แชร์ประสบการณ์ ผู้หญิง อาชีพอิสระ ไม่มีสลิปเงินเดือน แถมเงินในบัญชีก็น้อยนิด เมื่อ10ปีก่อนไปขอวีซ่ากับครอบครัวก็ถูกปฏิเสธภายใน3นาที วันนี้ ขอวีซ่าอเมริกาผ่านแล้วนะคะ. ขั้นตอนอย่างไรไปอ่านกันเถอะ!!!
สวัสดีค่ะวันนี้ขออนุญาตแชร์ประสบการณ์นะคะ เป็นวีซ่าท่องเที่ยวB1,B2
วันนี้ยืมลอกอินเพื่อนมานะคะ. พิมในมือถือ ขาดตกบกพร่องต้องขออภัยด้วยค่ะ
พื้นฐานตัวเราเองทำงานอาชีพอิสระ
อายุ27ปี ทำงานกับที่ปัจจุบันมาประมาณ3ปี
(อาชีพเราเป็นลักษณะติวเตอร์นะคะ รับเงินรายชั่วโมง แต่ละเดือนไม่เท่ากัน ไม่มีสลิปเงินเดือน ฉะนั้นเราได้เฉพาะไปรับรองการทำงานค่ะ ขออนุญาตไม่ลงลึกเกี่ยงกับสายงานมากนะคะ)
เราเองมีญาติอยู่USA เคยไปแค่ญี่ปุ่น2ครั้งค่ะในชีวิตนี้ ไม่เคยไปที่อื่นเลย
เราเคยโดนปฏิเสธวีซ่าเมื่อ10กว่าปีที่แล้วค่ะ
ไปขอกับครอบครัว แต่ตอนนั้นเราก็ยังเป็นเด็กประถมอยู่. จำได้ว่าท่านกงพูดไทยไม่รู้เรื่องเลย แต่มันก็นานมากแล้วล่ะค่ะ
ที่ทำงานเราออกเอกสารว่าระบุตำแหน่ง รายได้ต่อเดือนและระยะเวลาการทำงานมา. รวมถึงอนุญาตลาหยุดได้วันไหนถึงวันไหนค่ะ รับรองว่าจะกลับมาทำงานต่อ (รวมทั้งหมด32วัน)
เราจะเดินทางไปเข้าร่วมการอบรมสายวิชาชีพ
มีจดหมายรับรองจากทางusaที่ระบุชื่อเรา วันเวลาที่เข้าอบรม รวมถึงว่าเรารู้จักกันได้อย่างไร. การอบรมสำคัญอย่างไร. ฯลฯ
เรามีสปอนเซอร์เป็นรุ่นพี่ ซึ่งเป็นผู้ชักชวนไปด้วยกัน ซึ่งเคยอบรมแบบนี้มาก่อน. และเค้าก็ฐานะดี๊ดี. เค้าเลยจัดการเรื่องเอกสารรับรองให้เรา (ตามหลักความจริงเราก็ต้องจ่ายเองน่ะค่ะ แต่รุ่นพี่ใจดีมาก ยอมเปิดเผยการเงินให้เรารู้ ต้องขอบคุณเค้าด้วยน้า)
ทั้งนี้ทั้งนั้น ก่อนไปเราก็กังวลเกี่ยวกับการสปอนเซอร์มาก เพราะพี่เค้าไม่ได้เป็นญาติพี่น้อง ไม่รู้ว่าการตอบds-160ไป จะทำให้เป็นจุดด้อยรึเปล่าด้วยค่ะ. แต่ก็ต้องลอง ตอบตามความจริง
แต่เราก็เตรียมเอกสารการเงินขอเราไปด้วย มีออมทรัพย์และฝากประจำหลายบัญชี. แต่เค้าไม่ดูเลยค่ะ ยอดประมาณแสนต้นๆค่ะ ไม่ถามเกี่ยวกับการเงินด้วย. เพราะฉะนั้นใครที่กังวลเกี่ยวกับเงินก็ต้องทำความเข้าใจว่าเค้าไม่ได้ดูเหตุผลเรื่องเงินอย่างเดียวนะคะ
เราเตรียมnaturalization certificate ของญาติ
แนบไปด้วย. คือสถานทูตต้องการรู้ว่าเราไปอยู่กับใคร แล้วบุคคลนั้นอยู่ในusaสถานะไหนน่ะค่ะ. อยู่ถูกต้องไหม เป็นโรบินฮู้ดรึเปล่า
ก่อนการขอเรากังวลมากเกี่ยวกับประวัติที่เคยถูกปฏิเสธมาก. แล้วหลายคนก็บอกว่า อย่าบอกกงศุลว่ามีญาติ เพราะจะถูกเพ่งเล็ง. เราเดินทางพร้อมเพื่อนร่วมงานอีก4คนค่ะ
แต่เรากลับตัดสินใจที่จะบอกว่ามีญาติและจะแวะหาญาติด้วย.
การขอวีซ่าครั้งนี้เราไปขอพร้อมกันกับทีมที่จะไปด้วยกันนะคะ. ไม่ได้นัดสัมภาษณ์แบบกลุ่ม เพราะไม่ได้เป็นครอบครัวเดียวกันค่ะ
ตอนสัมภาษณ์เค้าอ่านจากการกรอกข้อมูล
Ds-160นะคะ. จะมีเจ้าหน้าที่คนไทยกรองข้อมูลก่อน. แล้วสัมภาษณกับกงศุลอีกที
ก่อนไปสัมภาษณ์ก็อ่านข้อมูลว่าเลือกภาษาได้ ไหงของจริงเลือกไม่ได้ อังกฤษล้วนๆค่ะ
เรา:good morning
ท่านกง: good morning ,Where you need to go to The states?
ขออนุญาตแปลไทยนะคะ
เรา: จะไปรัฐxxx เพื่ออบรมงานแล้วจะไปxxxเพื่อเยี่ยมญาติค่ะ
ท่านกง: ไปกี่วันครับ
เรา:ไป32วันค่ะ เดินทางวันที่xxกลับxxค่ะ
ท่านกง:วางแผนไว้ยังไงบ้างครับ กับการใช้เวลาในอเมริกา
เรา:เยี่ยมญาติxxxวัน อบรมxxxวันค่ะ. ดิฉันจองตั๋งเครื่องบินไว้. อยากดูข้อมูลไหมคะ
ท่านกง:ไม่ครับ ขอบคุณ, ทำงานที่นี่กี่ปีแล้วครับ
เรา:เข้าปีที่3ค่ะ
ท่านกง:กังวลเกี่ยวกับการใช้ภาษาอังกฤษ ในอเมริกาไหมครับ
เรา : ไม่ค่ะ. ไม่ได้เดินทางคนเดียว เพื่อนๆก็ไปค่ะ. สัมภาษณ์อยู่ช่องข้างๆ ต้องการสัมภาษณ์พร้อมกันไหมคะ?
ท่านกง : ไม่ครับ คุณคนเดียวพอแล้ว
ระหว่างสัมภาษณ์เค้าก็อ่านข้อมูลด้วย พิมพ์ด้วยค่ะ. รวดเร็วมาก ไม่รอนาน
ท่านกง: (พูดภาษาไทย) วีสาคุณพ้านแหล่ว. รอหรับเล่มนายส้ามหวาน. - -
[วีซ่าคุณผ่านแล้ว รอรับเล่มในสามวัน]
เรา: ขอบคุณค่ะ
จบงานนี้ได้ทั้งหมด10ปีค่ะ
คำแนะนำเพื่อนๆที่กังวลนะคะ
เราคิดว่าสิ่งที่สถานทูตต้องการคือจุดประสงค์การไปที่ชัดเจน ตรงไปตรงมา. วันกลับที่แน่นอน. ประเทศอเมริกาไม่ใช่ประเทศที่หอบแต่กระเป๋าไป แล้วไปจัดโปรแกรมข้างหน้าเหมือนญี่ปุ่น สิงคโปร์ หรือฮ่องกง. ที่มีการคมนาคมที่ดี. ประเทศอเมริกาเป็นประเทศที่ใหญ่มาก การไปเที่ยวต้องมีที่มา ที่ไป. มีเหตุผลที่ฟังแล้วไปด้วยกันได้อ่ะค่ะ
คิดว่าเค้าถูกรับการอบรมด้านจิตวิทยาด้วยมั้งคะ เค้ามองเราออกว่าเราไปด้วยความบริสุทธิ์ใจหรือไม่
เราเองไปbackpackคนเดียวบ้าง ระหว่างจัดโปรแกรม ก็มองไม่เห็นว่าการไปเที่ยวประเทศนี้คนเดียวจะสะดวกสบายนะคะ
ก่อนไปเรากังวลว่าจะไม่ผ่าน ช่วงจัดเตรียมเอกสารก็มโนว่าตังเองเป็นกงศุล ตั้งคำถามเอง ตอบเองด้วยค่ะ
ขออวยพรให้ผู้ที่ต้องการไปอเมริกาผ่านทุกท่านนะคะ
ผู้หญิง อาชีพอิสระ ไม่มีสลิปเงินเดือน เคยถูกปฏิเสธวีซ่า ตอนนี้ได้รับวีซ่าอเมริกาแล้วนะคะ
สวัสดีค่ะวันนี้ขออนุญาตแชร์ประสบการณ์นะคะ เป็นวีซ่าท่องเที่ยวB1,B2
วันนี้ยืมลอกอินเพื่อนมานะคะ. พิมในมือถือ ขาดตกบกพร่องต้องขออภัยด้วยค่ะ
พื้นฐานตัวเราเองทำงานอาชีพอิสระ
อายุ27ปี ทำงานกับที่ปัจจุบันมาประมาณ3ปี
(อาชีพเราเป็นลักษณะติวเตอร์นะคะ รับเงินรายชั่วโมง แต่ละเดือนไม่เท่ากัน ไม่มีสลิปเงินเดือน ฉะนั้นเราได้เฉพาะไปรับรองการทำงานค่ะ ขออนุญาตไม่ลงลึกเกี่ยงกับสายงานมากนะคะ)
เราเองมีญาติอยู่USA เคยไปแค่ญี่ปุ่น2ครั้งค่ะในชีวิตนี้ ไม่เคยไปที่อื่นเลย
เราเคยโดนปฏิเสธวีซ่าเมื่อ10กว่าปีที่แล้วค่ะ
ไปขอกับครอบครัว แต่ตอนนั้นเราก็ยังเป็นเด็กประถมอยู่. จำได้ว่าท่านกงพูดไทยไม่รู้เรื่องเลย แต่มันก็นานมากแล้วล่ะค่ะ
ที่ทำงานเราออกเอกสารว่าระบุตำแหน่ง รายได้ต่อเดือนและระยะเวลาการทำงานมา. รวมถึงอนุญาตลาหยุดได้วันไหนถึงวันไหนค่ะ รับรองว่าจะกลับมาทำงานต่อ (รวมทั้งหมด32วัน)
เราจะเดินทางไปเข้าร่วมการอบรมสายวิชาชีพ
มีจดหมายรับรองจากทางusaที่ระบุชื่อเรา วันเวลาที่เข้าอบรม รวมถึงว่าเรารู้จักกันได้อย่างไร. การอบรมสำคัญอย่างไร. ฯลฯ
เรามีสปอนเซอร์เป็นรุ่นพี่ ซึ่งเป็นผู้ชักชวนไปด้วยกัน ซึ่งเคยอบรมแบบนี้มาก่อน. และเค้าก็ฐานะดี๊ดี. เค้าเลยจัดการเรื่องเอกสารรับรองให้เรา (ตามหลักความจริงเราก็ต้องจ่ายเองน่ะค่ะ แต่รุ่นพี่ใจดีมาก ยอมเปิดเผยการเงินให้เรารู้ ต้องขอบคุณเค้าด้วยน้า)
ทั้งนี้ทั้งนั้น ก่อนไปเราก็กังวลเกี่ยวกับการสปอนเซอร์มาก เพราะพี่เค้าไม่ได้เป็นญาติพี่น้อง ไม่รู้ว่าการตอบds-160ไป จะทำให้เป็นจุดด้อยรึเปล่าด้วยค่ะ. แต่ก็ต้องลอง ตอบตามความจริง
แต่เราก็เตรียมเอกสารการเงินขอเราไปด้วย มีออมทรัพย์และฝากประจำหลายบัญชี. แต่เค้าไม่ดูเลยค่ะ ยอดประมาณแสนต้นๆค่ะ ไม่ถามเกี่ยวกับการเงินด้วย. เพราะฉะนั้นใครที่กังวลเกี่ยวกับเงินก็ต้องทำความเข้าใจว่าเค้าไม่ได้ดูเหตุผลเรื่องเงินอย่างเดียวนะคะ
เราเตรียมnaturalization certificate ของญาติ
แนบไปด้วย. คือสถานทูตต้องการรู้ว่าเราไปอยู่กับใคร แล้วบุคคลนั้นอยู่ในusaสถานะไหนน่ะค่ะ. อยู่ถูกต้องไหม เป็นโรบินฮู้ดรึเปล่า
ก่อนการขอเรากังวลมากเกี่ยวกับประวัติที่เคยถูกปฏิเสธมาก. แล้วหลายคนก็บอกว่า อย่าบอกกงศุลว่ามีญาติ เพราะจะถูกเพ่งเล็ง. เราเดินทางพร้อมเพื่อนร่วมงานอีก4คนค่ะ
แต่เรากลับตัดสินใจที่จะบอกว่ามีญาติและจะแวะหาญาติด้วย.
การขอวีซ่าครั้งนี้เราไปขอพร้อมกันกับทีมที่จะไปด้วยกันนะคะ. ไม่ได้นัดสัมภาษณ์แบบกลุ่ม เพราะไม่ได้เป็นครอบครัวเดียวกันค่ะ
ตอนสัมภาษณ์เค้าอ่านจากการกรอกข้อมูล
Ds-160นะคะ. จะมีเจ้าหน้าที่คนไทยกรองข้อมูลก่อน. แล้วสัมภาษณกับกงศุลอีกที
ก่อนไปสัมภาษณ์ก็อ่านข้อมูลว่าเลือกภาษาได้ ไหงของจริงเลือกไม่ได้ อังกฤษล้วนๆค่ะ
เรา:good morning
ท่านกง: good morning ,Where you need to go to The states?
ขออนุญาตแปลไทยนะคะ
เรา: จะไปรัฐxxx เพื่ออบรมงานแล้วจะไปxxxเพื่อเยี่ยมญาติค่ะ
ท่านกง: ไปกี่วันครับ
เรา:ไป32วันค่ะ เดินทางวันที่xxกลับxxค่ะ
ท่านกง:วางแผนไว้ยังไงบ้างครับ กับการใช้เวลาในอเมริกา
เรา:เยี่ยมญาติxxxวัน อบรมxxxวันค่ะ. ดิฉันจองตั๋งเครื่องบินไว้. อยากดูข้อมูลไหมคะ
ท่านกง:ไม่ครับ ขอบคุณ, ทำงานที่นี่กี่ปีแล้วครับ
เรา:เข้าปีที่3ค่ะ
ท่านกง:กังวลเกี่ยวกับการใช้ภาษาอังกฤษ ในอเมริกาไหมครับ
เรา : ไม่ค่ะ. ไม่ได้เดินทางคนเดียว เพื่อนๆก็ไปค่ะ. สัมภาษณ์อยู่ช่องข้างๆ ต้องการสัมภาษณ์พร้อมกันไหมคะ?
ท่านกง : ไม่ครับ คุณคนเดียวพอแล้ว
ระหว่างสัมภาษณ์เค้าก็อ่านข้อมูลด้วย พิมพ์ด้วยค่ะ. รวดเร็วมาก ไม่รอนาน
ท่านกง: (พูดภาษาไทย) วีสาคุณพ้านแหล่ว. รอหรับเล่มนายส้ามหวาน. - -
[วีซ่าคุณผ่านแล้ว รอรับเล่มในสามวัน]
เรา: ขอบคุณค่ะ
จบงานนี้ได้ทั้งหมด10ปีค่ะ
คำแนะนำเพื่อนๆที่กังวลนะคะ
เราคิดว่าสิ่งที่สถานทูตต้องการคือจุดประสงค์การไปที่ชัดเจน ตรงไปตรงมา. วันกลับที่แน่นอน. ประเทศอเมริกาไม่ใช่ประเทศที่หอบแต่กระเป๋าไป แล้วไปจัดโปรแกรมข้างหน้าเหมือนญี่ปุ่น สิงคโปร์ หรือฮ่องกง. ที่มีการคมนาคมที่ดี. ประเทศอเมริกาเป็นประเทศที่ใหญ่มาก การไปเที่ยวต้องมีที่มา ที่ไป. มีเหตุผลที่ฟังแล้วไปด้วยกันได้อ่ะค่ะ
คิดว่าเค้าถูกรับการอบรมด้านจิตวิทยาด้วยมั้งคะ เค้ามองเราออกว่าเราไปด้วยความบริสุทธิ์ใจหรือไม่
เราเองไปbackpackคนเดียวบ้าง ระหว่างจัดโปรแกรม ก็มองไม่เห็นว่าการไปเที่ยวประเทศนี้คนเดียวจะสะดวกสบายนะคะ
ก่อนไปเรากังวลว่าจะไม่ผ่าน ช่วงจัดเตรียมเอกสารก็มโนว่าตังเองเป็นกงศุล ตั้งคำถามเอง ตอบเองด้วยค่ะ
ขออวยพรให้ผู้ที่ต้องการไปอเมริกาผ่านทุกท่านนะคะ