สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะค่ะ ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยน้าา
เข้าเรื่องค่ะ
เมื่อ4ปีที่แล้วเราอยู่ม.1เราได้รู้จักกับคนๆนึงเป็นรุ่นพี่เราตอนนั้นเขาอยู่ม.4ค่ะ เราไปงานกีฬารวมโรงเรียนของเขตเราก็ได้เจอกัน ก็ตามแอดเฟสบุ้คมา แล้วก็คุยๆกันค่ะ คุยกันได้สักพักใหญ่ๆอยู่นะ ไปไหนมาไหนด้วยกันบ้างแบบใสๆ แล้วหลังจากนั้นเขากับเราก็ห่างกันไปเลยค่ะ แบบหายเงียบมากๆเงียบไปเลย ประมาน4ปี เรากับเขาได้กลับมาเจอกันอีกครั้งค่ะ เราไปดูแข่งที่สนามกีฬาแห่งชาติแล้วเขาไปร่วมพิธีปิดค่ะ ก็คือ มีคนเรียกเราตั้งแต่อยู่นอกสนามแล้วค่ะ เราก็หันนะแต่ก็ไม่รู้ว่าต้นเสียงคือใคร เพราะคนเยอะมากๆค่ะ เราก็เดินต่อไม่สนใจใคร แล้วพอมาในสนาม เรารู้จักรุ่นพี่ที่เป็นนักเรียนดย.ทบ.ค่ะ เราทักเขา แล้วเพื่อนๆของพี่ที่เราทักก็หันมา แล้วมีหนึ่งในนั้นเรียกเราว่า
พี่คนนั้น :น้ำ (ชื่อสมมติ)
เรา : เราก็ทำหน้าเหวอค่ะ( ในใจคิดใครหว่าาาหล๊อหล่ออกระชากใจมากกก )
พี่คนนั้น : น้ำใช่ปะ
เรา : ใช่ค่ะ
พี่คนนั้น : จำพี่ได้ป่ะ พี่นายไง (ชื่อสมมติ)
เรา : นายไหนอ่ะ จำไม่ได้อ่ะ
แล้วเราก็เดินไปที่อื่นด้วยความงงค่ะ เอ่ออนี้ใครเนี้ยนึกๆๆๆยังไงก็นึกไม่ออก เราเคยรู้จักคนหล่อขนาดนี้ด้วยหรอ บ้าใช่หรอออ
หลังจากนั้นเราก็ไม่รีรอค่ะทักเฟสบุ้ครุ่นพี่เราไปเลยค่ะ ถามว่าพี่นายคือใคร ไหนเอาเฟสบุ้คมาส่องหน่อยเผื่อนึกออก พี่เขาก็ส่งชื่อเฟสบุ้คมาให้เราค่ะ เราก็ไปหาเลยค่ะ ก็เอ้าาเขามาแอดเฟรนเราตอนไหนอะ และโปรไฟล์ถือว่าดูดีเลยอะะ เรารีบกดรับแอดอย่างด่วนแล้วก็ส่องรูปก็ไม่คุ้นหน้าเท่าไหร่ เราก็เออชั่งมันเหอะก็ไม่ได้สนใจอะไร(ที่พี่เขาพึ้งแอดมาเพราะว่าแฟนเก่าพี่เขาอันเฟรนพวกผู้หญิงออกจากเฟสค่ะ เราก็ไม่รู้ตัวอะไรเลย) สักพักก็มีคนทักเฟสมาอีกแล้ว เราเปิดดูอ่าวววว พี่นายทักมา
พี่นาย : จำพี่ได้ยังค่ะ
เรา : จำไม่ได้อยู่ดีอ่า
พี่นาย : ก็ลองอ่านข้อความเก่าๆดูสิค่ะ
เรา : ก็นึกไม่ออกง่า
พี่นาย : พี่นายไงที่อยู่ร.ร.นี้อะ
เรา : อ่อออออนึกออกแล้ววววว
พี่นาย : เนี่ยเมื่อก่อนยังเดินไปไหนมาไหนด้วยกันอยู่เลย
เขาก็พาเราย้อนอดีตค่ะคุยๆๆๆๆเราก็บอกประมานว่าเออหล่อขึ้นมากจากเมื่อก่อนอ้วนๆ หน้าตาเฉยๆ ตอนนี้สูง หุ่นดี หล่อมาก แบบใจละลายเลยอ่ะ และประเด็นเราก็คิดอยากแกล้งเพื่อนว่าเอ่ เพื่อนเราชอบทหารนี่นา ต้องแกล้งสักหน่อยละ เราก็เลยเดินไปคุยกับพี่นายเลยค่ะ ยืนคุยแบบเขินๆอ่ะ คุยเรื่องนู้นเรื่องนี้เยอะแยะมากๆแล้วเราก็เออไม่เจอกันนานถ่ายรูปกันนน (ในความคิดเราจะหยอกให้เพื่อนอิจ และเราก้ปลื้มเขาด้วย เพราะว่าคนมันเคยคุยกันอ่ะพอกลับมาคุยอะไรๆมันก็กลับมา) แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับค่ะ เขาก็กลับกรมไป พอเราอยู่บนรถเราก็คุยๆๆๆๆๆๆคุยกันทั้งงคืนจนเราถึงบ้านจนเราเข้านอน เขาคุยแบบคนๆเดิมที่เราเคยคุยเลยค่ะแล้วแบบเราก็หลงสเน่ห์เขาอีกครั้ง แบบว่าเราหวั่นไหวง่ายด้วยแหละ จนถึงเราถามเขาว่ามีแฟนยัง เขาบอกมีคนคุยแล้วกำลังจะขอเป็นแฟนแต่ว่ายังไม่ได้ขอเพราะรอเจอตัวจริง เราก้แห้วเลยค่ะ เสียใจระดับนึงเลย แต่เราก็ยังคุยต่อนะด้วยความที่เราก็ไม่ได้มีใครด้วยในตอนนั้นแบบก็คุยกันทั้งวันทุกวัน มีคอลไลน์กันด้วยนะ แล้วแบบคุยกันแบบกวนๆอะ หยอกๆ เขาชอบแกล้งเรามาก แกล้งแบบโอ่ยยยแกล้งอะไรนักหนาาา และด้วยความที่คุยทั้งวันทุกวันและคุยกับคนๆเดียวก็ไม่ต้องสงสัยแล้วค่ะว่าเราจะเป็นยังไง ตกหลุมรักแบบจังๆเลยค่าที่นี่ รู้สึกแบบเห่ยยเขามีคนคุยแล้วเราจะไปรู้สึกกับเขาได้ไงงงงงงงงงงงงงงงง อ่อลืมบอกไปค่ะ คนที่เขาคุยอยู่มหาลัยแล้วแหละแต่ไม่ค่อยมีเวลา ไม่คุยกันเกือบเดือนแล้ว อันนี้เขาเล่าให้ฟังนะ
เวลาเราคุยกับพี่นาย เขาชอบพูดประมานว่าเออเนี้ย รอเรามาตลอด4ปีเลยนะ มันยิ่งทำให้เรารู้สึกเลยนะเว้ยว่าเราพลาดไปเองจิงๆ ขวนขวายแต่รักจากคนอื่นแต่มองข้ามคนใกล้ตัว แบบเราก็เอ่ยอยากแก้ไขได้มั้ยตอนนี้กลับมาคุยแล้วอ่ะก็ไม่อยากให้หายไปไหนแล้วนะ แต่เขาก็บอกว่าพี่มีคนคุยแล้วนะ คือเขาชอบตอกย้ำเรื่องอดีตที่เขารอเรา แล้วก้มาตัดบทแบบนี้ประจำเลยค่ะ จนเราตทนไม่ไหว ตอนนี้เราก็บอกกับพี่นายว่าเราอยากตัดใจอ่ะ เพราะเราทนกับตอนนี้ไม่ไหวจิงๆ คือคุยแต่ไม่มีสิทธิ์คบอ่ะ คุยกันหนุงหนิง ทั้งวัน แต่คบกันไม่ได้ เราก็ไม่อยากฝืนต่อแล้วอ่ะ เราก็เลยอันเฟรนเขาค่ะ แล้วเรก็บอกเขาว่า โชคดีนะพี่ หนูขออันเฟรนนะ เขาก็ตอบแบบอันทำไมอ่ะ ฟิวโวยวายแต่ก็ไม่ได้ถึงอารวาส แล้วเราก็หายไปค่ะ หายไปได้3วันเราก็ทักเขาไปในไลน์
เรา : นี่ๆ
พี่นาย : จ๋าาา
เรา : คิดถึงงงง
พี่นาย : นั้นไงว่าแล้วว่าต้องใจแข็งได้ไม่นาน
เรา : ก็มันทรมานอ่ะ เข้าไปส่องตลอดเลย
พี่นาย : ตกหลุมรักเค้าล่ะสิ้
เรา : ตกลงไปลึกด้วยอ่ะดิ
พี่นาย : สมมมม
เรา : คุยก็ไม่มีสิทธิ์คบ ไม่คุยก็โคตรคิดถึง
พี่นาย : แล้วหนูจะเอายังไงก็เลือกมาเลย
เรา : ไม่รู้ดิ ทำไมรู้สึกอ่อนแอว่ะพี่
แล้วตอนนี้ค่ะเราก็เลยอยากจะมาปรึกษากับทุกคนๆว่า เราควรทำยังไงต่อดีค่ะ เรางี่เง้ามากจริงๆอะ เราตัดสินใจไม่ถูกจริงๆ 😢😢😢
คนเคยคุยหายไป4ปี กลับมาพร้อมกับความทึ่ง
เข้าเรื่องค่ะ
เมื่อ4ปีที่แล้วเราอยู่ม.1เราได้รู้จักกับคนๆนึงเป็นรุ่นพี่เราตอนนั้นเขาอยู่ม.4ค่ะ เราไปงานกีฬารวมโรงเรียนของเขตเราก็ได้เจอกัน ก็ตามแอดเฟสบุ้คมา แล้วก็คุยๆกันค่ะ คุยกันได้สักพักใหญ่ๆอยู่นะ ไปไหนมาไหนด้วยกันบ้างแบบใสๆ แล้วหลังจากนั้นเขากับเราก็ห่างกันไปเลยค่ะ แบบหายเงียบมากๆเงียบไปเลย ประมาน4ปี เรากับเขาได้กลับมาเจอกันอีกครั้งค่ะ เราไปดูแข่งที่สนามกีฬาแห่งชาติแล้วเขาไปร่วมพิธีปิดค่ะ ก็คือ มีคนเรียกเราตั้งแต่อยู่นอกสนามแล้วค่ะ เราก็หันนะแต่ก็ไม่รู้ว่าต้นเสียงคือใคร เพราะคนเยอะมากๆค่ะ เราก็เดินต่อไม่สนใจใคร แล้วพอมาในสนาม เรารู้จักรุ่นพี่ที่เป็นนักเรียนดย.ทบ.ค่ะ เราทักเขา แล้วเพื่อนๆของพี่ที่เราทักก็หันมา แล้วมีหนึ่งในนั้นเรียกเราว่า
พี่คนนั้น :น้ำ (ชื่อสมมติ)
เรา : เราก็ทำหน้าเหวอค่ะ( ในใจคิดใครหว่าาาหล๊อหล่ออกระชากใจมากกก )
พี่คนนั้น : น้ำใช่ปะ
เรา : ใช่ค่ะ
พี่คนนั้น : จำพี่ได้ป่ะ พี่นายไง (ชื่อสมมติ)
เรา : นายไหนอ่ะ จำไม่ได้อ่ะ
แล้วเราก็เดินไปที่อื่นด้วยความงงค่ะ เอ่ออนี้ใครเนี้ยนึกๆๆๆยังไงก็นึกไม่ออก เราเคยรู้จักคนหล่อขนาดนี้ด้วยหรอ บ้าใช่หรอออ
หลังจากนั้นเราก็ไม่รีรอค่ะทักเฟสบุ้ครุ่นพี่เราไปเลยค่ะ ถามว่าพี่นายคือใคร ไหนเอาเฟสบุ้คมาส่องหน่อยเผื่อนึกออก พี่เขาก็ส่งชื่อเฟสบุ้คมาให้เราค่ะ เราก็ไปหาเลยค่ะ ก็เอ้าาเขามาแอดเฟรนเราตอนไหนอะ และโปรไฟล์ถือว่าดูดีเลยอะะ เรารีบกดรับแอดอย่างด่วนแล้วก็ส่องรูปก็ไม่คุ้นหน้าเท่าไหร่ เราก็เออชั่งมันเหอะก็ไม่ได้สนใจอะไร(ที่พี่เขาพึ้งแอดมาเพราะว่าแฟนเก่าพี่เขาอันเฟรนพวกผู้หญิงออกจากเฟสค่ะ เราก็ไม่รู้ตัวอะไรเลย) สักพักก็มีคนทักเฟสมาอีกแล้ว เราเปิดดูอ่าวววว พี่นายทักมา
พี่นาย : จำพี่ได้ยังค่ะ
เรา : จำไม่ได้อยู่ดีอ่า
พี่นาย : ก็ลองอ่านข้อความเก่าๆดูสิค่ะ
เรา : ก็นึกไม่ออกง่า
พี่นาย : พี่นายไงที่อยู่ร.ร.นี้อะ
เรา : อ่อออออนึกออกแล้ววววว
พี่นาย : เนี่ยเมื่อก่อนยังเดินไปไหนมาไหนด้วยกันอยู่เลย
เขาก็พาเราย้อนอดีตค่ะคุยๆๆๆๆเราก็บอกประมานว่าเออหล่อขึ้นมากจากเมื่อก่อนอ้วนๆ หน้าตาเฉยๆ ตอนนี้สูง หุ่นดี หล่อมาก แบบใจละลายเลยอ่ะ และประเด็นเราก็คิดอยากแกล้งเพื่อนว่าเอ่ เพื่อนเราชอบทหารนี่นา ต้องแกล้งสักหน่อยละ เราก็เลยเดินไปคุยกับพี่นายเลยค่ะ ยืนคุยแบบเขินๆอ่ะ คุยเรื่องนู้นเรื่องนี้เยอะแยะมากๆแล้วเราก็เออไม่เจอกันนานถ่ายรูปกันนน (ในความคิดเราจะหยอกให้เพื่อนอิจ และเราก้ปลื้มเขาด้วย เพราะว่าคนมันเคยคุยกันอ่ะพอกลับมาคุยอะไรๆมันก็กลับมา) แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับค่ะ เขาก็กลับกรมไป พอเราอยู่บนรถเราก็คุยๆๆๆๆๆๆคุยกันทั้งงคืนจนเราถึงบ้านจนเราเข้านอน เขาคุยแบบคนๆเดิมที่เราเคยคุยเลยค่ะแล้วแบบเราก็หลงสเน่ห์เขาอีกครั้ง แบบว่าเราหวั่นไหวง่ายด้วยแหละ จนถึงเราถามเขาว่ามีแฟนยัง เขาบอกมีคนคุยแล้วกำลังจะขอเป็นแฟนแต่ว่ายังไม่ได้ขอเพราะรอเจอตัวจริง เราก้แห้วเลยค่ะ เสียใจระดับนึงเลย แต่เราก็ยังคุยต่อนะด้วยความที่เราก็ไม่ได้มีใครด้วยในตอนนั้นแบบก็คุยกันทั้งวันทุกวัน มีคอลไลน์กันด้วยนะ แล้วแบบคุยกันแบบกวนๆอะ หยอกๆ เขาชอบแกล้งเรามาก แกล้งแบบโอ่ยยยแกล้งอะไรนักหนาาา และด้วยความที่คุยทั้งวันทุกวันและคุยกับคนๆเดียวก็ไม่ต้องสงสัยแล้วค่ะว่าเราจะเป็นยังไง ตกหลุมรักแบบจังๆเลยค่าที่นี่ รู้สึกแบบเห่ยยเขามีคนคุยแล้วเราจะไปรู้สึกกับเขาได้ไงงงงงงงงงงงงงงงง อ่อลืมบอกไปค่ะ คนที่เขาคุยอยู่มหาลัยแล้วแหละแต่ไม่ค่อยมีเวลา ไม่คุยกันเกือบเดือนแล้ว อันนี้เขาเล่าให้ฟังนะ
เวลาเราคุยกับพี่นาย เขาชอบพูดประมานว่าเออเนี้ย รอเรามาตลอด4ปีเลยนะ มันยิ่งทำให้เรารู้สึกเลยนะเว้ยว่าเราพลาดไปเองจิงๆ ขวนขวายแต่รักจากคนอื่นแต่มองข้ามคนใกล้ตัว แบบเราก็เอ่ยอยากแก้ไขได้มั้ยตอนนี้กลับมาคุยแล้วอ่ะก็ไม่อยากให้หายไปไหนแล้วนะ แต่เขาก็บอกว่าพี่มีคนคุยแล้วนะ คือเขาชอบตอกย้ำเรื่องอดีตที่เขารอเรา แล้วก้มาตัดบทแบบนี้ประจำเลยค่ะ จนเราตทนไม่ไหว ตอนนี้เราก็บอกกับพี่นายว่าเราอยากตัดใจอ่ะ เพราะเราทนกับตอนนี้ไม่ไหวจิงๆ คือคุยแต่ไม่มีสิทธิ์คบอ่ะ คุยกันหนุงหนิง ทั้งวัน แต่คบกันไม่ได้ เราก็ไม่อยากฝืนต่อแล้วอ่ะ เราก็เลยอันเฟรนเขาค่ะ แล้วเรก็บอกเขาว่า โชคดีนะพี่ หนูขออันเฟรนนะ เขาก็ตอบแบบอันทำไมอ่ะ ฟิวโวยวายแต่ก็ไม่ได้ถึงอารวาส แล้วเราก็หายไปค่ะ หายไปได้3วันเราก็ทักเขาไปในไลน์
เรา : นี่ๆ
พี่นาย : จ๋าาา
เรา : คิดถึงงงง
พี่นาย : นั้นไงว่าแล้วว่าต้องใจแข็งได้ไม่นาน
เรา : ก็มันทรมานอ่ะ เข้าไปส่องตลอดเลย
พี่นาย : ตกหลุมรักเค้าล่ะสิ้
เรา : ตกลงไปลึกด้วยอ่ะดิ
พี่นาย : สมมมม
เรา : คุยก็ไม่มีสิทธิ์คบ ไม่คุยก็โคตรคิดถึง
พี่นาย : แล้วหนูจะเอายังไงก็เลือกมาเลย
เรา : ไม่รู้ดิ ทำไมรู้สึกอ่อนแอว่ะพี่
แล้วตอนนี้ค่ะเราก็เลยอยากจะมาปรึกษากับทุกคนๆว่า เราควรทำยังไงต่อดีค่ะ เรางี่เง้ามากจริงๆอะ เราตัดสินใจไม่ถูกจริงๆ 😢😢😢