เมื่อวานนี้ : 19 ม.ค. 59
สถานที่ : ไก่ทอด 5 ดาว (ห้างโลตัส)
อิฉันกำลังต่อแถวเพื่อที่จะซื้อมื้อเย็น ซึ่งข้างหน้ามีอยู่ 2 คิว คิวแรกกำลังคิดเงิน แล้วคิดต่อมาก็เริ่มสั่ง อิฉันคือคิวต่อไป ใจอิฉันกำลังรอ และใจจดจ่อกับอาหารในตู้ คิดในใจว่าจะเอาอะไรดี
ขณะนั้นเอง อีตาลุงเมือง กพส.ตัวหนึ่ง ก็เดินเข้ามาจากข้างหลัง เทียบข้างอิฉันจากทางขวา แล้วบอกกับคนที่ร้านว่า "เอานี่ 2 ไม้" อีคนขายก็ขายให้อย่างหน้าตาเฉย หยิบอาหารใส่ถุง และอีตาลุงก็เดินจากไปหลังคิดเงินเสร็จ
อิฉันได้แต่เบะปากคว่ำ เป็นสระอิที่โค้งมากจนจะเป็นเสี้ยวพระจันทร์อยู่แล้ว แต่ในใจคิดว่า ไม่เป็นไร คิวหน้าอิฉันกำลังคิดเงิน อิฉันคงได้สั่งแล้ว แต่ไม่ทันได้กลับไปชะเง้อมองอาหารในตู้ อีเจ้อ้วนร่างหมีหมา ก็เดินเข้ามาจากข้างหลังเทียบข้างอิฉันจากทางซ้าย ในใจคิด 'อีเวร' ครั้งนี้กูจักไม่ยอมให้อ้ายอีหน้าไหน มาพรากคิวต่อไปในการสั่งไก่ทอด 5 ดาวแน่นอน
อิฉันก้าวไปข้างหน้านิดหน่อยเพื่อแสดงให้อีเจ้แกเห็นว่า อิฉันคือคิวไป แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ อีเจ้ผู้หิวกระหายในไก่ทอดเหมือนที่บ้านไม่มีรำให้กิน ก็เดินขึ้นมาเทียบอิฉันอีกครั้ง คิวหน้าอิฉันคิดเงินเสร็จพอดี อิฉันตัดสินใจเดินพุ่งไปยังหน้าร้านและสั่งทุกอย่างที่อิฉันอยากกิน อิฉันรู้ว่าอีเจ้มองอิฉันด้วยความหิว แต่อิฉันไม่สนใจ และสั่งต่อไปจนครบ แต่สิ่งที่อิฉันเห็นก็คือ ความหิวทำให้คำว่าต่อคิวไม่มี อีเจ้อ้วนเดินไปสั่งในตำแหน่งที่อีตาลุงเมือง กพส. สั่งตัดหน้าอิฉัน
ความยุติธรรมไม่ต้องถามหา
ถามหามารยาทกันดีกว่า
กว่าจะได้กิน ไก่ทอด5ดาว [เรื่องต่อคิว]
สถานที่ : ไก่ทอด 5 ดาว (ห้างโลตัส)
อิฉันกำลังต่อแถวเพื่อที่จะซื้อมื้อเย็น ซึ่งข้างหน้ามีอยู่ 2 คิว คิวแรกกำลังคิดเงิน แล้วคิดต่อมาก็เริ่มสั่ง อิฉันคือคิวต่อไป ใจอิฉันกำลังรอ และใจจดจ่อกับอาหารในตู้ คิดในใจว่าจะเอาอะไรดี
ขณะนั้นเอง อีตาลุงเมือง กพส.ตัวหนึ่ง ก็เดินเข้ามาจากข้างหลัง เทียบข้างอิฉันจากทางขวา แล้วบอกกับคนที่ร้านว่า "เอานี่ 2 ไม้" อีคนขายก็ขายให้อย่างหน้าตาเฉย หยิบอาหารใส่ถุง และอีตาลุงก็เดินจากไปหลังคิดเงินเสร็จ
อิฉันได้แต่เบะปากคว่ำ เป็นสระอิที่โค้งมากจนจะเป็นเสี้ยวพระจันทร์อยู่แล้ว แต่ในใจคิดว่า ไม่เป็นไร คิวหน้าอิฉันกำลังคิดเงิน อิฉันคงได้สั่งแล้ว แต่ไม่ทันได้กลับไปชะเง้อมองอาหารในตู้ อีเจ้อ้วนร่างหมีหมา ก็เดินเข้ามาจากข้างหลังเทียบข้างอิฉันจากทางซ้าย ในใจคิด 'อีเวร' ครั้งนี้กูจักไม่ยอมให้อ้ายอีหน้าไหน มาพรากคิวต่อไปในการสั่งไก่ทอด 5 ดาวแน่นอน
อิฉันก้าวไปข้างหน้านิดหน่อยเพื่อแสดงให้อีเจ้แกเห็นว่า อิฉันคือคิวไป แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ อีเจ้ผู้หิวกระหายในไก่ทอดเหมือนที่บ้านไม่มีรำให้กิน ก็เดินขึ้นมาเทียบอิฉันอีกครั้ง คิวหน้าอิฉันคิดเงินเสร็จพอดี อิฉันตัดสินใจเดินพุ่งไปยังหน้าร้านและสั่งทุกอย่างที่อิฉันอยากกิน อิฉันรู้ว่าอีเจ้มองอิฉันด้วยความหิว แต่อิฉันไม่สนใจ และสั่งต่อไปจนครบ แต่สิ่งที่อิฉันเห็นก็คือ ความหิวทำให้คำว่าต่อคิวไม่มี อีเจ้อ้วนเดินไปสั่งในตำแหน่งที่อีตาลุงเมือง กพส. สั่งตัดหน้าอิฉัน
ความยุติธรรมไม่ต้องถามหา
ถามหามารยาทกันดีกว่า