบว่าไม่ พวกเราเล่นตลอด เราก็อ่อ ก็คุยกันต่อ วันนั้นอากาศไม่ร้อนน่ะปกติ บรรยากาศไม่อยากเล่นน้ำด้วยช้ำ พวกเราหมดเรื่องคุยแหละ ไอ่เกมส์เลยพูดขึ้นว่าอยากเล่นน้ำ ต้น (เรา) เปิดดิว่ะเดี๋ยวกุตาม เราก็อ้ำอึ้งไปเกี่ยงกันเพื่อนเจ้าของพื้นที่ก็วาเดี่ยวตาม เปิดก่อน อ้ำอึ้งกันไป ชักพักเลย สรุปไม่เล่นล่ะ คุยกัยต่อ เราก็ดูอุโมงกับน้ำไหลไปคุยกันไปชักพักรองเท้าเราตกน้ำครับ เอาไม้เขี่ยไม่ทัน เลยโดดตูมเลย โชว์การว่ายน้ำ ให้ทุกคนดู ว่ายทวนกระแสบ้าง แนวนอนบ้าง ชักพัก ไอ่เกมส์โดดตามมาส่วนอีกสองคนสรุปมันหนาวมันไม่ลง มันก็
ดูกัน เราสองคนก็ว่ายกันไปมา ส่วนเราก็ว่ายน้ำเก่ง และแล้วกางเกงขายาวพันขาครับ เสียจังหว่ะ เลยใช้มือเอา บวกกับตรงกระแสน้ำพัดพอดี เหนื่อยมาก เราก็ช่วยด้วย ทุกคน ยิ้มสิครับนึกว่าเราเเกล้ง น้ำก็พัดเราออกไปทุกที เราก็คิดถึง รอบๆแล้วกู้ชีพมาค้นหาศพและแม่ยายเราทุกคนจะเป็นไง มาตายต่างที่อีก พร้อมกับอึดแรงครั้งสุดท้าย ไอ่เกมส์เอาไม้มา กูจมน้ำช่วยด้วย ไอ่เกมส์เห็นท่าไม่ดีว่ายตามมา หาเรา เราก็นึกถึง พ่อศรีสุทโธ ด้วย ไอ่เกมส์มาถึงเราเราดันหัวมันลง พร้อมกับกระแสน้ำไหลเสี่ยวกราด คิดอีกที ตายสองศพแน่ ดีไอ่เกมส์ ปอดมันใหญ่ดำนานได้นานแล้วดัน เราทีลละนิด คนหาปลาแถวนั้นก็ เอาไม้
ยาวๆยื่นมา เราก็จับแล้วเขาก็ดึงเราสองคนขึ้นมา เชื่อไหมครับ ผมนี่ร้องไห้ในใจเลย ตัวชีดหมด เกือบสลบ เลยนั่งสูดออกชิเจนใต้ต้นไม้อาการก็ดีขึ้นตามลำดับ แล้วก็ ขอบคุณน่ะพ่อปู่ศรีสุทโธ ที่ช่วยลูก และก่อนกลับมองไปที่หนองน้ำนั้นอีก ข้าพเจ้าจะไม่หลบลู่อีกแล้ว เข็ดชั่วชีวิตเลย